The last institutional isomorphism

The last institutional isomorphism mechanism is normative isomorphism. DiMaggio and Powel viewed it as a result of professionalism involving two processes. First, members of a profession receive similar training, which socializes them into similar worldviews. Second, members of a profession interact through professional and trade associations,
which further diffuse ideas among them. Normative isomorphism corresponds to internalization of norms, but also societal pressures by members of other organizations, which imply at least some degree of external coerciveness (Perrow, 1986).
Here is a weakness of the DiMaggio and Powel framework. As pointed out by DiMaggio and Powel themselves: ‘‘this typology is an analytic one: the types are not always empirically distinct’’ (1983: 50). Mizruchi and Fein stressed the ambiguity of the various institutional isomorphism mechanisms (1999). For example, Rosenzweig and Singh noted that legal
framework is a strong environment pressure for subsidiaries of multinationals and could be described
as a coercive pressure for isomorphism (1991). However, a legal framework is also a norm and could be used to proxy normative isomorphism. This reflects an inherent ambiguity in the DiMaggio and Powel thesis, an ambiguity they recognized by noting that the three forms of institutional isomorphism are to be considered ‘‘ideal-types’’. Due to the
ambiguity of the normative isomorphism, we have not specified a hypothesis for this isomorphism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Normative isomorphism isomorphism สถาบันกลไกสุดท้ายได้ DiMaggio และ Powel ดูจากมืออาชีพที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการทั้งสอง แรก สมาชิกของอาชีพที่ได้รับฝึกอบรมคล้าย ที่ socializes พวกเขาเป็น worldviews เหมือนกัน สอง สมาชิกของอาชีพติดต่อผ่านสมาคมการค้าและมืออาชีพเพิ่มเติมซึ่งกระจายความคิดในหมู่พวกเขา Normative isomorphism ตรงกับ internalization บรรทัดฐาน แต่ดันนิยม โดยสมาชิกขององค์กรอื่น ซึ่งเป็นสิทธิ์แบบน้อยบางส่วนของ coerciveness ภายนอก (Perrow, 1986)นี่คือจุดอ่อนของกรอบ DiMaggio และ Powel ที่ชี้ให้เห็นทาง DiMaggio Powel เอง: '' นี้จำแนกได้เป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญคือ: ชนิดมักไม่หมด empirically'' (1983:50) Mizruchi และ Fein เน้นย่อ isomorphism สถาบันกลไกต่าง ๆ (1999) ตัวอย่าง Rosenzweig และสิงห์กล่าวว่า กฎหมายกรอบมีความกดดันสภาพแวดล้อมที่แข็งแกร่งสำหรับบริษัทในเครือของบริษัท และอาจจะอธิบายเป็นความดัน coercive สำหรับ isomorphism (1991) อย่างไรก็ตาม กรอบกฎหมายเป็นบรรทัดฐาน และสามารถใช้พร็อกซี่ normative isomorphism นี้สะท้อนให้เห็นถึงการย่อโดยธรรมชาติใน DiMaggio และ Powel ผลงาน ความคลุมเครือที่พวกเขารู้จักสังเกตว่า สามรูปแบบ isomorphism สถาบันจะเป็น ''เหมาะชนิด '' เนื่องความคลุมเครือของ normative isomorphism เราไม่ระบุสมมติฐานสำหรับ isomorphism นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกมอร์ฟสถาบันสุดท้ายคือมอร์ฟกฎเกณฑ์ ดิมักจิโอและ Powel มองว่ามันเป็นผลมาจากความเป็นมืออาชีพที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการที่สอง ครั้งแรกที่สมาชิกของอาชีพรับการฝึกอบรมที่คล้ายกันซึ่ง socializes พวกเขาเข้าสู่โลกทัศน์ที่คล้ายกัน ประการที่สองสมาชิกของวิชาชีพโต้ตอบผ่านสมาคมวิชาชีพและการค้า
ซึ่งต่อไปจะกระจายความคิดในหมู่พวกเขา มอร์ฟกฎเกณฑ์สอดคล้องกับ internalization ของบรรทัดฐาน แต่ยังแรงกดดันทางสังคมโดยสมาชิกขององค์กรอื่น ๆ ที่บ่งบอกถึงอย่างน้อยในระดับหนึ่งของ coerciveness ภายนอก (Perrow, 1986).
นี่คือความอ่อนแอของดิมักจิโอและกรอบ Powel เป็นแหลมออกโดยดิมักจิโอและ Powel ตัวเอง: '' จำแนกประเภทนี้คือการวิเคราะห์หนึ่งชนิดที่ไม่เคยสังเกตุที่แตกต่าง '' (1983: 50) Mizruchi และ Fein เน้นความกำกวมของกลไกสถาบันต่างๆมอร์ฟ (1999) ตัวอย่างเช่น Rosenzweig และซิงห์ตั้งข้อสังเกตว่าตามกฎหมาย
เป็นกรอบความดันสภาพแวดล้อมที่แข็งแกร่งสำหรับ บริษัท ในเครือของ บริษัท ข้ามชาติและสามารถอธิบายได้
ว่าเป็นความกดดันบีบบังคับสำหรับมอร์ฟ (1991) อย่างไรก็ตามกรอบกฎหมายยังเป็นปกติและสามารถใช้พร็อกซี่มอร์ฟกฎเกณฑ์ นี้สะท้อนให้เห็นถึงความคลุมเครืออยู่ในดิมักจิโอและวิทยานิพนธ์ Powel, ความคลุมเครือที่พวกเขาได้รับการยอมรับโดยสังเกตว่าทั้งสามรูปแบบของสถาบันมอร์ฟจะได้รับการพิจารณา '' ชนิดที่เหมาะ '' เนื่องจาก
ความกำกวมของมอร์ฟกฎเกณฑ์ที่เราไม่ได้ระบุสมมติฐานสำหรับมอร์ฟนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายกลไกสถาบันแรงงานเป็นบรรทัดฐานแรงงาน . และ พาวเวลล์ ( DiMaggio มันเป็นผลของมืออาชีพที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการที่สอง ครั้งแรกที่สมาชิกของวิชาชีพได้รับการฝึกอบรมที่คล้ายกันซึ่งสังคมเป็นโลกทัศน์ที่คล้ายคลึงกัน สองสมาชิกของวิชาชีพโต้ตอบผ่านสมาคมวิชาชีพและการค้า
ซึ่งต่อไปจะกระจายความคิดในหมู่พวกเขาบรรทัดฐานแรงงานสอดคล้องกับ internalization ของบรรทัดฐาน แต่ยังมีแรงกดดันทางสังคม โดยสมาชิกขององค์กรอื่น ๆซึ่งหมายความว่าอย่างน้อยบางส่วนของ coerciveness ภายนอก ( perrow , 1986 )
นี่เป็นจุดอ่อนของ DiMaggio พาวเวลล์และกรอบ เป็นแหลมออกโดย DiMaggio พาวเวลล์เอง : ' นี้และการเป็นวิเคราะห์ 1ชนิดไม่เสมอจากผลที่แตกต่างกัน ' ' ( 2526 : 50 ) mizruchi แต่เครียดและความคลุมเครือของสถาบันแรงงานต่าง ๆกลไก ( 1999 ) ตัวอย่างเช่นโรเซนส์ไวก์และ ซิงห์กล่าวว่ากฎหมาย
กรอบคือความดันที่แข็งแกร่งสำหรับ บริษัท ย่อยของ บริษัท ข้ามชาติ และสภาพแวดล้อมที่สามารถอธิบายเป็นแรงดันสำหรับแรงงานบังคับ
( 1991 ) อย่างไรก็ตามกรอบของกฎหมายเป็นบรรทัดฐาน และ สามารถใช้พร็อกซีมาตรฐานแรงงาน . นี้สะท้อนให้เห็นถึงความคลุมเครือโดยธรรมชาติใน DiMaggio พาวเวลล์และวิทยานิพนธ์ , ความคลุมเครือที่พวกเขารู้จัก โดยสังเกตว่าสามรูปแบบของสถาบันจะถือว่า 'ideal-types แรงงาน ' ' ' เนื่องจาก
ความคลุมเครือของมาตรฐานแรงงาน เรายังไม่ได้กำหนดสมมติฐานสำหรับก้อนนี้