In addition to clinical symptoms, t

In addition to clinical symptoms, the diagnosis of schizophrenia includes
impairment and/or function decrease in crucial aspects of the psychosocial domain,
such as work skills, independence, and social functioning. Thus, the evaluation and
treatment of these aspects has become a key objective when planning the
recovery process. According Kopelowicz and Liberman (2004), a global and
operational definition of recovery includes standardized levels of independent
living, social and occupational functioning instead of the sole remission or nonintrusion
of psychotic symptoms. These authors claim that people have recovered
when symptoms of their illness do not intrude on their functioning in everyday life,
permitting them to work, attend school, participate in social and recreational
activities and live as independently as possible in normal community environments
without being segregated in enclaves of the mentally ill (Liberman & Kopelowicz,
2005).
Bromley and Brekke (2010) proposed an operational definition of social
functioning of the individual with schizophrenia: The functional outcome is the
result of the conjunction between capacity and performance/competence. For
example, although the person shows the ability to perform the task (capacity), if
he is not able to do it in the community or in his daily life (competence), the
optimal performance is not achieved. It has been observed that the functional
capacity is further determined by individual characteristics (such as the
neurocognitive deficits) and social competence is more influenced by
environmental factors (such as social support or interpersonal interaction
opportunities). Following this definition, social dysfunction in schizophrenia would
be composed of a deficit in social cognition (which refers to the receiving and
processing actions: emotion and social cue perception social perception and theory
of mind) and social competence (which includes aspects of communication and
sending skills; the verbal and non-verbal communication skills that allow successful
execution of interpersonal interactions) (Dickinson, Bellack, & Gold, 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากอาการทางคลินิก การวินิจฉัยโรคจิตเภทมีด้อยค่าหรือฟังก์ชันลดในด้านสำคัญของโดเมนจิตวิทยาสังคมเช่นทักษะการทำงาน อิสระ และทำงานทางสังคม ดังนั้น การประเมิน และรักษาด้านนี้ได้กลายเป็น วัตถุประสงค์สำคัญเมื่อการวางแผนการกระบวนการกู้คืน ตาม Kopelowicz และ Liberman (2004), ที่เป็นสากล และคำจำกัดความในการดำเนินงานของการกู้คืนมีอิสระในระดับมาตรฐานชีวิต สังคม และอาชีพทำงานแทนการปลดแต่เพียงผู้เดียวหรือ nonintrusionอาการโรคจิต ผู้เขียนเหล่านี้อ้างว่า คนมีการกู้คืนเมื่ออาการเจ็บป่วยของพวกเขาไม่เข้ามาก้าวก่ายในการทำงานในชีวิตประจำวันเอื้ออำนวยให้ทำงาน เรียน การมีส่วนร่วมในสังคม และนันทนาการกิจกรรม และใช้ชีวิตอิสระที่เป็นไปในสภาพแวดล้อมชุมชนปกติโดยไม่มีการแยกใน enclaves ของคุณ (Liberman & Kopelowicz2005)นำเสนอข้อกำหนดในการดำเนินงานของสังคม Bromley และ Brekke (2010)ทำงานของแต่ละบุคคลจิตเภท: ผลการทำงานเป็นการผลร่วมระหว่างความจุและประสิทธิภาพการทำงาน/ความสามารถ สำหรับตัวอย่าง แม้ว่าบุคคลแสดงความสามารถในการทำงาน (ความจุ),เขาไม่สามารถที่จะทำ ในชุมชน หรือ ในชีวิตประจำวัน (ความสามารถ), การประสิทธิภาพคือความสำเร็จ มันได้รับการปฏิบัติที่ทำงานกำลังการผลิตเพิ่มเติมตามแต่ละลักษณะ (เช่นการขาดดุล neurocognitive) และความสามารถทางสังคมมากขึ้นได้รับอิทธิพลจากปัจจัยสิ่งแวดล้อม (เช่นการสนับสนุนทางสังคมหรือการโต้ตอบระหว่างบุคคลโอกาส) ต่อไปนี้คำนิยาม ความผิดปกติในโรคจิตเภทในสังคมจะมีการขาดดุลในความรู้ความเข้าใจสังคม (ซึ่งหมายถึงการรับ และการประมวลผลการดำเนินการ: เลื่อนอารมณ์และสังคมรับรู้รับรู้สังคมและทฤษฎีของจิตใจ) และความสามารถทางสังคม (ซึ่งรวมถึงด้านการสื่อสาร และส่งทักษะ ทักษะการสื่อสารด้วยวาจา และคำพูดที่ทำให้ประสบความสำเร็จการดำเนินการของปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล) (ดิกคินสัน Bellack และ ทอง 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากอาการทางคลินิกการวินิจฉัยของโรคจิตเภทรวมถึง
การด้อยค่าและ / หรือลดการทำงานในด้านที่สำคัญของโดเมนจิตสังคม
เช่นทักษะการทำงานเป็นอิสระและทำงานเพื่อสังคม ดังนั้นการประเมินผลและ
การรักษาด้านเหล่านี้ได้กลายเป็นวัตถุประสงค์หลักในการวางแผน
กระบวนการกู้คืน ตาม Kopelowicz และ Liberman (2004) ซึ่งเป็นระดับโลกและ
ความหมายในการดำเนินงานของการกู้คืนรวมถึงระดับมาตรฐานของการเป็นอิสระ
นั่งเล่นทำงานเพื่อสังคมและการประกอบอาชีพแทนการให้อภัย แต่เพียงผู้เดียวหรือ nonintrusion
ของอาการโรคจิต ผู้เขียนเหล่านี้อ้างว่าคนที่มีการกู้คืน
เมื่อมีอาการของการเจ็บป่วยของพวกเขาไม่ก้าวก่ายในการทำงานของพวกเขาในชีวิตประจำวัน,
อนุญาตให้ทำงานเข้าเรียนในโรงเรียนมีส่วนร่วมในสังคมและการพักผ่อนหย่อนใจ
กิจกรรมและการใช้ชีวิตอย่างอิสระที่เป็นไปได้ในสภาพแวดล้อมชุมชนตามปกติ
โดยไม่ต้องถูกแยกใน enclaves ของจิตใจ (Liberman & Kopelowicz,
. 2005)
Bromley และ Brekke (2010) ได้เสนอความหมายทางสังคมการดำเนินงานของ
การทำงานของบุคคลที่มีอาการจิตเภท: ผลการทำงานเป็น
ผลมาจากการร่วมระหว่างความจุและประสิทธิภาพ / ความสามารถ สำหรับ
ตัวอย่างเช่นแม้ว่าบุคคลที่แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการดำเนินงาน (ความจุ) ถ้า
เขาไม่สามารถที่จะทำในชุมชนหรือในชีวิตประจำวันของเขา (ความสามารถ) ที่
มีประสิทธิภาพสูงสุดนั้นไม่สามารถทำได้ มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าการทำงาน
ความจุจะพิจารณาต่อไปโดยลักษณะของแต่ละบุคคล (เช่น
การขาดดุล neurocognitive) และความสามารถทางสังคมมีอิทธิพลมากขึ้นโดย
ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม (เช่นการสนับสนุนทางสังคมหรือการโต้ตอบระหว่างบุคคล
โอกาส) ต่อไปนี้คำนิยามนี้ความผิดปกติทางสังคมในโรคจิตเภทจะ
ต้องประกอบด้วยการขาดดุลในรู้ทางสังคม (ซึ่งหมายถึงการรับและ
ประมวลผลการดำเนินการ: อารมณ์และคิวสังคมรับรู้การรับรู้ทางสังคมและทฤษฎี
ของจิตใจ) และความสามารถทางสังคม (ซึ่งรวมถึงแง่มุมของการสื่อสารและ
การส่ง ทักษะทักษะการสื่อสารทางวาจาและที่ไม่ใช่คำพูดที่ช่วยให้ประสบความสำเร็จใน
การดำเนินการของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล) (ดิกคินสัน Bellack และทอง, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากอาการ การวินิจฉัยโรคจิตเภทรวมถึงบกพร่อง และ / หรือ ฟังก์ชันลด ในแง่มุมที่สำคัญของโดเมนทางจิตสังคมเช่น ทักษะ ทำงานอิสระ และการทำงานในสังคม ดังนั้น การประเมินและการรักษาด้านเหล่านี้ได้กลายเป็นวัตถุประสงค์หลักเมื่อการวางแผนกระบวนการกู้คืน ตาม kopelowicz และลีเบอร์แมน ( 2004 ) , และทั่วโลกคำนิยามของการกู้คืนการดำเนินงานรวมถึงมาตรฐานระดับของอิสระชีวิต สังคม และอาชีพการทำงานแทนการปลดหรือ nonintrusion เพียงผู้เดียวอาการของโรคจิต ผู้เขียนเหล่านี้อ้างว่ามีคนคืนเมื่ออาการของการเจ็บป่วยของตนเอง ไม่ก้าวก่ายในการทำงานของพวกเขาในชีวิตประจำวันการอนุญาตให้พวกเขาไปทำงาน ไปโรงเรียน มีส่วนร่วมในสังคมและนันทนาการกิจกรรมและใช้ชีวิตอย่างอิสระที่เป็นไปได้ในสภาพแวดล้อมชุมชนปกติโดยไม่มีการแยกใน enclaves ของป่วยทางจิต ( ลีเบอร์แมน kopelowicz & ,2005 )และเสนอบริการ Bromley ( 2010 ) มีนิยามปฏิบัติการทางสังคมการทํางานของบุคคลที่เป็นโรคจิตเภท : ผลการทํางาน คือผลร่วมระหว่างความจุและความสามารถในการปฏิบัติงาน / สำหรับตัวอย่าง แม้ว่าบุคคลแสดงความสามารถในการดําเนินงาน ( ความจุ ) , ถ้าเขาไม่สามารถที่จะทำในชุมชน หรือในชีวิตประจําวันของเขา ( ความสามารถ ) ,ประสิทธิภาพสูงสุด คือ ไม่ประสบความสำเร็จ มันได้รับการตรวจสอบว่า หน้าที่ความสามารถเพิ่มเติมของลักษณะของแต่ละบุคคล ( เช่นneurocognitive ขาดดุล ) และความสามารถทางสังคมมากขึ้น อิทธิพล จากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น การสนับสนุนทางสังคม หรือมีปฏิสัมพันธ์โอกาส ) ตามนิยามนี้ สังคมจะบกพร่องในผู้ป่วยจิตเภทจะประกอบด้วยการขาดดุลในการรับรู้ทางสังคม ( ซึ่งหมายถึงการรับและการกระทำของการประมวลผล : อารมณ์และสังคมการรับรู้ทางสังคมการรับรู้และทฤษฎีคิวของจิตใจ ) และความสามารถทางสังคม ( ซึ่งรวมถึงแง่มุมของการสื่อสารและการใช้ทักษะ และทักษะการสื่อสารไม่ใช้วาจาที่ช่วยให้ประสบความสำเร็จการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ( Dickinson bellack ) , และทอง , 2550 )