ABSTRACT The land suitability map i

ABSTRACT
The land suitability map in general is established based on individual crop which provides inadequate
information for land use planning. This evaluation is then formulated with objective of delineating units of land as
to their suitability for combining economic crops with regarding the legal conservation areas. The study area, Chi
watershed, covers extensively in Northeast Thailand with an area of about 49,500 sq km. The major economic crops
in the area are rice, sugar-cane, cassava and rubber tree. The suitability assessment for each crop was conducted
using the method as described in FAO guidelines. For each crop, land suitability unit was established using overlay
process of the defined theme layers or land qualities. As a result the suitability map with their associated class
attributes for rice, sugar-cane, cassava and rubber tree were carried out. In addition, the conservation areas in the
watershed were also digitally encoded in GIS database. Simultaneously, overlay process was then performed of the
suitability layers and conservation areas with selection criteria of identifying conservation area, highly and
moderately suitable classes. The resultant map obtained is a result of combination of defined suitability class of
combining crops and the conservation areas. The planning alternative that best matches land uses to the highly and
moderately suitable land areas was suggested with respect to the conservation area

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ แผนที่ที่ดินเหมาะสมทั่วไปก่อตั้งขึ้นตามพืชแต่ละตัวซึ่งมีไม่เพียงพอ ข้อมูลสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน แล้วเป็นสูตรการประเมินนี้ มีวัตถุประสงค์ของหน่วย delineating ของที่ดินเป็น เพื่อความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับรวมพืชเศรษฐกิจด้วยเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์ตามกฎหมาย พื้นที่การศึกษา ชี ลุ่มน้ำ ครอบคลุมอย่างกว้างขวางในประเทศไทยตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ประมาณ 49,500 ตารางกิโลเมตร พืชเศรษฐกิจสำคัญ ในพื้นที่คือข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยาง วิธีการประเมินความเหมาะสมสำหรับพืชแต่ละ โดยใช้วิธีตามที่อธิบายไว้ในแนวทาง FAO ในแต่ละพืช ที่ดินเหมาะสมหน่วยก่อใช้ซ้อนทับ กระบวนการของชุดรูปแบบกำหนดชั้นหรือที่ดินคุณภาพ แผนที่เป็นผล ความเหมาะสมกับระดับความสัมพันธ์ แอตทริบิวต์สำหรับข้าว -อ้อย มันสำปะหลัง และต้นยางพาราได้ดำเนิน นอกจากนี้ ในพื้นที่อนุรักษ์ในการ ลุ่มน้ำยังเซ็นได้ถูกเข้ารหัสในฐานข้อมูล GIS พร้อมกัน การซ้อนทับแล้วทำของ ชั้นความเหมาะสมและพื้นที่อนุรักษ์ ด้วยเกณฑ์การเลือกการระบุพื้นที่อนุรักษ์ สูง และ เรียนปานกลางเหมาะสม แผนที่ผลแก่ที่ได้รับเป็นผลของชุดของคลาสที่กำหนดความเหมาะสมของ รวมพืชและพื้นที่อนุรักษ์ เลือกวางแผนว่า ส่วนตรงกับที่ดินที่ใช้เพื่อการสูง และ ที่ดินเหมาะปานกลางแนะนำเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
แผนที่ความเหมาะสมของที่ดินโดยทั่วไปจะจัดตั้งขึ้นบนพื้นฐานของการเพาะปลูกของแต่ละบุคคลซึ่งมีไม่เพียงพอ
ข้อมูลสำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน การประเมินนี้เป็นสูตรที่แล้วโดยมีวัตถุประสงค์ของโทบี้หน่วยของที่ดินเป็น
ความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการรวมพืชเศรษฐกิจที่มีเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์ตามกฎหมาย พื้นที่การศึกษา, จิ
ลุ่มน้ำครอบคลุมอย่างกว้างขวางในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีพื้นที่ประมาณ 49,500 ตารางกิโลเมตร พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ
ในพื้นที่ ได้แก่ ข้าวอ้อยมันสำปะหลังและยางพารา การประเมินความเหมาะสมของแต่ละพืชได้ดำเนินการ
โดยใช้วิธีการตามที่อธิบายไว้ในแนวทาง FAO สำหรับพืชแต่ละหน่วยความเหมาะสมของที่ดินก่อตั้งขึ้นโดยใช้การซ้อนทับ
กระบวนการของการกำหนดชั้นคุณภาพรูปแบบหรือที่ดิน เป็นผลให้แผนที่เหมาะสมกับการเรียนที่เกี่ยวข้อง
แอตทริบิวต์ข้าว, อ้อย, มันสำปะหลังและยางพาราได้ดำเนินการ นอกจากนี้ในพื้นที่อนุรักษ์
ลุ่มน้ำยังมีการเข้ารหัสแบบดิจิทัลในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ พร้อมกันขั้นตอนการซ้อนทับที่ได้ดำเนินการแล้วของ
ชั้นความเหมาะสมและพื้นที่อนุรักษ์ที่มีเกณฑ์การคัดเลือกของเขตอนุรักษ์ระบุสูงและ
ชั้นเรียนที่เหมาะสมในระดับปานกลาง แผนที่ผลที่ได้รับเป็นผลมาจากการรวมกันของการกำหนดระดับความเหมาะสมของ
พืชและการรวมพื้นที่อนุรักษ์ ทางเลือกการวางแผนที่ตรงกับที่ดินที่ใช้ในการสูงและ
เหมาะสมปานกลางที่ดินพื้นที่ได้รับการแนะนำเกี่ยวกับการอนุรักษ์พื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ความเหมาะสมที่ดินแผนที่โดยทั่วไปจะจัดตั้งขึ้นบนพื้นฐานของแต่ละพืช ซึ่งมีข้อมูลไม่เพียงพอ
สำหรับการวางแผนการใช้ที่ดิน การประเมินนี้เป็นสูตรโดยมีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายหน่วยของที่ดิน
ความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการรวมพืชเศรษฐกิจกับกฎหมายเกี่ยวกับพื้นที่อนุรักษ์ พื้นที่ศึกษาลุ่มน้ำชี
,ครอบคลุมอย่างกว้างขวางในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ประมาณ 49500 ตารางกิโลเมตร หลักพืชไร่เศรษฐกิจ
ในพื้นที่ ได้แก่ ข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา การประเมินความเหมาะสมกับพืชแต่ละชนิดมีวัตถุประสงค์
โดยใช้วิธีการขององค์การอาหารและแนวทาง สำหรับพืชแต่ละชนิด หน่วย ความเหมาะสมของที่ดินก่อตั้งขึ้นโดยใช้กระบวนการซ้อนทับ
ของกำหนดรูปแบบชั้นหรือคุณภาพที่ดินผลแผนที่ความเหมาะสมกับพวกเขาที่เกี่ยวข้องเรียน
คุณลักษณะข้าว อ้อย มันสำปะหลัง และยางพารา พบว่า นอกจากนี้ อนุรักษ์ในพื้นที่ลุ่มน้ำเป็นแบบดิจิทัลเข้ารหัส
ในฐานข้อมูลระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ขณะเดียวกัน กระบวนการซ้อนทับแล้วดำเนินการของ
ความเหมาะสมชั้นและพื้นที่อนุรักษ์ การเลือกเกณฑ์การกำหนดพื้นที่อนุรักษ์สูง ปานกลาง และ
เหมาะสมในชั้นเรียน ซึ่งเป็นแผนที่ที่ได้คือผลของการกำหนดระดับความเหมาะสมของ
รวมพืชและพื้นที่อนุรักษ์ . การวางแผนการใช้ที่ดินที่ตรงกับที่ดีที่สุดสูงปานกลางและพื้นที่อาศัย
ที่ดินที่เหมาะสมต่อพื้นที่อนุรักษ์