Pathologic FracturesMetastatic dest

Pathologic Fractures
Metastatic destruction of bone can lead to total loss of bone
integrity and fracture. Rib fractures and vertebral collapse are
the most common, resulting in loss of height, kyphoscoliosis,
and restrictive lung disease. However, fracture of the long
bones or impingement of bone into the spinal canal cause the
most disability. The probability of developing a pathologic
fracture increases with the duration of metastatic involvement
and, paradoxically, is more common in patients who have
bone-only disease and a relatively good prognosis (Coleman,
Smith, & Rubens, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดูกหัก pathologicMetastatic ทำลายกระดูกอาจจะขาดทุนรวมของกระดูกความสมบูรณ์และแตกหัก กระดูกซี่โครงหักและยุบ vertebralส่วนใหญ่ทั่วไป เกิดสูญเสียความสูง kyphoscoliosisและโรคปอดจำกัด อย่างไรก็ตาม ร้าวของนานกระดูกหรือ impingement ของกระดูกเป็นสาเหตุสไปนัลคลองพิการส่วนใหญ่ ความน่าเป็นของการพัฒนาที่ pathologicกระดูกหักเพิ่มขึ้นกับระยะเวลาของการมีส่วนร่วม metastaticและ paradoxically ทั่วไปในผู้ป่วยที่มีโรคกระดูกเท่านั้นและคาดคะเนค่อนข้างดี (โคล์สมิธ และรูเบนส์ 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยาธิหักแพร่กระจายทำลายกระดูกสามารถนำไปสู่การสูญเสียทั้งหมดของกระดูกสมบูรณ์และแตกหัก ซี่โครงหักและการล่มสลายกระดูกสันหลังเป็นที่พบมากที่สุดเกิดการสูญเสียของความสูง kyphoscoliosis, และโรคปอดที่เข้มงวด อย่างไรก็ตามการแตกหักของความยาวกระดูกหรือการปะทะของกระดูกลงไปในคลองกระดูกสันหลังทำให้เกิดความพิการมากที่สุด ความน่าจะเป็นของการพัฒนาทางพยาธิวิทยาการเพิ่มขึ้นของการแตกหักที่มีระยะเวลาการมีส่วนร่วมระยะแพร่กระจายและขัดแย้งพบมากในผู้ป่วยที่มีโรคกระดูกอย่างเดียวและการพยากรณ์โรคที่ค่อนข้างดี(โคลแมนสมิ ธ และรูเบนส์, 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยาธิวิทยากระดูก
แพร่กระจายทำลายกระดูกสามารถนำไปสู่การสูญเสียรวมของความสมบูรณ์และกระดูก
แตกหัก กระดูกซี่โครงและกระดูกสันหลังยุบเป็น
ที่พบมากที่สุดผลในการสูญเสียความสูง kyphoscoliosis
, , และโรคปอด . อย่างไรก็ตาม การแตกหักของกระดูกหรือกระดูกในการปะทะนาน

คลองกระดูกสันหลังทำให้เกิดความพิการมากที่สุด ความเป็นไปได้ของการพัฒนาพยาธิวิทยา
การเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาของผู้ป่วยมีส่วนร่วม
และขัดแย้งจะพบมากในผู้ป่วยที่มีโรคและการพยากรณ์โรคกระดูกเท่านั้น
ค่อนข้างดี (
& โคลแมน สมิธ รูเบนส์ , 1998 )