ฉันรักการแปลFerdinand de SaussureFr

ฉันรักการแปล
Ferdinand de Saussure
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ferdinand de Saussure
Ferdinand de Saussure by Jullien.png
Born 26 November 1857
Geneva, Switzerland
Died 22 February 1913 (aged 55)
Vufflens-le-Château, Vaud, Switzerland
Era 19th-century philosophy
Region Western Philosophy
School Structuralism, semiotics
Main interests
Linguistics
Notable ideas
Semiology, langue and parole, synchronic analysis, arbitrariness of the linguistic sign, laryngeal theory
Influences[show]
Influenced[show]
Signature Ferdinand de Saussure signature.png
Semiotics

General concepts
Sign
(relation relational complex)
Code Confabulation
Connotation / Denotation
Encoding / Decoding
Lexical Modality Representation
Salience Semiosis Semiosphere
Semiotic elements and sign classes
Umwelt Value
Fields
Biosemiotics Cognitive semiotics
Computational semiotics
Literary semiotics
Semiotics of culture
Methods
Commutation test
Paradigmatic analysis
Syntagmatic analysis
Semioticians
Mikhail Bakhtin Roland Barthes Marcel Danesi John Deely Umberto Eco Algirdas Julien Greimas Félix Guattari Louis Hjelmslev Vyacheslav Ivanov Roman Jakobson Roberta Kevelson Kalevi Kull Juri Lotman Charles S. Peirce Augusto Ponzio Ferdinand de Saussure
Thomas Sebeok Michael Silverstein Eero Tarasti Vladimir Toporov Jakob von Uexküll
Related topics
Copenhagen–Tartu school
Tartu–Moscow Semiotic School
Post-structuralism Structuralism
Postmodernity
v t e
Ferdinand de Saussure (/sɔːˈsʊr/ or /soʊˈsʊr/; French: [fɛʁdinɑ̃ də sosyʁ]; 26 November 1857 – 22 February 1913) was a Swiss linguist and semiotician whose ideas laid a foundation for many significant developments both in linguistics and semiology in the 20th century.[2][3] He is widely considered one of the fathers of 20th-century linguistics[4][5][6][7] and one of two major fathers (together with Charles Sanders Peirce) of semiotics/semiology.[8]

One of his translators, Roy Harris, summarized Saussure's contribution to linguistics and the study of language in the following way:

Language is no longer regarded as peripheral to our grasp of the world we live in, but as central to it. Words are not mere vocal labels or communicational adjuncts superimposed upon an already given order of things. They are collective products of social interaction, essential instruments through which human beings constitute and articulate their world. This typically twentieth-century view of language has profoundly influenced developments throughout the whole range of human sciences. It is particularly marked in linguistics, philosophy, psychology, sociology and anthropology.[9]

Although they have undergone extension and critique over time, the dimensions of organization introduced by Saussure continue to inform contemporary approaches to the phenomenon of language. Prague school linguist Jan Mukařovský writes that Saussure's "discovery of the internal structure of the linguistic sign differentiated the sign both from mere acoustic 'things' ... and from mental processes", and that in this development "new roads were thereby opened not only for linguistics, but also, in the future, for the theory of literature."[10] Ruqaiya Hasan argues that "the impact of Saussure’s theory of the linguistic sign has been such that modern linguists and their theories have since been positioned by reference to him: they are known as pre-Saussurean, Saussurean, anti-Saussurean, post-Saussurean, or non-Saussure."[11]

Contents [hide]
1 Biography
2 Legacy
2.1 Course in General Linguistics
2.2 Laryngeal theory
2.3 Later critics
2.4 Semiology
2.5 Influence outside linguistics
3 Works
4 See also
5 Citations
6 References
7 External links
Biography[edit]
Ferdinand Mongin de Saussure was born in Geneva in 1857. His father was Henri Louis Frédéric de Saussure, a mineralogist, entomologist, and taxonomist. Saussure showed signs of considerable talent and intellectual ability as early as the age of fourteen.[12] After a year of studying Latin, Greek, and Sanskrit, and taking a variety of courses at the University of Geneva, he commenced graduate work at the University of Leipzig in 1876.

Two years later at 21, Saussure published a book entitled Mémoire sur le système primitif des voyelles dans les langues indo-européennes (Dissertation on the Primitive Vowel System in Indo-European Languages). After this he studied for a year at Berlin under the 'Privatdozenten' Heinrich Zimmer, with whom he studied Celtic, and Hermann Oldenberg, with whom he continued his studies of Sanskrit.[13] He returned to Leipzig to defend his doctoral dissertation De l'emploi du génitif absolu en Sanscrit, and was awarded his doctorate in February 1880. Soon afterwards, he relocated to Paris, where he lectured on Sanskrit, Gothic and Old High German, and occasionally other subjects.

He taught at the École pratique des hautes études for eleven years, during which he was named Chevalier de la Légion d'Honneur (Knight of the Legion of Honor).[14] When offered a professorship in Geneva in 1891, he returned. Saussure lectured on Sanskrit and Indo-European at the University of Geneva for the remainder of his life. It was not until 1907 that Saussure began teaching the Course of General Linguistics, which he would offer three times, ending in the summer of 1911. He died in 1913 in Vufflens-le-Château, Vaud, Switzerland. His son was the psychoanalyst Raymond de Saussure.

Saussure attempted at various times in the 1880s and 1890s to write a book on general linguistic matters. His lectures about important principles of language description in Geneva between 1907 and 1911 were collected and published by his pupils posthumously in the famous Cours de linguistique générale in 1916. Some of his manuscripts, including an unfinished essay discovered in 1996, were published in Writings in General Linguistics, though most of the material in this book had already been published in Engler's critical edition of the Course in 1967 and 1974. (TUFA)

Legacy[edit]
Saussure's theoretical reconstructions of the PIE vocalic system, and particularly his theory of laryngeals otherwise unattested at the time, bore fruit and found confirmation after the decipherment of Hittite in the work of later generations of linguists like Emile Benveniste and Walter Couvreur, who both drew direct inspiration from their reading of the 1878 Mémoire.[15] Saussure also had a major impact on the development of linguistic theory in the first half of the 20th century. His two currents of thought emerged independently of each other, one in Europe, the other in America. The results of each incorporated the basic notions of Saussure's thought in forming the central tenets of structural linguistics. His status in contemporary theoretical linguistics is much diminished, with many key positions now dated or subject to challenge.[citation needed]

Saussure posited that linguistic form is arbitrary, and therefore that all languages function in a similar fashion. According to Saussure, a language is arbitrary because it is systematic, in that the whole is greater than the sum of its parts.[clarification needed] Also, all languages have their own concepts and sound images (or signifieds and signifiers). Therefore, Saussure argues, languages have a relational conception of their elements: words and their meanings are defined by comparing and contrasting their meanings to one another. For instance, the sound images[clarification needed] for and the conception of a book differ from the sound images for and the conception of a table. Languages are also arbitrary because of the nature of their linguistic elements: they are defined in terms of their function rather than in terms of their inherent qualities.[clarification needed] Finally, he posits, language has a social nature in that it provides a larger context for analysis, determination and realization of its structure.[clarification needed]

In Europe, the most important work in this period of influence was done by the Prague school. Most notably, Nikolay Trubetzkoy and Roman Jakobson headed the efforts of the Prague School in setting the course of phonological theory in the decades following 1940. Jakobson's universalizing structural-functional theory of phonology, based on a markedness hierarchy of distinctive features, was the first successful solution of a plane of linguistic analysis according to the Saussurean hypotheses. Elsewhere, Louis Hjelmslev and the Copenhagen School proposed new interpretations of linguistics from structuralist theoretical frameworks.

In America, Saussure's ideas informed the distributionalism of Leonard Bloomfield[16] and the post-Bloomfieldian structuralism of such scholars as Eugene Nida, Bernard Bloch, George L. Trager, Rulon S. Wells III, Charles Hockett, and through Zellig Harris the young Noam Chomsky. In addition to Chomsky's theory of Transformational grammar, other contemporary developments of structuralism included Kenneth Pike's theory of tagmemics, Sidney Lamb's theory of stratificational grammar, and Michael Silverstein's work. Systemic functional linguistics is a theory considered to be based firmly on the Saussurean principles of the sign, albeit with some modifications. Ruqaiya Hasan describes systemic functional linguistics as a 'post-Saussurean' linguistic theory.[11] Michael Halliday argues that:

Saussure took the sign as the organizing concept for linguistic structure, using it to express the conventional nature of language in the phrase "l'arbitraire du signe". This has the effect of highlighting what is, in fact, the one point of arbitrariness in the system, namely the phonological shape of words, and hence allows the non-arbitrariness of the rest to emerge with greater clarity. An example of something that is distinctly non-arbitrary is the way different kinds of meaning in language are expressed by different kinds of grammatical structure, as appears when linguistic structure is interpreted in

One of his translators, Roy Harris, summarized Saussure's contribution to linguistics and the study of language in the following way:

Language is no longer regarded as peripheral to our grasp of the world we live in, but as central to it. Words are not mere vocal labels or communicational adjuncts superimposed upon an already given order of things. They are collective products of social interaction, essential instruments through which human beings constitute and articulate their world. This typically twentieth-century view of language has profoundly influenced developments throughout the whole range of human sciences. It is particularly marked in linguistics, philosophy, psychology, sociology and anthropology.[9]

Although they have undergone extension and critique over time, the dimensions of organization introduced by Saussure continue to inform contemporary approaches to the phenomenon of language. Prague school linguist Jan Mukařovský writes that Saussure's "discovery of the internal structure of the linguistic sign differentiated the sign both from mere acoustic 'things' ... and from mental processes", and that in this development "new roads were thereby opened not only for linguistics, but also, in the future, for the theory of literature."[10] Ruqaiya Hasan argues that "the impact of Saussure’s theory of the linguistic sign has been such that modern linguists and their theories have since been positioned by reference to him: they are known as pre-Saussurean, Saussurean, anti-Saussurean, post-Saussurean, or non-Saussure."[11]

Contents [hide] 
1 Biography
2 Legacy
2.1 Course in General Linguistics
2.2 Laryngeal theory
2.3 Later critics
2.4 Semiology
2.5 Influence outside linguistics
3 Works
4 See also
5 Citations
6 References
7 External links
Biography[edit]
Ferdinand Mongin de Saussure was born in Geneva in 1857. His father was Henri Louis Frédéric de Saussure, a mineralogist, entomologist, and taxonomist. Saussure showed signs of considerable talent and intellectual ability as early as the age of fourteen.[12] After a year of studying Latin, Greek, and Sanskrit, and taking a variety of courses at the University of Geneva, he commenced graduate work at the University of Leipzig in 1876.

Two years later at 21, Saussure published a book entitled Mémoire sur le système primitif des voyelles dans les langues indo-européennes (Dissertation on the Primitive Vowel System in Indo-European Languages). After this he studied for a year at Berlin under the 'Privatdozenten' Heinrich Zimmer, with whom he studied Celtic, and Hermann Oldenberg, with whom he continued his studies of Sanskrit.[13] He returned to Leipzig to defend his doctoral dissertation De l'emploi du génitif absolu en Sanscrit, and was awarded his doctorate in February 1880. Soon afterwards, he relocated to Paris, where he lectured on Sanskrit, Gothic and Old High German, and occasionally other subjects.

He taught at the École pratique des hautes études for eleven years, during which he was named Chevalier de la Légion d'Honneur (Knight of the Legion of Honor).[14] When offered a professorship in Geneva in 1891, he returned. Saussure lectured on Sanskrit and Indo-European at the University of Geneva for the remainder of his life. It was not until 1907 that Saussure began teaching the Course of General Linguistics, which he would offer three times, ending in the summer of 1911. He died in 1913 in Vufflens-le-Château, Vaud, Switzerland. His son was the psychoanalyst Raymond de Saussure.

Saussure attempted at various times in the 1880s and 1890s to write a book on general linguistic matters. His lectures about important principles of language description in Geneva between 1907 and 1911 were collected and published by his pupils posthumously in the famous Cours de linguistique générale in 1916. Some of his manuscripts, including an unfinished essay discovered in 1996, were published in Writings in General Linguistics, though most of the material in this book had already been published in Engler's critical edition of the Course in 1967 and 1974. (TUFA)

Legacy[edit]
Saussure's theoretical reconstructions of the PIE vocalic system, and particularly his theory of laryngeals otherwise unattested at the time, bore fruit and found confirmation after the decipherment of Hittite in the work of later generations of linguists like Emile Benveniste and Walter Couvreur, who both drew direct inspiration from their reading of the 1878 Mémoire.[15] Saussure also had a major impact on the development of linguistic theory in the first half of the 20th century. His two currents of thought emerged independently of each other, one in Europe, the other in America. The results of each incorporated the basic notions of Saussure's thought in forming the central tenets of structural linguistics. His status in contemporary theoretical linguistics is much diminished, with many key positions now dated or subject to challenge.[citation needed]

Saussure posited that linguistic form is arbitrary, and therefore that all languages function in a similar fashion. According to Saussure, a language is arbitrary because it is systematic, in that the whole is greater than the sum of its parts.[clarification needed] Also, all languages have their own concepts and sound images (or signifieds and signifiers). Therefore, Saussure argues, languages have a relational conception of their elements: words and their meanings are defined by comparing and contrasting their meanings to one another. For instance, the sound images[clarification needed] for and the conception of a book differ from the sound images for and the conception of a table. Languages are also arbitrary because of the nature of their linguistic elements: they are defined in terms of their function rather than in terms of their inherent qualities.[clarification needed] Finally, he posits, language has a social nature in that it provides a larger context for analysis, determination and realization of its structure.[clarification needed]

In Europe, the most important work in this period of influence was done by the Prague school. Most notably, Nikolay Trubetzkoy and Roman Jakobson headed the efforts of the Prague School in setting the course of phonological theory in the decades following 1940. Jakobson's universalizing structural-functional theory of phonology, based on a markedness hierarchy of distinctive features, was the first successful solution of a plane of linguistic analysis according to the Saussurean hypotheses. Elsewhere, Louis Hjelmslev and the Copenhagen School proposed new interpretations of linguistics from structuralist theoretical frameworks.

In America, Saussure's ideas informed the distributionalism of Leonard Bloomfield[16] and the post-Bloomfieldian structuralism of such scholars as Eugene Nida, Bernard Bloch, George L. Trager, Rulon S. Wells III, Charles Hockett, and through Zellig Harris the young Noam Chomsky. In addition to Chomsky's theory of Transformational grammar, other contemporary developments of structuralism included Kenneth Pike's theory of tagmemics, Sidney Lamb's theory of stratificational grammar, and Michael Silverstein's work. Systemic functional linguistics is a theory considered to be based firmly on the Saussurean principles of the sign, albeit with some modifications. Ruqaiya Hasan describes systemic functional linguistics as a 'post-Saussurean' linguistic theory.[11] Michael Halliday argues that:

Saussure took the sign as the organizing concept for linguistic structure, using it to express the conventional nature of language in the phrase "l'arbitraire du signe". This has the effect of highlighting what is, in fact, the one point of arbitrariness in the system, namely the phonological shape of words, and hence allows the non-arbitrariness of the rest to emerge with greater clarity. An example of something that is distinctly non-arbitrary is the way different kinds of meaning in language are expressed by different kinds of grammatical structure, as appears when linguistic structure is interpreted in

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

ฉันรักการแปลเฟอร์ดินานด์ de Saussureจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีเฟอร์ดินานด์ de Saussureเฟอร์ดินานด์ de Saussure โดย Jullien.pngเกิด 26 พฤศจิกายนค.ศ. 1857เจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ตาย 22 กุมภาพันธ์ค.ศ. 1913 (อายุ 55)Vufflens-เลกลาย Vaud สวิตเซอร์แลนด์ยุคศตวรรษที่ 19 ปรัชญาปรัชญาตะวันตกของภูมิภาคโรงเรียน Structuralism, semioticsผลประโยชน์หลักภาษาศาสตร์ความคิดเห็นที่โดดเด่นSemiology, arbitrariness langue และ parole วิเคราะห์ synchronic ภาษาศาสตร์สัญลักษณ์ ทฤษฎี laryngealอิทธิพล [แสดง]เชื [แสดง]ลายเซ็น Saussure เฟอร์ดินานด์เดอ signature.pngSemiotics แนวคิดทั่วไปเข้าสู่ระบบ(ความสัมพันธ์เชิงซ้อน)รหัส Confabulationนัย / Denotationเข้ารหัส / ถอดรหัสแสดง Modality เกี่ยวกับคำศัพท์Salience Semiosis Semiosphereองค์ประกอบของ semiotic และเครื่องเรียนค่า Umweltเขตข้อมูลSemiotics Biosemiotics รับรู้Semiotics คำนวณSemiotics วรรณกรรมSemiotics ของวัฒนธรรมวิธีการทดสอบเดินวิเคราะห์ paradigmaticSyntagmatic วิเคราะห์Semioticiansมิ Bakhtin โรแลนด์ Barthes Marcel Danesi จอห์น Deely เหมืองแร่โอลด์อีโค Algirdas Julien Greimas เฟลิกซ์ Guattari Louis Hjelmslev วีวาเช Ivanov โรมัน Jakobson โรเบอร์ Kevelson Kalevi Kull Juri Lotman ชาร์ลส์ S. Peirce Augusto Ponzio เฟอร์ดินานด์ de SaussureThomas Sebeok Michael Silverstein Eero Tarasti Vladimir Toporov Jakob ฟอน Uexküllหัวข้อที่เกี่ยวข้องโคเปนเฮเกน – Tartu โรงเรียนโรงเรียน Semiotic Tartu – มอสโกStructuralism structuralism หลังPostmodernityv t eเฟอร์ดินานด์ de Saussure (/ sɔːˈsʊr/หรือ/soʊˈsʊr / ฝรั่งเศส: [fɛʁdinɑ̃ də sosyʁ]; 26 พฤศจิกายนค.ศ. 1857 – 22 กุมภาพันธ์ค.ศ. 1913) เป็นนักภาษาศาสตร์ที่สวิสและ semiotician ความคิดที่วางรากฐานสำหรับการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญมาก ทั้งภาษาศาสตร์และ semiology ในศตวรรษ 20[2][3] เขาอย่างกว้างขวางถือเป็นหนึ่งในบิดาของภาษาศาสตร์ในศตวรรษที่ 20 [4] [5] [6] [7] และเป็นหนึ่งในสองหลักบิดา (ร่วมกับชาร์ลส์แซนเดอร์ส์ Peirce) ของ semiotics/semiology[8]หนึ่งเขาแปล รอยแฮร์ริส สรุปของ Saussure มีส่วนทำให้การเรียนภาษาและภาษาศาสตร์ในวิธีต่อไปนี้:ภาษาไม่ถือเป็นอุปกรณ์ต่อพ่วงเพื่อความเข้าใจของเราในโลกที่เราอาศัยอยู่ใน แต่ เป็นกลางจะ คำที่ไม่ใช่ป้ายเพียง vocal หรือ adjuncts communicational วางซ้อนอยู่ตามใบสั่งแล้วกำหนดสิ่ง พวกเขามีผลิตภัณฑ์รวมของสังคม จำเป็นเครื่องมือที่เป็นมนุษย์ และโลกของพวกเขาบอก มุมมองภาษาโดยทั่วไปศตวรรษที่ยี่สิบนี้มีซึ้งมีอิทธิพลต่อพัฒนาการตลอดช่วงทั้งหมดของมนุษย์ศาสตร์ มันโดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกทำเครื่องหมายในภาษาศาสตร์ ปรัชญา จิตวิทยา สังคมวิทยา และมานุษยวิทยา[9]แม้ว่าจะมีระดับการ ขยายและวิจารณ์เวลา ขนาดขององค์กรที่นำ โดย Saussure ยังคงแจ้งแนวปรากฏการณ์ภาษาร่วมสมัย นักภาษาศาสตร์โรงเรียนปราก Jan Mukařovský เขียนที่ของ Saussure "การค้นพบโครงสร้างภายในของเครื่องหมายภาษาศาสตร์ทั่วหมาย จากเพียงอคูสติก 'สิ่ง'... และ จากกระบวนการทางจิต" และที่พัฒนานี้ "ถนนสายใหม่จึงเปิดไม่เพียงสำหรับภาษาศาสตร์ ยัง ใน อนาคต แต่สำหรับทฤษฎีวรรณกรรม"[10] Ruqaiya Hasan จนที่ "ผลกระทบของทฤษฎีของ Saussure หมายภาษาศาสตร์ได้ให้นักภาษาศาสตร์สมัยใหม่และทฤษฎีของพวกเขามีตั้งแต่ตำแหน่ง โดยอ้างอิงถึงเขา: พวกเขาจะเรียกว่า pre-Saussurean, Saussurean, Saussurean ต่อต้าน โพสต์ Saussurean หรือ แบบ Saussure"[11]เนื้อหา [ซ่อน] 1 ประวัติเลกาซี่ 22.1 หลักสูตรทั่วไปภาษาศาสตร์2.2 ทฤษฎี laryngeal2.3 ภายหลังวิจารณ์2.4 semiology2.5 อิทธิพลภายนอกภาษาศาสตร์ทำงาน 34 ดูอ้าง 56 อ้างอิงเชื่อมโยงภายนอก 7[แก้ไข] ประวัติเฟอร์ดินานด์ Mongin de Saussure เกิดในเจนีวาในค.ศ. 1857 บิดาคือ Henri Louis Frédéric de Saussure, mineralogist การ entomologist และ taxonomist Saussure แสดงให้เห็นสัญญาณของความสามารถพิเศษมากและทางปัญญาความสามารถก่อนเป็นอายุ 14[12] หลังจากปีของการศึกษาภาษาละติน ภาษากรีก และสันสกฤต และมีความหลากหลายของหลักสูตรที่มหาวิทยาลัยเจนีวา เขาเริ่มต้นงานบัณฑิตที่มหาวิทยาลัยไลพ์ซิกใน 1876สองปีหลังจากที่ 21, Saussure ประกาศหนังสือสิทธิ Mémoire เซอเลอ système primitif des voyelles dans เลส langues อินโด-européennes (วิทยานิพนธ์ระบบดั้งเดิมสระภาษา Indo-European) หลังนี้ เขาศึกษาสำหรับปีที่กรุงเบอร์ลิน Zimmer ของไฮน์ริช 'Privatdozenten' ซึ่งเขาศึกษาเซลติก และแฮร์ Oldenberg ซึ่งเขาต่อเขาศึกษาภาษาสันสกฤต[13] เขากลับไลพ์ซิกเพื่อปกป้องวิทยานิพนธ์ของเขาเอกเด l'emploi du génitif absolu น้ำ Sanscrit และได้รับรางวัลพระเอกใน 1880 กุมภาพันธ์ เร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น เขาย้ายไปปารีส ที่เขา lectured ในภาษาสันสกฤต กอธิค และเก่าสูงเยอรมัน และบางครั้งเรื่องอื่น ๆเขาสอนที่ École pratique des hautes études ปี 11 ซึ่งเขามีชื่อว่าเชวาเลียเดอลา Légion d'Honneur (อัศวินของพยุหะเกียรติยศ)[14] เมื่อเสนอ professorship ในเจนีวาใน 1891 เขากลับ Saussure lectured สันสกฤตและ Indo-European ที่มหาวิทยาลัยนีวาสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขา จะได้ไม่จนเศษ ๆ ที่ Saussure เริ่มสอนในหลักสูตรของบัญชีภาษาศาสตร์ ซึ่งเขาจะมีสามครั้ง สิ้นสุดในช่วงฤดูร้อนของ 1911 เขาตายในปี 1913 ใน Vufflens-เลอกลาย Vaud สวิตเซอร์แลนด์ ลูกชายของเขาถูก psychoanalyst เรย์มอนด์ de SaussureSaussure พยายามที่เวลาต่าง ๆ ในช่วงปี 1890 สื่อเขียนหนังสือเรื่องภาษาศาสตร์ทั่วไปและปัจจุบัน เขาบรรยายเกี่ยวกับหลักการที่สำคัญของภาษาคำอธิบายในเจนีวาเศษ ๆ และ 1911 ถูกรวบรวม และเผยแพร่ โดยนักเรียนของเขาในชื่อเสียงผับ de linguistique générale posthumously ใน 1916 บางส่วนของต้นฉบับของเขา การเรียงความยังไม่เสร็จที่ค้นพบในปี 1996 รวมทั้งได้เผยแพร่ในงานเขียนในภาษาศาสตร์ทั่วไป แม้ว่าส่วนใหญ่ของวัสดุในหนังสือเล่มนี้ได้ถูกประกาศใน Engler เป็นรุ่นสำคัญของหลักสูตรในค.ศ. 1967 และ 1974 (TUFA)มรดก [แก้ไข]ศึกษาทฤษฎีของ Saussure ระบบ vocalic วงกลม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเขาทฤษฎีของ laryngeals อื่น ๆ unattested เวลา แบกผลไม้ และพบใบรับรองหลังจาก decipherment ของวิดในการทำงานของนักภาษาศาสตร์ Benveniste เอไมล์และ Walter Couvreur ที่ทั้งวาดแรงบันดาลใจโดยตรงจากผู้อ่าน 1878 Mémoire รุ่นหลัง[15] Saussure ยังมีผลกระทบสำคัญในการพัฒนาทฤษฎีภาษาศาสตร์ในครึ่งแรกของศตวรรษ 20 เกิดกระแสเขาสองความคิดเป็นอิสระจากกัน ในยุโรป อื่น ๆ ในอเมริกา ผลลัพธ์ของแต่ละรวมความเข้าใจพื้นฐานความคิดของ Saussure ใน tenets กลางของภาษาศาสตร์โครงสร้าง สถานะของเขาในภาษาศาสตร์ทฤษฎีร่วมสมัยเป็นการลดลง เท่า กับตำแหน่งสำคัญมากตอนนี้ ลง หรือขึ้นอยู่ กับความท้าทาย[ต้องการอ้างอิง]Saussure posited linguistic นั้นจะกำหนด และภาษาทั้งหมดที่ทำงานในคล้ายกัน ตาม Saussure ภาษาจะกำหนดเนื่องจากเป็นระบบ ที่ทั้งหมดมีค่ามากกว่าผลรวมของส่วน[ชี้แจงที่จำเป็น] ยัง ทุกภาษามีตนเองแนวคิด และภาพเสียง (หรือ signifieds และ signifiers) ดังนั้น จน Saussure ภาษามีความคิดที่สัมพันธ์กันขององค์ประกอบของ: มีกำหนดคำและความหมาย โดยเปรียบเทียบ และความหมายอื่นของห้อง ตัวอย่าง เสียงภาพ [ต้องชี้แจง] สำหรับ และความคิดของหนังสือที่แตกต่างจากภาพเสียงและความคิดของตาราง นอกจากนี้ภาษาจะกำหนดเนื่องจากลักษณะขององค์ประกอบของภาษาศาสตร์: จะกำหนด ในการทำงาน มากกว่าในแง่ ของคุณภาพของพวกเขาโดยธรรมชาติ[ชี้แจงที่จำเป็น] เขา posits ภาษามีลักษณะสังคมที่มีบริบทใหญ่วิเคราะห์ และการรับรู้โครงสร้างของการ[ชี้แจงที่จำเป็น]ในยุโรป งานสำคัญที่สุดในรอบระยะเวลานี้มีอิทธิพลที่กระทำ โดยปรากสคูล สุดยวด Nikolay Trubetzkoy และ Jakobson โรมันหัวความพยายามของโรงเรียนปรากในหลักสูตรของทฤษฎีคำโครงสร้างประโยคในทศวรรษต่อ ๒๔๘๓ Jakobson ของ universalizing ทฤษฎีโครงสร้างหน้าที่ของวารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร ตามลำดับชั้น markedness ของคุณสมบัติที่โดดเด่น เป็นการแก้ปัญหาสำเร็จครั้งแรกของเครื่องบินของภาษาศาสตร์ในการวิเคราะห์ตามสมมุติฐาน Saussurean อื่น ๆ Louis Hjelmslev และโรงเรียนโคเปนเฮเกนเสนอตีความใหม่ของภาษาศาสตร์จาก structuralist กรอบทฤษฎีในอเมริกา แนวคิดของ Saussure ทราบ distributionalism ของเลียวนาร์ดบลูมฟิลด์ [16] และ structuralism โพสต์ Bloomfieldian ของนักวิชาการดังกล่าว เป็น Eugene Nida เม็ดเลือด ขาว Bernard จอร์จ L. Trager, Rulon S. บ่อ III ชาร์ลส์ Hockett และ แฮ Zellig หนุ่มโนมชัมสกี นอกจากทฤษฎีของชัมสกี Transformational ไวยากรณ์ พัฒนาร่วมสมัยอื่น ๆ ของ structuralism รวมทฤษฎีจน Kenneth tagmemics ห้องกว้าง Lamb ทฤษฎีไวยากรณ์ stratificational และ Michael Silverstein งาน ภาษาศาสตร์ทำงานระบบเป็นทฤษฎีถือว่าการยึดมั่นหลัก Saussurean ของเครื่องหมาย แม้ว่า มีการปรับเปลี่ยนบางอย่าง Ruqaiya Hasan อธิบายภาษาศาสตร์ระบบทำงานเป็นแบบทฤษฎีภาษาศาสตร์ 'ลงรายการบัญชี-Saussurean'[11] Michael Halliday จนที่:Saussure เอาหมายเป็นแนวคิดที่จัดสำหรับโครงสร้างทางภาษาศาสตร์ ใช้แสดงลักษณะทั่วไปของภาษาในวลี " l'arbitraire du signe " นี้มีผลเน้นคืออะไร ในความเป็นจริง จุดหนึ่งของ arbitrariness ในระบบ ได้แก่รูปร่างคำโครงสร้างประโยคของคำ และดังนั้น ช่วยให้การไม่-arbitrariness เหลือโผล่ มีความชัดเจนยิ่งขึ้น ตัวอย่างของสิ่งที่อย่างเห็นได้ชัดไม่ใช่กำหนดเป็นชนิดที่แตกต่างกันทางความหมายในภาษาจะแสดงตามชนิดของโครงสร้างทางไวยากรณ์ ปรากฏเมื่อโครงสร้างทางภาษาศาสตร์เป็นการตีความใน

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

ไนท์อินไวท์ซาตินฉันรักการแปล

จากวิกิพีเดียสารานุกรมฟรีไนท์อินไวท์ซาติน

ไนท์อินไวท์ซาตินโดย Jullien . png
เกิด 26 พฤศจิกายน 1857
เจนีวา สวิตเซอร์แลนด์
ตาย 22 กุมภาพันธ์ 1913 ( อายุ 55 )
vufflens เลอ Ch â teau โว , ยุค , สวิตเซอร์แลนด์

ศตวรรษปรัชญาปรัชญาโครงสร้างนิยมตะวันตกเขตโรงเรียน , สัญญะ

เด่นผลประโยชน์หลักภาษาศาสตร์ไอเดีย
สัญญะวิทยาภาษาและทำทัณฑ์บน การวิเคราะห์ synchronic ตามอำเภอใจของ , สัญลักษณ์ทางภาษา เกิดทฤษฎี
[ ]
แสดงอิทธิพลต่อ [ แสดง ]
ลายเซ็นเฟอร์ดินันด์ เดอโซซูร์ลายเซ็น . png
สัญญะ

( สัญลักษณ์ทั่วไปแนวคิดความสัมพันธ์แบบซับซ้อน )

ความหมายนัยต่างๆ / รหัส / ถอดรหัสคำกิริยา

semiosis ใดแทน semiosphere
โดยองค์ประกอบของภาพยนตร์และลงชื่อเรียน
umwelt ค่า

biosemiotics ด้านสัญญะ

วรรณกรรมเชิงสัญญะทางสัญญะ

เปลี่ยนสัญญะแห่งวัฒนธรรม วิธีการทดสอบ

syntagmatic paradigmatic การวิเคราะห์การวิเคราะห์ semioticians

มิคาอิล บัคติน Roland Barthes มาร์เซล danesi จอห์น deely Umberto Eco algirdas จูเลี่ยน greimas F é lix กัตตารี หลุยส์ hjelmslev Vyacheslav Ivanov โรมันยาคอบสัน โรเบอร์ต้า kevelson kalevi กุลจูริ lotman ชาร์ลส์ S . เพิร์ซออ ponzio เฟอร์ดินันด์ เดอโซซูร์
โทมัส sebeok ไมเคิล ซิลเวอร์สไตน์ Eero tarasti วลาดิเมียร์ toporov จาคอบฟอน uexk ü ll
หัวข้อที่เกี่ยวข้องโรงเรียนโคเปนเฮเกน– Tartu

ทาร์ทู–มอสโกภาพยนตร์โพสต์โรงเรียน
โครงสร้าง โครงสร้าง postmodernity
v
t e
เฟอร์ดินันด์ เดอโซซูร์ ( ɔːˈ s / s ʊ r / หรือ / เพื่อʊˈ S ʊ R / ; ภาษาฝรั่งเศส : [ F ɛʁดินɑ̃ D เพลงชาติ sosy ʁ ] ; 26 พฤศจิกายน 1857 – 22 กุมภาพันธ์ 1913 ) เป็นนักภาษาศาสตร์ชาวสวิส และ semiotician ของใคร ความคิดเห็นที่วางรากฐานหลายคืบหน้าทั้งในภาษาศาสตร์และแนวคิดในศตวรรษที่ 20[ 2 ] [ 3 ] เขามีการพิจารณาอย่างกว้างขวางเป็นหนึ่งในบรรพบุรุษของศตวรรษที่ 20 ภาษาศาสตร์ [ 4 ] [ 5 ] [ 6 ] [ 7 ] และหนึ่งในสองสาขาบรรพบุรุษ ( ร่วมกับชาร์ลส์แซนเดอร์เพียรซ ) ของสัญญะ / แนวคิด [ 8 ]

หนึ่งของผู้แปล รอยแฮร์ริส , สรุปซ็อสบริจาคเพื่อการศึกษาภาษาและภาษาศาสตร์ในวิธีต่อไปนี้ :

ภาษาไม่ถือว่าเป็นอุปกรณ์ต่อพ่วงที่จะเข้าใจของโลกที่เราอาศัยอยู่ แต่กลางมัน ถ้อยคำเหล่านั้นไม่เพียงป้ายชื่อเสียงหรือการสื่อสารบริวารทับบนให้แล้วสั่งเลย พวกเขามีผลิตภัณฑ์รวมของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมที่จำเป็นเครื่องมือซึ่งโดยมนุษย์เป็นอย่างชัดเจนและโลกของพวกเขามุมมองนี้โดยทั่วไปในศตวรรษที่ยี่สิบของภาษาได้ลึกซึ้งอิทธิพลการพัฒนาตลอดทั้งช่วงของมนุษย์วิทยาศาสตร์ มันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำเครื่องหมายในภาษาศาสตร์ , ปรัชญา , จิตวิทยา , สังคมวิทยาและมานุษยวิทยา [ 9 ]

ถึงแม้ว่าพวกเขาได้รับการวิจารณ์ตลอดเวลาขนาดขององค์กรนำโดยโซซูร์ต่อไปแจ้งแนวทางร่วมสมัยกับปรากฏการณ์ของภาษา โรงเรียนปรากนักภาษาศาสตร์ม.ค. หน้าř ovsk ผลงานเขียนที่ซ็อส " การค้นพบของโครงสร้างภายในของสัญญาณภาษาแตกต่างสัญญาณทั้งจากเพียงอะคูสติก ' สิ่ง ' . . . . . . . และจากกระบวนการ " จิตและในการพัฒนา " นี้จึงเปิดถนนใหม่ไม่เพียง แต่สำหรับภาษาศาสตร์ แต่ยัง ในอนาคต สำหรับทฤษฎีวรรณกรรม " [ 10 ] ruqaiya Hasan แย้งว่า " ผลกระทบของโซซูร์เป็นทฤษฎีสัญลักษณ์ทางภาษาได้เช่นที่ทันสมัยนักภาษาศาสตร์และทฤษฎีของพวกเขามีตั้งแต่ตำแหน่งอ้างอิง เขา : พวกเขาจะเรียกว่า saussurean saussurean ต่อต้าน saussurean ก่อน , , ,โพสต์ saussurean หรือไม่ซ็อส " [ 11 ]

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1 ชีวประวัติ
2 มรดกวิชาภาษาศาสตร์ทั่วไป

2.1 2.2 2.3 ต่อมาวิจารณ์

เกิดทฤษฎีสัญญะวิทยา
2.4 2.5 อิทธิพลภายนอกภาษาศาสตร์
3
4 งานยังเห็น
5
6
7 อ้างอิงการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก
ชีวประวัติ [ แก้ไข ]
เฟอร์ดินานด์ mongin เดอโซซูร์เกิดในเจนีวาใน 1857 . พ่อของเฮนรี่ หลุยส์ เฟรเดริก เดอโซซูร์เป็นกระแสคงที่ , ,entomologist และ taxonomist . โซซูร์มีสัญญาณของความสามารถมากและความสามารถทางปัญญาเป็นต้นอายุสิบสี่ [ 12 ] หลังจากปีของการเรียนภาษาลาติน , กรีก , สันสกฤตและใช้ความหลากหลายของหลักสูตรที่มหาวิทยาลัยเจนีวา เขาเริ่มงานบัณฑิตศึกษาที่มหาวิทยาลัย Leipzig ในปี 1876 .

สองปีต่อมาตอนอายุ 21โซซูร์ที่ตีพิมพ์หนังสือชื่อ M é Name ซูร์เลอ SYST . ฉัน primitif des voyelles ใน เลส มีอินโด Europ éเอนนึส ( วิทยานิพนธ์ในระบบอักษรดั้งเดิมในภาษาอินโดยุโรป ) หลังจากที่เขาเรียนปีหนึ่งที่เบอร์ลินใต้ ' privatdozenten ' ไฮน์ริช ซิมเมอร์ , กับผู้ที่เขาเรียน เซลติก และ เฮอร์มัน โอลเดนเบิร์ก ซึ่งเขายังคงการศึกษาของเขาในภาษาสันสกฤต[ 13 ] เขากลับมาใหม่เพื่อปกป้องของเขาดุษฎีนิพนธ์ เดอ l'emploi du G é nitif absolu en sanscrit และได้รับปริญญาเอกของเขาในกุมภาพันธ์ 1880 หลังจากนั้นเขาย้ายไปปารีสซึ่งเขาบรรยายในภาษาสันสกฤต โกธิค และเก่าสูงเยอรมัน และบางครั้งในวิชาอื่น ๆ .

เขาสอนที่เอกอลเดส์ pratique hautes é tudes 11 ปีในระหว่างที่เขาถูกตั้งชื่อ Chevalier de la L é gion d'honneur ( อัศวินแห่งกองทหารเกียรติยศ ) [ 14 ] เมื่อเสนอตำแหน่งศาสตราจารย์ในเจนีวา 1891 เขากลับมา โซซูร์ประธานในภาษาสันสกฤตและอินโดยุโรปที่มหาวิทยาลัยเจนีวาสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขา มันไม่ได้จนกว่าปี 1907 ที่โซซูร์เริ่มสอนวิชาภาษาศาสตร์ทั่วไป ซึ่งเขาจะให้ 3 ครั้งสิ้นสุดในฤดูร้อนของ 1911 เขาเสียชีวิตในปี 1913 ใน vufflens เลอ Ch â teau โว , สวิตเซอร์แลนด์ ลูกชายของเขาเป็นนักจิตวิทยา เรย์มอนด์ เดอโซซูร์

โซซูร์พยายามที่หลายครั้งใน 1880 และ 1890 เขียนหนังสือทั่วไปทางภาษาเรื่องการบรรยายเกี่ยวกับหลักสำคัญของภาษาคำอธิบายในเจนีวาระหว่างค.ศ. 1911 และการเก็บรวบรวมและเผยแพร่โดยนักเรียนของเขาจนได้ในชื่อกูร์เดอ linguistique G . kgm rale ในปี 1916 . บางส่วนของต้นฉบับ รวมถึงยังไม่เสร็จเรียงความค้นพบในปี 1996 ถูกตีพิมพ์ในงานเขียนในภาษาศาสตร์ทั่วไปแม้ว่าส่วนใหญ่ของวัสดุ ในหนังสือเล่มนี้ได้รับการตีพิมพ์ในฉบับของสําคัญของหลักสูตรใน 1967 และ 1974 ( หินปูน )

มรดก [ แก้ไข ]
โซซูร์เป็นทฤษฎี การสร้างใหม่ของพายที่กึกก้องระบบและโดยเฉพาะอย่างยิ่งทฤษฎีของเขา laryngeals มิฉะนั้น unattested ในเวลาเจาะผลไม้และพบการยืนยันหลังจาก decipherment ของฮิตไทต์ในการทํางานของรุ่นที่ใหม่กว่าของนักภาษาศาสตร์และวอลเตอร์ ดิกซ์ คูเรอร์เหมือนเอมิลลานโพธิ์ ที่ทั้งแรงบันดาลใจโดยตรงจากการอ่านของ 1878 M é Name [ 15 ] โซซูร์ยังมีผลกระทบสําคัญในการพัฒนาทฤษฎีภาษาศาสตร์ในครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20ของเขาสองกระแสของความคิดออกมาอย่างอิสระของแต่ละอื่น ๆ หนึ่งในยุโรปอื่น ๆในอเมริกา ผลของแต่ละบริษัทความคิดพื้นฐานของซ็อสคิดสร้าง tenets กลางของภาษาศาสตร์โครงสร้าง สถานะของเขาในภาษาศาสตร์เชิงทฤษฎีร่วมสมัยมากลดลง มีหลายตําแหน่งสําคัญตอนนี้เดท หรือการท้าทาย . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

โซซูร์ posited ที่ภาษารูปแบบโดยพลการและดังนั้นที่ภาษาฟังก์ชัน ในแฟชั่นที่คล้ายกัน ตามโซซูร์ , ภาษาเป็นโดยพลการ เพราะเป็นระบบที่ทั้งหมดเป็นมากกว่าผลรวมของชิ้นส่วนของมัน [ ชี้แจงจำเป็น ] นอกจากนี้ ทุกภาษา มีแนวคิดของตัวเองและเสียงภาพ ( หรือ signifieds และเสื้อผ้า ) ดังนั้น เหตุผลที่โซซูร์ ,ภาษา มีความคิดเชิงสัมพันธ์ขององค์ประกอบของคำและความหมายของพวกเขาจะถูกกำหนดโดยการเปรียบเทียบและการตัดกันความหมายไปอีกแบบหนึ่ง ตัวอย่าง ชี้แจงภาพ [ เป็น ] เสียงและความคิดของหนังสือที่แตกต่างจากเสียง ภาพ และ ความคิด ของตาราง ภาษาเป็นโดยพลการ เพราะธรรมชาติขององค์ประกอบของภาษา :พวกเขาจะถูกกำหนดในแง่ของการทำงานของพวกเขามากกว่าในแง่คุณภาพที่แท้จริงของพวกเขา . [ ชี้แจงจำเป็น ] ในที่สุด เขา posits ภาษา มี สังคม ธรรมชาติในที่มีขนาดใหญ่ในการวิเคราะห์บริบท การกำหนดและการรับรู้โครงสร้าง [ ชี้แจงจำเป็น ]

ในยุโรป ผลงานที่สำคัญที่สุดในช่วงเวลานี้ . อิทธิพล ดำเนินการโดยโรงเรียนปราก โดยเฉพาะนิโคไล trubetzkoy และโรมันยาคอบสันมุ่งความพยายามของปรากโรงเรียนในการกำหนดหลักสูตรของทฤษฎีทางเสียงในทศวรรษต่อไปนี้ปี universalizing ยาคอบสันของทฤษฎีเกี่ยวกับการทำงานของโครงสร้างแบบลำดับชั้นตามความชัดเจนของคุณสมบัติที่โดดเด่นเป็นโซลูชั่นที่ประสบความสำเร็จครั้งแรกของเครื่องบินของการวิเคราะห์ภาษาตาม saussurean สมมติฐาน อื่น ๆหลุยส์ hjelmslev และโรงเรียนโคเปนเฮเกนเสนอการตีความใหม่ของภาษาศาสตร์เชิงทฤษฎีจากสาเหตุต่างๆ

ในอเมริกา ความคิดซ็อส แจ้ง distributionalism ของลีโอนาร์ด Bloomfield [ 16 ] และหลังโครงสร้างนิยมบลูมฟีลด์ของนักวิชาการเช่นยูจีน นิด้า เบอร์นาร์ด บล๊อค จอร์จ แอล เทรเกอร์รูเลิ่น S III , บ่อ , ฮอคิตชาร์ลส์ ,และผ่าน zellig แฮร์ริสสาวแองกลิคัน . นอกจากชัมทฤษฎีไวยากรณ์ปริวรรต การพัฒนาอื่น ๆร่วมสมัยของโครงสร้างรวมของเคนเน็ธ ไพค์ทฤษฎีแทกมีมิค ทฤษฎีไวยากรณ์ stratificational ซิดนีย์ เนื้อแกะ และไมเคิล ซิลเวอร์ ตนทำงานภาษาศาสตร์เชิงระบบการทำงานเป็นทฤษฎีถือว่ามีพื้นฐานแน่นใน saussurean หลักการของเครื่องหมาย แม้ว่ามีการปรับเปลี่ยน ruqaiya Hasan อธิบายระบบการทำงานภาษาศาสตร์เป็น ' ' โพสต์ saussurean ภาษาศาสตร์ทฤษฎี [ 11 ] ไมเคิล ฮอลลิเดย์ ระบุว่า :

โซซูร์เอาป้ายเป็นแนวคิดทางภาษาศาสตร์ การจัดโครงสร้างใช้มันเพื่อแสดงลักษณะทั่วไปของภาษาในวลี " l'arbitraire du เซ็นชื่อ " นี้มีผลของการเน้นสิ่งที่เป็น , ในความเป็นจริง , หนึ่งจุดตามอำเภอใจในระบบ ได้แก่ รูปร่าง เสียง คำ และจึงช่วยให้ไม่ตามอำเภอใจของส่วนที่เหลือออกมา มีความชัดเจนมากขึ้นตัวอย่างของสิ่งที่เป็นอย่างชัดเจนไม่เปิดเป็นวิธีที่แตกต่างกันประเภทของความหมายในภาษาแสดงโดยชนิดที่แตกต่างของโครงสร้างไวยากรณ์ที่ปรากฏขึ้นเมื่อโครงสร้างทางภาษาคือตีความ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.