(also collocate ) a word or phrase

(also collocate ) a word or phrase that is often used with another word or phrase, in a way that ​sounds ​correct to ​people who have ​spoken the ​language all ​their ​lives, but might not be ​expected from the ​meaning:
In the phrase "a hard ​frost", "hard" is a collocation of "​frost" and "​strong" would not ​sound ​natural.
B2 [C] the ​combination of words ​formed when two or more words are often used together in a way that ​sounds ​correct:
The phrase "a hard ​frost" is a collocation.
› [U] the ​regular use of some words and ​phrases with ​others, ​especially in a way that is ​difficult to ​guess

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(นอกจากนี้ยังจัดวาง) คำหรือวลีที่มักจะใช้กับคำหรือวลี ในทางที่ว่า เสียงแก้ผู้คนที่ได้พูดภาษาชีวิตของพวกเขา อื่น แต่ไม่อาจจะคาดหวังจากความหมาย:ในวลี "แข็งยาก" "ยาก" เป็นการจัดระเบียบของ "น้ำแข็ง" และ "แข็งแรง" จะไม่เสียงธรรมชาติB2 [C] รวมคำที่เกิดขึ้นเมื่อคำมักใช้กันในทางที่เสียงที่ถูกต้อง:วลี "แข็งยาก" เป็นการจัดระเบียบ› [U]ใช้งานปกติของบางคำและวลีกับผู้อื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเดายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ยังเป็นที่จัดวาง) คำหรือวลีที่มักจะใช้กับคำหรือวลีอื่นในทางที่ถูกต้องเสียงให้กับผู้ที่ได้พูดภาษาทั้งหมดชีวิตของพวกเขา แต่อาจจะไม่ได้คาดหวังจาก
ความหมาย:. ในวลี "น้ำค้างแข็งยาก", "ยาก" คือการจัดระเบียบของ "น้ำค้างแข็ง" และ "ความเชื่อ" จะไม่เสียงที่เป็นธรรมชาติ
B2 [C] การรวมกันของคำที่เกิดขึ้นเมื่อสองหรือ คำอื่น ๆ
มักจะใช้ร่วมกันในวิธีการที่เสียงที่ถูกต้อง:. วลี "น้ำค้างแข็งยาก"
คือการจัดระเบียบ> [U] การใช้งานปกติของคำบางคำและวลีกับคนอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในทาง ที่เป็นเรื่องยากที่จะคาดเดา