“What is this?” Su Zian silently en

“What is this?” Su Zian silently endured the pain as he tossed that purple fish jade pendant to him.

“Purple fish jade pendant?”

“Isn’t this yours?” Su Zian’s overcast eyes surveyed him. He continuously sneered as he watched Su Jingyu’s pair of trembling legs.

“It indeed belongs to this son, but this son had carelessly lost it three days ago.”

“Lost it? Now you’re saying that you lost it?” Su Zian repeatedly sneered and drew closer, step by step.

“Lock him up and thoroughly interrogate him! Even if that thief is not him, the thief can not be unrelated to him.” Su Bowu picked up the now warm purple fish pendant as his eyes flashed with viciousness.

Su Manor’s small remote courtyard.

The entire Su Manor was brightly light up and was incomparably noisy. Only this remote small courtyard was as silent as the depths of the night.

After Nangong Liuyun got rid of the people tailing him, he grinning happily as he ran off to find Su Luo.

At this time, he had already changed out of the night clothes covering his body.

He was dressed entirely in a fast flowing soft gorgeous robe made of golden silk. The soft golden silk robe was embroidered with fragments of gold that glittered with the luster of gems. The luxurious soft robe’s hem was like a warm cloud spread out in an arc, layer upon layer, it flowed with light that restrained the shadows.

The soft breeze brushed by, and the wind-borne light tassels under his jade belt willfully danced about.

Both of his hands encircled in his arms. He was laid-back, confident and at ease while reclining under a very tall and straight Chinese snowball viburnum tree.

April was overflowing with the beginning of spring; this great big cherry tree proudly stood upright in the courtyard. Sections of captivating red snowball viburnum flowers fluttered about. The sweet fragrance overflowed in four directions and the dense mist was mesmerizing.

The him at this moment, was as handsome as the main male character walking out of a painting. His silhouette was like a sculpture from ancient Greece; sharp, and distinct. It was gentle and languid. His enchanting light smile held such devilish charm.

“How was it? This king’s performance wasn’t that bad right?” Nangong Liuyun reclined under the Chinese snowball tree. His slender hands encircled in his arms and he lightly smiled as he enchantingly stared at Su Luo.

“Barely passable.” Su Luo sat on the stone chair in the courtyard. A pot of clear tea was placed on the stone table in front of her. Tea fragrance curled upwards and lingered into a dense mist.

This time, she was dressed in a pure white bright robe with a butterfly playing on daffodils. Her jet black hair was held back with a light purple ribbon and a few silken strands of beautiful hair mischievously hung down from both shoulders, revealing a sparkling and translucent gloss. The garment lining blew by teasingly, touching the delicate beautiful skin that seemed to be made of porcelain.

Facing her neither warm nor cold attitude, Nangong Liuyun not only did not mind, but instead raised his face and leaned in. He leaned in to the closest distance possible. Hot air fluttered to her ears with a deep and affectionate voice: “ Good girl, did you get the Celestial Spirit Water?”

“Of course, didn’t you see who set out on this campaign?” Any missions Su Luo went on, never had a record of failure. Even if it was now the olden times and the difficulty had been increased numerous times, it was still not too difficult for her.

She handed him the Celestial Spirit Water. The expression in her eyes seem pleased with herself, “I actually thought it would be heavily guarded, but it’s only like this.”

Nangong Liuyun indulgently pampered her and used his long and smooth slim fingers to poke her forehead: “Keep bragging. If not for this king having drawn away that old man, do you really think it would have been this simple?”

“Oh right, what kind of map is this? Have you seen it before?” Su Luo sulkily rolled her eyes. Then, she handed that inundated yellow piece of paper to Nangong Liuyun.

She had no idea what the crooked weird words on it meant.

Nangong Liuyun took it and carefully looked at it.

His expression originally held a hint of crooked smile, but after a quarter of an hour, his expression began to slightly change.

Something that can change the expression on Prince Jin’s face was presumably not a simple thing.

Su Luo curiously blinked her beautiful vividly touching eyes: “What? Could it be a real hidden treasure map?”

“Where did you get this?” Nangong Liuyun asked in a rare and serious tone of voice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"นี่คืออะไร" Su Zian เงียบทนความเจ็บปวดเขาโยนจี้หยกม่วงปลาที่เขา"ปลาสีม่วงหยกจี้""ไม่ใช่นี่ของคุณ" Su Zian ปกตาสำรวจเขา เขายิ้มเยาะอย่างต่อเนื่อง ตามที่เขาได้ดูตัวสั่นขาคู่ Su Jingyu"มันเป็นของลูกชายนี้แน่นอน แต่ลูกนี้ได้พิจารณาเสียสามวันที่ผ่านมา""หายไป ตอนนี้ คุณพูดว่า คุณหาย" Su Zian ซ้ำ ๆ ยิ้มเยาะ และวาดใกล้ชิด ขั้น"ล็อคเขา และถามเขาอย่างละเอียด แม้ว่าขโมยไม่เขา ขโมยไม่สามารถเกี่ยวข้องกับเขา" Su Bowu รับจี้ปลาสีม่วงที่อบอุ่นนี้เป็นตาประกายกับ viciousnessSu เนอร์เล็กไกลลานทั้งเมเนอร์ Su สว่างสดใสขึ้น และเสียงดังเท่า ลานขนาดเล็กนี้ระยะไกลถูกเงียบเป็นความลึกของหลังจาก Nangong Liuyun ได้กำจัดคน tailing เขา เขายิ้มอย่างมีความสุขเป็น เขาขับรถออกไปหาลู Suตอนนี้ เขาได้แล้วเปลี่ยนจากเสื้อผ้าคืนครอบคลุมร่างกายของเขาเขาได้สวมใส่ทั้งหมดในการรวดเร็วไหลนุ่มสวยเสื้อคลุมทำจากผ้าไหมทอง เสื้อคลุมผ้าไหมสีทองนุ่มถูกปัก ด้วยชิ้นส่วนของทองที่แวววาวด้วยประกายแวววาวของอัญมณี ผ้านุ่มหรูหราเฮ็มเป็นเหมือนเมฆอุ่นที่แพร่กระจายออกในส่วนโค้ง คอ เสร็จสมบูรณ์ ด้วยแสงที่ยับยั้งเงาสายลมอ่อนแปรงโดย และ tassels แสง wind-borne ภายใต้เข็มขัดของเขาหยกจงใจเต้นเกี่ยวกับทั้งสองของเขาล้อมรอบในอ้อมแขนของเขา เขาสบาย ๆ มั่นใจ และสบายขณะนอนใต้จีนสูงมาก และตรงก้อนหิมะ viburnum ไม้เมษายนมีเปี่ยมไป ด้วยการเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ ต้นซากุระใหญ่นี้ดีภูมิใจยืนตรงในลาน ส่วนของรักดอกไม้หิมะแดง viburnum fluttered เกี่ยวกับ กลิ่นหอมหวาน overflowed ในสี่ทิศ และหมอกหนาแน่นได้อย่างมีเสน่ห์ขณะนี้ เขาถูกหล่อเป็นตัวละครชายหลักเดินจากการวาดภาพ เงาของเขาเป็นเหมือนประติมากรรมจากกรีซโบราณ คม และแตกต่างกัน อ่อนโยน และอ่อนกำลังได้ ยิ้มมีเสน่ห์แสงจัดขึ้นดังกล่าวทางหฤโหด"เป็นยังไง ประสิทธิภาพของกษัตริย์องค์นี้ไม่ขวาที่ไม่ดี" Nangong Liuyun ตั้งใต้ต้นไม้หิมะจีน มือเรียวของเขาล้อมรอบแขนของเขาและเขาเบา ๆ ยิ้มเขาจ้องมองที่ Su ลูกาย"เคร่งครัดแทบไม่" Su ลูนั่งบนเก้าอี้หินในลาน หม้อใสชาถูกวางไว้บนโต๊ะหินหน้าเธอ กลิ่นหอมชาม้วนขึ้น และตวามเป็นหมอกหนาแน่นเวลานี้ เธอได้แต่งตัวในมีตะสว่างสีขาวบริสุทธิ์กับผีเสื้อเล่นแดฟโฟดิลส์ เจ็ทของเธอผมสีดำจัดขึ้นกลับ ด้วยริบบิ้นสีม่วงอ่อนและกี่ซิ strands ของผมสวยงามถึงแขวนลงจากไหล่ทั้งสอง เผยให้เห็นเงาเป็นประกาย และกระจ่างใส ซับในผ้าได้พัดโดย teasingly สัมผัสผิวสวยที่เหมือนจะทำจากเครื่องเคลือบดินเผาทัศนคติของเธอไม่อบอุ่น หรือเย็น Nangong Liuyun ไม่เพียงไม่ ทราบ แต่แทนยกหน้า และวางกระจกใน เขาเองในระยะห่างที่ใกล้ที่สุดได้ อากาศร้อน fluttered กับหูของเธอด้วยเสียงสุภาพ และลึก: "สาวดี ได้น้ำวิญญาณสวรรค์""แน่นอน ไม่ได้คุณดูที่กำหนดในแคมเปญนี้" ภารกิจใด ๆ ลู Su ไป ไม่เคยมีบันทึกของความล้มเหลว ถ้าเป็นตอนสมัยโบราณ และได้เพิ่มความยากลำบากหลายครั้ง มันก็ยังไม่ยากเกินไปสำหรับเธอเธอส่งเขาจิตวิญญาณน้ำฟ้า นิพจน์ในดวงตาของเธอดูเหมือนจะพอใจกับตัวเอง "ผมจริงคิดว่า มันจะได้รักษาอย่างมาก แต่ก็เท่านั้นเช่นนี้"Nangong Liuyun indulgently บริการเธอ และใช้นิ้วมือบางของเขายาว และเรียบเพื่อกระตุ้นหน้าผากของเธอ: "ให้เป้อเย้อ ถ้า ไม่มีกษัตริย์นี้มีออกไป ที่ชายชรา คุณจริง ๆ คิดว่า มันจะได้รับนี้ง่าย""โอ้ ขวา ชนิดของแผนที่นี้หรือไม่ คุณได้เห็นมาก่อน" นอกจากนี้ลู Su sulkily รีดดวงตาของเธอ แล้ว เธอมอบที่ครอบชิ้นสีเหลืองของกระดาษ Nangong LiuyunเธอมีความคิดคำแปลกคดมันหมายถึงอะไรNangong Liuyun เอามัน และมองมันอย่างระมัดระวังนิพจน์ของเขาจัดการคดยิ้มเดิม แต่หลังจากสี่ชั่วโมง นิพจน์ของเขาเริ่มเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยสิ่งที่สามารถเปลี่ยนแปลงการแสดงออกบนใบหน้าเจ้าชาย Jin ไม่น่าจะเรื่องง่ายซอกแซก Su ลูคันนั้นกะพริบตาของเธอทิ้งดูสดใสสวยงาม: "อะไร มันอาจจะเป็นแผนที่ขุมทรัพย์ที่ซ่อนไว้จริงหรือไม่""คุณสามารถได้รับนี้หรือไม่" Nangong Liuyun ถามในโทนสีหายาก และร้ายแรงของเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"นี้คืออะไร?" ซูเซียนเงียบทนความเจ็บปวดในขณะที่เขาโยนว่าปลาสีม่วงจี้หยกกับเขา. "สีม่วงจี้ปลาหยก?" "นี้ไม่ได้เป็นของคุณ?" ซูเซียนตามืดครึ้มสำรวจเขา เขาอย่างต่อเนื่องในขณะที่เขา sneered ดูคู่ซู Jingyu ของตัวสั่นขา. "แน่นอนมันเป็นของบุตรชายคนนี้ แต่บุตรชายคนนี้ได้หายไปลวกมันสามวันที่ผ่านมา." "หายไปได้หรือไม่ ตอนนี้คุณกำลังจะบอกว่าคุณสูญเสียมันได้หรือไม่ "ซูเซียน sneered ซ้ำ ๆ และเดินเข้าไปใกล้ ๆ ทีละขั้นตอน. " ล็อคเขาขึ้นและทั่วถึงสอบปากคำเขา! แม้ว่าขโมยที่ไม่ได้เขาขโมยไม่สามารถที่ไม่เกี่ยวข้องกับเขา. "ซู Bowu หยิบขึ้นมาตอนนี้อบอุ่นจี้ปลาสีม่วงเป็นดวงตาของเขาประกายด้วยความผิดพลาด. คอร์ทยาร์ดระยะไกลซูคฤหาสน์ขนาดเล็ก. ทั้งซู Manor เป็นความสว่างสดใสขึ้นและ ก็มีเสียงดังเหลือใจ เพียงแค่นี้ลานเล็ก ๆ ที่ห่างไกลก็เงียบเหมือนความลึกของคืน. หลังจาก Nangong Liuyun ได้กำจัดของคน tailing เขาเขายิ้มอย่างมีความสุขขณะที่เขาวิ่งออกไปหาซู Luo. ในเวลานี้เขาได้เปลี่ยนไปแล้วออกจากคืน เสื้อผ้าครอบคลุมร่างกายของเขา. เขาได้รับการแต่งตัวทั้งหมดในไหลอย่างรวดเร็วเสื้อคลุมสวยนุ่มทำจากผ้าไหมสีทอง เสื้อคลุมผ้าไหมนุ่มทองถูกปักด้วยเศษทองคำที่มีความมันวาวระยิบระยับของอัญมณี มิ้มหรูหราเสื้อคลุมนุ่มเป็นเหมือนเมฆที่อบอุ่นกระจายออกไปในโค้ง, ชั้นบนชั้นก็ไหลออกมาพร้อมกับแสงที่ยับยั้งเงา. สายลมอ่อนแปรงด้วยและลมพัดพาพู่แสงภายใต้เข็มขัดหยกเขาจงใจเต้นเกี่ยวกับมือทั้งสองข้างของเขาล้อมรอบอยู่ในอ้อมแขนของเขา เขาได้รับการวางกลับมีความมั่นใจและสบายใจในขณะนอนใต้ต้นไม้ก้อนหิมะ Viburnum สูงมากและตรงไปจีน. เมษายนล้นไปด้วยจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ; ต้นเชอร์รี่นี้ดีใหญ่ภูมิใจยืนตรงในคอร์ทยาร์ด ในส่วนของดอกไม้สีแดงน่ารักสโนว์บอล Viburnum เบาโผบินเกี่ยวกับ กลิ่นหอมหวานล้นในสี่ทิศทางและหมอกหนาทึบเป็น mesmerizing. เขาในขณะนี้ก็หล่อเหมือนตัวละครชายหลักเดินออกจากภาพวาด เงาของเขาเป็นเหมือนประติมากรรมจากกรีซโบราณ; คมชัดและแตกต่าง มันเป็นอ่อนโยนและไม่สนใจใยดี รอยยิ้มที่มีเสน่ห์แสงของเขาจัดขึ้นเสน่ห์อย่างยิ่งยวดเช่น. "เป็นยังไง? ประสิทธิภาพของกษัตริย์นี้ไม่ได้เป็นสิทธิที่ไม่ดี? "Nangong Liuyun เอนภายใต้จีนก้อนหิมะต้นไม้ มือเรียวของเขาล้อมรอบอยู่ในอ้อมแขนของเขาและเขาเบา ๆ ยิ้มในขณะที่เขาจ้องที่เปรี้ยวซู Luo. "พอ Barely." ซู Luo นั่งอยู่บนเก้าอี้หินในลาน หม้อชาที่ชัดเจนถูกวางลงบนโต๊ะหินในด้านหน้าของเธอ กลิ่นหอมชาขดขึ้นไปและอ้อยอิ่งเป็นหมอกหนาแน่น. เวลานี้เธอกำลังอยู่ในเสื้อคลุมสีขาวสดใสบริสุทธิ์คลุมด้วยผีเสื้อเล่นในแดฟโฟดิ ผมสีดำขลับของเธอถูกจัดขึ้นกลับมาพร้อมกับริบบิ้นสีม่วงอ่อนและเส้นไหมไม่กี่ผมสวยซุกซนแขวนลงมาจากไหล่ทั้งสองเผยให้เห็นความมันวาวเป็นประกายและโปร่งแสง ซับเสื้อผ้าพัดโดย teasingly สัมผัสผิวสวยที่ละเอียดอ่อนที่ดูเหมือนจะทำจากพอร์ซเลน. หันหน้าไปทางเธอไม่ทัศนคติอุ่นหรือเย็น, Nangong Liuyun ไม่เพียง แต่ไม่ได้ใจ แต่แทนที่จะยกใบหน้าของเขาและโน้มตัวใน. เขาโน้มตัวเข้าไปใน ระยะทางที่ใกล้เคียงที่สุดที่เป็นไปได้ อากาศร้อนเบาโผบินที่หูของเธอกับลึกและรักเสียง "สาวดี, คุณไม่ได้รับสวรรค์วิญญาณน้ำ?" "แน่นอนคุณไม่ดูว่าใครจะออกในแคมเปญนี้" ภารกิจใด ๆ ซู Luo ไปใน? ไม่เคยมีบันทึกของความล้มเหลว แม้ว่ามันจะเป็นตอนนี้สมัยโบราณและความยากลำบากที่ได้รับเพิ่มขึ้นหลายครั้งมันก็ยังคงไม่ยากเกินไปสำหรับเธอ. เธอมือเขาน้ำฟ้าวิญญาณ การแสดงออกในดวงตาของเธอดูเหมือนความยินดีกับตัวเอง "ที่จริงผมคิดว่ามันจะได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนา แต่มันเป็นเพียงเช่นนี้." Nangong Liuyun indulgently เอาใจเธอและใช้งานมานานและเรียบนิ้วบางเฉียบของเขาที่จะกระตุ้นหน้าผากของเธอ: "Keep เป้อเย้อ ถ้าไม่ได้เป็นกษัตริย์นี้มีการดึงออกว่าคนเก่าจริงๆคุณคิดว่ามันจะได้รับนี้ง่าย? " " โอ้ขวาสิ่งที่ชนิดของแผนที่นี้คืออะไร คุณได้เห็นมันมาก่อน? "ซู Luo อย่างโกรธเคืองรีดตาของเธอ หลังจากนั้นเธอส่งชิ้นสีเหลืองน้ำท่วมของกระดาษ Nangong Liuyun. เธอมีความคิดว่าคำแปลกคดเคี้ยวที่มันไม่มีความหมายอะไร. Nangong Liuyun เอามันและระมัดระวังมองมัน. การแสดงออกของเขา แต่เดิมจัดขึ้นคำใบ้ของรอยยิ้มที่คดเคี้ยว แต่หลังจากที่ สี่ของชั่วโมงการแสดงออกของเขาเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย. บางสิ่งบางอย่างที่สามารถเปลี่ยนการแสดงออกบนใบหน้าของเจ้าชายของจินก็คงจะไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย. ซู Luo อยากรู้อยากเห็นกระพริบตาสวยงามตาสัมผัสเต็มตาของเธอ: "คืออะไร? มันอาจจะเป็นแผนที่ขุมทรัพย์ซ่อนจริง? " " ที่คุณไม่ได้รับนี้หรือไม่? "Nangong Liuyun ถามด้วยน้ำเสียงที่หายากและร้ายแรงของเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นี่มันอะไรกัน ? " ซู เซียนทนกับความเจ็บปวดที่เขาโยนให้ปลาสีม่วง จี้หยก กับเขาสีม่วง " ปลาหยกจี้ ? "" นี่ไม่ใช่ของคุณเหรอ ? " ซู เซียนก็มืดครึ้ม สายตาสำรวจเขา เขาอย่างต่อเนื่อง sneered จ้องดูของซูจินยูคู่สั่นขา" มันก็เป็นของลูก แต่ลูกก็เผลอทำหาย เมื่อ 3 วันก่อน ." หาย ? ตอนนี้คุณมาบอกว่าคุณหายไป ? " ซู เซียน ๆ sneered และใกล้เข้ามาทีละก้าว" ขังมันไว้อย่างละเอียด และสอบปากคำเขา ถ้าโจรนั่นไม่ใช่เขา ขโมยไม่สามารถละเลยเขา . " ซู bowu หยิบขึ้นมาแล้วอบอุ่นสีม่วง จี้ปลาเป็นตาประกายกับความชั่วร้ายซูเนอร์ขนาดเล็ก สนามหญ้า ระยะไกลคฤหาสน์ซูทั้งโชนแสงขึ้นและถูกเหลือใจ เสียงดัง เฉพาะรีโมทเล็กสนามอยู่เป็นเงียบเป็นส่วนลึกของคืนหลังจากนังก๊อก liuyun กำจัดคนสะกดรอยเขา เขายิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเขาวิ่งไปหาซูหลอ .ในช่วงเวลานี้เขาได้เปลี่ยนของคืนเสื้อผ้าปกคลุมร่างกายของเขาเขาแต่งตัวด้วยเสื้อคลุมไหลอย่างรวดเร็วนุ่มสวยทำจากทองผ้าไหม เสื้อคลุมผ้าไหมสีทองอ่อนถูกปักด้วยเศษทองที่ส่องแสงเป็นประกายเงาของอัญมณี หรูหรานุ่มเสื้อคลุมกุ๊นเป็นเหมือนเมฆอุ่นที่แผ่ออกมาในโค้ง ชั้นแล้วชั้นเล่า มันไหลด้วยแสงที่ควบคุมเงาสายลมเบาๆพัดผ่าน สายลมพัดพาพู่แสงอยู่ใต้เข็มขัดหยกตั้งใจเต้นเกี่ยวกับมือทั้งสองข้างของเขาล้อมในอ้อมแขนของเขา เขาวางกลับ มั่นใจ และ อุ่นใจ ในขณะนอนอยู่ใต้ตัวสูงมาก และตรง viburnum จีนหิมะต้นไม้เมษายนเป็นล้นกับจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ ; ใหญ่นี้เชอร์รี่ต้นไม้ภูมิใจยืนตัวตรงอยู่ในลานบ้าน ส่วนดอกไม้ viburnum หิมะสีแดงน่ารักขึ้นเกี่ยวกับ กลิ่นหอมหวานที่เอ่อล้น ใน 4 เส้นทาง และหมอกหนาทึบถูกสะกดเขาในตอนนี้ หล่อเหมือนตัวละครชายใหญ่เดินออกมาจากภาพวาด เงาของเขาเหมือนประติมากรรมจากกรีกโบราณ ; คมชัดและชัดเจน มันเป็นอ่อนโยนและเฉื่อยชา . เขายิ้มเสน่ห์แสงจัดขึ้น เช่น เจ้าเสน่ห์" เป็นไง ? งานนี้พระไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกใช่มั้ย ? " นังก๊อก liuyun reclined ภายใต้หิมะต้นไม้จีน มือเรียวยาวของเขาล้อมในแขนของเขาและเขาเบา ๆยิ้มขณะที่เขาเปรี้ยวจ้องซูหลอ ." เกือบผ่าน " ซูหลัวนั่งอยู่บนเก้าอี้หินในลาน หม้อล้างชาวางอยู่บนโต๊ะหิน ต่อหน้าเธอ กลิ่นชาดัดขึ้น และอยู่ในหมอกหนาแน่นคราวนี้เธอแต่งตัวในเสื้อคลุมสีขาวบริสุทธิ์สดใสกับผีเสื้อเล่นกับแดฟโฟดิล ผมของเธอสีดำถูกเลื่อนออกไปด้วยริบบิ้นสีม่วงอ่อน และบางไหมเส้นผมสวยซนแขวนลงมาจากไหล่ทั้งสอง เผยให้เห็นประกายโปร่งแสง และเงา ซับในเสื้อผ้าผ่านไป teasingly สัมผัสผิวบอบบางสวยงามที่ดูเหมือนจะทำจากเครื่องลายครามซึ่งทัศนคติของเธอไม่อุ่นหรือเย็น นังก๊อก liuyun ไม่เพียง แต่ไม่ได้ใจ แต่แทนที่จะยกใบหน้าของเขาโน้มมา เขาพิงในระยะทางที่ใกล้ที่สุด อากาศร้อนขึ้นถึงหูของเธอด้วยเสียงลึกและพิศวาส " เด็กดี แกเอาวิญญาณน้ำสวรรค์ ? "" แน่นอน คุณไม่ได้ดูที่ออกแคมเปญนี้ " ภารกิจซูหลอไป ไม่เคยมีประวัติของความล้มเหลว แม้ว่าตอนนี้ สมัยโบราณ และความยากเพิ่มขึ้นได้หลายครั้ง มันก็ไม่ยากเกินไปสำหรับเธอเธอส่งเขาน้ำวิญญาณสวรรค์ . สายตาของเธอดูเหมือนจะพอใจกับตัวเอง ฉันคิดว่ามันจะแน่นหนา แต่มันเป็นแบบนี้นังก๊อก liuyun indulgently เอาใจเธอและใช้นิ้วเรียวยาวและเรียบทิ่มหน้าผากของเธอ : " ให้โม้ ถ้าไม่ใช่เพราะกษัตริย์ต้องวาดไปที่ชายชรา คุณคิดว่ามันคงจะง่ายแบบนี้ ? "" อ้อ แผนที่นี้เป็นแบบไหน ? คุณเคยเห็นมันมาก่อนเหรอ ? " ซู หลัว sulkily รีดตาของเธอ แล้วเธอส่งที่เจิ่งนองสีเหลืองกระดาษกับนังก๊อก liuyun .เธอมีความคิดอะไรแปลกๆกับคำเบี้ยวมันหมายถึงอะไรนังก๊อก liuyun เอาไป และรอบคอบ มองมันการแสดงออกของเขาแต่เดิมจัดขึ้นใบ้ของรอยยิ้ม แต่หลังจากที่สี่ของชั่วโมง สีหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยน .สิ่งที่สามารถเปลี่ยนแปลงการแสดงออกบนใบหน้าขององค์ชายจิน สันนิษฐานว่าไม่ใช่ง่ายเลยซู หลัว ซอกแซกกระพริบตาของเธอสวยงามเต็มตา สัมผัสตา : " อะไร ? มันอาจจะจริงที่ซ่อนสมบัติแผนที่ "" คุณได้มันมาจากที่ไหน ? " นังก๊อก liuyun ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง ของหายาก และเสียง