Where did you grow up and when did

Where did you grow up and when did you say to yourself: ‘’I wanna be an Artist’’?
I’m from Singapore. Grew up with my family here and since I could remember, my sister was always the artist in our house. She always drew such beautiful things and I always wanted to be like her. I also remember that my dad who didn’t draw much, drew for me the car from The Ghostbusters and I was so amazed by it, I wanted to draw like him too! The fact that my grades weren’t very good also helped me in my path towards art (not saying that there aren’t smart people in art, of course!) and I’ve stayed there since.

Have you always been supported in your artistic path or has it been challenging to let your family and friends understand your choice?
This one is interesting because most of my family dabbled in art in one form or another; it’s just that most of them never picked it up professionally, save my aunt who is a dance instructor. So while they understood the love of art, they never really saw it as something you could make a sustained form of living with. Friends-wise, I am fortunate to have a close circle of friends who are artists as well, so things are
cool on that front.

What was the strongest influence you had when you were growing up ( artists, movies, cartoons, comics etc.. ) ?
Transformers, for sure. Those were the pivotal cartoons for me when I was young. I was really into big, hulking mechanicals as a kid (still am actually!). Then somehow that transitioned to bio-mechanical forms of Giger’s Aliens and that was a thing for awhile. I was always drawing aliens in my early years and got teased for that quite a bit. One day a friend asked me to draw a samurai, this was the period when Rurouni Kenshin (Samurai X, to many) was at its peak here. But I was more interested in the bulky armour that samurai wore. I wish I still had that original picture of that samurai in rainbow coloured armour. That would’ve been funny to look at now! I started liking girls at that point, so tried my best to draw lady samurai. And it’s kind of stayed that way since. Strange how things progress… haha.

Did you go to an art school or are you self taught? What helped you prepare to become the artist we know today?
Hmmm.... Long story here. Apologies if it gets boring. I went to an art college here. My sister graduated from a course in fashion and I thought like, hey since I can’t go anywhere else, might as well take a course in animation. I always knew I wanted to draw pretty things, and animation seemed the best fit. The thing was I had sought to be an animator, doing traditional hand drawn animation. I wasn’t a terribly good draughtsman at the time (still not!), but making things move was quite a bit of fun. As for the things that prepared me to go back to drawing, I would say a whole lot of disappointment, depression and getting kicked around helped, haha! My first job in animation was as a layout artist and eventually an animator for a medium sized studio here. Everything was swell until the layoff, and I found myself in a really prestigious studio as a matchmove apprentice for film. The craft was fascinating, but I really struggled with it. Too many steps and buttons to push, and there was scripting, oh god… Needless to say, I failed the apprenticeship. It really struck me this time. I was 28, ha

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่คุณเติบโตขึ้น และเมื่อคุณได้พูดกับตัวเอง: ''อยากเป็นศิลปิน ''จากสิงคโปร์ค่ะ เติบโตมากับครอบครัวที่นี่ และเนื่องจากฉันจะจำ น้องเสมอ ศิลปินในบ้านเรา เธอดึงสิ่งต่าง ๆ สวยงามเสมอ และฉันอยากจะเป็นเหมือนเธอ ผมยังจำได้ว่า พ่อที่ไม่ได้วาดมาก วาดค่ะรถจาก Ghostbusters ใน และผมได้รู้สึกทึ่งกับมัน อยากจะวาดเหมือนเขาเกินไป ความจริงที่ว่า เกรดของฉันไม่ดียังช่วยผมในเส้นทางของฉันสู่ศิลปะ (ไม่ได้บอกว่า ไม่มีคนที่ชาญฉลาดในศิลปะ แน่นอน) และฉันเคยมีตั้งแต่ได้คุณจะรับการสนับสนุนในเส้นทางศิลปะ หรือมีการท้าทายเพื่อให้ครอบครัว และเพื่อนเข้าใจทางเลือกของคุณอันนี้น่าสนใจเนื่องจากส่วนใหญ่ของครอบครัวของฉันเปียกในศิลปะในรูปแบบเดียวหรืออื่น มันเป็นเพียงว่า ส่วนใหญ่จะไม่เคยหยิบมันขึ้นมาอย่างมืออาชีพ บันทึกป้าที่เป็นครูสอนการเต้นรำ ดังนั้น ในขณะที่พวกเขาเข้าใจความรักในศิลปะ พวกเขาเคยเห็นมันเป็นสิ่งที่คุณสามารถทำแบบยั่งยืนของการใช้ชีวิตด้วย เพื่อนฉลาด ฉันโชคดีที่มีคนใกล้ชิดของเพื่อนที่เป็นศิลปินเช่นกัน ดังนั้นสิ่งเย็นได้ตลอดสิ่งที่เป็นอิทธิพลที่แข็งแกร่งเมื่อคุณกำลังเติบโตขึ้น (ศิลปิน ภาพยนตร์ การ์ตูน การ์ตูนฯลฯ . .)หม้อแปลง แน่นอน คนการ์ตูนสำคัญสำหรับฉันเมื่อเด็ก ผมจริง ๆ ในขนาดใหญ่ ขนาดใหญ่ mechanicals เป็นเด็ก (ยังคง:จริง) แล้ว อย่างใดที่ถูกเปลี่ยนเป็นรูปแบบเครื่องกลของมนุษย์ต่างดาวของ Giger และนั่นก็คือเป็นสิ่งสำหรับสักครู่ ฉันถูกเสมอวาดมนุษย์ต่างดาวในช่วงปีแรกของฉัน และมีล้อสำหรับที่ไม่น้อย วันหนึ่งเพื่อนถามผมวาดซามูไร นี้เป็นงวดเมื่อพเนจร (ซามูไร X มาก) เป็นที่จุดสูงสุด แต่ผมสนใจมากในเกราะขนาดใหญ่ที่สวมซามูไร ฉันหวังว่าฉันยังคงมีภาพต้นฉบับของซามูไรที่ในเกราะสีรุ้ง ที่จะเป็นตลกดูตอนนี้ ผมเริ่มชอบผู้หญิงที่ ดังนั้น พยายามที่สุดวาดซามูไรเลดี้ และมีชนิดของความดันวิธีตั้งแต่ แปลกอย่างไรสิ่งที่คืบหน้า...ฮาฮาคุณไม่ได้ไปโรงเรียนศิลปะ หรือคุณเองสอน สิ่งที่ช่วยให้คุณเตรียมที่จะเป็น ศิลปินที่เรารู้วันนี้อย่างไรอืม... เรื่องราวยาว ขออภัยเป็นอย่างยิ่งหากได้รับน่าเบื่อ ผมไปวิทยาลัยศิลปะที่นี่ น้องจบศึกษาจากหลักสูตรในแฟชั่น และผมคิดว่า เช่น เฮ้ ตั้งแต่ฉันไม่สามารถไปที่อื่น เช่นอาจใช้หลักสูตรในการเคลื่อนไหว ฉันมักจะรู้ว่า อยากจะวาดสิ่งสวย และภาพเคลื่อนไหวดูเหมือน เหมาะสมที่สุด สิ่งฉันได้พยายามที่จะ เป็น animator ทำภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิมมือวาดได้ ผมไม่มีหมากดีชะมัดเวลา (ยังไม่), แต่สิ่งที่ทำให้ย้ายได้ของสนุก สำหรับสิ่งที่ฉันจะกลับไปวาดรูป คนจำนวนมากทั้งจากความผิดหวัง ภาวะซึมเศร้า และถูกเตะรอบช่วย haha งานแรกในการเคลื่อนไหวเป็นศิลปินที่มีเค้าโครงและในที่สุดเป็น animator สำหรับสตูดิโอขนาดปานกลางที่นี่ ทุกอย่างคือบวมจนถึงการเลิกจ้าง และพบตัวเองในสตูดิโอจริง ๆ คุณเป็นเด็กฝึกงาน matchmove สำหรับฟิล์ม งานฝีมือน่าสนใจ แต่ฉันจริง ๆ ต่อสู้กับมัน หลายขั้นตอน และปุ่มกด และมีแก้ไข สคริปต์ โอ้ พระเจ้า... จำเป็นต้องพูด ฉันไม่สามารถฝึกงานที่ มันจริง ๆ หลงฉันเวลานี้ ผม 28 ฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณไม่เติบโตอยู่ที่ไหนและเมื่อไหร่ที่คุณพูดกับตัวเอง: '' ผมอยากจะเป็นศิลปิน ''?
ฉันมาจากสิงคโปร์ เติบโตขึ้นมากับครอบครัวของฉันที่นี่และตั้งแต่ผมจำได้ว่าน้องสาวของฉันได้เสมอศิลปินในบ้านของเรา เธอมักจะดึงสิ่งที่สวยงามดังกล่าวและฉันอยากจะเป็นเหมือนเธอ ผมยังจำได้ว่าพ่อของฉันที่ไม่ได้วาดมากสำหรับฉันดึงรถจาก Ghostbusters และผมก็ประหลาดใจโดยมันฉันต้องการที่จะวาดเหมือนเขามากเกินไป! ความจริงที่ว่าเกรดของฉันไม่ได้ดีมากนอกจากนี้ยังช่วยให้ฉันอยู่ในเส้นทางของฉันที่มีต่อศิลปะ (ไม่ได้บอกว่ามีคนไม่สมาร์ทในงานศิลปะแน่นอน!) และฉันได้อยู่ที่นั่นตั้งแต่.

คุณได้รับการสนับสนุนเสมอในของคุณ เส้นทางศิลปะหรือได้รับมันยากที่จะปล่อยให้ครอบครัวและเพื่อน ๆ ของคุณเข้าใจทางเลือกของคุณ
หนึ่งนี้เป็นที่น่าสนใจเพราะส่วนใหญ่ของครอบครัวของฉันขลุกอยู่ในงานศิลปะในรูปแบบเดียวหรืออื่น; มันเป็นเพียงแค่ว่าส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่เคยหยิบมันขึ้นมาอย่างมืออาชีพบันทึกป้าของฉันที่เป็นครูสอนเต้นรำ ดังนั้นในขณะที่พวกเขาเข้าใจความรักของศิลปะที่พวกเขาไม่เคยเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่คุณจะทำให้รูปแบบยั่งยืนของชีวิตด้วย เพื่อนที่ชาญฉลาดผมโชคดีที่มีวงกลมใกล้ชิดของเพื่อนที่เป็นศิลปินเช่นกันดังนั้นสิ่งที่มีความ
เย็นบนด้านหน้าที่.

สิ่งที่เป็นอิทธิพลที่แข็งแกร่งที่สุดที่คุณมีเมื่อคุณได้เติบโตขึ้น (ศิลปิน, ภาพยนตร์, การ์ตูน, การ์ตูน ฯลฯ .)?
หม้อแปลงเพื่อตรวจสอบว่า สิ่งเหล่านี้เป็นการ์ตูนที่สำคัญสำหรับฉันเมื่อฉันยังเด็ก ผมก็จริงๆเป็นใหญ่กลไกอุ้ยอ้ายเป็นเด็ก (ยังคง am จริง!) แล้วอย่างใดที่เปลี่ยนไปในรูปแบบชีวภาพกลของ Giger ของคนต่างด้าวและนั่นก็คือสิ่งที่สำหรับสักครู่ ผมก็มักจะวาดภาพคนต่างด้าวในช่วงปีแรกของฉันและได้แกล้งว่าไม่น้อย วันหนึ่งเพื่อนถามผมวาดซามูไรนี้เป็นช่วงเวลาที่ Rurouni Kenshin (Samurai X, หลาย) เป็นที่จุดสูงสุดของที่นี่ แต่ผมก็สนใจมากขึ้นในชุดเกราะซามูไรขนาดใหญ่ที่สวม ฉันหวังว่าฉันยังคงมีภาพเดิมของซามูไรที่ในชุดเกราะสีรุ้ง ที่จะได้รับตลกที่จะดูในขณะนี้! ผมเริ่มชอบสาว ๆ ที่จุดนั้นจึงพยายามที่ดีที่สุดของฉันที่จะวาดซามูไรผู้หญิง และมันเป็นชนิดของอยู่ที่ทางตั้งแต่ แปลกว่ามีความคืบหน้าสิ่ง ... ฮ่าฮ่า.

คุณไม่ได้ไปโรงเรียนศิลปะหรือคุณด้วยตนเองสอน? สิ่งที่ช่วยให้คุณเตรียมความพร้อมที่จะกลายเป็นศิลปินที่เรารู้ว่าวันนี้?
อืมม .... เรื่องยาวที่นี่ ขอโทษถ้ามันได้รับน่าเบื่อ ผมไปวิทยาลัยศิลปะที่นี่ น้องสาวของฉันจบการศึกษาจากหลักสูตรในแฟชั่นและผมคิดว่าเหมือนเฮ้ตั้งแต่ฉันไม่สามารถไปได้ทุกที่อื่นเช่นกันอาจจะใช้หลักสูตรในภาพเคลื่อนไหว ฉันมักจะรู้ว่าผมต้องการที่จะวาดสิ่งที่สวยและภาพเคลื่อนไหวลำบากแบบที่ดีที่สุด สิ่งที่ผมได้พยายามที่จะเป็นภาพเคลื่อนไหว, ทำภาพเคลื่อนไหวแบบดั้งเดิมมือวาด ฉันไม่ได้กร่างดีชะมัดในเวลานั้น (ยังคงไม่ได้!) แต่การทำสิ่งที่ย้ายค่อนข้างบิตของสนุก สำหรับสิ่งที่ผมเตรียมที่จะกลับไปวาดภาพผมจะบอกว่าเป็นจำนวนมากทั้งของความผิดหวัง, ซึมเศร้าและได้รับการเตะรอบช่วยฮ่าฮ่า! งานแรกของผมในการเคลื่อนไหวเป็นศิลปินรูปแบบและในที่สุดก็เคลื่อนไหวสำหรับสตูดิโอขนาดกลางที่นี่ ทุกอย่างถูกบวมจนเลิกจ้างและฉันพบว่าตัวเองอยู่ในสตูดิโอที่มีชื่อเสียงจริงๆเป็นเด็กฝึกงาน MatchMove สำหรับภาพยนตร์เรื่อง งานฝีมือเป็นที่น่าสนใจ แต่ฉันต่อสู้กับมันจริงๆ เกินไปหลายขั้นตอนและปุ่มที่จะผลักดันและมีการเขียนสคริปต์โอ้พระเจ้า ... จำเป็นต้องพูดฉันล้มเหลวฝึกงาน จริงๆมันหลงฉันเวลานี้ ผมก็ 28 ฮ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณโตที่ไหน และเมื่อไหร่ที่คุณพูดกับตัวเอง : " ฉันต้องการที่จะเป็นศิลปิน " "ฉันมาจากสิงคโปร์ โตมากับครอบครัวของฉันที่นี่และผมจำได้ว่า พี่สาวชอบศิลปินในบ้านเรา เธอมักจะวาดสิ่งที่สวยงามเช่นนี้ และฉันอยากจะเป็นเหมือนเธอ ผมจำได้ว่าพ่อที่ไม่ได้วาดมาก ดึงให้รถจาก Ghostbusters และฉันประหลาดใจ ฉันต้องการที่จะวาดเหมือนเขาด้วย ความจริงที่เกรดไม่ค่อยดีก็ช่วยฉันในเส้นทางของฉันที่มีต่อศิลปะ ( ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคนฉลาดในศิลปะ แน่นอน ! ) ผมอยู่ที่นั่นตั้งแต่คุณมีเสมอได้รับการสนับสนุนในทางศิลปะ หรือมีความท้าทายเพื่อให้ครอบครัวและเพื่อนของคุณเข้าใจคุณเลือกใคร ?หนึ่งนี้เป็นที่น่าสนใจเพราะส่วนใหญ่ของครอบครัวฉัน dabbled ในงานศิลปะในรูปแบบเดียวหรืออื่น ; มันเป็นเพียงว่าพวกเขาส่วนใหญ่ไม่เคยหยิบมันขึ้นมาอย่างมืออาชีพ ช่วยป้าที่เป็นครูสอนเต้น . ดังนั้นในขณะที่พวกเขาเข้าใจความรักของศิลปะ พวกเขาไม่เคยเห็นมันเป็นสิ่งที่คุณสามารถทำผ่านรูปแบบของอยู่ด้วย เพื่อนฉลาด ผมโชคดีที่ได้เป็นวงกลมปิด เพื่อนที่เป็นศิลปินเช่นกัน ดังนั้นสิ่งที่เป็นเย็นที่ด้านหน้าอะไรคืออิทธิพลที่แข็งแกร่งที่คุณมีเมื่อคุณโตขึ้น ( ศิลปิน , ภาพยนตร์ , การ์ตูน , การ์ตูน ฯลฯ ) ?หม้อแปลง , แน่นอน เป็นการ์ตูนสำคัญสำหรับฉันเมื่อฉันยังเด็ก ผมเข้าไปใหญ่ mechanicals อุ้ยอ้ายเป็นเด็ก ( ก็ฉันจริง ๆ ! ) แล้วมันเปลี่ยนประวัติรูปแบบเชิงกลของ giger ของเอเลี่ยน และนั้นคือสิ่งที่ สักพักนะ ฉันมักจะวาดเอเลี่ยนในช่วงปีแรกของฉันและถูกขังที่ค่อนข้างมาก วันหนึ่ง เพื่อนบอกให้วาดซามูไร นี่เป็นช่วงเวลาซามูไรพเนจร ( ซามูไร x มาก ) อยู่ที่จุดสูงสุดของที่นี่ แต่ผมสนใจมากขึ้นในเกราะขนาดใหญ่ที่ซามูไรใส่ ฉันหวังว่าฉันจะยังคงมีภาพต้นฉบับของซามูไรในสายรุ้งสีเกราะ มันคงตลกที่จะดูแล้ว ผมเริ่มชอบหญิงที่จุด แล้วพยายามวาดสาวซามูไร และมันก็อยู่ที่วิธีเนื่องจาก . แปลกเรื่องความคืบหน้า . . . ฮ่าๆๆคุณไปเรียนศิลปะ หรือคุณเรียนด้วยตัวเอง ? สิ่งที่ช่วยให้คุณเตรียมที่จะกลายเป็นศิลปินที่เรารู้ในวันนี้อืม . . . . . . . . . . . . เรื่องมันยาวค่ะ ขอโทษถ้ามันน่าเบื่อ ฉันไปที่วิทยาลัยศิลป์ที่นี่เลย พี่จบจากหลักสูตรในแฟชั่นและฉันคิดว่าชอบ นี่ตั้งแต่ผมไม่สามารถไปไหนได้อีก บางทีอาจจะต้องใช้หลักสูตรในการเคลื่อนไหว ผมรู้เสมอว่าผมต้องการที่จะวาดมันสวย และภาพเคลื่อนไหว ดูจะเหมาะที่สุด สิ่งที่ฉันปรารถนาที่จะเป็นอนิเมเตอร์ กำลังวาดมือแบบภาพเคลื่อนไหว ฉันไม่ได้เป็นช่างเขียนแบบโคตรเก่งเลย ( ยังไม่ ) แต่ทำเรื่องย้ายค่อนข้างบิตของความสนุกสนาน สำหรับสิ่งต่างๆ ที่เตรียมไว้ให้กลับไปวาด ผมก็ว่าเป็นจำนวนมากทั้งจากความผิดหวัง ภาวะซึมเศร้า และเริ่มเตะรอบช่วย ฮ่า ฮ่า งานแรกของฉันในรูปแบบแอนิเมชั่น เป็นศิลปิน และในที่สุดเป็น editor สำหรับขนาดกลางสตูดิโอที่นี่ ทุกอย่างมันบวมจนถูกเลิกจ้าง และฉันพบตัวเองในสตูดิโอที่มีชื่อเสียงมากเป็นเด็กฝึกงาน matchmove สำหรับภาพยนตร์ งานฝีมือที่น่าสนใจ แต่ผมต่อสู้กับมัน ขั้นตอนมากเกินไปและปุ่มกด และมีการเขียนสคริปต์ โอ้พระเจ้า . . . . . . . ไม่อยากจะพูดเลยว่า ผมไม่ผ่านการฝึกงาน . มันหลงฉันในครั้งนี้ ผม 28 , ฮา