3. Results and discussion3.1. Meat

3. Results and discussion
3.1. Meat quality
Meat quality results, which include pH as an indicator of meat quality, colour measurements, drip loss, cooking loss and lipid oxidation (TBARS), are presented in Table 2. There was no (P>0.05) effect of dietary fat supplementation on pHu values and colour parameters (L*, a*, and b* values). Both 24- and 48-h drip loss percentages were lower (P≤0.05) in pigs fed control and CaSPO1 diets than pigs fed AF1. The limited effect of the fat source on all these parameters has
been reported in other studies (Corino et al., 2002; Mitchaothai et al., 2007; Teye, Sheard, et al., 2006). No significant differences (P>0.05) were observed among diets for cooking loss percentages, which agreed with Miller, Shackelford, Hayden, and Reagan (1990) and Mitchaothai et al. (2007). Regarding the oxidative behaviour, chops from pigs fed control and animal fat (AF) diets had greater (P≤0.01) TBARS values than chops frompigs fed CaSPO1 diet. No significant differences (P>0.05)were observed for lipid oxidation values between SBO1 and CaSPO1, which agreed with Teye, Sheard, et al. (2006), or between SBO1 and control and AF3 diets. Those last results disagreed with some authors, who found greater TBARS values in pork from pigs fed dietary vegetable oils than in pork from pigs fed tallow fat (TF) (Corino et al., 2002; Monahan, Buckley, Morrissey, Lynch, & Gray, 1992) or control diet (Cardenia et al., 2011). The soyabean oil (SBO) used in the feed industry is rich in choline, phospholipids, antioxidants and vitamin E,which help to prevent the oxidative rancidity in the oil (FEDNA, 2010). In the present study, the antioxidant compounds from the SBO may have prevented an increased lipid oxidation in the meat from the SBO-fed pigs. In addition,measures of lipid oxidation were low (b0.2 mg of malonaldehyde/ kg), indicating that there was no rancidity problem in pork from pigs fed these diets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3 ผลและการอภิปราย
3.1 คุณภาพเนื้อผล
คุณภาพเนื้อซึ่งรวมถึง ph เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพของเนื้อสีวัดการสูญเสียหยดการสูญเสียการทำอาหารและไขมันออกซิเดชัน (tbars), ถูกนำเสนอในตารางที่ 2 ไม่มี (p> 0.05) ผลกระทบของการเสริมอาหารที่มีไขมันกับค่าภูสีและพารามิเตอร์ (l *, * และค่า b *) ทั้ง 24 - ร้อยละ 48 และชั่วโมงการสูญเสียหยดต่ำ (P ≤ 005) ในสุกรที่ได้รับอาหารและการควบคุมอาหาร caspo1 กว่าหมูที่เลี้ยง AF1 ผลกระทบที่ จำกัด ของแหล่งไขมันในพารามิเตอร์เหล่านี้ได้
รับการรายงานในการศึกษาอื่น ๆ (corino et al, 2002;. mitchaothai et al, 2007;.. teye, sheard, et al, 2006) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) โดยพบในอาหารสำหรับการปรุงอาหารเปอร์เซ็นต์การสูญเสียซึ่งเห็นด้วยกับมิลเลอร์, Shackelford, เฮย์เดน,และเรแกน (1990) และ mitchaothai ตอัล (2007) เกี่ยวกับพฤติกรรมการออกซิเด, สับจากสุกรที่ได้รับอาหารควบคุมและไขมันสัตว์ (เอเอฟ) อาหารที่มีมากขึ้น (P ≤ 0.01) ค่า tbars กว่า frompigs สับกินอาหาร caspo1 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) มีข้อสังเกตสำหรับค่าไขมันออกซิเดชันระหว่าง sbo1 และ caspo1 ซึ่งเห็นด้วยกับ teye, sheard, et al (2006),หรือระหว่าง sbo1 และการควบคุมและอาหาร af3 ผลสุดท้ายผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับผู้เขียนบางส่วนที่พบมากขึ้นค่า tbars ในเนื้อหมูจากหมูที่เลี้ยงด้วยน้ำมันพืชอาหารกว่าในเนื้อหมูจากหมูที่เลี้ยงด้วยไขมันไขมัน (tf) (et corino อัล, 2002. Monahan บัคลี่ย์, มอร์ริส, ลินช์, &สีเทา , 1992) หรือการควบคุมอาหาร (cardenia และคณะ. 2011) น้ำมันถั่วเหลือง (sbo) ที่ใช้ในอุตสาหกรรมอาหารอุดมไปด้วยโคลีนphospholipids, สารต้านอนุมูลอิสระและวิตามินอีซึ่งช่วยป้องกันการเกิดกลิ่นหืนออกซิเดชันในน้ำมัน (fedna, 2010) ในการศึกษาปัจจุบันสารต้านอนุมูลอิสระจาก sbo อาจจะป้องกันไม่ให้เกิดออกซิเดชันของไขมันที่เพิ่มขึ้นในเนื้อจากหมู sbo เลี้ยง นอกจากนี้มาตรการของไขมันออกซิเดชันต่ำ (b0.2 มิลลิกรัมระดับ malonaldehyde / กิโลกรัม)แสดงให้เห็นว่ามีปัญหาเกิดกลิ่นหืนในเนื้อหมูจากหมูที่เลี้ยงด้วยอาหารเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา
3.1 คุณภาพเนื้อ
เนื้อคุณภาพ ซึ่งมีค่า pH เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพเนื้อ วัดสี หยดน้ำสูญเสีย สูญเสียอาหาร และเกิดออกซิเดชันของไขมัน (TBARS), มีแสดงในตารางที่ 2 มีไม่ (P > 0.05) ผลของแห้งไขมันอาหารเสริมภูค่าและพารามิเตอร์สี (L * การ *, และค่า b *) ทั้ง 24 - และ 48-h หยดเปอร์เซ็นต์การสูญเสียต่ำกว่า (P≤005) ในสุกรเลี้ยงควบคุมและอาหาร CaSPO1 กว่าสุกรเลี้ยง AF1 มีผลจำกัดแหล่งไขมันพารามิเตอร์เหล่านี้
การรายงานในการศึกษาอื่น ๆ (Corino et al., 2002 Mitchaothai et al., 2007 Teye, Sheard, et al., 2006) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P > 0.05) สุภัคระหว่างอาหารสำหรับอาหารสูญเสียเปอร์เซ็นต์ ซึ่งตกลงกับเฮย์เดนมิลเลอร์ Shackelford และเรแกน (1990) และ Mitchaothai et al. (2007) เกี่ยวกับพฤติกรรม oxidative สับจากสุกรที่เลี้ยงสัตว์และการควบคุมอาหาร (AF) ไขมันมีค่า (P≤0.01) TBARS มากกว่ากว่าเลี้ยงอาหาร CaSPO1 frompigs ชิ้น ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P > 0.05) สุภัคค่าออกซิเดชันของไขมันระหว่าง SBO1 และ CaSPO1 ซึ่งตกลงกับ Teye, Sheard, et al. (2006), หรือ diets ระหว่าง SBO1 และควบคุม af3 อย่างเป็นทางการ ผลลัพธ์สุดท้ายที่ disagreed กับบางผู้ พบค่า TBARS มากกว่าในหมูจากหมูที่เลี้ยงอาหารน้ำมันพืชมากกว่าในหมูจากหมูที่เลี้ยงไขไขมัน (TF) (Corino และ al., 2002 Monahan, Buckley มอริสเซ Lynch &สีเทา 1992) หรือควบคุมอาหาร (Cardenia et al., 2011) น้ำมัน soyabean (SBO) ใช้ในอุตสาหกรรมอาหารมี choline phospholipids สารต้านอนุมูลอิสระ และวิตามิน E ช่วยป้องกัน rancidity oxidative ในน้ำมัน (FEDNA, 2010) ในการศึกษาปัจจุบัน สารต้านอนุมูลอิสระจาก SBO อาจมีการไม่ให้การออกซิเดชันเพิ่มไขมันในเนื้อจากสุกรเลี้ยง SBO แห่ง วัดเกิดออกซิเดชันของไขมันได้น้อย (มก. b0.2 malonaldehyde / กิโลกรัม), บ่งชี้ว่า มีปัญหา rancidity ในหมูจากสุกรได้รับอาหารเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . และผลการประชุม
3.1 . ผลงานที่ได้มี คุณภาพ
คุณภาพ เนื้อเนื้อซึ่งรวมถึงการวัดค่า pH เป็นสัญลักษณ์แสดงสีที่มี คุณภาพ เนื้อการสูญเสียการปรุงอาหารการสูญเสียและระบบป้องกันน้ำหยด( lipid ( tbars )จะแสดงอยู่ในตาราง 2 ไม่มี( P > 0.05 )ผลของ ผลิตภัณฑ์ เสริมอาหารไขมัน( L พารามิเตอร์สีและค่า ภู ** A และ B *ค่า) 24 - และ 48 - ชั่วโมงระบบป้องกันน้ำหยดเปอร์เซ็นต์การสูญเสียทั้งลดลง( p≤ 005 )ในสุกรกินและการควบคุมอาหาร caspo 1 กว่าหมูเลี้ยง af1 . จำกัด(มหาชน)ที่มีผลบังคับใช้ของแหล่งที่มาไขมันที่พารามิเตอร์เหล่านี้ทั้งหมดมี
มีการรายงานว่าในการศึกษาอื่นๆ( corino et al . 2002 mitchaothai et al . 2007 teye sheard et al . 2006 ) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ( P > 0.05 )ได้สังเกตเห็นในอาหารสำหรับการสูญเสียเปอร์เซ็นต์การทำอาหารซึ่งเห็นด้วยกับมิลเลอร์ shackelford ใช้เส้นทาง Hayden Rdและเรแกน( 1990 )และ mitchaothai et al . ( 2007 ) เกี่ยวกับพฤติกรรมการเสริมสร้าง ภูมิต้านทาน จะหั่นหมูกินไขมันจากสัตว์และการควบคุม( AF )อาหาร frompigs ได้มากขึ้น( p≤ 0.01 )ค่า tbars กว่าเนื้อหมูเลี้ยง 1 อาหาร caspo ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ( P > 0.05 )เป็นค่าออกซิไดส์( lipid ระหว่าง sbo ) US $ 1 และ caspo 1 ซึ่งเห็นด้วยกับ teye sheard et al . ( 2006 )หรือระหว่าง sbo ) US $ 1 และ AF 3 และการควบคุมอาหาร. ผู้ที่ผ่านมาผลการไม่เห็นด้วยกับบางส่วนผู้เขียนซึ่งพบมากกว่า tbars คุณค่าในเนื้อหมูจากพวกหมูเลี้ยงอาหารพืชน้ำมันมากกว่าในเนื้อหมูจากพวกหมูเลี้ยงบางชนิดไขมัน( TF )( corino et al ., 2002 ; monahan , buckley , morrissey , Merrill Lynch ,&สีเทา, 1992 )หรือการควบคุมอาหาร( cardenia et al ., 2011 ) น้ำมันถั่วเหลือง( sbo ) US $)ที่ใช้ในการผลิตอาหารสัตว์ที่มีในโคลีนอีวิตามินและสารต้านอนุมูลอิสระ phospholipids ซึ่งช่วยป้องกันไม่ให้เหม็นหืนเสริมสร้าง ภูมิต้านทาน ในน้ำมัน( fedna 2010 ) ในการศึกษาปัจจุบันมีสารประกอบที่ต้านอนุมูลอิสระอยู่มากจาก sbo ) US $ที่อาจไม่ให้ออกซิไดส์( lipid เพิ่มขึ้นในเนื้อจากพวกหมู sbo ) US $ - กินได้ ในการเพิ่มมาตรการการออกซิไดส์( lipid อยู่ในระดับต่ำ( B 0.2 มก.ของกก./ malonaldehyde )แสดงว่าไม่มีปัญหาเหม็นหืนในเนื้อหมูจากหมูเลี้ยงอาหารเหล่านี้