A standard item of masquerade dress

A standard item of masquerade dress was a "Vandyke", improvised on the costumes worn in the portraits of Van Dyck: Gainsborough's Blue Boy is the most familiar example, and a reminder of the later 18th-century popularity in England for portraits in fancy dress.

Throughout the century masquerade dances became popular in Colonial America. Its prominence did not go unchallenged; a significant anti-masquerade movement grew alongside the balls themselves. The anti-masquerade writers (among them such notables as Samuel Richardson) held that the events encouraged immorality and "foreign influence". While they were sometimes able to persuade authorities to their views, particularly after the Lisbon earthquake of 1755, enforcement of measures designed to end masquerades was at best desultory, and the masquerades went on as semi-private "subscriptions".[2] In the 1770s fashionable Londoners went to the masquerades organized by Teresa Cornelys at Carlisle House in Soho Square, and later to the Pantheon.

Masquerade balls were sometimes set as a game among the guests. The masked guests were supposedly dressed so as to be unidentifiable. This would create a type of game to see if a guest could determine each other's identities. This added a humorous effect to many masques and enabled a more enjoyable version of typical balls.

One of the most noted masquerade balls of the 20th century was that held at Palazzo Labia in Venice on 3 September 1951, hosted by Carlos de Beistegui. It was dubbed "the party of the century".

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รายการมาตรฐานของการแต่งกายสวมหน้ากากเป็น "เครา" ชั่วคราวในเครื่องแต่งกายสวมใส่ในภาพวาดของแวน Dyck นี้: เกนส์บลูบอยเป็นตัวอย่างที่คุ้นเคยมากที่สุดและเตือนความทรงจำของความนิยมในศตวรรษที่ 18 ต่อมาในประเทศอังกฤษสำหรับถ่ายภาพบุคคลในชุดแฟนซี . ตลอดเต้นรำสวมหน้ากากศตวรรษที่กลายเป็นที่นิยมในอเมริกาโคโลเนียล ความโดดเด่นของมันไม่ได้ไปไม่มีใครทักท้วง; การเคลื่อนไหวต่อต้านการสวมหน้ากากเติบโตอย่างมีนัยสำคัญควบคู่ไปกับลูกของตัวเอง นักเขียนต่อต้านการสวมหน้ากาก (ในหมู่พวกเขาสั่งสมเช่นซามูเอลริชาร์ด) ถือได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้รับการสนับสนุนและความอยุติธรรม "อิทธิพลจากต่างประเทศ" ขณะที่พวกเขาบางครั้งก็สามารถที่จะชักชวนให้เจ้าหน้าที่มุมมองของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เกิดแผ่นดินไหวลิสบอนของ 1755, การบังคับใช้มาตรการที่ออกแบบมาเพื่อยุติการปลอมตัวที่ไม่ปะติดปะต่อที่ดีที่สุดและปลอมตัวไปในฐานะกึ่งเอกชน "สมัครสมาชิก". [2] ใน 1770 ลอนดอนแฟชั่นไปปลอมจัดโดยเทเรซา Cornelys ที่คาร์ไลล์บ้านโซโหสแควร์และต่อมา Pantheon. Masquerade ลูกบางครั้งก็ตั้งเป็นเกมในหมู่ผู้เข้าพัก แขกผู้เข้าพักสวมหน้ากากสวมที่คาดคะเนเพื่อให้เป็นป้อมปราการ นี้จะสร้างประเภทของเกมเพื่อดูว่าผู้เข้าพักสามารถกำหนดตัวตนของกันและกัน นี้เพิ่มผลอารมณ์ขันที่จะพอกจำนวนมากและเปิดใช้งานรุ่นที่สนุกสนานมากขึ้นของลูกปกติ. หนึ่งในชื่อเสียงโด่งดังมากที่สุดลูกสวมหน้ากากของศตวรรษที่ 20 ที่ถูกจัดขึ้นที่ Palazzo Labia ในเวนิซที่ 3 กันยายน 1951 ที่จัดทำโดยคาร์ลอเดอ Beistegui มันได้รับการขนานนามว่า "บุคคลแห่งศตวรรษ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สินค้ามาตรฐานสวมหน้ากากแต่งตัวเป็น " แวนไดก์ " , กลอนสดกับเครื่องแต่งกายที่ใส่ในรูปของแวน ไดค์ : Gainsborough บลูบอย คือตัวอย่างที่คุ้นเคยมากที่สุด และการแจ้งเตือนของต่อมาศตวรรษที่ความนิยมในอังกฤษสำหรับถ่ายภาพบุคคลในชุดแฟนซี

ตลอดศตวรรษสวมหน้ากากการเต้นรำเป็นที่นิยมในอเมริกาในอาณานิคม การโดดไม่ไปไม่มีใครทักท้วง ;การต่อต้านการเคลื่อนไหวสวมหน้ากากเติบโตควบคู่ไปกับลูกเอง ต่อต้านสวมหน้ากากนักเขียน ( ในหมู่พวกเขา เช่น สั่งสมเป็นซามูเอลริชาร์ดสัน ) จัดขึ้นว่า เหตุการณ์และสนับสนุนการ " อิทธิพล " ในต่างประเทศ ขณะที่พวกเขาบางครั้งสามารถโน้มน้าวเจ้าหน้าที่ให้มุมมองของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ลิสบอนแผ่นดินไหวของ 1175 ,การบังคับใช้มาตรการที่ออกแบบมาเพื่อจบ masquerades คือที่ดีที่สุดที่ไม่ต่อเนื่อง และ masquerades ไปเป็นกึ่งเอกชน " สมัครสมาชิก " [ 2 ] ในยุค 1770 แฟชั่นลอนดอนไป masquerades จัดโดย เทเรซ่า cornelys ที่บ้านคาร์ไลส์ใน Soho Square , และต่อมาวิหาร

สวมหน้ากากลูก บางครั้งตั้งเป็นเกมระหว่าง แขกหน้ากากแต่งานคาดคะเนเพื่อให้เป็นที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ . นี้จะสร้างชนิดของเกมเพื่อดูว่าแขกสามารถตรวจสอบแต่ละอื่น ๆ ของตัวตน นี้ผลเพิ่มอารมณ์ขันให้มาก masques และเปิดใช้งานรุ่นสนุกสนานมากขึ้นของลูกปกติ

ที่สังเกตสวมหน้ากากลูกของศตวรรษที่ 20 ที่จัดขึ้นที่บริเวณริมฝีปากในเวนิสเมื่อวันที่ 3 กันยายนพ.ศ. 2494เป็นเจ้าภาพโดย คาร์ลอส เดอ beistegui . มันถูกขนานนามว่า " พรรคแห่งศตวรรษ "