the meat thiefAnd so Edward was bac

the meat thief
And so Edward was back in the gang of thieves again
He did not beg or steal for them and every day he tried to escape from this terrible life of crime
At night in his dreams he was back in his palace
Most of the gang were not unkind to king foo foo but it was hugo is job to watch Edward and hugo did not like him
Hugo was always looking for a way to make trouble for the little king
One morning he and Edward went into a small town and walked past a woman who was carrying a big bag of meat
Hugo ran up behind the woman and took the bag then dropped it into Edward is arms
Take it he shouted and he ran away
Edward dropped the bag at once but the woman caught his arm
Thief she cried
Take your hands off me woman Edward said
I did not steal your bag
But a crowd of angry people were standing around him
We will teach you a lesson a big man said holding a long piece of wood above his head
But just then a sword came down softly on the man is arm and a voice called out
Good people go carefully
Let is ask a judge to decide about this not you
The circle of people slowly opened the woman dropped Edward ran happily to the man with the sword
Miles he cried
You have saved me again
Miles smiled and then said quietly to Edward
Listen to me and say nothing
A constable soon appeared and miles Edward the woman and the crowd followed him to the court
Did this boy steal from you the judge asked the woman when the group sat in the town is court room that afternoon
Yes sir
She replied
He stole some meat
And how much did the meat cost you
I paid forty four pence for it
The judge is eyes darkened and miles is face turned white
But poor Edward who did not know the country is laws about stealing waited quietly
Leave us the judge told the other people in the room
Then the turned to the woman
Good woman he said this poor boy only stole because he was hungry
But the law says that I must execute a thief if he steals more than thirteen pence
Edward jumped up his eyes open wide but the woman began to shake and cried out
Oh no I do not want that
I have not written the cost of the meat in my book yet the judge said and he looked hard at her
Are you sure of the cost
Oh no yes
I remember now she answered
I paid eight pence for it
When he heard this miles hendon jumped happily to his feet and put his arms around Edward
The woman left with her meat but she was not alone
The constable went after her into the hall outside and miles who saw everything followed them
It is good piece of meat the constable was saying to the woman
I will buy it from you for eight pence
You will not said the woman
I paid forty-four pence for it
But in court just now you said that it cost only eight pence
Let is go back now and tell the judge
Then they will execute that boy
No no the woman cried
Here you are
Give me eight pence and say no more
I beg you
The woman gave the meat to the constable and walked away crying while the constable hid the meat behind a chair and then went back into the court room
You will go to prison for two weeks the judge was telling Edward when miles arrived at the side
Edward is mouth fell open
Say nothing and do what I say miles said quietly
It was nearly the end of the day and the streets were empty when Edward and miles followed the constable through the town to the prison
Look away hendon suddenly said to the constable
Then this poor boy can escape
What did you say said the constable
Shall I send you to prison too
I saw what happened with that woman outside the court room said miles
You only paid her eight pence for that meat
The king is officers will execute you for that and I am going to tell them now
He turned to go but constable took his arm
No no please dear sir
Go now with the boy and I will look away and see nothing
Good said miles
And you will give the woman back her meat
Yes said the constable
Do not forget miles said and he and Edward turned and ran away down the road and out of the town
While they ran they talked about their adventures of the last few days
We must go at once to see lord hertford miles Edward said
I have to win back the throne
His poor little head is still busy with this mad dream miles thought to himself
But I have things to do in London before I go to hendon hall so to London we will go

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขโมยเนื้อและดังนั้น เอ็ดเวิร์ดในแก๊งขโมยอีกเขาไม่ได้ขอ หรือขโมยพวกเขา และทุกวันเขาพยายามหนีจากชีวิตกลัวอาชญากรรมในเวลากลางคืนในความฝันของเขา กำลังกลับมาในพระราชวังทั้งแก๊งไม่ unkind กษัตริย์ฟูฟูแต่เป็นจุลจักรคือ งานดูเอ็ดเวิร์ดและฮิวโก้ไม่ได้ชอบเขาตอร์มักจะมองเรื่องกรรมพระน้อยเช้าวันหนึ่งเขาและเอ็ดเวิร์ดการเดินเข้าไปในตัวเมือง และเดินผ่านผู้หญิงที่ถูกแบกถุงขนาดใหญ่ของเนื้อฮิวโก้ก็วิ่งขึ้นผู้หญิง และเอาถุง แล้วทิ้งเป็นเอ็ดเวิร์ดเป็นอาวุธก็เขาตะโกน และเขาวิ่งหนีไปเอ็ดเวิร์ดทิ้งถุงครั้ง แต่ผู้หญิงจับแขนของเขาขโมยที่เธอร้องใช้มือปิดฉันผู้หญิงเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า ผมไม่ได้ขโมยกระเป๋าของคุณ แต่ฝูงชนของคนโกรธก็ยืนอยู่รอบพระองค์เราจะสอนบทเรียนชายร่างใหญ่กล่าวว่า การจับชิ้นส่วนยาวของไม้เหนือศีรษะแต่เพียง แล้วดาบมาลง เบา ๆ บน คน แขนและเสียงร้องเรียกคนดีไปอย่างระมัดระวังให้มีขอให้ผู้พิพากษาในการตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องนี้คุณไม่วงคนหญิงเอ็ดเวิร์ดกระตุกวิ่งอย่างมีความสุขกับคนที่ มีดาบที่เปิดช้าไมล์ที่เขาร้องคุณบันทึกฉันอีกไมล์ยิ้ม และพูดแล้ว อย่างเงียบ ๆ กับเอ็ดเวิร์ดฟังฉัน และพูดว่า อะไรเป็นคอนสตาเบิลปรากฏเร็ว ๆ นี้ไมล์เอ็ดเวิร์ดและหญิงและฝูงชนตามที่ศาลเด็กชายคนนี้ไม่ได้ขโมยจากคุณผู้พิพากษาถามผู้หญิงเมื่อได้ที่นั่งในเมืองเป็นคอร์ทห้องบ่ายที่ใช่ที่รัก เธอตอบกลับเขาขโมยเนื้อบางและจำนวนได้เนื้อคุณฉันจ่ายเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านสี่สี่สิบเรื่องผู้พิพากษาเป็นตามืดมัวไป และไมล์มีหน้าเปิดสีขาวแต่เอ็ดเวิร์ดไม่ดีที่ไม่รู้ประเทศมีกฎหมายเกี่ยวกับการขโมย รออย่างเงียบ ๆฝากผู้พิพากษาบอกคนอื่น ๆ ในห้องแล้วเกลียดเพื่อผู้หญิงผู้หญิงดีเขากล่าวว่า เด็กชายคนนี้ยากจนเฉพาะขโมยเพราะหิวแต่กฎหมายกล่าวว่า ผมต้องดำเนินเป็นขโมยถ้าเขา steals มากกว่าสิบสามลักษณะเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านเอ็ดเวิร์ดไปขึ้นเขาตาเปิดกว้าง แต่ผู้หญิงเริ่มสั่น และร้องโอ้ ไม่ฉันไม่ต้องการที่ผมไม่ได้เขียนต้นทุนของเนื้อในหนังสือของฉัน ยังกล่าวว่า ผู้พิพากษา และเขาดูยากที่เธอคุณแน่ใจต้นทุนหรือไม่โอ้ ไม่ใช่ ผมจำได้ว่า ตอนนี้เธอตอบฉันจ่ายเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านแปดเรื่องเมื่อเขาได้ยิน hendon ไมล์นี้อย่างมีความสุขไปกับเท้าของเขา และวางแขนของเขารอบเอ็ดเวิร์ดผู้หญิงซ้ายกับเนื้อของเธอ แต่เธอไม่ได้อยู่คนเดียวคอนสตาเบิลไปหลังจากที่เธอเข้าไปในศาลานอก และไมล์ที่เห็นทุกอย่างตามเป็นชิ้นเนื้อคอนสตาเบิลถูกพูดถึงผู้หญิงผมจะซื้อจากคุณสำหรับเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านแปดนอกจากนี้คุณไม่จะกล่าวว่า ผู้หญิงฉันจ่ายเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านสี่สิบสี่เรื่องแต่ในคอร์ท เมื่อกี้นี้คุณพูดว่า มันต้นทุนเท่านั้น 8 เก็บเบี้ยใต้ถุนร้านให้เป็นไปกลับ และบอกผู้พิพากษาแล้ว พวกเขาจะดำเนินการให้เด็กไม่มีผู้หญิงร้องเธออยู่นี่เองให้ฉันเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านแปด และพูดไม่ได้ ขอให้คุณผู้หญิงให้เนื้อคอนสตาเบิล และเดินเข้าไปร้องไห้ในขณะที่คอนสตาเบิลที่ซ่อนเนื้อหลังเก้าอี้ตัวแล้ว ก็กลับเข้าห้องศาลคุณจะไปเข้าคุกสองสัปดาห์ผู้พิพากษาบอกเอ็ดเวิร์ดเมื่อไมล์ถึงด้านเอ็ดเวิร์ดเป็นราคาเปิดลดลงมือปากพูดอะไร และทำสิ่งที่ฉันพูดว่า ไมล์อย่างเงียบ ๆก็เกือบสิ้นวัน และถนนว่างเปล่าเมื่อเอ็ดเวิร์ดและไมล์ตามคอนสตาเบิลจะไปคุกดู hendon เก็บกล่าวว่า ทันทีคอนสตาเบิลแล้ว เด็กชายคนนี้คนจนสามารถหลบหนีอะไรนะคอนสตาเบิลกล่าวว่าส่งคุณจำคุกเกินไปจะได้หรือไม่ผมเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงที่อยู่นอกห้องศาลว่า ไมล์คุณจ่ายเพียงเธอเก็บเบี้ยใต้ถุนร้านแปดเนื้อนั้นพระมหากษัตริย์คือ เจ้าหน้าที่จะเรียกคุณว่า และฉันจะบอกว่าตอนนี้เขาเปิดไป แต่คอนสตาเบิลเอาแขนของเขาไม่มีโปรดรัก ไปกับเด็กผู้ชาย และฉันจะไปดู และเห็นอะไรดีว่า ไมล์และคุณจะให้ผู้หญิงกลับเนื้อของเธอใช่ว่า คอนสตาเบิลอย่าลืมว่า ไมล์ และเขาและเอ็ดเวิร์ดเปิด และวิ่งไปบนถนน และ นอกเมืองในขณะที่พวกเขาขับรถ พูดเกี่ยวกับการผจญภัยของสองสามวันเราต้องไปกันดูไมล์ hertford พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่าต้องชนะกลับขึ้นครองบัลลังก์ศีรษะเล็กน้อยจนไม่ว่างยังกับฝันนี้บ้าไมล์ความคิดตัวเองแต่มีสิ่งที่ต้องทำในลอนดอนก่อนไปหอ hendon เพื่อไปลอนดอน เราจะไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขโมยเนื้อ
และเพื่อให้เอ็ดเวิร์ดกลับมาอยู่ในแก๊งโจรอีกครั้ง
เขาไม่ได้ขอหรือขโมยสำหรับพวกเขาและทุกวันเขาพยายามที่จะหลบหนีจากชีวิตที่น่ากลัวของการเกิดอาชญากรรม
ในเวลากลางคืนในความฝันของเขาที่เขากลับมาอยู่ในวังของเขา
ส่วนใหญ่ของแก๊ง ไม่ได้ไร้ความปรานีกษัตริย์ foo foo แต่มันก็เป็นงาน hugo ที่จะดูและเอ็ดเวิร์ดฮิวโก้ไม่ได้ชอบเขา
ฮิวโก้ก็มักจะมองหาวิธีการที่จะสร้างความเดือดร้อนให้น้อยกษัตริย์
เช้าวันหนึ่งเขาและเอ็ดเวิร์ดเดินเข้าไปในเมืองเล็ก ๆ และเดินผ่านมา ผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังถือถุงใหญ่ของเนื้อ
ฮิวโก้วิ่งขึ้นหลังผู้หญิงคนนั้นและเอาถุงจากนั้นก็ทิ้งมันลงไปในอ้อมแขนของเอ็ดเวิร์ดจะ
เอามันเขาตะโกนและเขาวิ่งหนีออกมา
เอ็ดเวิร์ดทิ้งถุงในครั้งเดียว แต่ผู้หญิงคนนั้นจับแขนของเขา
ขโมยเธอร้องไห้
ใช้ มือของคุณออกผมผู้หญิงเอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า
ฉันไม่ได้ขโมยกระเป๋าของคุณ
แต่ฝูงชนของคนโกรธกำลังยืนอยู่รอบ ๆ ตัวเขา
เราจะสอนบทเรียนชายร่างใหญ่กล่าวว่าถือเป็นชิ้นยาวของไม้เหนือหัวเขา
แต่แล้วดาบลงมาเบา ๆ ในคนที่เป็นแขนและเสียงร้องออกมา
คนที่ดีไปอย่างระมัดระวัง
คือการขอให้ผู้พิพากษาที่จะตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้คุณ
วงกลมของคนช้าเปิดผู้หญิงลดลงเอ็ดเวิร์ดวิ่งอย่างมีความสุขกับผู้ชายคนด้วยดาบ
ไมล์เขาร้อง
คุณได้บันทึกฉัน อีกครั้ง
ไมล์ยิ้มแล้วพูดเบา ๆ เอ็ดเวิร์ด
ฟังฉันและพูดว่าไม่มีอะไรที่
ตำรวจปรากฏตัวขึ้นในเร็ว ๆ นี้และห่างเอ็ดเวิร์ดผู้หญิงคนหนึ่งและฝูงชนตามเขาไปศาล
ไม่ได้เด็กคนนี้ขโมยจากคุณผู้พิพากษาถามหญิงคนนั้นเมื่อกลุ่มนั่งอยู่ในเมือง ห้องศาลว่าช่วงบ่าย
ใช่ครับ
เธอตอบ
เขาขโมยเนื้อบาง
และวิธีการมากค่าใช้จ่ายที่ได้จากเนื้อสัตว์ที่คุณ
ฉันจ่ายเงินสี่สิบสี่เพนนีสำหรับ
ผู้พิพากษาก็คือดวงตามืดและห่างเป็นใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีขาว
เอ็ดเวิร์ด แต่ยากจนที่ไม่ได้รู้ว่าประเทศที่มีกฎหมาย เกี่ยวกับการขโมยรออย่างเงียบ ๆ
ปล่อยให้เราผู้พิพากษาบอกคนอื่น ๆ ในห้อง
จากนั้นก็หันไปหาผู้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงที่ดีเขากล่าวว่าเด็กยากจนนี้เท่านั้นขโมยเพราะเขาหิว
แต่กฎหมายบอกว่าผมต้องดำเนินการขโมยถ้าเขาขโมยมากกว่าสิบสาม เพนนี
เอ็ดเวิร์ดกระโดดขึ้นดวงตาของเขาเปิดกว้าง แต่ผู้หญิงคนนั้นเริ่มสั่นและร้องไห้ออกมา
โอ้ไม่ฉันไม่ต้องการที่
ฉันไม่ได้เขียนค่าใช้จ่ายของเนื้อในหนังสือของฉันยังผู้พิพากษากล่าวว่าและเขามองเธออย่างหนักที่
คุณแน่ใจของ ค่าใช้จ่าย
โอ้ไม่ใช่
ผมจำได้ว่าตอนนี้เธอตอบ
ฉันจ่ายเงินแปดเพนนีสำหรับมัน
เมื่อเขาได้ยินไมล์เฮนเพิ่มขึ้นอย่างมีความสุขไปที่เท้าของเขาและวางแขนของเขารอบเอ็ดเวิร์ด
ผู้หญิงทิ้งให้อยู่กับเนื้อของเธอ แต่เธอก็ไม่ได้คนเดียว
ตำรวจเดินตามหลังเป็นของเธอ ห้องโถงข้างนอกและไมล์ที่เห็นทุกอย่างตามพวกเขา
มันเป็นชิ้นส่วนที่ดีของเนื้อตำรวจพูดกับผู้หญิง
ผมจะซื้อจากคุณแปดเพนนี
คุณจะไม่ได้บอกว่าผู้หญิงคนนั้น
ฉันจ่ายเงินสี่สิบสี่เพนนีสำหรับมัน
แต่ในศาลเพียง ตอนนี้คุณบอกว่ามันมีค่าใช้จ่ายเพียงแปดเพนนี
ให้เป็นกลับไปในขณะนี้และบอกผู้พิพากษา
แล้วพวกเขาก็จะดำเนินการที่เด็ก
ไม่มีไม่มีผู้หญิงร้องไห้
ที่นี่คุณจะ
ให้ฉันแปดเพนนีและบอกว่าไม่มีอะไรมาก
ผมขอให้คุณ
ผู้หญิงให้เนื้อ ตำรวจและเดินออกไปร้องไห้ในขณะที่ตำรวจซ่อนอยู่เบื้องหลังเนื้อเก้าอี้แล้วเดินกลับเข้าไปในห้องพิจารณาคดี
คุณจะต้องติดคุกเป็นเวลาสองสัปดาห์ผู้พิพากษาบอกเอ็ดเวิร์ดไมล์เมื่อมาถึงที่ด้าน
เอ็ดเวิร์ดปากลดลงเปิด
อะไรพูดและทำ สิ่งที่ผมพูดอย่างเงียบ ๆ ไมล์กล่าวว่า
มันเป็นเวลาเกือบท้ายของวันที่และถนนที่ว่างเปล่าเมื่อเอ็ดเวิร์ดและห่างตามตำรวจผ่านเมืองไปยังคุก
มองออกไปเฮนก็พูดกับตำรวจ
แล้วเด็กยากจนนี้สามารถหลบหนี
อะไรที่คุณพูด ตำรวจกล่าวว่า
ฉันจะส่งไปยังเรือนจำเกินไป
ผมเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่นอกห้องพิจารณาคดีดังกล่าวไมล์
คุณจ่ายเพียงแปดเพนนีของเธอสำหรับเนื้อสัตว์ที่
พระมหากษัตริย์คือเจ้าหน้าที่จะดำเนินการที่คุณและฉันจะบอกพวกเขาตอนนี้
เขา หันไป แต่ตำรวจเอาแขนของเขา
ไม่ไม่โปรดคุณชายที่รัก
ไปตอนนี้มีเด็กและฉันจะมีลักษณะออกไปและเห็นอะไร
ดีกล่าวว่าไมล์
และคุณจะให้ผู้หญิงกลับเนื้อของเธอ
กล่าวว่าใช่ตำรวจ
อย่าลืมไมล์กล่าวว่าเขาและ เอ็ดเวิร์ดหันหลังกลับและวิ่งหนีไปลงถนนและออกจากเมือง
ในขณะที่พวกเขาวิ่งพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับการผจญภัยของพวกเขาในไม่กี่วันที่ผ่านมา
เราจะต้องไปในครั้งเดียวที่จะเห็นพระเจ้า Hertford ไมล์เอ็ดเวิร์ดกล่าวว่า
ฉันมีที่จะชนะกลับบัลลังก์
หัวเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขายากจน ยังคงยุ่งอยู่กับความฝันนี้ไมล์บ้าคิดกับตัวเอง
แต่ผมมีสิ่งที่ต้องทำในกรุงลอนดอนก่อนที่ผมจะไปที่เฮนฮอลล์ในกรุงลอนดอนเพื่อที่จะเราจะไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อขโมย
แล้วเอ็ดเวิร์ดก็กลับเข้าแก๊งโจรอีก
เขาไม่ได้ขอร้องหรือขโมยพวกเขาและทุกๆ วัน เขาพยายามจะหนีจากชีวิตที่น่ากลัวอาชญากรรม
ตอนกลางคืนในความฝันของเขา เขาก็กลับในพระราชวัง
ที่สุดของแก๊งไม่ได้ใจร้ายกับกษัตริย์ ฟูฟู แต่มันคือ ฮิวโก้เป็นงานดูเอ็ดเวิร์ดและฮิวโก้ไม่ได้ชอบเขา
ฮิวโก้ก็มักจะมองหาวิธีที่จะทำให้ปัญหาสำหรับ
กษัตริย์น้อยเมื่อเช้าวันหนึ่งเขาและเอ็ดเวิร์ดเข้าไปในเมืองเล็ก ๆและเดินผ่านผู้หญิงที่ถือกระเป๋าใบใหญ่เนื้อ
ฮิวโก้วิ่งตามหลังผู้หญิงและเอากระเป๋าไป แล้วทิ้งมันลงเอ็ดเวิร์ดแขน
เอาเขาตะโกนและวิ่งหนี
เอ็ดเวิร์ดทิ้งถุงครั้ง แต่ผู้หญิงจับแขน
ขโมยเธอร้องไห้
เอามือออกจากฉัน ผู้หญิงที่เอ็ดเวิร์ดว่า

ผมไม่ได้ขโมยกระเป๋าของคุณ