DISCUSSIONThis 4-month physical act

DISCUSSION
This 4-month physical activity intervention, delivered in conjunction
with nutrition and health promotion programs at senior centers,
was associated with significant improvements in objective measures
of physical performance and self-reported minutes of daily physical
activity and step counts, as well as decreases in some barriers to
physical activity. Following the intervention, the percentage of participants
who reported participating "in at least 30 minutes of moderate
physical activity" on five or more days/week increased from 55%
to 66%, which is in line with one of the physical activity goals of the
2005 Dietary Guidelines for Americans (USDHHS & USDA, 2005)
to "engage in at least 30 minutes of moderate-intensity physical
activity on most, preferably all, days of the week." This level of physical
activity is associated with an overall sense of well-being, maintenance
of a healthy body weight, lower risk of developing chronic
disease, lower mortality rate, and management of mild-to-moderate
depression and anxiety (USDHHS & USDA, 2005).
A major strength of this evaluation was the objective assessment
of physical function. When controlled for other factors in regression
analyses, increases in daily physical activity emerged as a significant
and independent predictor of improved physical function following
the intervention (Table 5). The Short Physical Performance Battery,
used in this study, offers several advantages over self-reported measures
in terms of validity, reproducibility, sensitivity to change,
applicability to cross-sectional studies, and the ability to characterize
high levels of function; this measure is also practical and safe
(Guralnik et al., 1994). The 0.5-point increase we observed following
the intervention is considered a small meaningful change in both
the clinical and research setting (Perera et al., 2006). Longitudinal
studies demonstrate that low physical function scores are predictive
of death, disability, and nursing home admission (Guralnik et al.,
1994). Thus, the increased physical function scores seen in this
evaluation, if sustained, may lead to fewer nursing home admissions,
which would save markedly on health care costs. On average,
a private room in a nursing home costs $74,095 annually, and about
60% of older adults will need long-term care at some point in their
lives (American Association of Homes and Services for the Aging,
2006). More than 31,000 Georgians resided in a nursing home in
2000 (He et al., 2005).
150 JOURNAL OF NUTRITION FOR THE ELDERL Y
Another strength of this intervention was the use of chair
exercises adapted from the National Institute of Aging (2001). To
our knowledge, there are no published evaluations of these exercises
in older adults attending senior centers. We previously evaluated a
series of five educator-led lower body chair exercises and promotion
of physical activity that was implemented as part of 12 sessions
on nutrition and physical activity given during a 6-month period
(McCamey et al., 2003). Following this intervention, there were
significant increases in physical activity, knowledge of physical
activity recommendations, and improvements in physical function
(McCamey et al., 2003). The gains in physical performance (0.3
points), however, were smaller than in the current study (0.5 points),
perhaps because fewer chair exercises (five vs. 16) were used, meetings
with the educator were less frequent (12 vs. 16 times), less technical
and financial support was available at the senior centers for the
intervention, and there was less overall focus on physical activity.
Walking is the exercise of choice among older adults from various
cultural backgrounds (Belza et al., 2004). Although 10,000 steps daily
are often promoted, this goal may be overly ambitious and possibly
unsafe for some older adults (Berlin et al., 2006). Increasing steps
by 5% to 10% per week may be more achievable and more likely
to lead to a permanent lifestyle change than recommending 10,000
steps daily (Berlin et al., 2006). Pedometers are useful for motivation
and assessment of changes in walking (Cyarto et al., 2004). Similar to
other studies (Wellman et al., 2007), many participants had problems
using the step counters and reporting their steps. The subgroup that
reported step counts, however, increased their counts by about 2%
weekly and by a meaningful 29% (848 steps daily) in a 13-week
period. Similarly, in a 12-week evaluation of the "You Can!" program,
which strongly promoted walking in senior centers across the
country, the daily step counts increased from 3,110 at the pre-test
to 4,183 at the post-test for a gain of 1,073 steps or about 34%
(Wellman et al., 2007).
When controlled for other factors in regression analyses, minutes
of physical activity at the pre-test were positively associated with
the barrier "it costs too much" and negatively associated with the
barrier "health condition interfering with activity" and "30 minutes
daily is too much." Regression analyses also demonstrated that a
decrease in "30 minutes daily is too much for me" was associated
with increased minutes of physical activity following the intervention
Fitzpatrick et al. 151
(Table 5). In accordance with the Health Belief Model, these
findings suggest that improving self-efficacy and addressing barriers
to physical activity in practical ways should remain an important part
of community-based interventions to increase physical activity in
older adults.
Several factors may have contributed to the success of this intervention.
The intervention materials were adapted from authoritative
sources (National Institute on Aging, 2001) by experts in both
nutrition and physical activity who are experienced working with
the target population (Johnson et al., 2003). The duration of the
intervention was sufficient to see improvements in physical activity
and physical function, and the intervention was placed in a familiar
environment to support participants' comfort and safety. A theorydriven
approach incorporating concepts from the Health Belief
Model (Strecher and Rosenstock, 1997), dividing concepts into small
"chunks" of information, and successively building on concepts in
subsequent lessons (Miller et al, 2002) was used. Sixteen successive
weekly sessions with the information provided in small increments
may have helped to prevent "information overload." Multiple education
sessions with repetition over an extended period of time
allowed participants to make gradual changes in physical activity
habits, and enabled both the participants and educators to assess
changes in physical activity and physical function and address
barriers to these changes.
There are some limitations to the interpretation of these results.
Concerns about sensory limitations, such as impaired vision and/or
hearing, were addressed by requiring that all questionnaires be interviewer
administered. Possible variability in implementation of the
intervention at the various sites was minimized by holding a statewide
training for Wellness coordinators and other educators, as well as
technical assistance from the university by phone, e-mail, and up to
three site visits per AAA. The results of the step count analyses cannot
be generalized to the entire sample because of the low number of
participants that provided this information. Attendance records were
not kept for all participants, we did not collect information regarding
intensity and types of physical activity in the participants, and it is
possible that participants overestimated the intensity of their activity.
The regression analyses, however, showed that increases in selfreported
minutes of physical activity were associated with meaningful
increases in physical function. The many opportunities for physical
152 JOURNAL OF NUTRITION FOR THE ELDERL Y
activity at senior centers may explain why these participants had a
higher prevalence of moderate physical activity than reported for
the nation and for Georgia (CDC, 2005). Lastly, more benefits would
be expected from physical activity programs that are more intense
(Belza et al., 2006; Cress et al., 2004).
Sustainability of physical activity programs in Georgia senior
centers is a high priority of the Georgia Division of Aging Services
and all 12 AAA that is addressed throughout the year by Georgia's
Wellness coordinators. Although we have not collected data on the
maintenance of this intervention, the materials are accessible online,
printed in large fonts, and can be used in a variety of settings to promote
physical activity. In agreement with Wellman et al. (2007) we
concur that evidence-based physical activity, nutrition, and health
programs should be used in community settings to assist older people
with improving their health and maintaining their independence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาแทรกแซงกิจกรรมทางกายภาพ 4 เดือนนี้ จัดส่งพร้อมมีโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพที่ศูนย์อาวุโสเชื่อมโยงกับการปรับปรุงที่สำคัญในการประเมินวัตถุประสงค์ประสิทธิภาพจริงและนาทีรายงานด้วยตนเองทางกายภาพทุกวันกิจกรรมและขั้นตอนการตรวจนับ ตลอดจนลดอุปสรรคบางอย่างในกิจกรรมทางกายภาพ ต่อสู่ เปอร์เซ็นต์ของผู้เข้าร่วมผู้รายงานมีส่วนร่วม "ในปานกลางอย่างน้อย 30 นาทีหรือไม่ทางกายภาพกิจกรรม"อย่าง น้อย 5 วันต่อสัปดาห์เพิ่มขึ้นจาก 55%66% ซึ่งเป็นเป้าหมายกิจกรรมทางกายภาพอย่างใดอย่างหนึ่งตามแนวทางอาหาร 2005 สำหรับชาวอเมริกัน (USDHHS & จาก 2005)การ "มีส่วนร่วมในทางกายภาพความเข้มปานกลางอย่างน้อย 30 นาทีกิจกรรมส่วนใหญ่ สด ๆ ทุกวันในสัปดาห์ " ระดับนี้ของจริงกิจกรรมที่สัมพันธ์กับความรู้สึกโดยรวมของความเป็นอยู่ บำรุงรักษาของน้ำหนักร่างกายเพื่อสุขภาพ ลดความเสี่ยงโรคเรื้อรังโรค ลดอัตราการตาย และการจัดการของไมลด์ปานกลางภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวล (USDHHS & จาก 2005)ความสำคัญของการประเมินนี้เป็นการประเมินวัตถุประสงค์งานทางกายภาพ เมื่อควบคุมการถดถอยปัจจัยอื่น ๆวิเคราะห์ เพิ่มกิจกรรมทางกายภาพประจำวันเกิดเป็นสำคัญและต่อไปนี้ขึ้นอยู่กับจำนวนประตูของฟังก์ชันปรับปรุงทางกายภาพแทรกแซง (ตาราง 5) สั้นจริงประสิทธิภาพแบตเตอรี่ใช้ในการศึกษานี้ มีข้อดีหลายผ่านมาตรการรายงานด้วยตนเองในแง่ของการมีผลบังคับใช้ reproducibility ความไวต่อการเปลี่ยนแปลงความเกี่ยวข้องของเหลวศึกษา และความสามารถในการกำหนดลักษณะระดับสูงของฟังก์ชัน วัดนี้ยังเป็นจริง และปลอดภัย(Guralnik et al., 1994) เพิ่มขึ้น 0.5 จุดเราสังเกตดังต่อไปนี้แทรกแซงถือว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงมีขนาดเล็กทั้งในในทางคลินิกและค่าวิจัย (Perera et al., 2006) ระยะยาวการศึกษาแสดงให้เห็นคะแนนต่ำจริงฟังก์ชันงานเข้าตาย พิการ และพยาบาล (Guralnik et al.,1994) . ดังนั้น ฟังก์ชันทางกายภาพเพิ่มคะแนนในนี้ประเมินผล ถ้ายั่งยืน อาจทำให้น้อยลงรับสมัครพยาบาลซึ่งต้องบันทึกอย่างเด่นชัดบนต้นทุนสุขภาพ โดยเฉลี่ยห้องพักส่วนตัวในบ้านพยาบาลต้นทุน $74,095 ปี และเกี่ยวกับ60% ของผู้ใหญ่รุ่นเก่าจะต้องดูแลระยะยาวในบางจุดในการชีวิต (สมาคมอเมริกันบ้านและบริการสำหรับผู้สูงอายุ2006) มากกว่า 31,000 Georgians อยู่ในพยาบาลใน2000 (เขา et al., 2005)สมุดรายวันที่ 150 ของโภชนาการสำหรับ ELDERL Yแรงอื่นของการแทรกแซงนี้มีการใช้เก้าอี้แบบฝึกหัดดัดแปลงจากชาติสถาบันของการกำหนดอายุ (2001) ถึงความรู้ของเรา มีการประเมินแบบฝึกหัดนี้ไม่เผยแพร่ในผู้ใหญ่เก่าเข้าศูนย์อาวุโส เราเคยประเมินการชุดห้านำประวัติผู้สอนและต่ำร่างกายเก้าอี้ออกกำลังกายและส่งเสริมกิจกรรมทางกายภาพที่ถูกนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของเซสชัน 12โภชนาการและกิจกรรมทางกายภาพที่ได้รับในระหว่างรอบระยะเวลา 6 เดือน(McCamey et al., 2003) ต่อไปนี้การแทรกแซงนี้ มีเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในกิจกรรมทางกายภาพ ความรู้ทางกายภาพกิจกรรมข้อเสนอแนะ และปรับปรุงในฟังก์ชันที่มีอยู่จริง(McCamey et al., 2003) กำไรจริงประสิทธิภาพ (0.3คะแนน), อย่างไรก็ตาม มีขนาดเล็กกว่าในการศึกษาปัจจุบัน (0.5 คะแนน),อาจเนื่องจากน้อยเก้าอี้ออกกำลังกาย (5 เทียบกับ 16) ใช้ ประชุมมีประวัติผู้สอนและการได้พบได้น้อย (12 เทียบกับ 16 ครั้ง), น้อยกว่าเทคนิคและสนับสนุนทางการเงินมีที่ศูนย์อาวุโสสำหรับการแทรกแซง และมีโฟกัสโดยรวมน้อยกว่ากิจกรรมทางกายภาพเดินเป็นการออกกำลังกายระหว่างผู้ใหญ่เก่าจากที่ต่าง ๆวัฒนธรรมพื้นหลัง (เบลซา et al., 2004) แม้ว่า 10000 ก้าวต่อวันมักจะส่งเสริม เป้าหมายนี้อาจจะทะเยอทะยานเกินไป และอาจไม่ปลอดภัยสำหรับผู้ใหญ่บางเก่า (เบอร์ลินและ al., 2006) ขั้นตอนที่เพิ่มขึ้นโดย 5% ถึง 10% ต่อสัปดาห์อาจทำได้มากขึ้น และมีแนวโน้มเพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่ถาวรกว่า 10000 แนะนำขั้นตอนทุกวัน (เบอร์ลินและ al., 2006) ก้าวจะมีประโยชน์สำหรับแรงจูงใจและประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงในการเดิน (Cyarto et al., 2004) คล้ายกับอื่น ๆ ศึกษา (Wellman et al., 2007) หลายคนมีปัญหาใช้ตัวนับขั้นตอน และรายงานขั้นตอนการ กลุ่มย่อยที่ขั้นตอนรายงานตรวจนับ เพิ่มขึ้นของพวกเขานับแต่ โดยประมาณ 2%ทุกสัปดาห์ และมี 29% (848 ขั้นตอนทุกวัน) ในหนึ่งสัปดาห์ 13รอบระยะเวลา ในทำนองเดียวกัน ในการประเมิน 12 สัปดาห์ของการ "คุณสามารถ" โปรแกรมที่ขอรับการส่งเสริมเดินในศูนย์อาวุโสทั้งนี้ประเทศ นับขั้นตอนประจำวันที่เพิ่มขึ้นจาก 3,110 ในการทดสอบก่อนการ 4,183 ที่ทดสอบหลังกำไรขั้นตอน 1,073 หรือประมาณ 34%(Wellman et al., 2007)เมื่อควบคุมสำหรับปัจจัยอื่น ๆ ในการวิเคราะห์การถดถอย นาทีกิจกรรมทางกายภาพที่ทดสอบก่อนมีสัมพันธ์เชิงบวกกับอุปสรรค "ค่าใช้จ่ายมากเกินไป" และส่งผลเสียที่เกี่ยวข้องกับการอุปสรรค "สุขภาพรบกวนกิจกรรม" และ "30 นาทีทุกวันเป็นมากเกินไป" วิเคราะห์ถดถอยยังสาธิตที่เป็นลด "30 นาทีทุกวันเป็นมากเกินไปสำหรับฉัน" ถูกเชื่อมโยงกับนาทีที่เพิ่มขึ้นของกิจกรรมทางกายภาพต่อการแทรกแซงฟิทซ์แพทริก et al. 151(ตาราง 5) ตามรูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพ เหล่านี้แนะนำผลการวิจัยที่พัฒนาประสิทธิภาพตนเอง และแก้ปัญหาอุปสรรคกิจกรรมทางกายภาพวิธีปฏิบัติควรยังคงเป็นส่วนสำคัญของงานวิจัยชุมชนเพื่อเพิ่มกิจกรรมทางกายภาพในผู้ใหญ่รุ่นเก่าปัจจัยหลายอย่างอาจมีส่วนกับความสำเร็จของการแทรกแซงนี้วัสดุแทรกแซงถูกดัดแปลงจากไทม์แหล่ง (สถาบันแห่งชาติเกี่ยวกับอายุ 2001) โดยผู้เชี่ยวชาญทั้งโภชนาการและกิจกรรมทางกายภาพที่มีประสบการณ์การทำงานกับประชากรเป้าหมาย (Johnson และ al., 2003) ระยะเวลาของการแทรกแซงก็เพียงพอที่จะเห็นการปรับปรุงในกิจกรรมทางกายภาพและฟังก์ชันที่มีอยู่จริง และแทรกแซงถูกวางในคุ้นเคยสภาพแวดล้อมเพื่อรองรับความสะดวกสบายและความปลอดภัยของผู้เข้าร่วม Theorydriven การวิธีการอีกทั้งยังมีแนวคิดจากความเชื่อสุขภาพแบบจำลอง (Strecher และ Rosenstock, 1997), แบ่งแนวคิดออกเป็นขนาดเล็ก"ก้อน" ของข้อมูล และติด ๆ กันสร้างบนแนวคิดในใช้เรียนต่อ (มิลเลอร์ et al, 2002) Sixteen ที่ต่อเนื่องรอบสัปดาห์ข้อมูลให้ทีอาจมีส่วนช่วยในการป้องกัน "เกินพิกัดข้อมูล" ศึกษาหลายเซสชัน ด้วยซ้ำเป็นระยะเวลานานอนุญาตให้ผู้เข้าร่วมต้องการค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงกิจกรรมทางกายภาพนิสัย และเปิดใช้งานทั้งผู้เรียนและนักการศึกษาเพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมทางกายภาพ และฟังก์ชันที่มีอยู่จริง และที่อยู่อุปสรรคเหล่านี้เปลี่ยนแปลงมีข้อจำกัดบางอย่างและการตีความผลลัพธ์เหล่านี้ความกังวลเกี่ยวกับข้อจำกัดทางประสาทสัมผัส เช่นผู้ที่มีวิสัยทัศน์ และ/หรือได้ยิน ได้ระบุ โดยการกำหนดว่า แบบสอบถามทั้งหมดเป็นทีมงานจัดการ สำหรับความผันผวนได้ในปฏิบัติการแทรกแซงที่ไซต์ต่าง ๆ ถูกย่อให้เล็กสุด โดยถือเป็น statewideอบรมผู้ประสานงานสุขภาพและอื่น ๆ นักการศึกษา เช่นเป็นความช่วยเหลือทางเทคนิคจากมหาวิทยาลัย ทาง โทรศัพท์ อีเมล และถึงเยี่ยมชมไซต์ที่สามต่อ AAA ผลการวิเคราะห์จำนวนขั้นไม่สามารถตั้งค่าทั่วไปให้ตัวอย่างทั้งหมดเนื่องจากจำนวนต่ำสุดของparticipants that provided this information. Attendance records werenot kept for all participants, we did not collect information regardingintensity and types of physical activity in the participants, and it ispossible that participants overestimated the intensity of their activity.The regression analyses, however, showed that increases in selfreportedminutes of physical activity were associated with meaningfulincreases in physical function. The many opportunities for physical152 JOURNAL OF NUTRITION FOR THE ELDERL Yactivity at senior centers may explain why these participants had ahigher prevalence of moderate physical activity than reported forthe nation and for Georgia (CDC, 2005). Lastly, more benefits wouldbe expected from physical activity programs that are more intense(Belza et al., 2006; Cress et al., 2004).Sustainability of physical activity programs in Georgia seniorcenters is a high priority of the Georgia Division of Aging Servicesand all 12 AAA that is addressed throughout the year by Georgia'sWellness coordinators. Although we have not collected data on themaintenance of this intervention, the materials are accessible online,printed in large fonts, and can be used in a variety of settings to promotephysical activity. In agreement with Wellman et al. (2007) weconcur that evidence-based physical activity, nutrition, and healthprograms should be used in community settings to assist older peoplewith improving their health and maintaining their independence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
4
เดือนแทรกแซงการออกกำลังกายส่งร่วมกับโภชนาการและโปรแกรมการส่งเสริมสุขภาพที่ศูนย์อาวุโสได้เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงที่สำคัญในมาตรการวัตถุประสงค์ของสมรรถภาพทางกายและนาทีที่ตนเองรายงานของกายทุกวันกิจกรรมและจำนวนขั้นตอนเช่นเดียวกับการลดลงในอุปสรรคบางอย่างที่จะออกกำลังกาย ต่อไปนี้การแทรกแซงค่าร้อยละของผู้เข้าร่วมที่มีการรายงานการมีส่วนร่วม "ในเวลาอย่างน้อย 30 นาทีในระดับปานกลางการออกกำลังกาย" ที่ห้าหรือมากกว่าวัน / สัปดาห์เพิ่มขึ้นจาก 55% ถึง 66% ซึ่งสอดคล้องกับหนึ่งในเป้าหมายการออกกำลังกายของ2005 แนวทางการบริโภคอาหารสำหรับชาวอเมริกัน (USDHHS และ USDA 2005) "การมีส่วนร่วมในอย่างน้อย 30 นาทีกายระดับปานกลางเข้มกิจกรรมมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งทุกวันของสัปดาห์." ระดับของทางกายภาพนี้กิจกรรมที่มีความเกี่ยวข้องกับความรู้สึกโดยรวมของความเป็นอยู่และการบำรุงรักษาของน้ำหนักตัวที่ดีต่อสุขภาพลดความเสี่ยงของการพัฒนาเรื้อรังโรคอัตราการตายที่ลดลงและการจัดการของอ่อนถึงปานกลางภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล(USDHHS และ USDA, 2005). แรงที่สำคัญของการประเมินผลนี้คือการประเมินวัตถุประสงค์ของการทำงานทางกายภาพ เมื่อควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ในการถดถอยวิเคราะห์การเพิ่มขึ้นของการออกกำลังกายในชีวิตประจำวันกลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญทำนายและเป็นอิสระจากการทำงานทางกายภาพที่ดีขึ้นต่อไปนี้การแทรกแซง(ตารางที่ 5) สั้นทางกายภาพผลงานของแบตเตอรี่ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีข้อได้เปรียบหลายมาตรการที่ตนเองรายงานในแง่ของความถูกต้อง, การทำสำเนา, ความไวในการเปลี่ยนการบังคับใช้การศึกษาแบบตัดขวางและความสามารถที่จะอธิบายลักษณะระดับสูงของฟังก์ชั่น; วัดนี้ยังเป็นจริงและความปลอดภัย(Guralnik et al., 1994) เพิ่มขึ้น 0.5 จุดที่เราตั้งข้อสังเกตดังต่อไปนี้การแทรกแซงเป็นที่ยอมรับว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่มีความหมายขนาดเล็กทั้งในคลินิกและการตั้งค่าการวิจัย(เพียร์รา et al., 2006) ระยะยาวการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการทำงานทางกายภาพคะแนนต่ำคาดการณ์ของการเสียชีวิตพิการและเข้ารับการรักษาพยาบาลที่บ้าน(Guralnik et al., 1994) ดังนั้นคะแนนที่ฟังก์ชั่นที่เพิ่มขึ้นทางกายภาพที่เห็นในนี้การประเมินผลถ้ายั่งยืนอาจนำไปสู่การรับสมัครโรงพยาบาลน้อยลงซึ่งจะช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายอย่างเห็นได้ชัดในการดูแลสุขภาพ โดยเฉลี่ยห้องส่วนตัวในสถานพยาบาลค่าใช้จ่าย $ 74,095 ต่อปีและประมาณ 60% ของผู้สูงอายุจะต้องดูแลระยะยาวในบางจุดของพวกเขาในชีวิต(สมาคมอเมริกันของที่อยู่อาศัยและบริการสำหรับริ้วรอย, 2006) มากกว่า 31,000 ครัวเรือนอาศัยอยู่ในบ้านพักคนชราใน2000 (เขา et al., 2005). 150 วารสารโภชนาการสำหรับ ELDERL Y ความแข็งแรงของการแทรกแซงนี้อีกประการหนึ่งคือการใช้งานของเก้าอี้ออกกำลังกายที่ดัดแปลงมาจากสถาบันแห่งชาติของริ้วรอย (2001) เพื่อความรู้ของเราไม่มีการประเมินผลการตีพิมพ์ของการออกกำลังกายเหล่านี้ในผู้สูงอายุที่เข้าร่วมศูนย์อาวุโส ก่อนหน้านี้เราประเมินชุดของห้าที่นำการศึกษาที่ต่ำกว่าการออกกำลังกายเก้าอี้ของร่างกายและโปรโมชั่นของการออกกำลังกายที่ถูกนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของ12 ครั้งเกี่ยวกับโภชนาการและการออกกำลังกายที่ได้รับในช่วงระยะเวลา6 เดือน(McCamey et al., 2003) ต่อไปนี้การแทรกแซงนี้มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในการออกกำลังกายทางกายภาพของความรู้คำแนะนำกิจกรรมและการปรับปรุงในการทำงานทางกายภาพ(McCamey et al., 2003) กำไรในสมรรถภาพทางกาย (0.3 คะแนน) แต่มีขนาดเล็กกว่าในการศึกษาในปัจจุบัน (0.5 คะแนน) บางทีอาจเป็นเพราะการออกกำลังกายน้อยลงเก้าอี้ (ห้าเมื่อเทียบกับ 16) ถูกนำมาใช้การประชุมที่มีการศึกษาอยู่บ่อยน้อย(12 เทียบกับ 16 ครั้ง) เทคนิคน้อยและการสนับสนุนทางการเงินที่มีอยู่ที่ศูนย์อาวุโสสำหรับการแทรกแซงและมีโฟกัสโดยรวมน้อยลงในการออกกำลังกาย. เดินคือการออกกำลังกายของทางเลือกของผู้สูงอายุจากที่ต่างๆภูมิหลังทางวัฒนธรรม (Belza et al., 2004) แม้ว่า 10,000 ขั้นตอนในชีวิตประจำวันมีการส่งเสริมมักเป้าหมายนี้อาจจะมีความทะเยอทะยานมากเกินไปและอาจไม่ปลอดภัยสำหรับผู้สูงอายุบาง(เบอร์ลิน et al., 2006) ขั้นตอนที่เพิ่มขึ้นจาก 5% เป็น 10% ต่อสัปดาห์อาจจะประสบความสำเร็จและมีแนวโน้มที่จะนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงวิถีการดำเนินชีวิตที่ถาวรกว่า10,000 แนะนำขั้นตอนในชีวิตประจำวัน(เบอร์ลิน et al., 2006) pedometers มีประโยชน์สำหรับการสร้างแรงจูงใจและการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงในการเดิน(Cyarto et al., 2004) คล้ายกับการศึกษาอื่น ๆ (Wellman et al., 2007) เข้าร่วมจำนวนมากมีปัญหาการใช้ขั้นตอนที่เคาน์เตอร์และการรายงานขั้นตอนของพวกเขา กลุ่มย่อยที่รายงานขั้นตอนนับ แต่การเพิ่มขึ้นของพวกเขาโดยการนับจำนวนประมาณ 2% รายสัปดาห์และโดยความหมาย 29% (848 ขั้นตอนทุกวัน) ใน 13 สัปดาห์ระยะเวลา ในทำนองเดียวกันในการประเมินผล 12 สัปดาห์ของ "คุณสามารถ!" โปรแกรมที่ขอเลื่อนตำแหน่งเดินในศูนย์อาวุโสทั่วประเทศนับขั้นตอนในชีวิตประจำวันเพิ่มขึ้นจาก3,110 ที่ทดสอบก่อนที่จะ4183 ที่โพสต์การทดสอบเพื่อผลประโยชน์ของ 1,073 ขั้นตอนหรือประมาณ 34% (Wellman et al., 2007) . เมื่อควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ในการถดถอยวิเคราะห์นาทีของการออกกำลังกายที่ทดสอบก่อนมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับอุปสรรค"ค่าใช้จ่ายมากเกินไป" และปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับอุปสรรค"ภาวะสุขภาพยุ่งกับกิจกรรม" และ "30 นาทีในชีวิตประจำวันคือมากเกินไป. " การวิเคราะห์การถดถอยนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าการลดลงของ "30 นาทีทุกวันจะมากเกินไปสำหรับผม" มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นนาทีของการออกกำลังกายต่อไปนี้การแทรกแซงฟิทซ์และอัล 151 (ตารางที่ 5) สอดคล้องกับความเชื่อด้านสุขภาพเหล่านี้ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการปรับปรุงประสิทธิภาพของตนเองและที่อยู่อุปสรรคในการออกกำลังกายในรูปแบบการปฏิบัติจะยังคงเป็นส่วนสำคัญของการแทรกแซงชุมชนที่ใช้ในการเพิ่มการออกกำลังกายในผู้สูงอายุ. มีหลายปัจจัยที่อาจจะมีส่วนร่วมในการ ความสำเร็จของการแทรกแซงนี้. วัสดุแทรกแซงถูกดัดแปลงมาจากเผด็จการแหล่งที่มา (สถาบันแห่งชาติที่จจิ้ง, 2001) โดยผู้เชี่ยวชาญทั้งในด้านโภชนาการและการออกกำลังกายที่มีประสบการณ์การทำงานกับประชากรเป้าหมาย(จอห์นสัน et al., 2003) ระยะเวลาของการแทรกแซงก็เพียงพอที่จะเห็นการปรับปรุงในการออกกำลังกายและการทำงานทางกายภาพและการแทรกแซงที่ถูกวางไว้ในที่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมในการสนับสนุนความสะดวกสบายของผู้เข้าร่วมและความปลอดภัย theorydriven วิธีการผสมผสานแนวความคิดจากความเชื่อด้านสุขภาพรุ่น (strecher และ Rosenstock, 1997) แบ่งเป็นขนาดเล็กแนวคิด "ก้อน" ของข้อมูลอย่างต่อเนื่องและการสร้างแนวความคิดในการเรียนที่ตามมา(มิลเลอร์, et al, 2002) ถูกนำมาใช้ สิบหกต่อเนื่องการประชุมรายสัปดาห์ที่มีข้อมูลที่ให้ไว้ทีละน้อยอาจจะช่วยในการป้องกันการ"ข้อมูลเกิน." หลายการศึกษาประชุมกับการทำซ้ำในระยะเวลานานของเวลาที่ได้รับอนุญาตเข้าร่วมในการทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปในการออกกำลังกายนิสัยและเปิดใช้งานผู้เข้าร่วมทั้งในและนักการศึกษาเพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงในการออกกำลังกายและการทำงานทางกายภาพและที่อยู่อุปสรรคในการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้. มีข้อ จำกัด บางอย่างที่จะเป็น การแปลผลเหล่านี้. ความกังวลเกี่ยวกับข้อ จำกัด ทางประสาทสัมผัสเช่นการมองเห็นความบกพร่องและ / หรือการได้ยินได้รับการแก้ไขโดยต้องว่าแบบสอบถามทั้งหมดจะสัมภาษณ์บริหาร ความแปรปรวนที่เป็นไปได้ในการดำเนินการแทรกแซงที่เว็บไซต์ต่างๆได้ลดลงโดยถือบรรดาฝึกอบรมผู้ประสานงานสุขภาพและการศึกษาอื่นๆ เช่นเดียวกับความช่วยเหลือทางวิชาการจากมหาวิทยาลัยทางโทรศัพท์, อีเมล์และถึงสามเข้าชมเว็บไซต์ต่อ AAA ผลการนับขั้นตอนการวิเคราะห์ไม่สามารถทั่วไปกับกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดเพราะจำนวนต่ำของผู้เข้าร่วมที่ให้ข้อมูลเหล่านี้ บันทึกการเข้าร่วมประชุมได้รับไม่ได้เก็บไว้สำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมดเราไม่ได้เก็บรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับความรุนแรงและชนิดของการออกกำลังกายในผู้เข้าร่วมและมันก็เป็นไปได้ว่าผู้เข้าร่วมการประเมินความรุนแรงของกิจกรรมของพวกเขา. การวิเคราะห์การถดถอย แต่แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของ selfreported นาที ของการออกกำลังกายมีความสัมพันธ์กับความหมายเพิ่มขึ้นในการทำงานทางกายภาพ โอกาสมากมายสำหรับทางกายภาพ152 วารสารโภชนาการสำหรับ ELDERL Y กิจกรรมที่ศูนย์อาวุโสอาจอธิบายว่าทำไมผู้เข้าร่วมเหล่านี้มีความชุกสูงขึ้นของการออกกำลังกายระดับปานกลางกว่ารายงานประเทศและจอร์เจีย(CDC, 2005) สุดท้ายผลประโยชน์ที่มากขึ้นจะได้รับการคาดหวังจากโปรแกรมการออกกำลังกายที่มีความรุนแรงมากขึ้น(Belza et al, 2006;. Cress et al, 2004).. การพัฒนาอย่างยั่งยืนของโปรแกรมการออกกำลังกายในระดับสูงจอร์เจียศูนย์เป็นลำดับความสำคัญสูงของจอร์เจียกองของริ้วรอยบริการและ 12 AAA ที่อยู่ที่อยู่ตลอดทั้งปีโดยจอร์เจียประสานงานสุขภาพ แม้ว่าเราจะมีข้อมูลที่ไม่ได้เก็บรวบรวมในการบำรุงรักษาของการแทรกแซงนี้วัสดุที่สามารถเข้าถึงออนไลน์พิมพ์ตัวอักษรขนาดใหญ่และสามารถนำมาใช้ในความหลากหลายของการตั้งค่าเพื่อส่งเสริมการออกกำลังกาย ในข้อตกลงกับ Wellman et al, (2007) เราเห็นว่าการออกกำลังกายตามหลักฐานโภชนาการและสุขภาพโปรแกรมที่ควรจะใช้ในการตั้งค่าของชุมชนในการให้ความช่วยเหลือผู้สูงอายุที่มีการปรับปรุงสุขภาพของพวกเขาและการบำรุงรักษาอิสระของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
4 เดือนกิจกรรมแทรกแซงส่งควบคู่
ด้วยโปรแกรมโภชนาการและการส่งเสริมสุขภาพในศูนย์อาวุโส
เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงที่สำคัญในวัตถุประสงค์ของมาตรการ
สมรรถภาพทางกายและ self-reported นาทีของการออกกำลังกายทุกวันและนับ
ขั้นตอน ตลอดจนลดอุปสรรคบางอย่าง

กิจกรรมทางกาย หลังกิจกรรมแทรกแซงร้อยละของผู้เข้าร่วมที่รายงาน
" อย่างน้อย 30 นาทีของการออกกำลังกายปานกลาง
" หรือมากกว่าห้าสัปดาห์วันเพิ่มขึ้นจาก 55%
66 % ซึ่งสอดคล้องกับหนึ่งในกิจกรรมทางกายภาพของเป้าหมาย
2005 แนวทางการบริโภคอาหารสำหรับคนอเมริกัน ( usdhhs & USDA , 2005 )
ให้ " เข้าอย่างน้อย 30 นาทีของความเข้มปานกลางทางกายภาพ
กิจกรรมมากที่สุด โดยเฉพาะทั้งหมดวันของสัปดาห์ ระดับของกิจกรรมทางกาย
นี้มีความเกี่ยวข้องกับความรู้สึกโดยรวมเป็นอยู่ที่ดี , การบำรุงรักษา
ของน้ำหนักร่างกายมีสุขภาพดี ลดความเสี่ยงในการเป็นโรคเรื้อรัง
, อัตราการตายลดลงและการจัดการของภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลอ่อนปานกลาง
( usdhhs & USDA , 2005 ) .
พลังหลักของ การประเมินครั้งนี้มีวัตถุประสงค์การประเมิน
การทำงานของร่างกายเมื่อควบคุมปัจจัยอื่น ๆ ในการวิเคราะห์การถดถอย
, เพิ่มกิจกรรมทางกายประจำวันเกิดเป็นอย่างมีนัยสำคัญและปรับปรุงทางกายภาพของตัวแปรอิสระ

ส่วนฟังก์ชันต่อไปนี้ ( ตารางที่ 5 ) แบตเตอรี่ประสิทธิภาพทางกายภาพสั้น
ที่ใช้ในการศึกษานี้ มีข้อดีหลายกว่า self-reported มาตรการ
ในแง่ของความถูกต้อง กระชับ ความไวที่จะเปลี่ยนแปลง
เกี่ยวข้องกับการศึกษาภาคตัดขวางและความสามารถในลักษณะ
ระดับสูงของฟังก์ชัน วัดนี้ยังเป็นประโยชน์และปลอดภัย
( guralnik et al . , 1994 ) การ 0.5-point เพิ่มเราตรวจสอบต่อไปนี้
โดยถือว่าการเปลี่ยนแปลงที่มีความหมายเล็กทั้ง
การวิจัยทางคลินิกและการตั้งค่า ( เปเรร่า et al . , 2006 )
ตามยาวการศึกษาแสดงให้เห็นว่าต่ำทางกายภาพฟังก์ชันคะแนนพยากรณ์
ตาย ทุพพลภาพ และคนชราเข้า ( guralnik et al . ,
1994 ) ดังนั้น การทำงานทางกายภาพเพิ่มขึ้นคะแนนเห็นในนี้
การประเมิน ถ้ายั่งยืนอาจนำไปสู่การรับสมัครพยาบาลน้อยลง ซึ่งจะประหยัดอย่างเห็นได้ชัด
ในค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพ โดยเฉลี่ย
ในห้องส่วนตัว ค่าใช้จ่ายในบ้านพยาบาล $
74095 เป็นรายปี และเกี่ยวกับ60% ของผู้ใหญ่จะต้องการการดูแลระยะยาวในบางจุดในชีวิตของพวกเขา
( สมาคมอเมริกันของบ้านและบริการสำหรับผู้สูงอายุ
2006 ) มากกว่า 31 , 000 georgians อาศัยอยู่ในบ้านพยาบาลใน
2000 ( เขา et al . , 2005 ) .
150 วารสารโภชนาการเพื่อเฝ้าไข้คน Y
อีกแรงของการแทรกแซงนี้เป็นแบบฝึกหัดการใช้เก้าอี้
ดัดแปลงจากสถาบันแห่งชาติของอายุ ( 2001 )

ความรู้ของเรา ไม่มีเผยแพร่การประเมินแบบฝึกหัดเหล่านี้
ในผู้สูงอายุเข้าร่วมศูนย์อาวุโส เราเคยประเมิน
ชุดห้านักการศึกษานำเก้าอี้ออกกำลังกายช่วงล่างและส่งเสริมกิจกรรมทางกายที่
ของการเป็นส่วนหนึ่งของ 12 ครั้ง
กิจกรรมโภชนาการและกายภาพให้ในช่วง 6 เดือน
( mccamey et al . , 2003 ) ต่อไปนี้การทดลองนี้มี
เพิ่มขึ้นอย่างมากในกิจกรรมทางกาย ความรู้แนะนำ
กิจกรรมทางกาย และปรับปรุงการทำงานทางกายภาพ
( mccamey et al . , 2003 ) กําไรในการทำงานทางกายภาพ ( จุด 0.3
) แต่มีขนาดเล็กกว่าในการศึกษาในปัจจุบัน ( 0.5 คะแนน ) ,
บางทีอาจเป็นเพราะการออกกำลังกายน้อยลง เก้าอี้ ( 5 vs . 16 ) มาใช้กับการศึกษา คือ การประชุม
น้อยลง ( 12 .ครั้งที่ 16 ) เทคนิคน้อยลง
และการสนับสนุนทางการเงินที่สามารถใช้ได้ที่ศูนย์อาวุโส
แทรกแซงและยังมีน้อย โดยมุ่งเน้นกิจกรรมทางกายภาพ .
การเดินเป็นการออกกำลังกายของทางเลือกในหมู่ผู้สูงอายุ จากภูมิหลังทางวัฒนธรรมต่าง ๆ
( belza et al . , 2004 ) แม้ว่า 10 , 000 ขั้นตอนในแต่ละวัน
มักจะเลื่อน เป้าหมายนี้อาจจะมากเกินไปและอาจ
ทะเยอทะยานปลอดภัยสำหรับผู้ใหญ่ที่แก่กว่า ( เบอร์ลิน et al . , 2006 ) เพิ่มขั้นตอน
โดย 5% ถึง 10% ต่อสัปดาห์อาจจะได้มากกว่า และมีโอกาสมากขึ้น
ไปสู่การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต ถาวรกว่าที่แนะนำ 10 , 000
ขั้นตอนทุกวัน ( เบอร์ลิน et al . , 2006 ) pedometers ประโยชน์สำหรับแรงจูงใจ
และการประเมินการเปลี่ยนแปลงในการเดิน ( cyarto et al . , 2004 ) การศึกษาอื่น ๆที่คล้ายกัน

( WELLMAN et al . , 2007 )ผู้เข้าร่วมหลายคนมีปัญหา
โดยใช้ขั้นตอนนับและรายงานขั้นตอนของพวกเขา กลุ่มย่อยที่
รายงานขั้นตอนนับ แต่เพิ่มขึ้นนับประมาณ 2 %
รายสัปดาห์และโดยความหมาย 29 % ( 848 ขั้นตอนในแต่ละวัน ) ใน 13 สัปดาห์
ระยะเวลา ในทำนองเดียวกันใน 12 สัปดาห์ ด้าน " คุณสามารถ ! โปรแกรมที่ขอเลื่อน เดิน

รุ่นพี่ศูนย์ทั่วประเทศ