The Little Match Girl (Den lille pi

The Little Match Girl (Den lille pige med svovlstikkerne, 1846) of Hans Christian Andersen is undoubtedly the tale par excellence of festive Christmas literature that holds a prominent position in the canon of Andersen’s work. It is a widely recognizable text that has fed the dreams and the cogitations of millions of readers all over the world and enjoys catholic acceptance.

A poor and defenseless little girl nestles in the street corner. She clenches in her cold hands the little matches and tries to warm herself up, as the snowflakes fall on her long, blonde hair. It is New Year’s Eve and the poor little girl, through the hallucinatory light of the matches, looks for homeliness and Christmas euphoria.

The Little Match Girl (just as generally Christmas literature does) takes advantage, to the outmost, of the atmosphere of the sumptuous feast and the general happiness, in order to heighten the tragedy of the lonely and persecuted people, particularly the children. Some binary oppositions orchestrate the story by adding tension and emotional vibration to Andersen’s tale and facilitate the reader’s sentimental communion with the text: the frozen road and the warmth of the kindled fireplace; the abundance of the Christmas table, the starvation and the indigence of the little girl; the illuminated homes and the tenebrous lofts in which the lame ducks live.

Nonetheless, within the intensely Christian and eschatological universe of Andersen, the hope of the metaphysical redemption is always present. Catharsis comes about through posthumous justification, when his angel-like heroine returns to Heaven and therefore is elevated above the harsh and unworthy reality, leaving behind the earthly difficulties and the insolvable social adversities. When the immaculate New Year’s sun rises, the little girl has already escaped towards the Garden of Eden, “where it is no longer cold and there is neither hunger nor fear” (The Annotated Andersen, 2008: 222).

It is doubtless very difficult for a contemporary writer to resort to a classic text, like the genuinely touching tale of Andersen, in an authorial field of post-modern suspiciousness, as well as in an era of doubt and miscellaneous barbarity. So one would plausibly question the meanings that the adaptation of The Little Match Girl have today, since the modern writer refuses, right from the beginning, to accept or cite the precursor text, without question or critique. Every adaptation has more or less the recognized ability to respond to the original text, from a new or revised political and cultural position, in order to highlight troubling gaps, silences or anachronistic ideas within the canonical text to which it refers.

Andersen’s tale is certainly a classic text with unsurpassable beauty and we as readers usually recollect it with a lyric diffusion, or perhaps, with a romantic élan. It is a text that delivers the bourgeois festive decoration of Christmas but at the same time in the foreground, there is the very figure of the child, innocent, celestial, fragile and affectionate. Made from angel stuff, the little girl reminds us of the eighth psalm of David: “Thou madest him a little lower than the angels;” (cf. Letters of St Paul, Hebrews 2.7). Andersen is deeply religious and his child focusing vision places it in mid air, between Heaven and Earth.

Nevertheless the contemporary authors have the advantage to rework, a well known text that serves as a cultural treasure, to which we endlessly return.The relationship between Andersen’s tale and its modern adaptations, could be described, according to Genette’s terminology, as an adaptive relationship between a “hypotext” (original text) and a “hypertext” (recreation) (Genette, 1997 : ix). The hypertext is allusive to the founding original text, so a good knowledge of the hypotext (of the source) is crucial for the reader, to fully appreciate the twists and the turns of the adaptation. As Genette says: “The hypertext invites us to engage in a relational reading” (Genette, 1997 : 399).

The basic aim of all modern adaptations of The Little Match Girl, is to relocate the source text in cultural, historical, temporal or geographical terms. Genette could describe this as a movement of proximation (1997 : 304) which brings the source tale closer to the frame of reference of today’s audience.

Zipes uses the term “transfiguration” to describe the reworking procedure of this kind. “Transfiguration does not obliterate the recognizable features or values of the classical fairy tale, but cancels their negativity by showing how a different aesthetic and social setting relativizes all values” (Zipes, 1991 : 180).

A quintessential adaptation of The Little Match Girl is the story of Allumette (1975) written and illustrated by the Alsatian writer Tomi Ungerer, who is well-known for his “irreverent, sly and anarchistic” (Zipes, 1991:182) revisions of some classic fairy-tales. Ungerer is undoubtedly a radical author of modern children’s literature who uses irony and clever plot’s reversals in order to break the sexual taboos of the old tales and to scrutinize some of the ideological clishés of the traditional narratives.

In his Allumette he chooses a simple and fluent, a rhythmic and cumulative narrating style that reminds us of the Bible as well as of the folktales. Allumette is an orphaned, homeless girl who lives in rags. It is Christmas and the little girl sells matches that nobody wants. The writer describes the festive atmosphere in a highly ironical way in order to demonstrate the reification and the commercialization of Christmas. The text as well as the illustration is full of ironic details such as the musician angel (a frequent iconographic motif of religious painting) which is decontextualized in the industrial setting of a modern metropolis.

Further on, Ungerer illustrates the urban setting in gloomy shades of black and grey. The city is a dystopian, infernal place inhabited by hostile people, hypocritical politicians and ferocious soldiers. Everywhere there are signs of destruction, over-industrialization and war: burnt trees, weapons, tanks, gas masks and military equipment, fire-rockets and even an active and destructive volcano. Of course in the foreground of this horrific setting there is the “endless procession of the miserables”.

The writer mocks and ridicules the sybaritic habits and the sensuality of the upper class and the bourgeoisie. Their luxurious way of living is opposed to the impoverishment and the starvation of the poor people.

Ungerer twists the plot of the original tale using a magic realism device. Allumette casts a wishing spell and all her wishes come true: Everything, everything Allumette had ever wished for, in her wildest dreams, came pouring down. Ironically the things that poured down were not only food or warm clothes but also items such as furniture, television, bicycles, teddy bears etc. associated with the consumerist and leisured society. Allumete decides to distribute the goodies to the poor. Soon an increasing number of volunteers (even the greedy baker Lacroute) came to help her. So the little match girl became the head of a charity foundation which offers help wherever there is famine, fire, floods or war.

Ungerer undermines also, in a very discreet way, the religious aspects of the original tale. The God is absent from this bleak modern world. The narrator says very cunningly that the flying cornucopia which was sent (by somebody-whom?) to the little girl was “possibly” a miracle or “a stunt, staged by the mayor to make himself popular”. But “most people thought it was Santa Claus. The real one”. In a materialistic society such as ours only the Coca-Cola saint with the rosy cheeks has a real existence, since people more easily believe in him than in God.

Ungerer chooses a highly ambivalent ending or even a self consciously naïve utopian ending which has not the meaning of “all’s well that ends well”, although the little girl escapes death by a miraculous incident. The author knows very well that all the philanthropic deeds or even the benevolent action of some individuals will never give rise to a really better world and will never change the status quo of society or the mechanisms that constitute social injustice and exploitation. Besides, how philanthropic is charity? Of course the author wants us to notice one more ironic picture of him: an ugly and kitsch wealthy lady offers to the poor people not only money but also a totally useless (and also very kitsch) decorative statue.

A subversive adaptation of Andersen’s tale is suggested by the famous illustrator George Lemoin in H.C. Andersen’s La Petite Marchande d’Allumettes (1999). Without changing the original text and through his illustration, Lemoin transmits the tale to the war in Bosnia and specifically to Sarajevo’s siege. For the accomplishment of the illustration he relied upon the work of two important press photographers, namely Jean-Claude Courtausse and Gérard Rondeau, who both covered this period providing the world with devastating photographic evidence of the sufferings and the hardships of the civilians.

The little match girl paces a landscape of Apocalypsis. The city appears besieged: it is illustrated as a field of ruin on the day after an enormous disaster. The girl, dressed in rags, encounters desperate children, debris, toppled statues (symbols of past glory) and graves. The illustrator approaches the source text with intentional objectiveness and with deliberate absence of sentimentalism, holding the strong subjective stance that tends towards dramatization. His pictures raises spectres of violence and monstrousness that might be seen as the stuff nightmares are made on. The overall impression which is conveyed is of cold and suffocating. Lemoin uses cold colours - that means colours with a low degree of brightness (greyish, greenish, brown etc.) - in order

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแข่งขันสาวน้อย (Den Lille pige med svovlstikkerne, 1846) ของฮันส์คริสเตียนแอนเดอคือไม่ต้องสงสัยเลิศเรื่องของการเฉลิมฉลองคริสมาสต์วรรณกรรมที่ถือตำแหน่งที่โดดเด่นในหลักการของการทำงานของแอนเดอ มันเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในข้อความที่ได้รับการเลี้ยงดูและความฝัน cogitations ล้านของผู้อ่านทั่วทุกมุมโลกและสนุกกับการได้รับการยอมรับคาทอลิก. สาวน้อยที่ยากจนและไม่มีที่พึ่งตั้งอยู่บนหัวมุมถนน เธอ clenches ในมือเย็นของเธอแมตช์เล็ก ๆ น้อย ๆ และพยายามที่จะให้ความอบอุ่นตัวเองขึ้นเป็นเกล็ดหิมะตกในของเธอยาวผมสีบลอนด์ มันเป็นวันส่งท้ายปีเก่าและสาวน้อยที่น่าสงสารผ่านแสงประสาทหลอนของการแข่งขันที่จะมองหาเรียบๆและความรู้สึกสบายคริสต์มาส. การแข่งขันสาวน้อย (เช่นเดียวกับที่โดยทั่วไปวรรณกรรมคริสต์มาสไม่) ใช้ประโยชน์จากการนอกสุดของบรรยากาศของ รสชาติความอร่อยและความสุขโดยทั่วไปในการสั่งซื้อเพื่อเพิ่มระดับความโศกนาฏกรรมของคนเหงาและข่มเหงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็ก บางคู่ตรงข้ามแต่งเรื่องโดยการเพิ่มความตึงเครียดและการสั่นสะเทือนทางอารมณ์ให้กับเรื่องของเซนและอำนวยความสะดวกในการสนทนาอารมณ์ของผู้อ่านที่มีข้อความ: ถนนแช่แข็งและความอบอุ่นของเตาผิงก่อ; ความอุดมสมบูรณ์ของตารางคริสมาสต์, ความอดอยากและความยากจนข้นแค้นของสาวน้อย; บ้านสว่างและมืดล็อฟท์ซึ่งเป็ดง่อยมีชีวิตอยู่. อย่างไรก็ตามในจักรวาลอย่างเข้มข้นคริสเตียนและ eschatological ของเซนหวังของการไถ่ถอนเลื่อนลอยอยู่เสมอในปัจจุบัน ถ่ายมาเกี่ยวกับการผ่านเหตุผลมรณกรรมเมื่อนางเอกเหมือนทูตสวรรค์ของเขากลับไปสวรรค์และดังนั้นจึงสูงกว่าความเป็นจริงที่รุนแรงและไม่คู่ควรที่ออกจากที่อยู่เบื้องหลังความยากลำบากของโลกและความลำบากทางสังคม insolvable เมื่อไม่มีที่ติของดวงอาทิตย์ปีใหม่เพิ่มขึ้นสาวน้อยได้หนีแล้วไปทางสวนเอเดน "ที่มันไม่ได้อยู่ที่หนาวเย็นและมีไม่หิวหรือความกลัว" (ข้อเขียนเซน 2008: 222). มันเป็นอย่างไม่ต้องสงสัยเรื่องยากมาก สำหรับนักเขียนร่วมสมัยที่รีสอร์ทเพื่อข้อความคลาสสิกเช่นเรื่องการสัมผัสอย่างแท้จริงของเซนในสนาม authorial ของพฤติกรรมอันควรสงสัยโพสต์โมเดิร์นเช่นเดียวกับในยุคของความสงสัยและความโหดร้ายอื่น ๆ ดังนั้นหนึ่งฟังจะถามความหมายว่าการปรับตัวของการแข่งขันสาวน้อยมีวันนี้เนื่องจากนักเขียนที่ทันสมัยไม่ยอมขวาจากจุดเริ่มต้นที่จะยอมรับหรืออ้างถึงข้อความสารตั้งต้นโดยไม่ต้องคำถามหรือคำติชม การปรับตัวทุกคนมีมากหรือน้อยกว่าความสามารถในการได้รับการยอมรับในการตอบสนองต่อข้อความเดิมจากตำแหน่งใหม่หรือปรับปรุงทางการเมืองและวัฒนธรรมในการสั่งซื้อที่จะเน้นช่องว่างหนักใจเงียบหรือความคิดสมัยในข้อความที่ยอมรับซึ่งหมายถึง. นิทานเซนเป็นอย่างแน่นอน ข้อความคลาสสิกกับความงามไม่มีใครได้ชัยชนะและเราเป็นผู้อ่านมักจะจำกับการแพร่กระจายบทกวีหรือบางทีอาจจะมีความชำนาญโรแมนติก มันเป็นข้อความที่ให้การตกแต่งเทศกาลคริสมาสต์กับชนชั้นกลาง แต่ในเวลาเดียวกันในเบื้องหน้ามีตัวเลขมากของเด็กบริสุทธิ์ท้องฟ้าที่เปราะบางและความรัก ทำจากสิ่งที่ทูตสวรรค์, สาวน้อยเตือนเราสวดแปดของดาวิด: "เจ้ากระทำให้เขาต่ำกว่าพวกทูตสวรรค์" (cf จดหมายเซนต์พอลฮีบรู 2.7) เซนลึกศาสนาและลูกของเขามุ่งเน้นวิสัยทัศน์ที่วางไว้ในอากาศกลางระหว่างสวรรค์และโลก. อย่างไรก็ตามผู้เขียนร่วมสมัยที่มีความได้เปรียบในการทำงานซ้ำเป็นข้อความที่รู้จักกันดีที่ทำหน้าที่เป็นสมบัติทางวัฒนธรรมที่เราไม่รู้จบ return.The ความสัมพันธ์ระหว่าง เรื่องเซนและการปรับตัวที่ทันสมัยสามารถอธิบายได้ตามคำศัพท์ Genette ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างการปรับตัว "hypotext" (ข้อความเดิม) และ "ไฮเปอร์" (นันทนาการ) (Genette, 1997: ix) ไฮเปอร์เป็นนัยกับข้อความเดิมที่ก่อตั้งเพื่อให้ความรู้ที่ดีของ hypotext (แหล่งที่มา) เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้อ่านอย่างเต็มที่ขอบคุณบิดและเปลี่ยนของการปรับตัว ในฐานะที่เป็น Genette กล่าวว่า "ไฮเปอร์ชวนให้เรามีส่วนร่วมในการอ่านเชิงสัมพันธ์" (Genette, 1997: 399). จุดประสงค์พื้นฐานของการปรับตัวที่ทันสมัยของการแข่งขันสาวน้อยคือการย้ายแหล่งที่มาของข้อความในวัฒนธรรมประวัติศาสตร์หรือชั่ว เงื่อนไขทางภูมิศาสตร์ Genette สามารถอธิบายเรื่องนี้เป็นความเคลื่อนไหวของ proximation (1997: 304). ซึ่งนำเรื่องแหล่งที่มาใกล้ชิดกับกรอบของการอ้างอิงของผู้ชมวันนี้Zipes ใช้คำว่า "เปลี่ยน" เพื่ออธิบายขั้นตอน reworking ชนิดนี้ "การเปลี่ยนแปลงไม่ได้ลบคุณสมบัติหรือที่รู้จักคุณค่าของเทพนิยายคลาสสิก แต่ยกเลิกการปฏิเสธของพวกเขาโดยการแสดงวิธีการตั้งค่าความงามและสังคมที่แตกต่างกัน relativizes ค่าทั้งหมด" (Zipes 1991: 180). การปรับตัวที่เป็นแก่นสารของการแข่งขันเป็นสาวน้อย เรื่องราวของ Allumette (1975) เขียนบทและแสดงโดยนักเขียนอัลเซเชี่ยน Tomi Ungerer ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับเขา "ไม่เคารพเจ้าเล่ห์และ anarchistic" (Zipes 1991: 182) การแก้ไขบางนิทานคลาสสิก Ungerer คือไม่ต้องสงสัยเขียนรุนแรงของวรรณกรรมเด็กสมัยใหม่ที่ใช้ประชดและพลิกผันพล็อตที่ฉลาดในเพื่อที่จะทำลายข้อห้ามทางเพศของนิทานเก่าและกลั่นกรองบางส่วนของclishésอุดมการณ์ของเรื่องเล่าแบบดั้งเดิม. ใน Allumette ของเขาเขาเลือกที่ง่ายและได้อย่างคล่องแคล่ว สไตล์บรรยายและจังหวะสะสมที่เตือนเราของพระคัมภีร์เช่นเดียวกับนิทานพื้นบ้าน Allumette เป็นกำพร้าสาวจรจัดที่อาศัยอยู่ในผ้า มันเป็นคริสมาสต์และสาวน้อยขายตรงที่ไม่มีใครต้องการ เขียนอธิบายถึงบรรยากาศการเฉลิมฉลองในทางที่พูดอย่างใจอย่างมากในการที่จะแสดงให้เห็นถึงทำให้เป็นจริงและการค้าของคริสมาสต์ ข้อความเช่นเดียวกับภาพที่เต็มไปด้วยรายละเอียดที่น่าขันเช่นทูตสวรรค์นักดนตรี (บรรทัดฐานเข้มข้นที่พบบ่อยของการวาดภาพทางศาสนา) ซึ่งเป็น decontextualized ในการตั้งค่าอุตสาหกรรมของเมืองที่ทันสมัย. นอกจากนี้บน Ungerer แสดงให้เห็นถึงการตั้งค่าในเมืองในเฉดสีที่มืดมนของ สีดำและสีเทา เป็นเมืองที่มี dystopian สถานนรกที่อาศัยอยู่โดยคนที่เป็นมิตรนักการเมืองเจ้าเล่ห์และทหารดุร้าย ทุกที่มีสัญญาณของการทำลายมากกว่าอุตสาหกรรมและสงครามต้นไม้เผาอาวุธ, รถถัง, หน้ากากก๊าซและอุปกรณ์ทางทหารไฟจรวดและยังเป็นภูเขาไฟที่ใช้งานและการทำลายล้าง แน่นอนในเบื้องหน้าของการตั้งค่าที่น่ากลัวนี้มีคือ "ขบวนไม่มีที่สิ้นสุดของ Miserables". mocks นักเขียนและ ridicules นิสัย sybaritic และราคะของชนชั้นสูงและชนชั้นกลาง วิธีที่หรูหราของที่อยู่อาศัยเป็นตรงข้ามกับความยากจนและความอดอยากของคนยากจน. Ungerer บิดพล็อตเรื่องเดิมใช้อุปกรณ์วิเศษ Allumette ปลดเปลื้องสะกดต้องการและความปรารถนาของเธอเป็นจริงขึ้นมา: ทุกอย่างทุกอย่าง Allumette อยากที่เคยสำหรับในฝันของเธอมาเทลง กระแทกแดกดันสิ่งที่ไหลรินลงมาไม่เพียงอาหารหรือเสื้อผ้าที่อบอุ่น แต่ยังรายการต่างๆเช่นเฟอร์นิเจอร์, โทรทัศน์, จักรยาน, ตุ๊กตาหมีและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคและสังคม leisured Allumete ตัดสินใจที่จะแจกจ่ายสารพัดแก่คนยากจน เร็ว ๆ นี้การเพิ่มจำนวนของอาสาสมัคร (แม้ขนมปังโลภ Lacroute) เข้ามาช่วยเธอ ดังนั้นการแข่งขันสาวน้อยกลายเป็นหัวหน้าของมูลนิธิการกุศลที่ให้ความช่วยเหลือใดก็ตามที่มีความอดอยาก, ไฟไหม้, น้ำท่วมหรือสงคราม. Ungerer ยังทำลายในทางที่รอบคอบมากในด้านศาสนาของเรื่องเดิม พระเจ้าจะหายไปจากโลกสมัยใหม่เยือกเย็นนี้ ผู้บรรยายบอกว่ามากตลบตะแลงที่อุดมสมบูรณ์บินซึ่งถูกส่ง (โดยคน-ใคร?) เพื่อสาวน้อยคือ "อาจจะเป็น" มิราเคิลหรือ "แสดงความสามารถฉากโดยนายกเทศมนตรีจะทำให้ตัวเองเป็นที่นิยม" แต่ "คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นซานตาคลอส จริง " ในสังคมวัตถุนิยมเช่นเราเพียงนักบุญ Coca-Cola กับแก้มสีดอกกุหลาบมีอยู่จริงเนื่องจากคนได้ง่ายขึ้นเชื่อในตัวเขามากกว่าในพระเจ้า. Ungerer เลือกที่สิ้นสุดเด็ดขาดสูงหรือแม้กระทั่งตัวเองมีสติตอนจบยูโทเปียไร้เดียงสาที่มีไม่ได้ ความหมายของ "ทั้งหมดเป็นอย่างดีที่ลงท้ายดี" แม้ว่าสาวน้อยหนีตายโดยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ผู้เขียนรู้ดีว่าทุกการกระทำกุศลหรือแม้กระทั่งการกระทำที่มีเมตตาของบุคคลบางคนจะไม่ก่อให้เกิดโลกที่ดีกว่าจริงๆและจะไม่เปลี่ยนแปลงสภาพที่เป็นอยู่ของสังคมหรือกลไกที่เป็นความอยุติธรรมทางสังคมและการใช้ประโยชน์ นอกจากนี้วิธีการกุศลเป็นองค์กรการกุศล? แน่นอนผู้เขียนต้องการให้เราสังเกตเห็นภาพหนึ่งที่น่าขันมากขึ้นของเขาน่าเกลียดและศิลปที่ไร้ค่าผู้หญิงที่ร่ำรวยเสนอให้คนยากจนไม่ได้เงินเพียง แต่ยังไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง (และศิลปที่ไร้ค่ามาก) รูปปั้นตกแต่ง. การปรับตัวซึ่งถูกโค่นล้มของเรื่องของเซนคือ แนะนำโดยนักเขียนการ์ตูนที่มีชื่อเสียงจอร์จ Lemoin ใน HC Andersen ของ La Petite Marchande d'Allumettes (1999) โดยไม่ต้องเปลี่ยนข้อความเดิมและผ่านภาพประกอบของเขา Lemoin ส่งเรื่องไปทำสงครามในบอสเนียและโดยเฉพาะการล้อมของซาราเจโว สำหรับความสำเร็จของภาพประกอบที่เขาอาศัยอยู่กับการทำงานของสองช่างภาพสื่อมวลชนที่สำคัญคือ Jean-Claude Courtausse Gérardและบทกวีที่ครอบคลุมทั้งช่วงเวลานี้ให้โลกที่มีหลักฐานภาพถ่ายการทำลายล้างในความทุกข์ยากและความยากลำบากของพลเรือน. เล็ก ๆ น้อย ๆ ก้าวสาวตรงกับภูมิทัศน์ของ Apocalypsis ปิดล้อมเมืองที่ปรากฏมันจะแสดงเป็นเขตของการทำลายในวันหลังจากที่เกิดภัยพิบัติขนาดใหญ่ หญิงสาวในชุดยาจกพบเด็กหมดหวังเศษล้มรูปปั้น (สัญลักษณ์แห่งความรุ่งโรจน์ที่ผ่านมา) และหลุมฝังศพ การ์ตูนแนวทางแหล่งข้อความที่มีเจตนาและ objectiveness กับกรณีที่ไม่มีเจตนาของ sentimentalism ถือท่าทางอัตนัยที่แข็งแกร่งที่มีแนวโน้มต่อการเกินจริง ภาพของเขายกภูตผีของความรุนแรงและ monstrousness ที่อาจถูกมองว่าเป็นฝันร้ายของสิ่งที่จะทำใน ความประทับใจโดยรวมซึ่งเป็นสื่อที่มีความหนาวเย็นและหอบ Lemoin ใช้สีเย็น - ที่หมายถึงสีที่มีระดับต่ำของความสว่าง (สีเทา, สีเขียว, สีน้ำตาล ฯลฯ ) - ในการสั่งซื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กหญิงไม้ขีดไฟ ( Den Lille pige Med svovlstikkerne 1846 ) ของฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซนคือไม่ต้องสงสัยเรื่องความเป็นเลิศที่ตราไว้หุ้นของเทศกาลคริสต์มาสวรรณคดีที่ถือตำแหน่งที่โดดเด่นในสารบบของ Andersen ทํางาน มันเป็นข้อความที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายที่หล่อเลี้ยงความฝันและ cogitations ของล้านของผู้อ่านทั่วโลกและตลอด

ยอมรับคาทอลิกที่ยากจนและเด็กที่พึ่งตั้งอยู่ตรงมุมถนน เธออยู่ในมือของเธอเย็น clenches การแข่งขันน้อยและพยายามที่จะอุ่นตัวเองขึ้นเป็นเกล็ดหิมะที่ตกอยู่กับเธอ ผมยาวสีบลอนด์ มันคือวันปีใหม่ และ เด็กหญิงยากจนผ่านแสง hallucinatory ของการแข่งขัน , ดู homeliness วันคริสต์มาส

และออกเด็กหญิงไม้ขีดไฟ ( เช่นเดียวกับโดยทั่วไปคริสต์มาสวรรณกรรมไม่ ) ใช้ประโยชน์เพื่อที่สุดของบรรยากาศของงานเลี้ยงหรูหราและความสุขทั่วไป เพื่อที่จะเพิ่มระดับโศกนาฏกรรมของเหงาและข่มเหงประชาชน โดยเฉพาะเด็กๆบางเรื่องกับไบนารีเริ่มต้นโดยการเพิ่มความตึงเครียดและการสั่นสะเทือนทางอารมณ์กับ Andersen เรื่องราวและความสะดวกของผู้อ่านซาบซึ้งการสนทนาด้วยข้อความ : แช่แข็งถนนและความอบอุ่นของจุดเตาผิง ความอุดมสมบูรณ์ของตารางคริสต์มาส ความหิวโหยและยากจนของหญิงสาวเล็กน้อย บ้านสว่างและมืดเร็วซึ่ง ไม่ได้เป็น สด .

กระนั้นภายในอย่างเข้มข้น คริสเตียน และ จักรวาล eschatological ของแอนเดอร์เซน ความหวังแห่งการไถ่เลื่อนลอยอยู่เสมอ ผ่านกันไปมาเกี่ยวกับมรณกรรม ความชอบธรรม เมื่อทูตสวรรค์ของเขาเหมือนนางเอกกลับไปสวรรค์ จึงมีการยกระดับเหนือรุนแรง และไม่เหมาะสมกับความเป็นจริง ทิ้งปัญหาที่อธิบายไม่ได้ของโลกและสังคม มรสุมชีวิต .เมื่อบริสุทธิ์ปีใหม่ดวงอาทิตย์ขึ้น สาวน้อยได้หลบหนีไปยังสวนอีเดน " ซึ่งมันไม่หนาว และมีทั้งหิวหรือกลัว " ( บันทึกย่อ แอนเดอร์เซน , 2008 : 222 )

มันเป็นอย่างไม่ต้องสงสัยที่ยากสำหรับนักเขียนร่วมสมัยใช้ข้อความคลาสสิก ชอบ ๆสัมผัสนิทานของแอนเดอร์เซน , อยู่ในทุ่ง authorial ความไม่ชอบมาพากลของหลังสมัยใหม่ ,เช่นเดียวกับในยุคแห่งความสงสัยและเบ็ดเตล็ดป่าเถื่อน . ดังนั้นหนึ่งจะยังคงถามความหมายว่าวันนี้มีการปรับตัวของเอเอฟซีคัพ เนื่องจากนักเขียนสมัยใหม่ปฏิเสธตั้งแต่แรก จะยอมรับ หรืออ้างสารตั้งต้นข้อความ โดยไม่มีการถามหรือการวิจารณ์ ทุกการปรับตัวได้มากกว่าหรือน้อยกว่าที่ได้รับการยอมรับความสามารถในการตอบสนองต่อข้อความเดิมจากใหม่หรือปรับปรุงตำแหน่งทางการเมืองและทางวัฒนธรรม เพื่อเน้นปัญหาช่องว่าง , เงียบหรือแนวคิดที่คลาดเคลื่อนเรื่องเวลาภายในข้อความมาตรฐานที่อ้างอิง

Andersen Tale เป็นคลาสสิกข้อความ unsurpassable ความงามและเราในฐานะผู้อ่านมักจะจดจำกับเนื้อเพลงการแพร่กระจาย หรือบางที , LAN และโรแมนติกมันเป็นข้อความที่ส่งข้อมูลของเทศกาลตกแต่งคริสต์มาส แต่ในเวลาเดียวกันในเบื้องหน้า มีร่างของเด็ก บริสุทธิ์ ท้องฟ้าที่เปราะบาง และพิศวาส ทำจากเทวทูติ สาวน้อยที่เตือนเราในสดุดีบทที่แปดของดาวิด : " เจ้าพระองค์ทรงให้เขาน้อยกว่าเทวดา " ( โครินธ์จดหมายของเซนต์ Paul , ฮีบรู 2.7 )แอนเดอร์สันเป็นศรัทธาในศาสนาและเด็กเน้นวิสัยทัศน์สถานที่ในกลางอากาศ ระหว่างสวรรค์และโลก

แต่นักเขียนร่วมสมัยได้ตามปกติ , ที่รู้จักกันดีข้อความที่ทำหน้าที่เป็นสมบัติทางวัฒนธรรม ซึ่งเราไม่รู้จบกลับมา ความสัมพันธ์ระหว่าง Andersen Tale และปัจจุบันดัดแปลงอาจจะอธิบาย ตามทฤษฎีของของคำศัพท์เป็นการปรับความสัมพันธ์ระหว่าง " hypotext " ( ข้อความเดิม ) และ " ไฮเปอร์ " ( นันทนาการ ) ( ของ 2540 : 9 ) และเพื่อที่จะก่อตั้ง allusive ข้อความต้นฉบับ ดังนั้นความรู้ของ hypotext ( แหล่งที่มา ) เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้อ่าน จะซาบซึ้งกับบิดและเปลี่ยนของการปรับตัว เป็นทฤษฎีของ กล่าวว่า :" ไฮเปอร์ ขอเชิญพวกเราร่วมในการอ่านเชิงสัมพันธ์ " ( ทฤษฎีของ 2540 : 399 ) .

จุดประสงค์พื้นฐานของการปรับตัวทันสมัยของเอเอฟซีคัพ จะย้ายข้อความต้นฉบับในด้านวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ หรือภูมิศาสตร์และข้อตกลง ของสามารถอธิบายนี้เป็นขบวนการของ proximation ( 2540 : 304 ) ซึ่งนำเรื่องราวที่มาใกล้ชิดกับกรอบอ้างอิงของผู้ชมในวันนี้

zipes ใช้คำว่า " การเปลี่ยนแปลง " เพื่ออธิบายกระบวนการของข้อมูลชนิดนี้ " การเปลี่ยนแปลงไม่ลบล้างรู้จักคุณสมบัติหรือคุณค่าของนิทานคลาสสิก แต่ยกเลิกการปฏิเสธของพวกเขา โดยการแสดงวิธีที่สวยงามที่แตกต่างกันทางสังคมและการตั้งค่า relativizes ค่าทั้งหมด " ( zipes , 1991 :

180 )การปรับตัวที่เป็นแก่นสารของเอเอฟซีคัพ เป็นเรื่องราวของ allumette ( 1975 ) เขียนและแสดงโดยอัลเซเชียนนักเขียนโทมิอังเงอเรอร์ , ที่เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับเขา " ไม่เคารพคน , anarchistic " ( zipes 1991:182 , ) เนื้อเรื่องของนิทานคลาสสิกอังเงอเรอร์คือไม่ต้องสงสัยการสมัยใหม่ผู้เขียนวรรณกรรมเยาวชนที่ใช้ประชดและฉลาด พล็อตก็พลิกผัน เพื่อทำลายข้อห้ามทางเพศของนิทานเก่า และในบางส่วนของผู้ clish อุดมการณ์ของเรื่องเล่าดั้งเดิม

ใน allumette ของเขาเขาเลือกง่ายและคล่องแคล่ว ,เป็นจังหวะและสะสมที่เน้นสไตล์ที่เตือนเราในพระคัมภีร์เช่นเดียวกับของนิทานพื้นบ้าน . allumette เป็นกำพร้าไร้บ้านที่อาศัยอยู่ในผ้าขี้ริ้ว มันเป็นคริสต์มาสและสาวน้อยขายไม้ขีดไฟที่ไม่มีใครต้องการ ผู้เขียนบรรยายถึงบรรยากาศการเฉลิมฉลองในทางเหน็บแนมสูงเพื่อแสดงให้เห็นถึงการทำให้เป็นรูปธรรมและ commercialization ของคริสต์มาสข้อความรวมทั้งภาพประกอบที่เต็มไปด้วยรายละเอียด แดกดัน เช่น นักดนตรีนางฟ้าแม่ลายเข้มข้นบ่อยของภาพวาดทางศาสนา ) ซึ่งเป็น decontextualized ในการตั้งค่าอุตสาหกรรมของมหานครที่ทันสมัย

ต่อไป อังเงอเรอร์แสดงการเมืองในโทนมืดมนของสีดำและสีเทา เมืองเป็นสถานที่อาศัยอยู่โดยคน dystopian นรก , ร้ายกาจนักการเมืองเจ้าเล่ห์และทหารใจโหด ทุกที่มีสัญญาณของการทำลายมากกว่าอุตสาหกรรมและสงคราม : ไหม้ต้นไม้ , อาวุธ , รถถัง , หน้ากากป้องกันแก๊สและอุปกรณ์ทหาร ยิงจรวดและแม้แต่การใช้งานและทำลายภูเขาไฟ แน่นอนในเบื้องหน้าของการตั้งค่าที่น่ากลัวนี้มีขบวนแห่ที่ไม่รู้จบของ Miserables ค่ะ

"นักเขียนและล้อเลียน ridicules นิสัย sybaritic และราคะของชนชั้นสูงและชนชั้นกลางของสังคม . วิธีที่หรูหราของพวกเขาที่อาศัยอยู่เป็นนอกคอกความแร้นแค้นและความอดอยากของประชาชนที่ยากจน

อังเงอเรอร์บิดพล็อตเรื่องเดิม เรื่องการใช้เวทมนตร์สัจนิยมเชิงอุปกรณ์ allumette ปลดเปลื้องภาวนาคาถาและความปรารถนาของเธอเป็นจริง : ทุกอย่างทุกอย่าง allumette เคยปรารถนา ในความฝัน wildest ของเธอก็เทลงมา แดกดันที่เทลงไปไม่เพียงอาหารหรือเสื้อผ้าที่อบอุ่น แต่ยังรายการเช่นเฟอร์นิเจอร์ , โทรทัศน์ , จักรยาน , ตุ๊กตาหมี ฯลฯ ที่เกี่ยวข้องกับการบริโภค และสังคม leisured . allumete ตัดสินใจที่จะกระจายสินค้าไปยังผู้น่าสงสารแล้วการเพิ่มจำนวนของอาสาสมัคร ( แม้โลภ เบเกอร์ lacroute ) มาช่วยเธอ ดังนั้น เด็กหญิงไม้ขีดไฟกลายเป็นหัวของมูลนิธิการกุศลที่เสนอความช่วยเหลือ ที่ใดมีความอดอยาก ไฟไหม้ น้ำท่วม หรือสงคราม

อังเงอเรอร์เอง นอกจากนี้ ในทางที่รอบคอบมาก ด้านศาสนาของเรื่องเดิม พระเจ้าคือขาดจากโลกสมัยใหม่นี้นักผู้บรรยายพูดอย่างเจ้าเล่ห์มากที่บินอู่ข้าวอู่น้ำที่ถูกส่งโดยใครบางคนใคร ? ) กับสาวน้อย " อาจจะ " ปาฏิหาริย์ หรือ " ความสามารถ staged โดยนายกเทศมนตรีเพื่อให้ตัวเองดัง " แต่คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นซานตาคลอส ตัวจริง " ในสังคมวัตถุนิยมเช่นพวกเราแค่โคคาโคล่าเซนต์กับแก้มมีตัวตนจริงเนื่องจากคนได้ง่ายขึ้น เชื่อเขามากกว่าในพระเจ้า

อังเงอเรอร์เลือกสูงสิ้นสุดหรือแม้กระทั่งว่าตนเอง consciously na ไตได้อุดมคติสิ้นสุดซึ่งมีความหมายของ " จบลงด้วยดี " ถึงแม้ว่าสาวน้อยหนีความตาย โดยเป็นเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์ผู้เขียนรู้ดีว่าทุกการกระทำ หรือแม้แต่การกระทำกุศลเมตตาของบางคนจะไม่ก่อให้โลกดีขึ้นได้จริงๆ และจะไม่มีวันที่จะเปลี่ยนแปลงสภาพที่เป็นอยู่ของสังคม หรือกลไกที่ก่อให้เกิดความอยุติธรรมทางสังคม และการแสวงหาประโยชน์ นอกจากนี้ มูลนิธิกุศลอย่างไร ? แน่นอน ผู้เขียนอยากให้เราสังเกตเห็นรูปภาพแดกดันมากกว่าเขาน่าเกลียดและ Kitsch รวยผู้หญิงมีให้กับคนจนที่ไม่เพียง แต่เงิน แต่ยังไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง ( และยังมาก Kitsch ) รูปปั้นตกแต่ง

การปรับตัวซึ่งถูกโค่นล้มของ Andersen เรื่องที่แนะนำโดยช่างภาพชื่อดัง จอร์จ lemoin ใน La Petite marchande d'allumettes H.C . Andersen ( 1999 ) โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงข้อความเดิม และ ผ่านภาพประกอบของเขาlemoin ถ่ายทอดเรื่องราวสงครามในบอสเนีย และโดยเฉพาะในซาราเยโวก็ล้อม สำหรับความสำเร็จของภาพประกอบที่เขาอาศัยผลงานช่างภาพสื่อมวลชนที่สำคัญคือ Jean Claude courtausse และ G é rard บทกวีที่ทั้งสองที่กล่าวถึงช่วงเวลานี้ให้โลกกับหลักฐานที่ถ่ายแรงของความทุกข์และความยากลำบากของประชาชน .

หญิงสาวก้าวเล็กๆ ตรงกับแนวของพคาริปซิส . เมืองที่ปรากฏขึ้นล้อม : จะแสดงเป็นฟิลด์ของพังในวันหลังจากที่ภัยพิบัติที่ใหญ่หลวง สาวในชุด rags , พบเด็ก , หมดหวังเศษโค่นล้มรูปปั้น ( สัญลักษณ์ของอดีตความรุ่งโรจน์ ) และหลุมฝังศพ ภาพประกอบวิธีการแหล่งข้อความที่มีเจตนาเป้าหมายและเจตนาของ sentimentalism ขาด ,ถือที่แข็งแกร่งอัตนัยท่าทางมีแนวโน้มต่อการแสดงละคร . ภาพที่เขายก Spectres ของความรุนแรงและความน่าเกลียดน่ากลัว ที่อาจจะเห็นเป็นเรื่องฝันร้ายทำให้บน ความประทับใจโดยรวม ซึ่งเป็นสื่อของเย็นและหายใจไม่ออก lemoin ใช้สีเย็นนั่นหมายความว่าสีที่มีระดับต่ำของความสว่าง ( สีเทา สีเขียว สีน้ำตาล ฯลฯ ) - เพื่อ