Key pelagic species include yellowfin tuna, longtail tuna, little
tuna, narrow-barred Spanish mackerel, Indian mackerel, anchovy,
and sharks; key demersal fish species include emperors, groupers,
snappers, and jacks [27,32]. Despite the lack of comprehensive stock
assessment studies and reliable catch statistics, it is believed that
most fish stocks, except small pelagic species for which there is no
market demand, are either fully exploited or overexploited [37];
interviews with fishermen and different stakeholders confirm these
beliefs. Cuttlefish (Sepia pharaonis) has been harvested since 1967 by
industrial fleets in the Gulf of Aden and the Arabian Sea region. The
intensive trawling on their spawning aggregations has led to over-
fishing and a major decline of the fishery by 1982–1983 with
reported annual landings falling from around 9000 to 1500 t. Landings
of the rock lobster (Panulirus homarus) virtually collapsed to
near zero in the late 1990s from peaks of around 400 t in the early
part of the decade. This collapse was attributed to the widespread
use of nets rather than traps to capture lobsters [37]. Large-scale
harvest of sea cucumbers started in 2003 with the advent of air
compressors, which facilitated diving; this process led, a few years
later, to the collapse of the fishery [45].
Many important demersal fish stocks and some pelagic species,
such as Indian mackerel [41], narrow-barred Spanish mackerel, and
sharks [40,46], have experienced severe overfishing and their production
levels have been beyond the maximum sustainable yields.
The lack of FMPs, widespread IUU fishing, uncontrolled growth of
fishing effort, and weak compliance and enforcement arrangements
have led to significant economic losses associated with the suboptimal
use of the resources, which has in turn resulted from weak
and ineffective governance and subsequent overfishing.
Small-scale fishermen typically use two types of fishing boats:
small fiberglass boats called huris, 7–16 m long, with outboard
engines and 2–6 crew members, and larger wooden boats called
sambuks, 10–20 m long, with inboard or outboard engines and with
a crew from 10 up to 25 or more [4,27]. Huris were traditionally used
for single day trips in inshore waters, within 40 km of the shore [4].
However, due to overfishing and decreasing CPUE, and increasing
operation costs (particularly fuel prices), fishermen tend to spend
longer (up to 10 days) at sea in an attempt to harvest more catch to
get a better return on their investments. Sambuks are used for longer
trips ranging from a few days to three weeks [4,27].
Fishing is highly seasonal, with activity restricted by the monsoon
winds (the northeast winter monsoon ranges from November to
February and the southwest summer monsoon ranges from June to
September) [4]. As a result, fishermen tend to relocate their fishing
activities [5] or shift their fishing gear to target different species.
Shifting of either fishing gear or target species is also frequent with
seasonal changes in fish production; fishermen shift when the fishery
is not profitable and return when it is profitable again. For example,
fishermen targeting demersal fish along the Red Sea typically shift to
cuttlefish following a decrease in demersal fish catches.
Key pelagic species include yellowfin tuna, longtail tuna, littletuna, narrow-barred Spanish mackerel, Indian mackerel, anchovy,and sharks; key demersal fish species include emperors, groupers,snappers, and jacks [27,32]. Despite the lack of comprehensive stockassessment studies and reliable catch statistics, it is believed thatmost fish stocks, except small pelagic species for which there is nomarket demand, are either fully exploited or overexploited [37];interviews with fishermen and different stakeholders confirm thesebeliefs. Cuttlefish (Sepia pharaonis) has been harvested since 1967 byindustrial fleets in the Gulf of Aden and the Arabian Sea region. Theintensive trawling on their spawning aggregations has led to over-fishing and a major decline of the fishery by 1982–1983 withreported annual landings falling from around 9000 to 1500 t. Landingsof the rock lobster (Panulirus homarus) virtually collapsed tonear zero in the late 1990s from peaks of around 400 t in the earlypart of the decade. This collapse was attributed to the widespreaduse of nets rather than traps to capture lobsters [37]. Large-scaleharvest of sea cucumbers started in 2003 with the advent of aircompressors, which facilitated diving; this process led, a few yearslater, to the collapse of the fishery [45].Many important demersal fish stocks and some pelagic species,such as Indian mackerel [41], narrow-barred Spanish mackerel, andsharks [40,46], have experienced severe overfishing and their productionlevels have been beyond the maximum sustainable yields.The lack of FMPs, widespread IUU fishing, uncontrolled growth offishing effort, and weak compliance and enforcement arrangementshave led to significant economic losses associated with the suboptimaluse of the resources, which has in turn resulted from weakand ineffective governance and subsequent overfishing.Small-scale fishermen typically use two types of fishing boats:small fiberglass boats called huris, 7–16 m long, with outboardengines and 2–6 crew members, and larger wooden boats calledsambuks, 10–20 m long, with inboard or outboard engines and witha crew from 10 up to 25 or more [4,27]. Huris were traditionally usedfor single day trips in inshore waters, within 40 km of the shore [4].However, due to overfishing and decreasing CPUE, and increasingoperation costs (particularly fuel prices), fishermen tend to spendlonger (up to 10 days) at sea in an attempt to harvest more catch toget a better return on their investments. Sambuks are used for longertrips ranging from a few days to three weeks [4,27].Fishing is highly seasonal, with activity restricted by the monsoonwinds (the northeast winter monsoon ranges from November toFebruary and the southwest summer monsoon ranges from June toSeptember) [4]. As a result, fishermen tend to relocate their fishingactivities [5] or shift their fishing gear to target different species.Shifting of either fishing gear or target species is also frequent withseasonal changes in fish production; fishermen shift when the fisheryis not profitable and return when it is profitable again. For example,fishermen targeting demersal fish along the Red Sea typically shift tocuttlefish following a decrease in demersal fish catches.
การแปล กรุณารอสักครู่..
สายพันธุ์ที่สำคัญ ได้แก่ ทูน่า, ปลาทูน่าหางยาวเล็ก ๆ น้อย ๆ
ปลาทูน่าแคบห้ามปลาทูสเปน, ปลาทูอินเดีย, แอนโชวี่,
และปลาฉลาม; ที่สำคัญสัตว์น้ำปลาสายพันธุ์ ได้แก่ จักรพรรดิปลากะรัง,
ปลากระพงและแจ็ค [27,32] แม้จะไม่มีหุ้นที่ครอบคลุม
การศึกษาการประเมินและสถิติการจับน่าเชื่อถือและเชื่อว่า
ส่วนใหญ่ปลายกเว้นสายพันธุ์ขนาดเล็กที่ไม่มี
ความต้องการของตลาดมีทั้งการใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่หรือ overexploited [37];
สัมภาษณ์กับชาวประมงและผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกันยืนยัน เหล่านี้
ความเชื่อ ปลาหมึก (Sepia pharaonis) ได้รับการเก็บเกี่ยวตั้งแต่ปี 1967 โดย
กลุ่มยานยนต์อุตสาหกรรมในอ่าวเอเดนและภาคทะเลอาหรับ
สืบค้นอย่างเข้มข้นในการรวมการวางไข่ของพวกเขาได้นำไปสู่การเอาชนะ
การประมงและการลดลงที่สำคัญของการประมงโดย 1982-1983 มี
รายงานเพลย์ประจำปีลดลงจากรอบ 9000-1500 T เพลย์
ของกุ้งหิน (homarus Panulirus) ทรุดตัวจริงที่จะ
อยู่ใกล้ศูนย์ในปลายปี 1990 จากยอดประมาณ 400 ตันในช่วงต้น
เป็นส่วนหนึ่งของทศวรรษที่ผ่านมา การล่มสลายนี้ได้รับการบันทึกให้แพร่หลาย
ใช้อวนมากกว่ากับดักเพื่อจับกุ้งก้ามกราม [37] ขนาดใหญ่
เก็บเกี่ยวแตงกวาทะเลเริ่มต้นในปี 2003 กับการถือกำเนิดของอากาศ
อัดซึ่งอำนวยความสะดวกในการดำน้ำ; กระบวนการนี้นำไม่กี่ปี
ต่อมาการล่มสลายของการประมง [45] ได้.
สำคัญมากปลาสัตว์น้ำบางชนิดและทะเล
เช่นปลาทูอินเดีย [41] แคบห้ามปลาทูสเปนและ
ปลาฉลาม [40,46] มีประสบการณ์ overfishing รุนแรงและการผลิตของพวกเขา
ในระดับที่ได้รับเกินกว่าอัตราผลตอบแทนที่ยั่งยืนสูงสุด.
ขาด FMPs ตกปลาแพร่หลาย IUU, ควบคุมการเจริญเติบโตของ
ความพยายามประมงและอ่อนแอการปฏิบัติและการบังคับใช้การเตรียมการ
ได้นำไปสู่การสูญเสียทางเศรษฐกิจที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดผลลัพธ์
การใช้งานของ ทรัพยากรที่มีในทางกลับกันผลมาจากการที่อ่อนแอ
กำกับดูแลและการตกปลามากเกินไปไม่ได้ผลและต่อมา.
ชาวประมงขนาดเล็กมักจะใช้ทั้งสองประเภทของเรือประมง:
เรือไฟเบอร์กลาสขนาดเล็กที่เรียก huris, 7-16 เมตรยาวกับเรือ
เครื่องยนต์และ 2-6 ลูกเรือ และเรือไม้ขนาดใหญ่ที่เรียกว่า
sambuks 10-20 เมตรยาวกับบอร์ดหรือเรือเครื่องยนต์และมี
ลูกเรือตั้งแต่วันที่ 10 ถึง 25 หรือมากกว่า [4,27] เป็น Huris ถูกนำมาใช้แบบดั้งเดิม
สำหรับการเดินทางวันเดียวในฝั่งน้ำภายใน 40 กิโลเมตรจากชายฝั่ง [4].
แต่เนื่องจากการประมงที่มากเกินไปและลด CPUE และเพิ่ม
ค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน (โดยเฉพาะราคาน้ำมันเชื้อเพลิง) ชาวประมงมักจะใช้
อีกต่อไป (ไม่เกิน 10 วัน) ในทะเลในความพยายามที่จะเก็บเกี่ยวจับมากขึ้นที่จะ
ได้รับผลตอบแทนที่ดีจากการลงทุนของพวกเขา Sambuks จะใช้อีกต่อไป
ทริปตั้งแต่ไม่กี่วันถึงสามสัปดาห์ [4,27].
ตกปลาตามฤดูกาลอย่างมากกับกิจกรรม จำกัด โดยมรสุม
ลม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือในช่วงฤดูหนาวช่วงมรสุมตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนถึง
เดือนกุมภาพันธ์และช่วงมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ในช่วงฤดูร้อนตั้งแต่เดือนมิถุนายน เพื่อ
กันยายน) [4] เป็นผลให้ชาวประมงมีแนวโน้มที่จะย้ายประมง
กิจกรรม [5] หรือเปลี่ยนเครื่องมือประมงของพวกเขาที่จะกำหนดเป้าหมายที่แตกต่างกันชนิด.
ขยับของทั้งเกียร์ตกปลาหรือเป้าหมายชนิดนอกจากนี้ยังมีบ่อยครั้งกับ
การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลในการผลิตปลา ชาวประมงเปลี่ยนเมื่อประมง
ไม่ได้กำไรและกลับเมื่อมันเป็นกำไรอีกครั้ง ยกตัวอย่างเช่น
ชาวประมงกำหนดเป้าหมายปลาสัตว์น้ำริมทะเลสีแดงมักจะเปลี่ยนไป
ปลาหมึกตามการลดลงในการจับปลาสัตว์น้ำ
การแปล กรุณารอสักครู่..