The day I got laid off from my job

The day I got laid off from my job at Martha Stewart I was relieved. I loved the job. I really did but the relationship was over and I didn’t know how to end it and then it broke up with me. At the time I’ve been also hosting a radio show for the Martha Stewart brand on SiriusXM and then not long after that got canceled too.

On the day of my last show I got onto the elevator at the 36th floor and as it started to drop, I started to cry. Every floor took me further and further from what I had been, a magazine editor, a radio host, the person with the cool job to talk about at parties. And honestly, I had no idea what I was going to do and quite frankly no one was looking for me. So I did what anyone would do in that situation. I was making some phone calls, hey, what are you up to, that I mention I’m available. I needed to get paid to do something, right? I mean, I live in New York City. If you’re not paid to do something, you’re not going to be there very long.

With this idea that I had to know when I was supposed to do now, is to pursue this passion. It just bugged me. It always had and that’s because there’s a dangerously limiting idea at the heart of everything we believe about success and life in general. And it’s that you have one singular passion and your job is to find it and to pursue it to the exclusion of all else. And if you do that, everything will fall into place. And if you don’t you fail.

The pressure starts really young and it goes your whole life but it’s perhaps most pronounced when you’re graduating from school, right? Wow, the world at your feet, what are you going to do now? And it’s so intimidating it’s like picking a major for life. I had a hard time picking a major for four years and I changed that once if not twice. I mean it was like just intimidating. And this compelling, I mean this really forceful cultural imperative to choose your passion is stressful to me but it’s not just me. Everyone I talked to agrees with me. The woman who sold me this dress, I told her what I needed to dress for when I was talking about and she said, oh my gosh, I really need to hear this talk because I just graduate from school, my friends and I we don’t know what we’re passionate about. We don’t know what we’re supposed to do.

I’m leery of passion for a few reasons. But one of them is that passion is not a plan. It’s a feeling and feelings change. They do. You can be passionate about a person one day, at a job and then not passionate the next. We know this and yet we continue to use passion as the yardstick to judge everything by, instead of seeing passion for what it really is, the fire that ignites when you start rubbing sticks together. Anyway I was such a mess when I was in my twenties, such a mess, I was anxious and depressed and had no life to speak of. I was tempting to keep my options open and I was sitting around at night in my underwear watching Seinfeld reruns, actually I still do that, that’s not the worst thing in the world to do. Fine.

But I called my mother every night crying and I was turning away perfectly good fulltime jobs, why because I was afraid. I was sure that I would pick the wrong one and get on the wrong train headed to the wrong future. My mother begged me to please take a job, any job, you’re not going to be stuck. You’re stuck now. You don’t create your life first and then live it. You create it by living it, not agonizing about it. She’s right, she’s always right.

And so I took a full time job as an assistant at a management consulting firm where I knew nothing about nothing. Okay, zero. Except I knew I had a reason to get up in the morning, get showered, leave the house and people who are waiting for me when I got there. And I got a paycheck every two weeks and that is as good a reason to take a job as any. Did I know that — if I want to be an office administrator for the rest of my life? No, I had no idea, truly. But this idea that everything you’re supposed to do should fit into this passion vertical is unrealistic. You show me someone who washes windows for a living and I will bet you $1,000,000 if not because he has a passion for clean glass.

One of my favorite columns is a piece by Dilbert creator Scott Adams. He wrote a piece in The Wall Street Journal few years ago about how he failed his way to success and one of his jobs was as a commercial loan officer. And he was taught specifically: do not loan money to someone following their passion. Now loan it to someone who wants to start a business, the more boring the better.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ฉันได้ปลดออกจากงานของฉันที่มาร์ธาสจ๊วตได้โล่งใจ ฉันรักงาน ไม่จริง ๆ แต่ความสัมพันธ์เป็นไปใด้จะจบมันแล้ว มันก็หักกับฉัน ในเวลาฉันได้รับยังโฮสติ้งการแสดงวิทยุยี่ห้อมาร์ธาสจ๊วต บน SiriusXM และจากนั้นไม่นานหลังจากที่ได้ยกเลิกไปในวันที่แสดงครั้งสุดท้ายของฉัน ผมลงลิฟต์ที่ชั้นล็อบบี้ และขณะที่มันเริ่มจะลดลง ผมเริ่มที่จะร้องไห้ ทุกชั้นเอาฉันเพิ่มเติม และเพิ่มเติมจากสิ่งที่ผมเคยเป็นบรรณาธิการนิตยสาร วิทยุโฮสต์ คนกับงานเย็นพูดถึงปาร์ตี้ และตรงไปตรงมา ฉันไม่รู้สิ่งที่ผมกำลังจะไปทำ และค่อนข้างตรงไปตรงมาไม่มีใครมองค่ะ ดังนั้น ฉันไม่ว่าใครจะทำอะไรในสถานการณ์ที่ ทำการโทรศัพท์บาง เฮ้ อะไรคุณถึง ที่ผมพูดถึงผมพร้อมใช้งาน ฉันจำเป็นต้องได้รับการชำระเงินจะทำอะไร ขวา ผมหมายถึง ฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก ถ้าคุณไม่ได้รับจะทำอะไร คุณจะไม่ยาวมากจะมีกับความคิดนี้ได้รู้ว่าผมควรทำตอนนี้ คือการ ไล่ตามความรักนี้ มันดักฟังเพียงฉัน มันเคย และนั่นเป็น เพราะหัวใจของทุกสิ่งที่เรามีความเชื่อเกี่ยวกับความสำเร็จและชีวิตโดยทั่วไปมีความคิดเลิฟจำกัด และก็ที่คุณมีรักหนึ่งเอกพจน์ และงานของคุณคือ การค้นหา และ การศึกษายกเว้นอื่นทั้งหมด และถ้าคุณทำเช่นนั้น ทุกอย่างจะเข้าเข้า และถ้าคุณไม่คุณล้มเหลวความดันเริ่มเล็ก และมันไปทั้งชีวิต แต่มันเป็นบางทีสุดเสียงเมื่อคุณกำลังจบการศึกษาจากโรงเรียน ขวา ว้าว โลกที่เท้าของคุณ สิ่งที่เป็นคุณจะทำตอนนี้ และก็เพื่อข่มขู่มันเป็นเหมือนเก็บสำคัญสำหรับชีวิต ผมมีเวลาเก็บสำคัญสี่ปี และเปลี่ยนที่ละครั้งถ้า ไม่มีสอง ผมหมายถึง มันเป็นเหมือนแค่การข่มขู่ และที่น่าสนใจนี้ ผมหมายถึง ความสำคัญของวัฒนธรรมนี้พลังจริง ๆ จะเลือกความรักของคุณจะเครียดกับฉัน แต่มันไม่ได้เป็นเพียงฉัน ทุกคนผมได้คุยตกลงกับฉัน ผู้หญิงที่ขายชุดนี้ของฉัน ฉันบอกเธอว่า สิ่งที่ฉันต้องการแต่งกายสำหรับเมื่อผมพูดถึง และเธอกล่าว ว่า โอ้ ฉันพุทโธ่ ฉันต้องการได้ยินการพูดคุยนี้ เพราะผมเพิ่งสำเร็จศึกษาจากโรงเรียน ฉันกับเพื่อนเราไม่ทราบว่าเรากำลังหลงใหล เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราควรจะทำฉัน leery ของความรักสำหรับเหตุผลบางประการ แต่หนึ่งในนั้นคือว่า ความรักไม่ใช่แผนการ มันเป็นความรู้สึก และความรู้สึกเปลี่ยนแปลง พวกเขาทำ คุณจะหลงใหลคนวันหนึ่ง ที่งาน และความรักไม่ได้แล้วต่อไปนี้ เรารู้เรื่องนี้ และยัง เรายังใช้ความรักเป็นมาตรฐานในการตัดสินทุกอย่าง โดย แทนที่จะเห็นความหลงใหลในสิ่งที่มันเป็น ไฟเครื่องเมื่อคุณเริ่มถูแท่งด้วยกัน อย่างไรก็ตามผมเป็นระเบียบเมื่อผมอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ ของฉัน เป็นระเบียบ ฉัน บูด และไม่มีชีวิตจะพูด ผมดึงดูดเพื่อให้เปิดตัวเลือกของฉัน และฉันนั่งรอบที่คืนในชุดชั้นในของฉันดูการเรียกใช้ไฟล์ จริง ฉันยังคง ที่ไม่ใช่สิ่งเลวร้ายที่สุดในโลกจะทำ ปรับแต่ผมเรียกว่าแม่ร้องไห้ทุกคืน และผมเปิดเวลางานประจำดี ทำไม เพราะกลัว ผมแน่ใจว่า จะเลือกไม่ถูกต้อง และมาขึ้นรถไฟผิดทิศจะไม่ถูกต้องในอนาคต คุณแม่ขอร้องฉันโปรดใช้งาน การงาน คุณจะไม่ติด คุณกำลังติดอยู่ตอนนี้ คุณไม่สร้างชีวิตของคุณก่อนแล้ว ก็ คุณสร้างการอาศัยมัน ไม่น่าเลย เธอเป็นขวา เธออยู่เสมอและดังนั้น ฉันเอางานเต็มเวลาเป็นผู้ช่วยที่ปรึกษารับจัดการที่รู้อะไรเกี่ยวกับอะไร เอาล่ะ ศูนย์ แต่ผมรู้ว่า ผมมีเหตุผลที่จะลุกขึ้นในตอนเช้า รับเรา ๆ ปล่อยให้บ้านและผู้ที่รอฉันเมื่อฉันได้มี และมีเงินหักคืนในทุกสองสัปดาห์ และนั่นเป็นเหตุผลที่ดีจะทำงานใด ๆ ผมทำที่ — ถ้าอยากเป็นผู้ดูแลสำนักงานที่เหลือของชีวิตของฉัน ไม่ ฉันไม่รู้ อย่างแท้จริง แต่นี้ความคิดที่ว่าทุกสิ่งที่คุณควรจะทำควรพอดีกับความรักนี้แนวตั้ง จะไม่สมจริง คุณแสดงให้ฉันคนล้าง windows สำหรับที่อยู่อาศัยและฉันเดิมพันคุณ $1,000,000 ถ้าไม่ เพราะเขามีความรักสะอาดแก้วคอลัมน์ที่ชื่นชอบของฉันอย่างใดอย่างหนึ่งคือชิ้นส่วน โดยผู้สร้าง Dilbert สก็อตอดัมส์ เขาเขียนชิ้นใน The Wall Street Journal ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับวิธีที่เขาล้มเหลวทางความสำเร็จของเขา และงานของเขาอย่างหนึ่งเป็นเจ้าหน้าที่การเงินกู้ และเขาสอนเฉพาะ: กู้เงินให้คนต่อไปความรักของพวกเขา ตอนนี้ กู้กับคนที่ต้องการเริ่มต้นธุรกิจ น่าเบื่อมากขึ้นดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันที่ฉันได้ปลดออกจากงานของฉันที่มาร์ธาสจ๊วตผมโล่งใจ ฉันรักงาน ผมได้ แต่ความสัมพันธ์ถูกกว่าและผมไม่ทราบว่าจะให้มันสิ้นสุดแล้วก็เลิกกับฉัน ในขณะที่ผมยังได้รับการเป็นเจ้าภาพรายการวิทยุสำหรับยี่ห้อมาร์ธาสจ๊วตบน SiriusXM และจากนั้นไม่นานหลังจากที่ได้ยกเลิกเกินไป.

ในวันของการแสดงครั้งสุดท้ายของฉันฉันได้บนลิฟท์ที่ชั้น 36 และขณะที่มันเริ่มที่จะ วางฉันเริ่มร้องไห้ ทุกชั้นเอาฉันต่อไปและต่อจากสิ่งที่ผมเคยเป็นบรรณาธิการนิตยสารโฮสต์วิทยุคนที่มีงานเย็นเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับที่ฝ่าย และตรงไปตรงมาผมมีความคิดสิ่งที่ผมจะต้องทำและค่อนข้างตรงไปตรงไม่มีใครกำลังมองหาฉันไม่มี ดังนั้นผมจึงทำในสิ่งที่ทุกคนจะทำอย่างไรในสถานการณ์ที่ ผมทำโทรศัพท์บางสาย Hey, สิ่งที่เป็นคุณได้ถึงที่ฉันพูดถึงฉันพร้อม ฉันต้องการที่จะได้รับเงินที่จะทำบางสิ่งบางอย่างใช่มั้ย? ฉันหมายความว่าฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์กซิตี้ หากคุณไม่ได้ชำระเงินที่จะทำอะไรคุณไม่ได้จะต้องมีความยาวมาก.

ด้วยความคิดที่ว่าฉันจะต้องรู้ว่าเมื่อผมควรที่จะทำตอนนี้คือการไล่ตามความรักนี้ มันก็เรียกร้องให้ผม มันมักจะมีและนั่นเป็นเพราะมีความคิดที่อันตราย จำกัด ที่เป็นหัวใจของทุกสิ่งที่เราเชื่อเกี่ยวกับความสำเร็จและชีวิตในทั่วไป และมันเป็นเรื่องที่คุณมีความรักเอกพจน์และงานของคุณคือการหามันและจะไล่ตามมันปันสิ่งอื่นใด และถ้าคุณทำอย่างนั้นทุกอย่างจะตกอยู่ในสถาน และถ้าคุณไม่ได้คุณล้มเหลว.

ความดันเริ่มต้นหนุ่มจริงๆและมันจะไปทั้งชีวิตของคุณ แต่มันอาจจะเป็นที่เด่นชัดที่สุดเมื่อคุณกำลังจบการศึกษาจากโรงเรียนใช่มั้ย? ว้าว, โลกที่เท้าของคุณในสิ่งที่คุณจะทำอย่างไร? และก็เพื่อข่มขู่มันก็เหมือนการเลือกที่สำคัญสำหรับชีวิต ผมมีช่วงเวลาที่ยากเลือกที่สำคัญสำหรับสี่ปีและผมเปลี่ยนที่ครั้งหนึ่งถ้าไม่ได้เป็นครั้งที่สอง ฉันหมายความว่ามันก็เหมือนกับการข่มขู่ และที่น่าสนใจนี้ผมหมายถึงความจำเป็นนี้วัฒนธรรมมีพลังมากที่จะเลือกความรักของคุณจะเครียดกับผม แต่มันไม่ใช่แค่ฉัน ทุกคนที่ผมได้พูดคุยกับเห็นด้วยกับผม ผู้หญิงที่ขายผมชุดนี้ผมบอกเธอว่าผมจำเป็นต้องมีการแต่งกายสำหรับตอนที่ผมกำลังพูดถึงและเธอกล่าวว่าโอ้เอ้ยผมต้องการที่จะได้ยินการพูดคุยนี้เพราะฉันเพิ่งจบการศึกษาจากโรงเรียนเพื่อนของฉันและฉันเราไม่ 't ทราบสิ่งที่เรากำลังหลงใหลเกี่ยวกับ เราไม่ทราบว่าสิ่งที่เราควรจะทำ.

ฉันโกงของความรักด้วยเหตุผลบาง แต่หนึ่งในนั้นคือความรักที่ไม่ได้วางแผน มันเป็นความรู้สึกและความรู้สึกของการเปลี่ยนแปลง พวกเขาทำ. คุณสามารถเป็นหลงใหลเกี่ยวกับคนคนหนึ่งวันที่งานแล้วไม่ได้หลงใหลต่อไป เรารู้เรื่องนี้และยังเรายังคงใช้ความรักเป็นปทัฏฐานที่จะตัดสินทุกอย่างด้วยแทนที่จะเห็นความหลงใหลในสิ่งที่มันจริงๆคือไฟที่จี้ใจดำเมื่อคุณเริ่มถูไม้เข้าด้วยกัน อย่างไรก็ตามผมก็เช่นระเบียบเมื่อผมอยู่ในวัยยี่สิบของฉันเช่นระเบียบที่ผมเป็นกังวลและหดหู่และมีชีวิตที่ไม่มีการพูดของ ฉันถูกดึงดูดเพื่อให้ตัวเลือกของฉันเปิดและฉันก็นั่งอยู่รอบในเวลากลางคืนในชุดชั้นในของฉันดูซ้ำไฟล์ที่จริงผมยังคงทำเช่นนั้นนั่นไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในโลกที่จะทำ วิจิตร.

แต่ผมเรียกว่าแม่ของฉันร้องไห้ทุกคืนและฉันก็หันไปงานประจำที่ดีอย่างสมบูรณ์ทำไมเพราะผมกลัว ผมมั่นใจว่าผมจะเลือกผิดหนึ่งและได้รับบนรถไฟที่ไม่ถูกต้องมุ่งหน้าไปยังอนาคตที่ไม่ถูกต้อง แม่ของฉันขอร้องฉันจะโปรดใช้งานงานใด ๆ ที่คุณจะไม่ต้องติดอยู่ คุณติดอยู่ในขณะนี้ คุณไม่ได้สร้างชีวิตของคุณเป็นครั้งแรกแล้วมีชีวิตอยู่มัน คุณสามารถสร้างได้โดยอาศัยอยู่มันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่ทนทุกข์ทรมาน เธอขวาเธอเสมอ.

และเพื่อให้ผมเอางานเต็มเวลาเป็นผู้ช่วยที่เป็น บริษัท ที่ปรึกษาด้านการจัดการที่ฉันรู้อะไรเกี่ยวกับอะไร เอาล่ะเป็นศูนย์ ยกเว้นผมรู้ว่าผมมีเหตุผลที่จะตื่นขึ้นมาในตอนเช้าได้รับการอาบน้ำออกจากบ้านและผู้คนที่กำลังรอสำหรับผมเมื่อผมไปถึงที่นั่น และผมได้รับเงินเดือนทุกสองสัปดาห์และนั่นคือเหตุผลที่ดีที่จะใช้งานเป็นใด ๆ ผมไม่ทราบว่า - ถ้าผมต้องการที่จะเป็นผู้ดูแลระบบสำนักงานสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน? ไม่ฉันมีความคิดอย่างแท้จริง แต่ความคิดที่ว่าทุกสิ่งที่คุณควรจะทำควรจะพอดีกับความรักนี้แนวตั้งจะไม่สมจริง คุณแสดงให้ฉันคนที่ล้างหน้าต่างสำหรับการใช้ชีวิตและฉันจะเดิมพันคุณ $ 1,000,000 ถ้าไม่ได้เพราะเขามีความรักในการทำความสะอาดกระจก.

หนึ่งในคอลัมน์ที่ชื่นชอบเป็นชิ้นโดยผู้สร้าง Dilbert สกอตต์อดัมส์ เขาเขียนชิ้นใน The Wall Street Journal ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับวิธีการที่เขาล้มเหลวในทางของเขาจะประสบความสำเร็จและเป็นหนึ่งในงานของเขาเป็นเจ้าหน้าที่สินเชื่อในเชิงพาณิชย์ และเขาได้รับการสอนโดยเฉพาะ: ไม่ต้องกู้เงินให้กับบุคคลดังต่อไปนี้รักของพวกเขา ตอนนี้กู้ให้คนที่ต้องการที่จะเริ่มต้นธุรกิจที่น่าเบื่อมากขึ้นดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่ผมถูกเลิกจ้างงานของฉันที่มาร์ธาสจ๊วตฉันก็โล่งใจ ฉันรักงานนี้ ผมได้แต่ความสัมพันธ์เป็นมากกว่า และไม่รู้ว่าจะจบ แล้วมันก็เลิกกับผม ตอนนั้นผมยังจัดรายการวิทยุสำหรับ Martha Stewart Brand ใน siriusxm แล้วหลังจากนั้นไม่นานก็ถูกยกเลิกเหมือนกันในวันแสดงล่าสุดของฉันฉันได้ลงลิฟต์ที่ชั้น 36 และมันเริ่มลดลง ผมเริ่มที่จะร้องไห้ ทุกชั้นใช้เวลาเพิ่มเติม และเพิ่มเติมจากสิ่งที่ผมเคยเป็นบรรณาธิการนิตยสาร วิทยุโฮสต์ คน งานเย็นคุยกันในงานเลี้ยง บอกตามตรง ผมไม่รู้ว่าผมจะทำค่อนข้างตรงไปตรงมาและไม่มีใครตามหาผม ดังนั้นผมจึงทำในสิ่งที่คนอื่นจะทำในสถานการณ์ที่ ฉันทำโทรศัพท์ เฮ้ คุณจะทำอะไร ที่ฉันพูดถึง ฉันว่าง ฉันต้องการที่จะได้รับเงินในการทำบางสิ่ง , ใช่ไหม ? ฉันหมายถึง , ฉันอาศัยอยู่ในนิวยอร์ก ถ้าคุณไม่จ่ายเพื่อทำบางอย่าง คุณจะไม่ไปยาวมากกับความคิดนี้ ฉันต้องรู้ว่าฉันควรจะทำตอนนี้ คือการไล่ตามความปรารถนานี้ มันถามผม มันมักจะมีและที่เป็นเพราะมันอันตราย จํากัด ความคิดที่เป็นหัวใจของทุกสิ่งที่เราเชื่อเกี่ยวกับความสำเร็จและชีวิตในทั่วไป และมันที่คุณมีหนึ่งเอกพจน์ตัณหาและงานของคุณคือการค้นหาและติดตามเพื่อการยกเว้นจากสิ่งอื่นใด และถ้าคุณทำอย่างนั้น ทุกอย่างจะตกอยู่ในสถานที่ และถ้าคุณไม่คุณพลาดความกดดันเริ่มหนุ่มจริงๆ มันไปทั้งชีวิตของคุณ แต่มันอาจจะเด่นชัดมากที่สุดเมื่อคุณกำลังจะเรียนจบจากโรงเรียนใช่ไหม ว้าว โลกที่เท้าของคุณ คุณจะทำอะไรตอนนี้ ? และมันก็น่ากลัวเหมือน หยิบที่สำคัญสำหรับชีวิต ฉันมีเวลาที่ยากเลือกสาขาสี่ปีและฉันเปลี่ยนอีกครั้ง ถ้าไม่ใช่ 2 ครั้ง ฉันหมายถึงมันเป็นอย่างน่ากลัวเพียง และนี้น่าสนใจ ผมหมายถึงนี้มีพลังจริงๆ วัฒนธรรมขวางเลือกความรักของคุณคือเครียดกับผม แต่มันไม่ได้มีแค่ฉัน ทุกคนที่ผมคุยด้วยเห็นด้วยกับผม ผู้หญิงที่ขายชุดนี้ ฉันบอกเธอในสิ่งที่ฉันต้องการที่จะแต่งตัว เมื่อฉันพูดถึงเธอว่า " โอ พระเจ้า ฉันต้องการที่จะได้ยินเสียงที่พูดนี่เพราะผมเพิ่งเรียนจบ ผมและเพื่อนๆ เราไม่รู้ว่าเรากำลังหลงใหลเกี่ยวกับ เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำอะไรฉันโกงของตัณหา ด้วยเหตุผลบางประการ แต่หนึ่งในนั้น คือ ตัณหา ไม่วางแผน มันเป็นความรู้สึกและความรู้สึกที่เปลี่ยนไป ที่พวกเขาทำ คุณสามารถมีความกระตือรือร้นเกี่ยวกับคน วันหนึ่งที่งานแล้วไม่หลงใหล ต่อไป เรารู้ แต่เรายังคงใช้ความรักเป็นบรรทัดฐานตัดสินทุกอย่างด้วย แทนที่จะเห็นตัณหาว่าจริงๆมันคือ ไฟที่ลุกโชติช่วงเมื่อคุณเริ่มถูไม้ด้วยกัน ยังไงก็ตามผมยุ่งเหยิงเมื่อผมอยู่ในวัยยี่สิบของฉัน ยุ่งเหยิง ผมวิตกและหดหู่และไม่มีชีวิตที่จะพูดด้วย ฉันถูกดึงดูดให้เปิดตัวเลือกของฉันและฉันนั่งในตอนกลางคืนในชุดชั้นในของฉันดูไฟล์ซ้ำ แล้วผมก็ทำแบบนั้น ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายที่สุดในโลกที่จะทำ ไม่เป็นไรแต่ผมเรียกแม่ทุกคืน ร้องไห้ และฉันกำลังเปลี่ยนไป งาน fulltime ดีๆ ทำไม เพราะผมกลัว ผมแน่ใจว่า ผมจะเลือกคนผิด ก็ผิดรถไฟมุ่งหน้าไปอนาคตผิด แม่ของฉันขอร้องให้ฉันช่วยใช้งานใด ๆ คุณจะไม่ติด คุณติดอยู่ตอนนี้ คุณไม่สร้างชีวิตของคุณก่อน แล้วอยู่กับมัน คุณสร้างมันอยู่ มันไม่ได้เจ็บปวดกับมัน เธอพูดถูกเสมอและดังนั้นฉันจึงทำงานเต็มเวลาในฐานะที่เป็นผู้ช่วยในการจัดการ บริษัท ที่ปรึกษาที่ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย โอเค , ศูนย์ แต่ผมรู้ว่าผมต้องตื่นเช้า ไปอาบน้ำ ออกจากบ้าน และคนที่กำลังรอฉันอยู่ เมื่อฉันมาที่นี่ และผมได้เช็คทุกสองสัปดาห์ และนั่นคือที่ดีเหตุผลเพื่อใช้งานใด ๆ ผมรู้ว่าถ้าผมต้องการที่จะเป็นสำนักงานผู้ดูแลระบบสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน ไม่ ผมไม่คิดเลยจริงๆ แต่ความคิดนี้ทั้งหมดที่คุณต้องทำ ควรจะเข้าไปอยู่ในความหลงใหลในแนวดิ่งที่ไม่สมจริง คุณแสดงให้ฉันคนที่ล้าง Windows สำหรับการใช้ชีวิตและฉันจะเดิมพันที่คุณ $ 1000000 ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีความหลงใหลในแก้วสะอาดเป็นคอลัมน์ที่ชื่นชอบของฉันเป็นชิ้นโดยต้นฉบับผู้สร้างสกอต อดัมส์ เขาเขียนชิ้นในวารสาร Wall Street ไม่กี่ปีที่ผ่านมาว่าเขาล้มเหลวในทางของเขาเพื่อความสำเร็จและหนึ่งในงานของเขาคือ เป็นสินเชื่อเชิงพาณิชย์ ) และเขาก็สอนเฉพาะ : ไม่ยืมเงินใครตามตัณหาของตน ตอนนี้เงินกู้ให้คนที่ต้องการเริ่มต้นธุรกิจ ยิ่งน่าเบื่อกว่า