Japan in contrast uses the open-off

Japan in contrast uses the open-office concept, where all desks are arranged in an open space with no walls, and traditionally, no cubicles. Positions are determined by rank, a legacy of Confucianism’s enduring hierarchy (a legacy that also happens to provide lots of context).

Exceptions exist to the open office layout within Japanese companies, depending on the industry, company culture, etc. For example I’ve seen Japanese-owned subsidiaries in the U.S. compromise with their American workforce by providing low-walled cubicles but it’s still an open office concept. Even in this environment, Japanese CEO’s generally sit among the troops and talk to whomever happens their way, with mini-conferences and gatherings happening frequently–sometimes to a fault. Japanese executives have diverse sources of information, and they know whom to seek out to get the information they need.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ญี่ปุ่นตรงกันข้ามใช้แนวคิดการเปิดสำนักงาน ที่จัดโต๊ะทั้งหมดในพื้นที่ว่างกับผนังไม่ ประเพณี cubicles ไม่ ตำแหน่งจะถูกกำหนด โดยลำดับ มรดกของ Confucianism ของยืนยงลำดับชั้น (มรดกที่ยัง เกิดขึ้นกับบริบทให้)มีข้อยกเว้นให้เค้าเปิดสำนักงานในบริษัทญี่ปุ่น ขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรม บริษัทวัฒนธรรม ฯลฯ เช่นผมเคยเห็นญี่ปุ่นเป็นเจ้าของบริษัทในเครือในสหรัฐอเมริกาปัญหากับแรงงานของสหรัฐอเมริกา โดยให้ cubicles กำแพงต่ำ แต่ก็ยังคงแนวคิดการเปิดสำนักงาน แม้ในสภาพแวดล้อมนี้ ญี่ปุ่น CEO ทั่วไปนั่งระหว่างกองทหาร และพูดคุยกับ whomever ทาง มินิสัมมนาและสังสรรค์บ่อย – บางครั้งเกิดการความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ผู้บริหารญี่ปุ่นมีหลากหลายแหล่งข้อมูล และพวกเขารู้ผู้ค้นหาจะได้รับข้อมูลที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศญี่ปุ่นในทางตรงกันข้ามใช้แนวคิดเปิดสำนักงานที่โต๊ะทำงานทั้งหมดจะถูกจัดให้อยู่ในพื้นที่เปิดโล่งที่ไม่มีผนังและประเพณี, ซักผ้าไม่ ตำแหน่งจะถูกกำหนดโดยการจัดอันดับมรดกของขงจื้อที่ยั่งยืนลำดับชั้น (มรดกที่ยังเกิดขึ้นเพื่อให้จำนวนมากจากบริบท) ข้อยกเว้นที่มีอยู่ในรูปแบบสำนักงานที่เปิดภายใน บริษัท ญี่ปุ่นขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรมวัฒนธรรมของ บริษัท และอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นผม และเห็น บริษัท ญี่ปุ่นเป็นเจ้าของในการประนีประนอมในสหรัฐฯที่มีแรงงานอเมริกันของพวกเขาโดยการให้ cubicles ต่ำกำแพง แต่ก็ยังคงคอนเซ็ปต์เปิดสำนักงาน แม้จะอยู่ในสภาพแวดล้อมนี้ซีอีโอของญี่ปุ่นโดยทั่วไปนั่งในหมู่ทหารและพูดคุยกับใครก็ตามที่เกิดขึ้นวิธีการของพวกเขากับการประชุมขนาดเล็กและการชุมนุมที่เกิดขึ้นบ่อยบางครั้งความผิด ผู้บริหารระดับสูงของญี่ปุ่นมีแหล่งที่มีความหลากหลายของข้อมูลและพวกเขารู้ว่าคนที่จะหาทางออกให้ได้รับข้อมูลที่พวกเขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ญี่ปุ่นในทางตรงกันข้ามใช้แนวคิดเปิดสำนักงานที่จัดโต๊ะในพื้นที่เปิดโล่ง ไม่มีผนัง และผ้าไม่ cubicles ตำแหน่งจะถูกกำหนดโดยตำแหน่ง มรดกของลัทธิขงจื้อ อดทนลำดับชั้น ( มรดกที่ยังเกิดขึ้นจะให้จำนวนของบริบท )

ยกเว้นอยู่เพื่อเปิดสำนักงานเค้าโครง ภายใน บริษัท ญี่ปุ่น ขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรม บริษัท วัฒนธรรม ฯลฯตัวอย่างเช่นผมเคยเห็นญี่ปุ่นเป็นเจ้าของ บริษัท ย่อยในสหรัฐฯ ประนีประนอมกับแรงงานชาวอเมริกันของพวกเขาโดยการให้ผนังต่ำ cubicles แต่ยังสำนักงานเปิดแนวคิด แม้ในสภาพแวดล้อมนี้ ญี่ปุ่นซึ่งโดยทั่วไปนั่งในหมู่ทหาร และพูดคุยกับคนที่เกิดมา มีการประชุมขนาดเล็กและการชุมนุมเกิดขึ้นบ่อยและบางครั้งจะเป็นคนผิดผู้บริหารชาวญี่ปุ่นมีความหลากหลายของแหล่งข้อมูล และรู้จักผู้ที่แสวงหาที่จะได้รับข้อมูลที่พวกเขาต้องการ