The lifestyles were different for t

The lifestyles were different for the clergy, depending on their wealth and status. Most high-ranking clergymen, such as bishops, were of noble birth. They devoted their lives to the church, yet they remained rulers of large fiefs and lived with the same wealth and power of military lords. Monks lived within the monasteries and devoted their time to religious scholarship. They were also members of the clergy, and their days were filled with studying, praying, and participating in church services. Many peasants joined the clergy as village priests, who typically resided in small cottages near their churches, where they offered advice, helped settle disputes, and performed religi ceremonies. However, becoming a member of the clergy was not necessarily a passport to wealth, as most priests lived the poverty- stricken life of the peasants whom they served.

Peasant families lived in crude huts furnished with straw-filled bags. A typical peasant diet included black bread, porridge, eggs, poultry, and whatever vegetables their fields produced. Since any game on the manor belonged to the lord, peasants were prohibited from hunting or fishing. In addition to farming their own fields, peasants worked the farms of their lords and provided such services as cutting wood, grinding grain, repairing roads and bridges, pressing wine, and baking bread for the lord's family. They also had to pay taxes for their lands; but since money was scarce, many payments came in the form of grains or poultry from the peasants' lands.

By the thirteenth century, feudalism had begun its decline. As the European economy grew, paid soldiers replaced feudal knights; and as cities grew wealthier and more densely populated, the importance of the aristocracy lessened. The rise of an educated class paved the way for trained political leaders who eliminated the necessity of the vassals. Finally, centralized governments emerged, which resulted in the ending of the system that had sustained the kingdoms of Europe for seven hundred years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กับวิถีชีวิตแตกต่างกันสำหรับพระสงฆ์ ขึ้นอยู่กับสถานะและความมั่งคั่งของพวกเขา บวชที่สูงสุด เช่นบาทหลวง ได้เกิดในตระกูลสูง พวกเขาทุ่มเทชีวิตเพื่อคริสตจักร แต่พวกเขายังคง มหากษัตริย์ fiefs ขนาดใหญ่ และอาศัยอยู่ ด้วยความมั่งคั่งและอำนาจของขุนนางทหารเหมือนกัน พระสงฆ์อาศัยอยู่ภายในอาราม และอุทิศเวลาเพื่อศึกษาศาสนา ยังเป็นสมาชิกของพระสงฆ์ และวันของพวกเขาเต็มไป ด้วยการศึกษา สวดมนต์ และเข้าร่วมในคริสตจักร ชาวนาจำนวนมากเข้าร่วมพระสงฆ์เป็นหมู่พระสงฆ์ ที่โดยทั่วไปอยู่ในกระท่อมใกล้โบสถ์ของพวกเขา ที่พวกเขาเสนอคำแนะนำ ช่วยเกลี่ยข้อพิพาท และดำเนินการพิธี religi อย่างไรก็ตาม สมาชิกพระสงฆ์ไม่ได้จำเป็นต้องมี passport เพื่อความมั่งคั่ง เป็นพระสงฆ์ส่วนใหญ่อาศัยความยากจนการ-เผชิญชีวิตของชาวบ้านที่พวกเขาทำหน้าที่ ครอบครัวชาวนาอาศัยอยู่ในกระท่อมดิบตกแต่ง ด้วยกระเป๋าที่เต็มไปด้วยฟาง อาหารที่ชาวนาทั่วไปรวมขนมปังดำ โจ๊ก ไข่ สัตว์ปีก และหากสาขาผลิตผัก เนื่องจากเกมใด ๆ ในคฤหาสน์เป็นพระ ชาวนาถูกห้ามจากการล่าสัตว์หรือตกปลา นอกเหนือจากการเกษตรสาขาของตัวเอง ชาวนาทำงานฟาร์มของขุนนางของพวกเขา และให้บริการต่าง ๆ อย่างเช่นตัดไม้ บดเม็ด ซ่อมแซมถนนและสะพาน กดไวน์ และขนมปังสำหรับครอบครัวของพระเจ้า พวกเขายังต้องจ่ายภาษีสำหรับที่ดิน แต่ตั้งแต่เงินขาดแคลน การชำระเงินหลายมาในรูปของธัญพืชหรือสัตว์ปีกจากดินแดนของชาวนา โดยศตวรรษที่สิบสาม ระบบเจ้าขุนมูลนายได้เริ่มลดลงการขึ้น ขณะที่เศรษฐกิจยุโรปเติบโต ทหารจ่ายแทนอัศวินศักดินา และเป็นเมืองที่เติบโตมา wealthier และมีประชากรหนาแน่น ความสำคัญของชนชั้นสูงลดลง การเพิ่มขึ้นของระดับการศึกษาปูทางสำหรับผู้นำทางการเมืองผ่านการฝึกอบรมที่ตัดความจำเป็นของการเมืองขึ้น ในที่สุด ส่วนกลางรัฐบาลโผล่ออกมา ซึ่งส่งผลให้การสิ้นสุดของระบบที่มีอาณาจักรของยุโรปยั่งยืนเจ็ดร้อยปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิถีชีวิตที่แตกต่างกันสำหรับพระสงฆ์ขึ้นอยู่กับความมั่งคั่งและสถานะของพวกเขา ส่วนใหญ่ระดับสูงนักบวชเช่นบาทหลวงเป็นของกำเนิดสูงส่ง พวกเขาอุทิศชีวิตของพวกเขาไปที่โบสถ์ แต่พวกเขายังคงเป็นผู้ปกครองของหัวเมืองขนาดใหญ่และอาศัยอยู่กับความมั่งคั่งเดียวกันและพลังของขุนนางทหาร พระสงฆ์อาศัยอยู่ภายในพระราชวงศ์และอุทิศเวลาของพวกเขาเพื่อทุนการศึกษาศาสนา พวกเขายังเป็นสมาชิกของคณะสงฆ์และวันของพวกเขาเต็มไปด้วยการศึกษา, การสวดมนต์และมีส่วนร่วมในการให้บริการคริสตจักร ชาวบ้านจำนวนมากเข้าร่วมพระสงฆ์นักบวชหมู่บ้านที่มักจะอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็ก ๆ ใกล้กับคริสตจักรที่พวกเขาเสนอคำแนะนำช่วยระงับข้อพิพาทและดำเนินการพิธี Religi อย่างไรก็ตามการเป็นสมาชิกของพระสงฆ์ก็ไม่จำเป็นต้องมีหนังสือเดินทางเพื่อความมั่งคั่งเป็นพระสงฆ์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ชีวิต poverty- ยากจนของชาวนาผู้ที่พวกเขาทำหน้าที่

ครอบครัวชาวนาที่อาศัยอยู่ในกระท่อมน้ำมันดิบตกแต่งด้วยถุงกระดาษที่เต็มไปด้วย อาหารที่ชาวนาทั่วไปรวมขนมปังสีดำ, โจ๊กไข่สัตว์ปีกและสิ่งผักสาขาของพวกเขาผลิต นับตั้งแต่เกมใด ๆ ในคฤหาสน์เป็นเจ้านายที่ชาวบ้านไม่ได้รับอนุญาตจากการล่าสัตว์หรือตกปลา นอกเหนือไปจากการทำการเกษตรสาขาของตนเองชาวนาทำงานฟาร์มของเจ้านายของพวกเขาและให้บริการเช่นการตัดไม้บดเมล็ดพืช, การซ่อมถนนและสะพานกดไวน์และขนมปังอบสำหรับครอบครัวของพระเจ้า พวกเขายังจะต้องจ่ายภาษีสำหรับที่ดินของพวกเขา แต่เนื่องจากเงินที่ขาดแคลนการชำระเงินจำนวนมากมาในรูปแบบของเมล็ดหรือสัตว์ปีกจากดินแดนชาวบ้านฯ

โดยศตวรรษที่สิบสามศักดินาได้เริ่มลดลง ขณะที่เศรษฐกิจยุโรปขยายตัวทหารจ่ายแทนที่อัศวินศักดินา; และเป็นเมืองที่มั่งคั่งเพิ่มขึ้นและมีประชากรหนาแน่นมากขึ้น, ความสำคัญของชนชั้นสูงที่ลดลง การเพิ่มขึ้นของระดับการศึกษาปูทางสำหรับการฝึกอบรมผู้นำทางการเมืองที่กำจัดความจำเป็นของข้าราชบริพารที่ ในที่สุดรัฐบาลส่วนกลางโผล่ออกมาซึ่งมีผลในตอนจบของระบบที่ยั่งยืนอาณาจักรของยุโรปเป็นเวลาเจ็ดร้อยปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิถีแตกต่างเพื่อพระสงฆ์ ขึ้นอยู่กับของความมั่งคั่งและสถานะ บามหลวง ระดับสูงสุด เช่นบาทหลวง , คนสูงศักดิ์ . เขาอุทิศชีวิตของพวกเขาไปโบสถ์ แต่พวกเขายังคงเป็นผู้ปกครองของ fiefs ขนาดใหญ่และอาศัยอยู่กับความมั่งคั่งเดียวกันและพลังของขุนนาง ทหาร พระสงฆ์ที่อาศัยอยู่ภายในวัด และอุทิศเวลาของตนเพื่อการศึกษาทางศาสนา พวกเขายังสมาชิกของคณะสงฆ์ และวันของพวกเขาเต็มไปด้วยเรียนสวดมนต์ และมีส่วนร่วมในการให้บริการคริสตจักร หลายหมู่บ้านชาวนาเข้าร่วมพระสงฆ์นักบวช ซึ่งมักจะอาศัยอยู่ในกระท่อมใกล้ๆโบสถ์ของพวกเขา ที่พวกเขาเสนอคำแนะนำ ช่วยระงับข้อพิพาท และการ religi พิธีกร . อย่างไรก็ตาม การเป็น สมาชิกของคณะสงฆ์ก็ไม่จำเป็นจะต้องเป็นหนังสือเดินทางเพื่อความมั่งคั่ง เป็นพระสงฆ์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในความยากจน - ชีวิตที่เป็นทุกข์ของชาวบ้านผู้ที่พวกเขาให้บริการครอบครัวชาวนาอาศัยอยู่ในกระท่อมฟางหยาบพร้อมเต็มถุง อาหารที่ชาวนาทั่วไป ได้แก่ สีดำ ขนมปัง ข้าวต้ม ไข่ สัตว์ปีก และไม่ว่าผัก สาขาการผลิต เนื่องจากเกมบนคฤหาสน์เป็นของพระเยโฮวาห์ ชาวนาถูกห้ามล่าสัตว์หรือตกปลา นอกจากเขตของตัวเองทำสวน ชาวนาทำฟาร์มของเจ้านายของตน และให้บริการต่างๆ เช่น การตัดไม้ การบดเมล็ดพืช , ซ่อมแซมถนนและสะพานที่กดไวน์และขนมปังอบ สำหรับครอบครัวของพระเจ้า พวกเขายังต้องจ่ายภาษีสำหรับที่ดินของตนเอง แต่เนื่องจากเงินที่ขาดแคลน หลายเงินมาในรูปแบบของธัญพืชหรือสัตว์ปีกจากชาวนาทั้งหลายโดยศตวรรษที่สิบสามระบบศักดินาเริ่มลดลง , ของ ขณะที่เศรษฐกิจยุโรปเติบโตจ่ายแทนศักดินาทหารอัศวิน และเป็นเมืองที่มั่งคั่งและมีประชากรหนาแน่นขึ้น มากขึ้น ความสําคัญของชนชั้นสูง ) การเพิ่มขึ้นของระดับการศึกษาปูทางเพื่อฝึกผู้นำทางการเมืองที่กำจัดความจำเป็นใน vassals . ในที่สุด รัฐบาลส่วนกลางออกมา ซึ่งมีผลในการสิ้นสุดของระบบที่ได้รับอาณาจักรของยุโรปเจ็ดร้อยปี