In comparison to traditional shrimp

In comparison to traditional shrimp monoculture and tomato monoculture, the implementation of an integrated shrimp–tomato culture system has at least four disadvantages: (a) the requirement for a relatively high initial investment that also occurs with greenhouse and recirculation systems; (b) the requirement for a high level of training and specialization for the management of the two coupled cultures; (c) the implied elevated production costs; and (d) the requirement for optimal conditions to avoid pathogens of the shrimp and tomato plants. Shrimp are very susceptible to pesticides, particularly, when they are in the postlarvae stages (Frías-Espericueta et al., 2008). Hydroponic systems for tomato culture are characterized by the frequent occurrence of diseases provoked by Fusarium and Verticillium, which can spread rapidly throughout the entire system (Velasco-Hernández et al., 2011). These and other potential diseases in tomato plants and shrimp require a proper understanding and management of the integrated systems.
Perhaps the most critical point in integrated culture systems is the precise coupling of the two (or more species) involved. In this sense, the role of tomato plants to assimilate nitrogen, phosphorus, and other nutrients has been apparently well addressed here in the coupling of shrimp–tomato system. Using a water volume of 31.1 m
per tank 1415 individual shrimp with 15 tomato plants were integrated. It is equivalent to 94 individual shrimp coupled to one tomato plant. Based on the relatively high concentrations of nitrogen compounds (nitrates, nitrites, ammonia, and particulate nitrogen) throughout the cycle, and considering the surplus of shrimp effluent after the harvest of both shrimp and tomato, it is clear that an optimal shrimp: tomato plant rationeedstobeidentified

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการเปรียบเทียบกับการปลูกพืชเชิงเดี่ยว กุ้งและมะเขือเทศแบบเดี่ยว , แบบบูรณาการการดำเนินการของกุ้งและมะเขือเทศวัฒนธรรมระบบมีอย่างน้อยสี่ข้อเสีย : ( a ) ความต้องการเพื่อการลงทุนครั้งแรกค่อนข้างสูง ที่ยังเกิดขึ้นกับระบบโรงเรือน และการหมุนเวียน ;( ข ) ความต้องการระดับสูงของการฝึกอบรมและความเชี่ยวชาญในการจัดการสองคู่วัฒนธรรม ; ( c ) ) สูงขึ้น ต้นทุนการผลิต และ ( d ) ความต้องการสำหรับสภาวะที่เหมาะสมเพื่อหลีกเลี่ยงเชื้อโรคในกุ้งและมะเขือเทศพืช กุ้งมีความไวต่อสารกำจัดศัตรูพืช โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาอยู่ในกุ้งกุลาดำระยะ ( fr íเป็น espericueta et al . , 2008 )ระบบ hydroponic วัฒนธรรม มะเขือเทศ มีลักษณะการเกิดโรคเน่าแห้งบ่อยกระตุ้นโดยจำแนกชนิดที่สามารถแพร่กระจายอย่างรวดเร็วทั่วทั้งระบบ ( Velasco เอร์นันเดซ . kgm ndez et al . , 2011 ) เหล่านี้และโรคอื่นที่มีศักยภาพในพืช มะเขือเทศ และกุ้ง ต้องมีความเข้าใจที่เหมาะสมและการจัดการของระบบที่รวม
บางทีจุดที่สำคัญที่สุดในระบบบูรณาการเป็นวัฒนธรรมร่วมที่ชัดเจนของทั้งสอง ( หรือมากกว่าชนิดที่เกี่ยวข้อง ในความรู้สึกนี้ , บทบาทของพืชมะเขือเทศดูดซึมไนโตรเจน ฟอสฟอรัสและสารอาหารอื่น ๆได้รับการเห็นได้ชัดดีที่อยู่ที่นี่ในการเชื่อมต่อระบบ มะเขือเทศ และกุ้ง ใช้ปริมาตร 31.1 M
ต่อถัง 1415 บุคคลกุ้ง 15 ต้นมะเขือเทศเป็นแบบบูรณาการ มันเทียบเท่ากับ 94 บุคคลคู่หนึ่งกุ้งมะเขือเทศพืช ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นค่อนข้างสูงของสารประกอบไนโตรเจน ( ไนเตรทไนไตรต์ แอมโมเนีย และฝุ่นละอองไนโตรเจน ) ตลอดทั้งวงจร และพิจารณาส่วนเกินของกุ้งตัวfl uent ภายหลังการเก็บเกี่ยวของทั้งกุ้งและมะเขือเทศมันเป็นที่ชัดเจนว่าเป็นกุ้งที่เหมาะสม : มะเขือเทศพืช rationeedstobeidenti จึงม