“What happened?”Unintentionally mut

“What happened?”

Unintentionally muttering this while she was looking up at the gate loitering, she jumped away and approached again. However, the gate remained closed like an endearing child who does not laugh at a clown. It remained closed looking down at Mira.

“This is strange.”

Mira muttered this again and tried to remember how to open the gate. A pass, a silver key, and tower master key. I am the Elder of the Summoning Tower who holds the tower master key. When she remembered this, she opened the item box which displayed the column that important thing was kept in.

Mira confirmed that there was the tower master key in the item icon line and removed it. It was not the type of key which twists and slides. It had the shape of a card. Nine towers were engraved on a silver base and only one of them shone with gold. The shining tower showed who it was that owned this tower master key. Mira understood this to be the same as the one in her memories.

When she was rubbing her chin with her fingertips, suddenly the gate opened without a sound.

“This is…….. aha that’s right.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เกิดอะไรขึ้น"เธอตั้งใจ muttering นี้ในขณะที่เธอถูกมองที่ประตูมากยิ่ง ไปเก็บ และเวลาอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ประตูยังคงปิดเช่นการรักเด็กสามารถเย้ยหยันตัวตลก มันยังคงปิดมองลงที่มิร่า"นี้เป็นแปลก"แฮร์ muttered นี้อีกครั้ง และพยายามที่จะจำวิธีการเปิดประตู ผ่าน ซิลเวอร์คีย์ และคีย์หลักทาวเวอร์ ฉันเป็นพี่ของ Summoning Tower ที่เก็บคีย์หลักทาวเวอร์ เมื่อเธอจำนี้ เธอเปิดกล่องสินค้าซึ่งแสดงคอลัมน์ที่สำคัญสิ่งที่ถูกเก็บไว้ในมิร่ายืนยันว่า มีเป็นคีย์หลักทาวเวอร์ในรายการไอคอน และเอาออก ไม่มีชนิดของคีย์ซึ่งบิด และภาพนิ่ง มันมีรูปร่างของบัตร อาคาร 9 แกะสลักบนฐานเท่านั้น และหนึ่งในนั้น shone ทองเงิน หอส่องแสดงให้เห็นว่าใครก็ที่เป็นคีย์หลักนี้ทาวเวอร์ มิร่าเข้าใจนี้เป็นหนึ่งในความทรงจำของเธอเมื่อเธอถูกถูคางของเธอ ด้วยปลายนิ้วของเธอ ทันใดนั้นประตูเปิด โดยไม่มีเสียง"นี้... aha ถูกต้อง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เกิดอะไรขึ้น?" โดยไม่ตั้งใจพึมพำนี้ในขณะที่เธอกำลังมองขึ้นที่เดินเตร่ประตูเธอกระโดดออกไปและเดินเข้ามาอีกครั้ง แต่ประตูยังคงปิดให้บริการเช่นเด็กที่รักที่ไม่ได้หัวเราะเยาะตัวตลก มันยังคงปิดมองลงมาที่ Mira. "นี่คือแปลก." ไมราพึมพำนี้อีกครั้งและพยายามที่จะจำวิธีการเปิดประตู ผ่านที่สำคัญเงินและหอคีย์หลัก ผมพี่ของหอเรียกผู้ที่ถือหอคีย์หลัก เมื่อเธอจำนี้เธอเปิดกล่องรายการซึ่งแสดงคอลัมน์นั้นสิ่งที่สำคัญที่ถูกเก็บไว้ใน. Mira ได้รับการยืนยันว่ามีหอคีย์หลักในสายไอคอนรายการและหยิบมันออกมา มันไม่ได้ชนิดของคีย์ที่บิดและภาพนิ่ง มันมีรูปทรงของบัตร เก้าอาคารถูกสลักบนฐานเงินและเพียงหนึ่งของพวกเขาส่องด้วยทองคำ หอส่องแสงแสดงให้เห็นว่าใครเป็นเจ้าของที่หอคีย์หลักนี้ Mira เข้าใจเรื่องนี้จะเหมือนกันว่าเป็นหนึ่งในความทรงจำของเธอ. เมื่อเธอถูคางของเธอด้วยปลายนิ้วของเธอก็เปิดประตูโดยไม่มีเสียง. "นี่คือ ...... .. อ้าฮาที่เหมาะสม."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" เกิดอะไรขึ้น ? "

ตั้งใจพึมพำ ขณะที่เธอกำลังมองไปที่ประตูด้อมๆมอง เธอกระโดดออกไปและก็อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ประตูยังคงปิดอยู่ เหมือนเป็นเด็กที่ไม่ได้หัวเราะที่ตลก มันยังคงปิดมองมิร่า

" นี่มันแปลกๆนะ "

มิร่าพึมพำอีกครั้ง และพยายามที่จะจำวิธีการเปิดประตู ผ่าน กุญแจเงินและที่สำคัญ หัวหน้าหอ ข้าคือหัวหน้าของเรียกหอใครถือหอมาสเตอร์คีย์ เมื่อเธอยังจำได้ เธอเปิดกล่องสินค้าที่แสดงคอลัมน์ที่สำคัญที่ถูกเก็บไว้ใน

มิร่ายืนยันว่ามีหอคีย์หลักในรายการไอคอนบรรทัด และเอาออก ไม่ใช่ประเภทของคีย์ที่บิดและสไลด์ มันมีรูปร่างของบัตรเก้าหอคอยถูกสลักบนฐานเงินและเพียงหนึ่งของพวกเขาส่องกับทอง ส่องทาวเวอร์ พบใครที่เป็นเจ้าของตึกนี้กุญแจ มิร่าเข้าใจนี้เป็นเช่นเดียวกับหนึ่งในความทรงจำ

เมื่อเธอลูบคางด้วยปลายนิ้วของเธอพลันประตูเปิดออกโดยไม่มีเสียง

" นี่ . . . . . AHA นั่นแหละ "