In this section, we learned all abo

In this section, we learned all about the preposition, whose primary role in life is to stick nouns on sentences. We met three basic kinds: simple, marginal, and compound. We learned that skilled writers don’t use too many compound prepositions like with respect to, in regard to, prior to, and pursuant to.

We learned that the preposition, when it sticks a noun on a sentence, forms a structure called the prepositional phrase. The noun stuck on the sentence is the object of the preposition. And if you stick a personal pronoun on a sentence with a preposition, that pronoun must appear in the objective case.

The noun sticking to a preposition might be a true noun, a noun phrase, or a noun clause.

And we learned that a preposition is often a good word to end a sentence with.

Finally, we learned that words serving as prepositions can often serve as other parts of speech as well. They can act as adverbs and subordinating conjunctions. And they can join with a verb to form a complement verb, also called a phrasal verb.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนนี้ เราเรียนรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับวิเศษณ์ จะติดคำนามในประโยคหลักที่มีบทบาทในชีวิต เราพบพื้นฐานสามชนิด: เรียบง่าย กำไร และผสม เราได้เรียนรู้ว่า นักเขียนฝีมือไม่ใช้มากเกินไปผสมบุรพบทเช่นกับ respect ประสงค์โดยการ ก่อน และ pursuantเราได้เรียนรู้ว่า วิเศษณ์ เมื่อมันแท่งคำนามในประโยค แบบฟอร์มโครงสร้างที่เรียกว่าบุพบทวลี คำนามที่ติดอยู่ในประโยคของวิเศษณ์ที่อยู่ และถ้าคุณติดบุคคลหนึ่งในประโยคที่มีคำวิเศษณ์ คำสรรพนามที่ต้องปรากฏในกรณีวัตถุประสงค์ผสานกับคำวิเศษณ์คำนามอาจเป็นนามจริง วลีคำนาม หรือนามานุประโยคและเราได้เรียนรู้ว่า คำวิเศษณ์มักจะเป็นคำพูดที่ดีจะจบประโยคด้วยสุดท้าย เราเรียนที่คำเสิร์ฟเป็นบุรพบทมักจะสามารถทำหน้าที่อื่น ๆ ส่วนของการพูดเช่น พวกเขาสามารถทำหน้าที่เป็นกริยาวิเศษณ์และสันธาน subordinating และพวกเขาสามารถเข้าร่วมกับกริยากริยาส่วนเติมเต็ม เรียกว่า phrasal verb เป็นไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนนี้เราได้เรียนรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคำบุพบทที่มีบทบาทหลักในชีวิตคือการติดคำนามในประโยค เราได้พบสามชนิดพื้นฐานที่เรียบง่ายร่อแร่และสารประกอบ เราได้เรียนรู้ว่านักเขียนที่มีฝีมือไม่ได้ใช้คำบุพบทสารมากเกินไปเช่นเดียวกับความเคารพในเรื่องการก่อนที่จะมีและตาม. เราได้เรียนรู้ว่าคำบุพบทเมื่อมันเกาะติดคำนามในประโยครูปแบบโครงสร้างที่เรียกว่าบุพบท วลี คำนามที่ติดอยู่ในประโยคที่ว่าเป็นวัตถุของคำบุพบทที่ และถ้าคุณติดสรรพนามส่วนบุคคลในประโยคด้วยคำบุพบทสรรพนามที่ต้องปรากฏในกรณีที่วัตถุประสงค์. คำนามที่ติดกับคำบุพบทอาจจะเป็นคำนามจริงนามวลีหรือประโยคคำนาม. และเราได้เรียนรู้ว่าคำบุพบท มักจะเป็นคำที่ดีที่จะจบประโยคด้วย. ในที่สุดเราได้เรียนรู้ว่าคำพูดที่ทำหน้าที่เป็นคำบุพบทมักจะสามารถทำหน้าที่เป็นส่วนอื่น ๆ ของคำพูดเช่นกัน พวกเขาสามารถทำหน้าที่เป็นคำวิเศษณ์สันธานและสังกัด และพวกเขาสามารถเข้าร่วมกับคำกริยาคำกริยาในรูปแบบส่วนประกอบที่เรียกว่ายังเป็นคำกริยาวลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนนี้เราได้เรียนรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับคำบุพบทที่มีบทบาทหลักในชีวิตคือติดคำนามในประโยค เราพบสามชนิดพื้นฐาน : ง่าย , ขอบ , และสารประกอบ เราได้เรียนรู้ว่า นักเขียนที่มีฝีมือไม่ใช้บุพบทผสมมากเกินไป เช่น ด้วยความเคารพ ในเรื่อง ก่อน และตาม

เราเรียนรู้ว่าบุพบทเมื่อมัน sticks คำนามในประโยค