I have a lot of respect for Art Spi

I have a lot of respect for Art Spiegelman, a manic-depressive comic strip artist and writer who holds nothing back from his craft. In the great self-effacing tradition of Robert Crumb, a Spiegelman comic is always "too much information", splattering personal urges and anxieties and weird notions around like a loose garden hose. But the best confessional comix artists have the artistry and wit to make the splatter beautiful. Spiegelman's graphical autobiography promises to be a deeply personal document, and it's off to a great start with the first two sections.
One reason I relate to Art Spiegelman is that he grew up about three and a half blocks from where I live now, in sunny Rego Park, Queens. I know this because Spiegelman drew a map of his street as part of the back cover of his signature work, Maus. Maus is the terribly sad and odd true story of Spiegelman's parents (who could have been role models for George Costanza's parents in Seinfeld, except reality beats fiction). Both were holocaust survivors, but Spiegelman's father adopted an infuriatingly contrary, almost cheerful tone about the experience, which apparently taught him important survival skills (but also made him cruel to women, emotionally dense with his son and generally crazy). Spiegelman's mother, on the other hand, never recovered from the shock of the camps. She committed suicide when Spiegelman was a young man. He had been recently released from a mental hospital when he walked home one day to find police cars outside his house. This was how he found out about his mother's suicide.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนมากเคารพศิลปะ Spiegelman การ์ตูน manic-depressive ศิลปินและนักเขียนที่เก็บอะไรกลับมาจากงานฝีมือของเขาได้ ในประเพณี effacing ตนเองดีของโรเบิร์ตเศษ การ์ตูน Spiegelman อยู่เสมอ "มากเกินไป" ข้อมูล splattering ส่วนบุคคลหรือที่เรียกร้อง และความวิตกกังวล และคิดแปลกสถานที่สำคัญเช่นสายสวนหลวม แต่ศิลปิน confessional comix สุดมีทรงคุณค่าและปัญญาจะทำให้กระเซ็นสวยงาม อัตชีวประวัติกราฟิกของ Spiegelman สัญญาว่า จะ เอกสารลึกส่วนบุคคล และก็ปิดการเริ่มต้นกับส่วนสองเหตุผลหนึ่งที่ผมเกี่ยวข้องกับศิลปะ Spiegelman ได้ว่า เขาเติบโตขึ้นประมาณสาม และครึ่งบล็อกที่ฉันอาศัยอยู่ตอนนี้ ในสวนเมฆ Rego ควีนส์ ฉันรู้นี้ เพราะ Spiegelman วาดแผนที่ของถนนของเขาเป็นส่วนหนึ่งของฝาหลังของเขาในการทำงาน Maus Maus เป็นเรื่องจริงเศร้าชะมัด และคี่ของพ่อแม่ของ Spiegelman (ที่มีต้นแบบสำหรับผู้ปกครองจอร์จ Costanza ไซน์เฟลด์ ยกเว้นนิยายเต้นความจริง) ทั้งสองมีผู้รอดชีวิตที่น่าสนใจ แต่พ่อของ Spiegelman นำเสียงขัดตา ร่าเริงเกือบเกี่ยวกับประสบการณ์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าสอนเขาทักษะการอยู่รอดที่สำคัญ (แต่ยัง ทำให้เขาโหดร้ายกับผู้หญิง อารมณ์หนากับลูกชายของเขา และโดยทั่วไปบ้า) ของ Spiegelman แม่คง ไม่เคยหายจากช็อตของค่ายนี้ เธอยอมฆ่าตัวตายเมื่อ Spiegelman หนุ่ม เขาก็เพิ่งออกจากในโรงพยาบาลเมื่อเขาเดินหน้าวันหนึ่งหาตำรวจคันนอกบ้าน วิธีเขาพบข้อมูลเกี่ยวกับฆ่าตัวตายของแม่ของเขาได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันมีจำนวนมากของการเคารพศิลปะ Spiegelman ศิลปินแถบซึมเศร้า manic และนักเขียนการ์ตูนผู้ถืออะไรกลับมาจากฝีมือของเขา ในประเพณีหลบหน้าไปเสียที่ยิ่งใหญ่ของโรเบิร์ตเศษเล็กเศษน้อยการ์ตูน Spiegelman อยู่เสมอ "ข้อมูลมากเกินไป" สาดขอเรียกร้องให้ส่วนบุคคลและความวิตกกังวลและความคิดแปลก ๆ รอบ ๆ เช่นท่อสวนหลวม แต่ที่ดีที่สุดศิลปิน Comix สารภาพมีศิลปะและปัญญาที่จะทำให้การสาดน้ำสวยงาม อัตชีวประวัติกราฟิก Spiegelman ของสัญญาว่าจะเป็นเอกสารส่วนตัวที่ลึกซึ้งและก็ออกไปเริ่มต้นที่ดีกับทั้งสองส่วนแรก.
เหตุผลหนึ่งที่ผมเกี่ยวข้องกับศิลปะ Spiegelman คือการที่เขาเติบโตขึ้นมาบล็อกเกี่ยวกับสามและครึ่งจากที่ฉันอยู่ในขณะนี้ในที่แดดจัด Rego Park, ควีนส์ ฉันรู้ว่านี้เพราะ Spiegelman ดึงแผนที่ของสถานที่ของเขาเป็นส่วนหนึ่งของปกหลังของการทำงานของลายเซ็นของเขา, Maus Maus เป็นเรื่องที่น่าเศร้าชะมัดและเป็นความจริงที่แปลกของพ่อแม่ของ Spiegelman (ผู้ที่จะได้รับแบบอย่างสำหรับพ่อแม่ของจอร์จคอสในไฟล์ยกเว้นความเป็นจริงเต้นนิยาย) ทั้งสองเป็นผู้รอดชีวิตจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แต่พ่อ Spiegelman ของบุตรบุญธรรมขัดตาขวางน้ำเสียงร่าเริงเกือบเกี่ยวกับประสบการณ์ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาสอนทักษะการอยู่รอดที่สำคัญ ( แต่ยังทำให้เขาโหดร้ายกับผู้หญิงอารมณ์หนาแน่นกับลูกชายของเขาและบ้าทั่วไป) แม่ Spiegelman ของในมืออื่น ๆ ที่ไม่เคยหายจากอาการช็อกจากค่าย เธอฆ่าตัวตายเมื่อ Spiegelman เป็นชายหนุ่ม เขาได้รับการปล่อยตัวออกมาจากโรงพยาบาลโรคจิตเมื่อเขาเดินกลับบ้านวันหนึ่งที่จะหารถตำรวจนอกบ้านของเขา นี่คือวิธีการที่เขาพบข้อมูลเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของแม่ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันมีจำนวนมากของการเคารพสำหรับศิลปะ ีเกลแมน , Manic depressive หนังสือการ์ตูนศิลปินและนักเขียนที่ถืออะไรกลับจากฝีมือของเขา ในประเพณีของตนเองยิ่งใหญ่ effacing โรเบิร์ตเศษ , สปีเกิลเมิ่นการ์ตูนเสมอ " ข้อมูล " มากเกินไป แสดงให้บุคคลและ anxieties และแปลกช่องรอบๆ เหมือนท่อสวนหลวม แต่สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับการสารภาพผิด comix มีศิลปินศิลปะและปัญญาเพื่อให้กระเซ็นสวยงาม สปีเกิลเมิ่นเป็นแบบอัตชีวประวัติที่สัญญาว่าจะเป็นเอกสารที่ลึกซึ้ง และจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีกับสองส่วนแรกเหตุผลหนึ่งที่ฉันเกี่ยวข้องกับศิลปะ ีเกลแมนที่เขาเติบโตขึ้นประมาณสามและครึ่งช่วงตึกจากที่ผมอยู่ตอนนี้ แดดการจดสวนควีนส์ ผมรู้ เพราะว่า ีเกลแมนวาดแผนที่ ถนนของเขาเป็นส่วนหนึ่งของฝาหลังงานลายเซ็นเม้าส์ . เม้าส์เป็นโคตรเศร้า เรื่องจริงที่แปลกจากพ่อแม่ ีเกลแมน ( ที่อาจจะเป็นแบบอย่างสำหรับพ่อแม่ของจอร์จค แทนซาในไฟล์ แต่ความเป็นจริงเต้นนิยาย ) ความหายนะรอดทั้งคู่ แต่ พ่อ ของ ีเกลแมนได้รับตาขวางแต่เกือบร่าเริงโทนเรื่องประสบการณ์ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาสอนทักษะการอยู่รอดที่สำคัญ ( แต่ยังทำให้เขาโหดร้ายกับผู้หญิงอารมณ์หนาแน่นกับลูกชายของเขาและโดยทั่วไปจะบ้า ) แม่ีเกลแมน , บนมืออื่น ๆที่ไม่เคยหายจากความตกใจของค่าย เธอฆ่าตัวตายเมื่อ ีเกลแมนเป็นหนุ่ม เขาเพิ่งออกจากโรงพยาบาลเมื่อเขาเดินกลับบ้าน วันหนึ่งพบรถตำรวจอยู่ที่หน้าบ้านของเขา นี้เป็นวิธีการที่เขาพบแม่ของเขาฆ่าตัวตาย