As we’ll see, sometimes you can fra

As we’ll see, sometimes you can frame the characters at right angles to the camera, or turned directly away from the camera. Here are examples from Napoleon Dynamite and from Angelopoulos’ The Traveling Players. (Is this the first time these two movies have been mentioned together?)



The key idea is that the people and the setting aren’t observed from an oblique angle; if the background is perpendicular, the people will stand or sit at 90 or 180 degrees to that.

You can arrange them in some depth too, but again, they are stacked in perpendicular fashion, making each area a pretty strict plane. Here’s an example from Pulp Fiction.



One point of my earlier entry is that this is a surprisingly old strategy; Keaton used it occasionally, and Godard was using it heavily fifty years ago. Here are two shots from Contempt (Le Mépris, 1963).



It has endured in some surprising places. It’s now a go-to option for one-off effects in mainstream cinema. Here are examples from Shutter Island and The Secret Life of Walter Mitty (2013 version).



A few filmmakers make it the basis of an entire film, as I indicate in this entry on Oliveira’s Gebo and the Shadow. And since I wrote the original entry, I’ve drawn on other examples from time to time, particularly from directors who are pastiching Ozu to some degree or another.

Still, Anderson is today the most widely visible example of the style, partly because while others use it sporadically, he is single-minded about it. He has made people shot-conscious (at least when they watch his movies). So after seeing his newest film, I thought it would be fun to think about what distinguishes his approach.



Playing with planes
With the release of The Grand Budapest Hotel, several bloggers have pointed to recurring compositional features, most obviously bilateral symmetry. I’d just add that such symmetry is often used by practitioners of the planimetric approach, with results that sometimes exceed Anderson’s. Here are two shots from Angelopoulos’ Weeping Meadow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราจะเห็น บางครั้งคุณสามารถกรอบตัวขวาทำมุมกับกล้อง หรือเปิดโดยตรงจากกล้อง ตัวอย่าง จาก ไดนาไมต์นโปเลียน และ Angelopoulos' ที่เดินเล่นได้ (นี่เป็นครั้งแรกที่ภาพยนตร์สองเหล่านี้มีการกล่าวถึงกันหรือไม่) ความคิดสำคัญคือ ว่า คนและการตั้งค่าไม่ได้สังเกตจากมุมเอียง ถ้าพื้นหลังเป็นเส้น คนจะยืน หรือนั่งที่ 90 หรือ 180 องศาที่คุณสามารถจัดเรียงลึกบางเกินไป แต่อีกครั้ง พวกเขาจะซ้อนกันอยู่ในแฟชั่นตั้งฉาก ทำเครื่องบินสวยเข้มงวดแต่ละพื้นที่ นี่คือตัวอย่างจากนิยายเยื่อหนึ่งจุดของฉันก่อนหน้านี้คือ นี้เป็นกลยุทธ์เก่าที่น่าแปลกใจ คีตันใช้บางครั้ง และ Godard ใช้มันหนักห้าสิบปีที่ผ่านมา ภาพที่สองจากดูถูก (เลอ Mépris, 1963) ได้ จะได้ทนในบางสถานที่น่าแปลกใจ ก็ตอนนี้ไปที่ตัวเลือกสำหรับลักษณะพิเศษที่ใช้ครั้งเดียวในโรงภาพยนตร์ที่สำคัญ นี่เป็นตัวอย่างจากเกาะชัตเตอร์และลับชีวิตของ Walter Mitty (2013 รุ่น) ภาพยนตร์กี่ทำให้พื้นฐานของเรื่องทั้งหมด เป็นฉันระบุในรายการนี้ใน Gebo ของ Oliveira และเงา และเนื่องจากผมเขียนรายการดั้งเดิม ฉันได้ใช้ตัวอย่างอื่น ๆ ครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกรรมการ pastiching Ozu บ้างหรืออีกยัง แอนเดอร์สันได้วันนี้อย่างที่เห็นกันอย่างแพร่หลายสไตล์ เนื่องจากในขณะที่คนอื่นใช้ sporadically กำลังใจเลย เขาได้ทำให้คนยิงสติ (น้อยเมื่อพวกเขาดูภาพยนตร์ของเขา) ดังนั้นหลังจากได้เห็นภาพยนตร์ใหม่ล่าสุดของเขา ฉันคิดว่า มันจะสนุกคิด อะไรแตกต่างวิธีการของเขา เล่นกับเครื่องบินด้วยดาแกรนด์ บล็อกเกอร์หลายได้ชี้ไปเกิด compositional คุณลักษณะ ชัดสุด bilateral สมมาตร ไม่เพียงจะเพิ่มว่า สมมาตรดังกล่าวมักจะใช้ โดยแพทย์ผู้ทำการวิธีการ planimetric ผลที่บางครั้งเกินของแอนเดอร์สัน ภาพที่สองจาก Angelopoulos' โดว์ร้องไห้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เราจะเห็นบางครั้งคุณสามารถกรอบตัวละครที่มุมขวากล้องหรือหันไปโดยตรงจากกล้อง นี่คือตัวอย่างจาก Dynamite นโปเลียนและจาก Angelopoulos 'เดินทางผู้เล่น (นี่เป็นครั้งแรกที่ทั้งสองภาพยนตร์ที่ได้รับการกล่าวถึงกันได้หรือไม่) ความคิดที่สำคัญคือการที่ผู้คนและการตั้งค่าจะไม่ได้สังเกตจากมุมเฉียง; ถ้าพื้นหลังเป็นแนวตั้งฉากคนจะยืนหรือนั่งอยู่ที่ 90 หรือ 180 องศาที่. คุณสามารถจัดเรียงไว้ในความลึกบางเกินไป แต่อีกครั้งที่พวกเขาจะซ้อนกันในแนวตั้งฉากแฟชั่นทำให้แต่ละพื้นที่เครื่องบินเข้มงวดสวย นี่คือตัวอย่างจากนิยายเยื่อ. จุดหนึ่งของรายการก่อนหน้านี้ของฉันอยู่ที่นี้เป็นกลยุทธ์เก่าที่น่าแปลกใจ; คีตันใช้เป็นครั้งคราวและโกดาร์ดได้ใช้มันอย่างหนักห้าสิบปีที่ผ่านมา ที่นี่สองนัดจากดูถูกอยู่ (Le Mépris, 1963). มันได้ทนในบางสถานที่ที่น่าแปลกใจ ก็ตอนนี้ไปสู่ตัวเลือกสำหรับผลอย่างใดอย่างหนึ่งออกไปในโรงภาพยนตร์กระแสหลัก นี่คือตัวอย่างจากเกาะชัตเตอร์และชีวิตลับของวอลเตอร์มิตตี้มี (2013 รุ่น). ผู้สร้างภาพยนตร์ไม่กี่ทำให้พื้นฐานของภาพยนตร์เรื่องนี้ทั้งที่ผมแสดงให้เห็นในรายการนี้ใน Gebo Oliveira และเงา และตั้งแต่ผมเขียนรายการเดิมที่ผมเคยวาดบนตัวอย่างอื่น ๆ เป็นครั้งคราวโดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกรรมการที่มี pastiching Ozu ในระดับหนึ่ง. ยังคงเป็นวันเดอร์สันตัวอย่างส่วนใหญ่มองเห็นกันอย่างแพร่หลายของสไตล์ส่วนหนึ่งเป็นเพราะในขณะที่ คนอื่น ๆ ใช้งานได้เป็นระยะ ๆ เขาเป็นใจเดียวเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาได้ทำให้คนที่ใส่ใจยิง (อย่างน้อยเมื่อพวกเขาดูหนังของเขา) ดังนั้นหลังจากที่ได้เห็นภาพยนตร์เรื่องใหม่ล่าสุดของเขาผมคิดว่ามันจะสนุกที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่แตกต่างวิธีการของเขา. เล่นกับเครื่องบินด้วยการเปิดตัวแกรนด์บูดาเปสต์โรงแรมบล็อกหลายแห่งมีการชี้ไปที่เกิดขึ้นคุณสมบัติ compositional เห็นได้ชัดเจนที่สุดสมมาตรทวิภาคี ฉันต้องการเพียงแค่เพิ่มที่สัดส่วนดังกล่าวมักจะใช้โดยผู้ปฏิบัติงานของวิธีการ planimetric กับผลที่บางครั้งเกินของ Anderson นี่คือสองนัดจาก Angelopoulos 'ร้องไห้ทุ่งหญ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราก็จะเห็น บางครั้งคุณสามารถกรอบตัวอักษรที่มุมขวาให้กล้อง หรือเปิดได้โดยตรงจากกล้อง นี่คือตัวอย่างจากนโปเลียนไดนาไมท์และจากปูล ' เดินทางเล่น ( นี่เป็นครั้งแรกที่หนังสองเรื่องนั้นได้รับการกล่าวถึงกัน ? )



ที่สำคัญความคิดที่คนและการตั้งค่าไม่สังเกตจากมุมเฉียง ;ถ้าพื้นหลังเป็นฉาก คนที่จะยืนหรือนั่งที่ 90 หรือ 180 องศาที่

คุณสามารถจัดเรียงไว้ในบางลึกเกินไป แต่อีกครั้งที่พวกเขาจะซ้อนกันในแฟชั่นตั้งฉาก ให้แต่ละพื้นที่เครื่องบินเข้มงวดมาก นี่คือตัวอย่างจากนิยาย



จุดหนึ่งของรายการก่อนหน้านี้ว่า นี้คือจู่ ๆเก่ากลยุทธ์ ; คีตันใช้เป็นครั้งคราวโกดาร์ดและใช้มันอย่างหนักเมื่อห้าสิบปีก่อน ที่นี่สองภาพจากการหมิ่นประมาท ( Le M éราคา , 1963 )



มันได้ทนในบางที่น่าแปลกใจที่ ตอนนี้ไปที่ตัวเลือกสำหรับซึ่งผลในกระแสหลักของภาพยนตร์ นี่คือตัวอย่างจากเกาะชัตเตอร์และชีวิตลับของวอลเตอร์มิตตี่ ( รุ่น 1 )



ไม่กี่ภาพยนตร์ ทำให้พื้นฐานของทั้งภาพยนตร์ตามที่ผมระบุในรายการนี้ใน Oliveira เป็นเกโบและเงา และเนื่องจากผมเขียนต้นฉบับเดิม ผมวาดบนอื่น ๆจากตัวอย่างเวลา , โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากกรรมการ pastiching โอซึในระดับหนึ่งหรืออื่น ๆ .

ยัง แอนเดอร์สัน วันนี้ตัวอย่างอย่างกว้างขวางที่สุดที่มองเห็นได้จากลักษณะ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะในขณะที่คนอื่นใช้มันเป็นระยะ เขามุ่งมั่นกับมันเขาทำให้คนถ่ายมีสติ ( อย่างน้อยเมื่อพวกเขาดูหนังของเขา ) ดังนั้น หลังจากได้เห็นภาพยนตร์ใหม่ล่าสุดของเขา ฉันคิดว่ามันคงจะสนุกที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งที่แตกต่างในแนวทางของพระองค์ .




เล่นกับเครื่องบินกับรุ่นของแกรนด์ บูดาเปสต์โรงแรมหลายเขียนบล็อกได้ชี้ถึงคุณลักษณะที่เกิดขึ้น ส่วนประกอบส่วนใหญ่เห็นได้ชัดทวิภาคีสมมาตรฉันเพียงแค่เพิ่มเช่นสมมาตรมักใช้ประกอบแนวทางการปฏิบัติกับผลลัพธ์ที่บางครั้งเกินแอนเดอร์สัน . ที่นี่สองภาพจากปูลร้องไห้
' ทุ่งหญ้า