- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Weed made an arrogant smile.He thou
Weed made an arrogant smile.
He thought his current self would look very cool.
Weed riding on an Ice Dragon!
Cape was fluttering with wind and the Armor of Tallok had more shine as well.
To make things even better, the sky was turning red with the sunset.
The scenery was perfect with lighting and items adding onto the effect.
There’s no way to look anything other than handsome when looking up from below.
Of course, he wasn’t considering Bingryong, who was barely able to endure having Weed alone get onto his back, at all.
Weed suddenly had the urge to sing.
“I can’t resist singing in such a place.”
He took out Serena’s Harp he got from Rhodium.
Diriring!
Weed’s hand moved skillfully on the harp.
The harp sang with a clear sound.
Under the sky with sunset, playing the harp while sitting on an Ice Dragon.
Isn’t this the look of a hero!
It was a beautiful scene that would only appear from a drunken poets’ stories.
Weed glanced at Seoyoon.
‘If it’s this much she might get fantasies about me.’
If he showed such capability and sense, it was possible.
Plus, if it’s this beautiful of a scenery, maybe she’ll come to like him.
Diriring. Diririri!
Weed continued to play harp looking at the sinking sun.
Drunk in the mood.
Weed’s harp playing skill wasn’t really bad.
He played few songs with the harp he had for a long time, so his skill increased.
After he played the harp Weed smiled.
His heart beat. To become a hero of this beautiful scenery. He felt excited.
Weed yelled toward Avelon and Seoyoon who were on ground.
“Let’s go to the Valley of Death. Ride on this Ice Dragon!”
"........"
Seoyoon didn’t say a word. She just took turn looking at Weed and Bingryong and stirred her head.
Weed offered once again.
“It’s fine. He’s my servant, so none of what you’re worrying about will happen. You don’t have to be afraid. You can ride him without any worries!”
They rode onto Bingryong and flew straight to the Valley of Death.
This was the transportation Weed planned on!
Alveron rode onto Bingryong without any problem.
But Seoyoon stood where she was and didn’t ride onto Bingryong.
“Hm!”
Weed felt a bit disappointed.
‘It would be a lot of help if I could bring her.’
The Berserker's focus in a battle!
He could never forget the way she massacred the monsters.
But he didn’t really think Seoyoon would be necessary.
‘I completed all the quests no matter how hard they were.’
Of course, he had to go through all kinds of hardships.
All the effort he put to somehow complete quests starting from nothing went by his head.
The memory of him fighting against the Death Knight to recover Freya’s holy item in Lavias, and the memory of taking care of the Paladins for months to exorcise the True Blood Vampires.
The exciting moment when he fought against the Legions of Undead, commanding Orcs at the Plains of Despair.
There was Mapan’s indirect help, but he was always alone in critical moments.
There was no need to be disheartened because Seoyoon wouldn’t be with him.
Weed decided.
‘If she doesn’t want to, there’s no need to force her. It’s bit of a disappointment though.’
If she says she can’t go with him, he can’t force her to go with him.
Weed told Seoyoon after making the decision.
“Rest at Morata. I’ll finish and return quickly...... Let’s go, Bingryong!”
That as a signal, Bingryong opened up his wings.
Bingryong was barely standing at that point.
Since he didn’t have any strength left in arms or legs, flying in the sky was comparatively easier for him.
With Weed and Alveron on his back, Bingryong flew up to the sky.
After about 3 hours!
“Achoo!”
“Cough!”
Weed and Alveron returned to where they started riding on Bingryong and shaking.
You have caught a serious cold.Physical ability decreased by 45%
Skill effect decreased by 60%The cold can develop into other sickness.
The maximum possible health and mana decreased.
When using Sculpting skill, there’s a possibility of sculptures breaking due to the cold.
With the cold that he never wanted to get again as a bonus!
The reason why everything turned like this was simple.
Bingryong was pretty fast in the sky.
The problem was Weed or Alveron who were riding on top of it had to shake in the cold.
It was cold enough just standing, but they flew through the sky at an incredible speed.
The higher the altitude, the temperature dropped and the wind got harsher.
In the end, they returned unable to endure any more.
As if she knew, Seoyoon was waiting at the spot with a campfire lit.
“Achoo!”
Weed approached the campfire as he coughed.
The old saying was right. If the head was bad, the body had to go through hardships.
Seoyoon thought as she lit campfire.
She was used to camping alone.
Watching carefully if there’s monsters around, she collected wood, lit the fire, and cooked an edible food.
She learned how to cook in the wooden house from the Instructor’s wife.
Since that was when she first met Weed, she can say there was some sort of deep relationship.
Cooking for only one.
She only ate to make hunger disappear, so she only had to cook little.
Recipes were simple too, so she used what she got from hunting.
If she got sick of it, then she ate bread she bought from store or picked wild berries.
Due to such, her cooking skill didn’t go over beginner level 3.
Then, she ate more than necessary as she ate Weed’s cooked food.
‘Delicious.’
It wasn’t so bad to eat food made with someone’s care instead of food made to just rid of hunger.
‘pfft.’
When she was lightly thinking of such, she almost laughed out loud when she saw Weed and Alveron appear.
Their faces and whole bodies were covered with frost. They came back looking like poor frozen rats.
Even if it was Seoyoon, their appearance was horrible enough to make her laugh.
Weed walked with Seoyoon and Alveron toward the Valley of Death.
Using the information gotten from Morata, they moved only using safe areas.
He enjoyed fighting against monsters, but there is a right timing for everything.
They couldn't slow down to hunt while not even knowing what monsters come out from what area.
In the morning they walked while eating, and at night, they crawled into a cave or raised a tent to escape the coldness.
March full of hardship!
He thought his current self would look very cool.
Weed riding on an Ice Dragon!
Cape was fluttering with wind and the Armor of Tallok had more shine as well.
To make things even better, the sky was turning red with the sunset.
The scenery was perfect with lighting and items adding onto the effect.
There’s no way to look anything other than handsome when looking up from below.
Of course, he wasn’t considering Bingryong, who was barely able to endure having Weed alone get onto his back, at all.
Weed suddenly had the urge to sing.
“I can’t resist singing in such a place.”
He took out Serena’s Harp he got from Rhodium.
Diriring!
Weed’s hand moved skillfully on the harp.
The harp sang with a clear sound.
Under the sky with sunset, playing the harp while sitting on an Ice Dragon.
Isn’t this the look of a hero!
It was a beautiful scene that would only appear from a drunken poets’ stories.
Weed glanced at Seoyoon.
‘If it’s this much she might get fantasies about me.’
If he showed such capability and sense, it was possible.
Plus, if it’s this beautiful of a scenery, maybe she’ll come to like him.
Diriring. Diririri!
Weed continued to play harp looking at the sinking sun.
Drunk in the mood.
Weed’s harp playing skill wasn’t really bad.
He played few songs with the harp he had for a long time, so his skill increased.
After he played the harp Weed smiled.
His heart beat. To become a hero of this beautiful scenery. He felt excited.
Weed yelled toward Avelon and Seoyoon who were on ground.
“Let’s go to the Valley of Death. Ride on this Ice Dragon!”
"........"
Seoyoon didn’t say a word. She just took turn looking at Weed and Bingryong and stirred her head.
Weed offered once again.
“It’s fine. He’s my servant, so none of what you’re worrying about will happen. You don’t have to be afraid. You can ride him without any worries!”
They rode onto Bingryong and flew straight to the Valley of Death.
This was the transportation Weed planned on!
Alveron rode onto Bingryong without any problem.
But Seoyoon stood where she was and didn’t ride onto Bingryong.
“Hm!”
Weed felt a bit disappointed.
‘It would be a lot of help if I could bring her.’
The Berserker's focus in a battle!
He could never forget the way she massacred the monsters.
But he didn’t really think Seoyoon would be necessary.
‘I completed all the quests no matter how hard they were.’
Of course, he had to go through all kinds of hardships.
All the effort he put to somehow complete quests starting from nothing went by his head.
The memory of him fighting against the Death Knight to recover Freya’s holy item in Lavias, and the memory of taking care of the Paladins for months to exorcise the True Blood Vampires.
The exciting moment when he fought against the Legions of Undead, commanding Orcs at the Plains of Despair.
There was Mapan’s indirect help, but he was always alone in critical moments.
There was no need to be disheartened because Seoyoon wouldn’t be with him.
Weed decided.
‘If she doesn’t want to, there’s no need to force her. It’s bit of a disappointment though.’
If she says she can’t go with him, he can’t force her to go with him.
Weed told Seoyoon after making the decision.
“Rest at Morata. I’ll finish and return quickly...... Let’s go, Bingryong!”
That as a signal, Bingryong opened up his wings.
Bingryong was barely standing at that point.
Since he didn’t have any strength left in arms or legs, flying in the sky was comparatively easier for him.
With Weed and Alveron on his back, Bingryong flew up to the sky.
After about 3 hours!
“Achoo!”
“Cough!”
Weed and Alveron returned to where they started riding on Bingryong and shaking.
You have caught a serious cold.Physical ability decreased by 45%
Skill effect decreased by 60%The cold can develop into other sickness.
The maximum possible health and mana decreased.
When using Sculpting skill, there’s a possibility of sculptures breaking due to the cold.
With the cold that he never wanted to get again as a bonus!
The reason why everything turned like this was simple.
Bingryong was pretty fast in the sky.
The problem was Weed or Alveron who were riding on top of it had to shake in the cold.
It was cold enough just standing, but they flew through the sky at an incredible speed.
The higher the altitude, the temperature dropped and the wind got harsher.
In the end, they returned unable to endure any more.
As if she knew, Seoyoon was waiting at the spot with a campfire lit.
“Achoo!”
Weed approached the campfire as he coughed.
The old saying was right. If the head was bad, the body had to go through hardships.
Seoyoon thought as she lit campfire.
She was used to camping alone.
Watching carefully if there’s monsters around, she collected wood, lit the fire, and cooked an edible food.
She learned how to cook in the wooden house from the Instructor’s wife.
Since that was when she first met Weed, she can say there was some sort of deep relationship.
Cooking for only one.
She only ate to make hunger disappear, so she only had to cook little.
Recipes were simple too, so she used what she got from hunting.
If she got sick of it, then she ate bread she bought from store or picked wild berries.
Due to such, her cooking skill didn’t go over beginner level 3.
Then, she ate more than necessary as she ate Weed’s cooked food.
‘Delicious.’
It wasn’t so bad to eat food made with someone’s care instead of food made to just rid of hunger.
‘pfft.’
When she was lightly thinking of such, she almost laughed out loud when she saw Weed and Alveron appear.
Their faces and whole bodies were covered with frost. They came back looking like poor frozen rats.
Even if it was Seoyoon, their appearance was horrible enough to make her laugh.
Weed walked with Seoyoon and Alveron toward the Valley of Death.
Using the information gotten from Morata, they moved only using safe areas.
He enjoyed fighting against monsters, but there is a right timing for everything.
They couldn't slow down to hunt while not even knowing what monsters come out from what area.
In the morning they walked while eating, and at night, they crawled into a cave or raised a tent to escape the coldness.
March full of hardship!
0/5000
วัชพืชทำยิ้มมียศฐาบรรดาศักดิ์เขาคิดว่า ตัวตนของเขาปัจจุบันจะมีลักษณะเย็นมากวัชพืชบนตัวมังกรน้ำแข็งแหลมถูก fluttering กับลม และเกราะ Tallok มีเงางามมากขึ้นเช่นทำสิ่งที่ดียิ่งขึ้น ท้องฟ้าเปิดสีแดง ด้วยพระอาทิตย์ตกฉากไม่เหมาะกับแสงและรายการที่เพิ่มลงในผลมีวิธีดูใช่หล่อเมื่อมองจากด้านล่างแน่นอน เขาไม่ได้พิจารณา Bingryong ที่แทบไม่สามารถทนมีวัชพืชคนเดียวรับบนเขา ในทั้งหมดวัชพืชก็มีกระตุ้นการร้องเพลง"ฉันไม่สามารถต้านทานร้องเพลงในสถานดังกล่าว"เขาเอาออกฮาร์ปของเซเรนาที่เขาได้จากโรเดียมDiriringมือของวัชพืชย้ายรูปบนฮาร์ปฮาร์ปร้อง ด้วยเสียงชัดเจนภายใต้ท้องฟ้ามีพระอาทิตย์ตก เล่นฮาร์ปในขณะนั่งอยู่บนตัวมังกรน้ำแข็งนี้ไม่ลักษณะของพระเอกมันเป็นฉากสวยงามที่จะปรากฏขึ้นเฉพาะจากเรื่องราวของกวีที่เมาวัชพืช glanced ที่ Seoyoon'ถ้าเป็นนี้ มากเธออาจได้ fantasies เกี่ยวกับฉัน'ถ้าเขาแสดงความสามารถและความรู้สึกดังกล่าว มันเป็นไปได้พลัส ถ้าเป็นความสวยงามของทิวทัศน์ บางทีเธอจะมาชอบเขาDiriring Diriririวัชพืชยังคงเล่นฮาร์ปซัน sinkingเมาในอารมณ์ฮาร์ปวัชพืชของเล่นทักษะจริง ๆ จริง ๆเขาเล่นสองสามเพลง ด้วยฮาร์ปที่เขามีมานาน เพื่อเพิ่มทักษะของเขาหลังจากเล่นฮาร์ปวัชพืชยิ้มหัวใจของเขาเต้น จะกลายเป็น ฮีโร่ของทัศนียภาพอันสวยงามนี้ เขารู้สึกตื่นเต้นวัชพืช yelled ต่อ Avelon และ Seoyoon ที่อยู่บนพื้นดิน"ลองไปหุบเขาตาย ขี่มังกรน้ำแข็งนี้""........"Seoyoon ไม่ได้พูดคำ เธอเพียงแค่เอาเปิดดูวัชพืชและ Bingryong และกวนหัวของเธอวัชพืชนำเสนออีกครั้ง"ได้ดี เขาเป็นคนรับใช้ของฉัน ดังนั้นสิ่งที่คุณกังวลเกี่ยวกับการไม่มีจะเกิดขึ้น คุณไม่ต้องกลัว คุณสามารถขี่เขากังวลใด ๆ "พวกเขาขี่ไป Bingryong และบินตรงไปที่หุบเขามรณะนี้ถูกขนวัชพืชแผนบนAlveron ขี่ไป Bingryong ไม่ มีปัญหาใด ๆแต่ Seoyoon ยืนที่เธอมี และไม่ได้นั่งบน Bingryong"Hm"วัชพืชรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย'มันจะช่วยมากถ้าสามารถนำเธอ'Berserker จะโฟกัสในการต่อสู้เขาไม่อาจลืมวิธีเธอ massacred มอนสเตอร์แต่จริง ๆ เขาไม่ได้คิดว่า Seoyoon จะมีความจำเป็น'ฉันเสร็จเควสทั้งหมดไม่ว่าพวกเขา'แน่นอน เขาได้ไปผ่านลำบากทุกชนิดความพยายามทั้งหมดที่เขานำไปทำเควสเริ่มต้นจากอะไรอย่างใด ไป โดยหัวหน้าของเขาหน่วยความจำของเขาต่อสู้กับความตายอัศวินกู้คืนอย่างไร Freya ของสินค้าศักดิ์สิทธิ์ใน Lavias และหน่วยความจำในการดูแลของ Paladins เดือนปัดเป่าแวมไพร์เลือดแท้จริงช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นเมื่อเขาสู้รบกับ Legions ของ Undead โซ Orcs ในราบของความหวังมีวิธีทางอ้อมของ Mapan แต่เขาเสมอเป็นคนเดียวในช่วงเวลาสำคัญไม่จำเป็นต้องเป็น disheartened เพราะ Seoyoon จะไม่อยู่กับเขาได้วัชพืชตัดสินใจ' ถ้าเธอไม่ต้องการ ไม่จำเป็นต้องบังคับเธอ มันเป็นบิตของการผิดหวังแม้ว่า.'ถ้าเธอกล่าวว่า เธอไม่ไปกับเขา เขาไม่บังคับให้เธอไปกับเขาวัชพืชบอก Seoyoon หลังจากการตัดสินใจ"พักที่ Morata ฉันจะเสร็จสิ้น และกลับอย่างรวดเร็ว... ไปกันเหอะ Bingryong"ที่เป็นสัญญาณ Bingryong เปิดปีกBingryong แทบยืนณจุดนั้นเนื่องจากไม่ได้มีความแข็งแรงใด ๆ ด้านแขนซ้าย หรือขา บินในท้องฟ้าได้ดีอย่างหนึ่งที่ง่ายขึ้นสำหรับเขาวัชพืชและ Alveron บนเขา Bingryong บินขึ้นท้องฟ้าหลังจากประมาณ 3 ชั่วโมง"Achoo""ไอ"วัชพืชและ Alveron กลับไปที่พวกเขาเริ่มขี่ Bingryong และสั่นคุณได้ติดหวัดร้ายแรงความสามารถทางกายภาพลดลง 45%ผลทักษะลด 60% เย็นสามารถพัฒนาเป็นโรคอื่น ๆสุขภาพเป็นไปได้สูงสุดและ mana ลดลงเมื่อใช้ทักษะ Sculpting มีเป็นไปได้ของประติมากรรมที่ทำลายเนื่องจากความหนาวด้วยความหนาวที่เขาไม่ต้องการได้อีกครั้งเป็นโบนัสเหตุผลที่ทำไมจึงเปิดเช่นนี้ได้ง่ายBingryong ได้อย่างรวดเร็วสวยในท้องฟ้าปัญหาถูกวัชพืช หรือ Alveron ที่ได้ขี่อยู่ด้านบนมีการสั่นในเย็นมันก็เย็นพอเพียงยืน แต่พวกเขาบินผ่านท้องฟ้าที่มีความเร็วเหลือเชื่อสูงกว่าระดับความสูง อุณหภูมิที่ลดลง และลมได้ harsherในสุด พวกเขากลับไม่สามารถยั่งยืนต่อไปว่าเธอรู้ Seoyoon รอคอยที่จุดกับแคมป์ไฟที่สว่าง"Achoo"วัชพืชประดับแคมป์ไฟเป็นเขาไอว่าที่เก่าไม่ถูกต้อง ถ้าหัวไม่ดี ร่างกายมีผ่านลำบากSeoyoon คิดว่า เป็นเธอสว่างแคมป์ไฟเธอใช้การตั้งแคมป์คนเดียวดูอย่างระมัดระวังถ้ามีมอนสเตอร์รอบ ๆ เธอรวบรวมไม้ แสงไฟ และรับประทานอาหารการกินเธอได้เรียนรู้วิธีการปรุงอาหารในบ้านไม้จากภรรยาของผู้สอนตั้งแต่ที่ถูกเมื่อเธอแรกพบวัชพืช เธอสามารถพูดมีบางจัดเรียงของสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งการปรุงอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้นเธอกินเพื่อความหิวหายไป เธอมีการปรุงอาหารเพียงเล็กน้อยเท่านั้นสูตรง่ายเกินไป เพื่อเธอใช้สิ่งที่เธอได้รับจากการล่าสัตว์ถ้าเธอได้ป่วยของมัน แล้วเธอกินขนมปังที่เธอซื้อจากร้านค้า หรือเบิกป่าครบเนื่องจาก เช่นทักษะการทำอาหารของเธอไม่ได้ไปกว่าระดับเริ่มต้นระดับ 3แล้ว เธอกินกว่าความจำเป็นเมื่อเธอกินอาหารปรุงสุกของวัชพืช'อร่อย'มันไม่ได้เลวไปกินอาหารที่ทำ ด้วยเป็นคนดูแลแทนที่จะเพียงแค่กำจัดความหิวอาหาร'pfft 'เมื่อเธอเบา ๆ คิดเช่น เธอเกือบหัวเราะดัง ๆ เมื่อเธอเห็นวัชพืชและ Alveron ปรากฏขึ้นใบหน้าและร่างกายทั้งหมดของพวกเขาถูกปกคลุม ด้วยน้ำแข็ง พวกเขามาพร้อมกลับมองเช่นแช่แข็งหนูยากจนแม้ว่ามันเป็น Seoyoon ลักษณะที่ปรากฏของพวกเขาน่ากลัวพอที่จะทำให้เธอหัวเราะวัชพืชเดิน ด้วย Seoyoon และ Alveron ไปยังหุบเขามรณะพวกเขาใช้ข้อมูลที่รับจาก Morata ย้ายใช้พื้นที่ปลอดภัยเขาเข้าต่อสู้กับมอนสเตอร์ แต่มีช่วงเวลาที่เหมาะสมทุกอย่างพวกเขาไม่สามารถทำให้ช้าลงล่าในขณะที่ไม่ได้รู้ว่ามอนสเตอร์ออกมาจากพื้นที่ใดตอนเช้า เดินขณะรับประทานอาหาร และในเวลากลางคืน ตระเวนเข้าถ้ำ หรือยกเต็นท์หนีทั้งที่มีนาคมเต็มตาย
การแปล กรุณารอสักครู่..
Weed made an arrogant smile.
He thought his current self would look very cool.
Weed riding on an Ice Dragon!
Cape was fluttering with wind and the Armor of Tallok had more shine as well.
To make things even better, the sky was turning red with the sunset.
The scenery was perfect with lighting and items adding onto the effect.
There’s no way to look anything other than handsome when looking up from below.
Of course, he wasn’t considering Bingryong, who was barely able to endure having Weed alone get onto his back, at all.
Weed suddenly had the urge to sing.
“I can’t resist singing in such a place.”
He took out Serena’s Harp he got from Rhodium.
Diriring!
Weed’s hand moved skillfully on the harp.
The harp sang with a clear sound.
Under the sky with sunset, playing the harp while sitting on an Ice Dragon.
Isn’t this the look of a hero!
It was a beautiful scene that would only appear from a drunken poets’ stories.
Weed glanced at Seoyoon.
‘If it’s this much she might get fantasies about me.’
If he showed such capability and sense, it was possible.
Plus, if it’s this beautiful of a scenery, maybe she’ll come to like him.
Diriring. Diririri!
Weed continued to play harp looking at the sinking sun.
Drunk in the mood.
Weed’s harp playing skill wasn’t really bad.
He played few songs with the harp he had for a long time, so his skill increased.
After he played the harp Weed smiled.
His heart beat. To become a hero of this beautiful scenery. He felt excited.
Weed yelled toward Avelon and Seoyoon who were on ground.
“Let’s go to the Valley of Death. Ride on this Ice Dragon!”
"........"
Seoyoon didn’t say a word. She just took turn looking at Weed and Bingryong and stirred her head.
Weed offered once again.
“It’s fine. He’s my servant, so none of what you’re worrying about will happen. You don’t have to be afraid. You can ride him without any worries!”
They rode onto Bingryong and flew straight to the Valley of Death.
This was the transportation Weed planned on!
Alveron rode onto Bingryong without any problem.
But Seoyoon stood where she was and didn’t ride onto Bingryong.
“Hm!”
Weed felt a bit disappointed.
‘It would be a lot of help if I could bring her.’
The Berserker's focus in a battle!
He could never forget the way she massacred the monsters.
But he didn’t really think Seoyoon would be necessary.
‘I completed all the quests no matter how hard they were.’
Of course, he had to go through all kinds of hardships.
All the effort he put to somehow complete quests starting from nothing went by his head.
The memory of him fighting against the Death Knight to recover Freya’s holy item in Lavias, and the memory of taking care of the Paladins for months to exorcise the True Blood Vampires.
The exciting moment when he fought against the Legions of Undead, commanding Orcs at the Plains of Despair.
There was Mapan’s indirect help, but he was always alone in critical moments.
There was no need to be disheartened because Seoyoon wouldn’t be with him.
Weed decided.
‘If she doesn’t want to, there’s no need to force her. It’s bit of a disappointment though.’
If she says she can’t go with him, he can’t force her to go with him.
Weed told Seoyoon after making the decision.
“Rest at Morata. I’ll finish and return quickly...... Let’s go, Bingryong!”
That as a signal, Bingryong opened up his wings.
Bingryong was barely standing at that point.
Since he didn’t have any strength left in arms or legs, flying in the sky was comparatively easier for him.
With Weed and Alveron on his back, Bingryong flew up to the sky.
After about 3 hours!
“Achoo!”
“Cough!”
Weed and Alveron returned to where they started riding on Bingryong and shaking.
You have caught a serious cold.Physical ability decreased by 45%
Skill effect decreased by 60%The cold can develop into other sickness.
The maximum possible health and mana decreased.
When using Sculpting skill, there’s a possibility of sculptures breaking due to the cold.
With the cold that he never wanted to get again as a bonus!
The reason why everything turned like this was simple.
Bingryong was pretty fast in the sky.
The problem was Weed or Alveron who were riding on top of it had to shake in the cold.
It was cold enough just standing, but they flew through the sky at an incredible speed.
The higher the altitude, the temperature dropped and the wind got harsher.
In the end, they returned unable to endure any more.
As if she knew, Seoyoon was waiting at the spot with a campfire lit.
“Achoo!”
Weed approached the campfire as he coughed.
The old saying was right. If the head was bad, the body had to go through hardships.
Seoyoon thought as she lit campfire.
She was used to camping alone.
Watching carefully if there’s monsters around, she collected wood, lit the fire, and cooked an edible food.
She learned how to cook in the wooden house from the Instructor’s wife.
Since that was when she first met Weed, she can say there was some sort of deep relationship.
Cooking for only one.
She only ate to make hunger disappear, so she only had to cook little.
Recipes were simple too, so she used what she got from hunting.
If she got sick of it, then she ate bread she bought from store or picked wild berries.
Due to such, her cooking skill didn’t go over beginner level 3.
Then, she ate more than necessary as she ate Weed’s cooked food.
‘Delicious.’
It wasn’t so bad to eat food made with someone’s care instead of food made to just rid of hunger.
‘pfft.’
When she was lightly thinking of such, she almost laughed out loud when she saw Weed and Alveron appear.
Their faces and whole bodies were covered with frost. They came back looking like poor frozen rats.
Even if it was Seoyoon, their appearance was horrible enough to make her laugh.
Weed walked with Seoyoon and Alveron toward the Valley of Death.
Using the information gotten from Morata, they moved only using safe areas.
He enjoyed fighting against monsters, but there is a right timing for everything.
They couldn't slow down to hunt while not even knowing what monsters come out from what area.
In the morning they walked while eating, and at night, they crawled into a cave or raised a tent to escape the coldness.
March full of hardship!
He thought his current self would look very cool.
Weed riding on an Ice Dragon!
Cape was fluttering with wind and the Armor of Tallok had more shine as well.
To make things even better, the sky was turning red with the sunset.
The scenery was perfect with lighting and items adding onto the effect.
There’s no way to look anything other than handsome when looking up from below.
Of course, he wasn’t considering Bingryong, who was barely able to endure having Weed alone get onto his back, at all.
Weed suddenly had the urge to sing.
“I can’t resist singing in such a place.”
He took out Serena’s Harp he got from Rhodium.
Diriring!
Weed’s hand moved skillfully on the harp.
The harp sang with a clear sound.
Under the sky with sunset, playing the harp while sitting on an Ice Dragon.
Isn’t this the look of a hero!
It was a beautiful scene that would only appear from a drunken poets’ stories.
Weed glanced at Seoyoon.
‘If it’s this much she might get fantasies about me.’
If he showed such capability and sense, it was possible.
Plus, if it’s this beautiful of a scenery, maybe she’ll come to like him.
Diriring. Diririri!
Weed continued to play harp looking at the sinking sun.
Drunk in the mood.
Weed’s harp playing skill wasn’t really bad.
He played few songs with the harp he had for a long time, so his skill increased.
After he played the harp Weed smiled.
His heart beat. To become a hero of this beautiful scenery. He felt excited.
Weed yelled toward Avelon and Seoyoon who were on ground.
“Let’s go to the Valley of Death. Ride on this Ice Dragon!”
"........"
Seoyoon didn’t say a word. She just took turn looking at Weed and Bingryong and stirred her head.
Weed offered once again.
“It’s fine. He’s my servant, so none of what you’re worrying about will happen. You don’t have to be afraid. You can ride him without any worries!”
They rode onto Bingryong and flew straight to the Valley of Death.
This was the transportation Weed planned on!
Alveron rode onto Bingryong without any problem.
But Seoyoon stood where she was and didn’t ride onto Bingryong.
“Hm!”
Weed felt a bit disappointed.
‘It would be a lot of help if I could bring her.’
The Berserker's focus in a battle!
He could never forget the way she massacred the monsters.
But he didn’t really think Seoyoon would be necessary.
‘I completed all the quests no matter how hard they were.’
Of course, he had to go through all kinds of hardships.
All the effort he put to somehow complete quests starting from nothing went by his head.
The memory of him fighting against the Death Knight to recover Freya’s holy item in Lavias, and the memory of taking care of the Paladins for months to exorcise the True Blood Vampires.
The exciting moment when he fought against the Legions of Undead, commanding Orcs at the Plains of Despair.
There was Mapan’s indirect help, but he was always alone in critical moments.
There was no need to be disheartened because Seoyoon wouldn’t be with him.
Weed decided.
‘If she doesn’t want to, there’s no need to force her. It’s bit of a disappointment though.’
If she says she can’t go with him, he can’t force her to go with him.
Weed told Seoyoon after making the decision.
“Rest at Morata. I’ll finish and return quickly...... Let’s go, Bingryong!”
That as a signal, Bingryong opened up his wings.
Bingryong was barely standing at that point.
Since he didn’t have any strength left in arms or legs, flying in the sky was comparatively easier for him.
With Weed and Alveron on his back, Bingryong flew up to the sky.
After about 3 hours!
“Achoo!”
“Cough!”
Weed and Alveron returned to where they started riding on Bingryong and shaking.
You have caught a serious cold.Physical ability decreased by 45%
Skill effect decreased by 60%The cold can develop into other sickness.
The maximum possible health and mana decreased.
When using Sculpting skill, there’s a possibility of sculptures breaking due to the cold.
With the cold that he never wanted to get again as a bonus!
The reason why everything turned like this was simple.
Bingryong was pretty fast in the sky.
The problem was Weed or Alveron who were riding on top of it had to shake in the cold.
It was cold enough just standing, but they flew through the sky at an incredible speed.
The higher the altitude, the temperature dropped and the wind got harsher.
In the end, they returned unable to endure any more.
As if she knew, Seoyoon was waiting at the spot with a campfire lit.
“Achoo!”
Weed approached the campfire as he coughed.
The old saying was right. If the head was bad, the body had to go through hardships.
Seoyoon thought as she lit campfire.
She was used to camping alone.
Watching carefully if there’s monsters around, she collected wood, lit the fire, and cooked an edible food.
She learned how to cook in the wooden house from the Instructor’s wife.
Since that was when she first met Weed, she can say there was some sort of deep relationship.
Cooking for only one.
She only ate to make hunger disappear, so she only had to cook little.
Recipes were simple too, so she used what she got from hunting.
If she got sick of it, then she ate bread she bought from store or picked wild berries.
Due to such, her cooking skill didn’t go over beginner level 3.
Then, she ate more than necessary as she ate Weed’s cooked food.
‘Delicious.’
It wasn’t so bad to eat food made with someone’s care instead of food made to just rid of hunger.
‘pfft.’
When she was lightly thinking of such, she almost laughed out loud when she saw Weed and Alveron appear.
Their faces and whole bodies were covered with frost. They came back looking like poor frozen rats.
Even if it was Seoyoon, their appearance was horrible enough to make her laugh.
Weed walked with Seoyoon and Alveron toward the Valley of Death.
Using the information gotten from Morata, they moved only using safe areas.
He enjoyed fighting against monsters, but there is a right timing for everything.
They couldn't slow down to hunt while not even knowing what monsters come out from what area.
In the morning they walked while eating, and at night, they crawled into a cave or raised a tent to escape the coldness.
March full of hardship!
การแปล กรุณารอสักครู่..
วัชพืชทำให้รอยยิ้มหยิ่ง .
เขาคิดว่าในปัจจุบันของเขาจะดูเย็นมาก .
วัชพืชขี่มังกรน้ำแข็ง !
แหลมถูกกระพือด้วยแรงลมและเกราะของ tallok มีท้าด้วย .
เพื่อให้ได้สิ่งที่ดีกว่า ท้องฟ้าก็กลายเป็นสีแดง กับพระอาทิตย์ตก .
บรรยากาศเหมาะกับรายการแสงและเพิ่มลงในผล .
ไม่มีทางที่จะดูอะไร นอกจากหล่อ เมื่อมองขึ้นไปจากด้านล่าง
แน่นอน เขาไม่ได้พิจารณา bingryong ที่เพิ่งจะสามารถอดทนมีวัชพืชคนเดียวได้รับบนหลังของเขาทั้งหมด วัชพืชก็มีแรงผลักดันให้
" ร้องเพลง ฉันไม่สามารถขัดขืนร้องในสถานที่ดังกล่าว "
เขาเอาเซรีน่าเป็นพิณที่เขาได้รับจากโรเดียม .
diriring !
มือขยับอย่างคล่องแคล่ว วัชพืชบน
พิณพิณร้องเพลงด้วยเสียงที่ชัดเจน .
ภายใต้ท้องฟ้ากับพระอาทิตย์ตก เล่นพิณ ในขณะที่นั่งอยู่บนมังกรน้ำแข็ง .
นี่ไม่ใช่ลักษณะของวีรบุรุษ
มันเป็นฉากสวยงามที่จะปรากฏเฉพาะจากกวีขี้เมา เรื่องวัชพืชดู seoyoon
.
ถ้ามันมากขนาดนี้ เธออาจจะได้จินตนาการเกี่ยวกับฉัน '
ถ้าเขาแสดงให้ความสามารถดังกล่าวและความรู้สึก มันเป็นไปได้ .
บวกถ้ามันเป็นทัศนียภาพที่สวยงามนี้ บางทีเธออาจจะชอบเขา .
diriring . diririri !
กัญชายังคงเล่นพิณมองดวงอาทิตย์จม .
เมาในอารมณ์
วัชพืชของพิณเล่นฝีมือไม่เลวจริงๆ .
เขาเล่นบางเพลงด้วยพิณเขามานาน เขาได้ฝึกทักษะเพิ่มขึ้น หลังจากที่เขาเล่นพิณ
วัชพืชยิ้ม หัวใจของเขาเต้น กลายเป็นฮีโร่ของทัศนียภาพอันงดงามเขารู้สึกตื่นเต้น และ avelon
วัชพืชตะโกนต่อ seoyoon ที่บนพื้นดิน .
" ไปที่หุบเขาแห่งความตาย ขี่มังกรน้ำแข็งนี้ ! "
" . . . . . " seoyoon ไม่ได้พูดสักคำ เธอเพิ่งเปิดดูวัชพืชและ bingryong กวนหัว วัชพืชให้อีกครั้ง
.
" ไม่เป็นไร เขาเป็นคนรับใช้ของฉัน พวกท่านกังวลเรื่องอะไรจะเกิดขึ้น คุณไม่จำเป็นต้องกลัวคุณสามารถขี่มันได้ โดยไม่ต้องเป็นกังวล "
พวกเขาขี่บน bingryong และบินตรงไปยังหุบเขาแห่งความตาย .
นี่คือวัชพืชขนส่งวางแผน !
alveron ขี่บน bingryong ไม่มีปัญหาใด ๆ .
แต่ seoyoon ยืนที่เธอเคยเป็น และไม่ได้นั่งบน bingryong .
" อืม ! "
วัชพืชรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย มันคงจะช่วยได้มากถ้าฉันสามารถพาเธอ '
Berserker ของโฟกัสในการต่อสู้ !
เขาจะไม่มีวันลืมวิธีที่เธอสังหารมอนสเตอร์ .
แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะเป็น seoyoon .
" เสร็จเควสทั้งหมดไม่ว่าพวกเขายากยังไง . . . '
แน่นอน เขาต้องผ่านทุกประเภทของความยากลำบาก .
ความพยายามทั้งหมดที่เขาใส่ไปก็เสร็จเควสเริ่มต้นจากไม่มีอะไร ไปที่หัวของเขา
ความทรงจำของเขาต่อสู้กับอัศวินตายเพื่อกู้เฟรย่าให้รายการใน lavias และหน่วยความจำในการดูแล paladins เดือนเพื่อกำจัดแวมไพร์เลือดแท้ .
น่าตื่นเต้นตอนที่เขาสู้กับพยุหเสนาของ Undead , orcs บัญชาการในที่ราบของความสิ้นหวัง
มี mapan ก็ช่วยทางอ้อม แต่เขาเป็นคนเดียวในช่วงเวลาที่สำคัญ .
ไม่ต้องท้อเพราะ seoyoon ไม่อยู่กับเขา
วัชพืชตัดสินใจ ถ้าเธอไม่ต้องการ ก็ไม่ต้องบังคับเธอ มันเป็นบิตของความผิดหวัง แต่ '
ถ้าเธอไม่ไปกับเขา เขาจะไม่บังคับให้เธอไปกับเขา บอก seoyoon
วัชพืชหลังจากการตัดสินใจ .
" พักผ่อนที่ morata . ผมจะจบและกลับมาอย่างรวดเร็ว . . . . . . . ไปกันเถอะ bingryong ! "
นั่นเป็นสัญญาณ bingryong เปิดปีกของเขา . . . . . .
bingryong แทบจะยืนอยู่ที่จุดที่ .
เพราะเขาไม่มีแรงในแขนหรือขา บินในท้องฟ้าเปรียบเทียบง่ายสำหรับเขา
กับวัชพืชและ alveron บนหลังของเขา bingryong บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
หลังจากที่เกี่ยวกับ 3 ชั่วโมง
" ฮัชเช้ย ! ! "
" ไอ "
alveron วัชพืชและกลับไปที่พวกเขาเริ่มขี่บน bingryong
และสั่นคุณเป็นไข้ร้ายแรง ความสามารถทางกายภาพลดลง 45%
ทักษะผลลดลง 60% เย็นสามารถพัฒนาไปสู่การเจ็บป่วยอื่น ๆที่เป็นไปได้สูงสุดและมานะ
สุขภาพลดลง เมื่อใช้เพียงทักษะ มีความเป็นไปได้ของประติมากรรมแบ่งเนื่องจากการเย็น
กับความเย็นที่เขาไม่เคยต้องการ ได้อีกครั้งเป็นโบนัส !
ทำไมทุกอย่างถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ง่าย .
bingryong ค่อนข้างรวดเร็วในท้องฟ้า .
ปัญหาวัชพืชหรือ alveron ที่ขี่บนมันต้องสั่นหนาว มันก็หนาวพอแล้ว
ยืนอยู่ แต่พวกมันบินผ่านท้องฟ้าที่ความเร็วเหลือเชื่อ .
สูงกว่าระดับความสูงอุณหภูมิลดลง และลมก็แรง .
ในตอนจบ พวกเขากลับไม่สามารถทนอีกต่อไป .
ถ้าเธอรู้seoyoon รออยู่ที่จุดกับแคมป์ไฟจ้า .
" ฮัชเช้ย ! ! "
วัชพืชเข้าหากองไฟ เขากระแอม .
เก่าพูดถูก ถ้าหัวไม่ดี ร่างกายต้องผ่านความยากลำบาก .
seoyoon คิดว่าเธอจุดกองไฟ เธอใช้ในการตั้งแคมป์คนเดียว
.
ดูให้ดีหากมีมอนสเตอร์รอบๆ เขาเก็บไม้จุดไฟและปรุงเป็นอาหารที่กินได้
เธอได้เรียนรู้วิธีการปรุงอาหารในบ้านไม้จากภรรยาของอาจารย์
ตั้งแต่ที่เธอเจอวัชพืชครั้งแรก เธอสามารถพูดได้มีการจัดเรียงบางของความสัมพันธ์ลึก
อาหารเพียงหนึ่ง .
เธอกินให้ความหิวหายไป เลยต้องทำเล็ก ๆน้อย ๆ .
สูตรง่ายๆดังนั้นเธอใช้ สิ่งที่เธอได้จากการล่าสัตว์ .
ถ้าเธอป่วยนะแล้วเธอกินขนมปังที่เธอซื้อมาจากร้านหรือเก็บเบอร์รี่ .
เนื่องจาก เช่น ทักษะการทำอาหารของเธอไม่ได้ไปเริ่มต้นระดับ 3 .
แล้วเธอกินมากกว่าที่จำเป็น ขณะที่เธอกินเนื้อเป็นอาหารที่ปรุงสุก 'delicious .
'
ไม่แย่ที่จะกินอาหารที่ทำมีคนอื่นดูแลแทน อาหารที่ทําให้กำจัดความหิว 'pfft
'
เมื่อเธอค่อย ๆคิด เช่นเธอเกือบจะหัวเราะออกมาเมื่อเธอเห็นวัชพืชและ alveron ปรากฏ .
หน้าและทั้งร่างถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง พวกเขากลับมามองเหมือนหนูแช่แข็งจน .
ถ้าเป็น seoyoon , ลักษณะของพวกเขาน่ากลัวพอที่จะทำให้เธอหัวเราะ และเดิน seoyoon
วัชพืช alveron ทางหุบเขาของความตาย .
โดยใช้ข้อมูลที่ได้จาก morata พวกเขาย้ายไปใช้พื้นที่ปลอดภัย
เขาสนุกกับการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด แต่ก็มีเวลาสำหรับทุกอย่าง
ไม่ได้ชะลอตัวลงล่าในขณะที่ไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ออกมาจากพื้นที่แล้ว .
ตอนเช้า ก็เดินไปกินข้าว และตอนกลางคืนก็คลานเข้าไปในถ้ำ หรือยกเต็นท์เพื่อหนีความหนาว
มีนาคม เต็มไปด้วยความยากลำบาก !
เขาคิดว่าในปัจจุบันของเขาจะดูเย็นมาก .
วัชพืชขี่มังกรน้ำแข็ง !
แหลมถูกกระพือด้วยแรงลมและเกราะของ tallok มีท้าด้วย .
เพื่อให้ได้สิ่งที่ดีกว่า ท้องฟ้าก็กลายเป็นสีแดง กับพระอาทิตย์ตก .
บรรยากาศเหมาะกับรายการแสงและเพิ่มลงในผล .
ไม่มีทางที่จะดูอะไร นอกจากหล่อ เมื่อมองขึ้นไปจากด้านล่าง
แน่นอน เขาไม่ได้พิจารณา bingryong ที่เพิ่งจะสามารถอดทนมีวัชพืชคนเดียวได้รับบนหลังของเขาทั้งหมด วัชพืชก็มีแรงผลักดันให้
" ร้องเพลง ฉันไม่สามารถขัดขืนร้องในสถานที่ดังกล่าว "
เขาเอาเซรีน่าเป็นพิณที่เขาได้รับจากโรเดียม .
diriring !
มือขยับอย่างคล่องแคล่ว วัชพืชบน
พิณพิณร้องเพลงด้วยเสียงที่ชัดเจน .
ภายใต้ท้องฟ้ากับพระอาทิตย์ตก เล่นพิณ ในขณะที่นั่งอยู่บนมังกรน้ำแข็ง .
นี่ไม่ใช่ลักษณะของวีรบุรุษ
มันเป็นฉากสวยงามที่จะปรากฏเฉพาะจากกวีขี้เมา เรื่องวัชพืชดู seoyoon
.
ถ้ามันมากขนาดนี้ เธออาจจะได้จินตนาการเกี่ยวกับฉัน '
ถ้าเขาแสดงให้ความสามารถดังกล่าวและความรู้สึก มันเป็นไปได้ .
บวกถ้ามันเป็นทัศนียภาพที่สวยงามนี้ บางทีเธออาจจะชอบเขา .
diriring . diririri !
กัญชายังคงเล่นพิณมองดวงอาทิตย์จม .
เมาในอารมณ์
วัชพืชของพิณเล่นฝีมือไม่เลวจริงๆ .
เขาเล่นบางเพลงด้วยพิณเขามานาน เขาได้ฝึกทักษะเพิ่มขึ้น หลังจากที่เขาเล่นพิณ
วัชพืชยิ้ม หัวใจของเขาเต้น กลายเป็นฮีโร่ของทัศนียภาพอันงดงามเขารู้สึกตื่นเต้น และ avelon
วัชพืชตะโกนต่อ seoyoon ที่บนพื้นดิน .
" ไปที่หุบเขาแห่งความตาย ขี่มังกรน้ำแข็งนี้ ! "
" . . . . . " seoyoon ไม่ได้พูดสักคำ เธอเพิ่งเปิดดูวัชพืชและ bingryong กวนหัว วัชพืชให้อีกครั้ง
.
" ไม่เป็นไร เขาเป็นคนรับใช้ของฉัน พวกท่านกังวลเรื่องอะไรจะเกิดขึ้น คุณไม่จำเป็นต้องกลัวคุณสามารถขี่มันได้ โดยไม่ต้องเป็นกังวล "
พวกเขาขี่บน bingryong และบินตรงไปยังหุบเขาแห่งความตาย .
นี่คือวัชพืชขนส่งวางแผน !
alveron ขี่บน bingryong ไม่มีปัญหาใด ๆ .
แต่ seoyoon ยืนที่เธอเคยเป็น และไม่ได้นั่งบน bingryong .
" อืม ! "
วัชพืชรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย มันคงจะช่วยได้มากถ้าฉันสามารถพาเธอ '
Berserker ของโฟกัสในการต่อสู้ !
เขาจะไม่มีวันลืมวิธีที่เธอสังหารมอนสเตอร์ .
แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะเป็น seoyoon .
" เสร็จเควสทั้งหมดไม่ว่าพวกเขายากยังไง . . . '
แน่นอน เขาต้องผ่านทุกประเภทของความยากลำบาก .
ความพยายามทั้งหมดที่เขาใส่ไปก็เสร็จเควสเริ่มต้นจากไม่มีอะไร ไปที่หัวของเขา
ความทรงจำของเขาต่อสู้กับอัศวินตายเพื่อกู้เฟรย่าให้รายการใน lavias และหน่วยความจำในการดูแล paladins เดือนเพื่อกำจัดแวมไพร์เลือดแท้ .
น่าตื่นเต้นตอนที่เขาสู้กับพยุหเสนาของ Undead , orcs บัญชาการในที่ราบของความสิ้นหวัง
มี mapan ก็ช่วยทางอ้อม แต่เขาเป็นคนเดียวในช่วงเวลาที่สำคัญ .
ไม่ต้องท้อเพราะ seoyoon ไม่อยู่กับเขา
วัชพืชตัดสินใจ ถ้าเธอไม่ต้องการ ก็ไม่ต้องบังคับเธอ มันเป็นบิตของความผิดหวัง แต่ '
ถ้าเธอไม่ไปกับเขา เขาจะไม่บังคับให้เธอไปกับเขา บอก seoyoon
วัชพืชหลังจากการตัดสินใจ .
" พักผ่อนที่ morata . ผมจะจบและกลับมาอย่างรวดเร็ว . . . . . . . ไปกันเถอะ bingryong ! "
นั่นเป็นสัญญาณ bingryong เปิดปีกของเขา . . . . . .
bingryong แทบจะยืนอยู่ที่จุดที่ .
เพราะเขาไม่มีแรงในแขนหรือขา บินในท้องฟ้าเปรียบเทียบง่ายสำหรับเขา
กับวัชพืชและ alveron บนหลังของเขา bingryong บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
หลังจากที่เกี่ยวกับ 3 ชั่วโมง
" ฮัชเช้ย ! ! "
" ไอ "
alveron วัชพืชและกลับไปที่พวกเขาเริ่มขี่บน bingryong
และสั่นคุณเป็นไข้ร้ายแรง ความสามารถทางกายภาพลดลง 45%
ทักษะผลลดลง 60% เย็นสามารถพัฒนาไปสู่การเจ็บป่วยอื่น ๆที่เป็นไปได้สูงสุดและมานะ
สุขภาพลดลง เมื่อใช้เพียงทักษะ มีความเป็นไปได้ของประติมากรรมแบ่งเนื่องจากการเย็น
กับความเย็นที่เขาไม่เคยต้องการ ได้อีกครั้งเป็นโบนัส !
ทำไมทุกอย่างถึงกลายเป็นแบบนี้ได้ง่าย .
bingryong ค่อนข้างรวดเร็วในท้องฟ้า .
ปัญหาวัชพืชหรือ alveron ที่ขี่บนมันต้องสั่นหนาว มันก็หนาวพอแล้ว
ยืนอยู่ แต่พวกมันบินผ่านท้องฟ้าที่ความเร็วเหลือเชื่อ .
สูงกว่าระดับความสูงอุณหภูมิลดลง และลมก็แรง .
ในตอนจบ พวกเขากลับไม่สามารถทนอีกต่อไป .
ถ้าเธอรู้seoyoon รออยู่ที่จุดกับแคมป์ไฟจ้า .
" ฮัชเช้ย ! ! "
วัชพืชเข้าหากองไฟ เขากระแอม .
เก่าพูดถูก ถ้าหัวไม่ดี ร่างกายต้องผ่านความยากลำบาก .
seoyoon คิดว่าเธอจุดกองไฟ เธอใช้ในการตั้งแคมป์คนเดียว
.
ดูให้ดีหากมีมอนสเตอร์รอบๆ เขาเก็บไม้จุดไฟและปรุงเป็นอาหารที่กินได้
เธอได้เรียนรู้วิธีการปรุงอาหารในบ้านไม้จากภรรยาของอาจารย์
ตั้งแต่ที่เธอเจอวัชพืชครั้งแรก เธอสามารถพูดได้มีการจัดเรียงบางของความสัมพันธ์ลึก
อาหารเพียงหนึ่ง .
เธอกินให้ความหิวหายไป เลยต้องทำเล็ก ๆน้อย ๆ .
สูตรง่ายๆดังนั้นเธอใช้ สิ่งที่เธอได้จากการล่าสัตว์ .
ถ้าเธอป่วยนะแล้วเธอกินขนมปังที่เธอซื้อมาจากร้านหรือเก็บเบอร์รี่ .
เนื่องจาก เช่น ทักษะการทำอาหารของเธอไม่ได้ไปเริ่มต้นระดับ 3 .
แล้วเธอกินมากกว่าที่จำเป็น ขณะที่เธอกินเนื้อเป็นอาหารที่ปรุงสุก 'delicious .
'
ไม่แย่ที่จะกินอาหารที่ทำมีคนอื่นดูแลแทน อาหารที่ทําให้กำจัดความหิว 'pfft
'
เมื่อเธอค่อย ๆคิด เช่นเธอเกือบจะหัวเราะออกมาเมื่อเธอเห็นวัชพืชและ alveron ปรากฏ .
หน้าและทั้งร่างถูกปกคลุมด้วยน้ำค้างแข็ง พวกเขากลับมามองเหมือนหนูแช่แข็งจน .
ถ้าเป็น seoyoon , ลักษณะของพวกเขาน่ากลัวพอที่จะทำให้เธอหัวเราะ และเดิน seoyoon
วัชพืช alveron ทางหุบเขาของความตาย .
โดยใช้ข้อมูลที่ได้จาก morata พวกเขาย้ายไปใช้พื้นที่ปลอดภัย
เขาสนุกกับการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด แต่ก็มีเวลาสำหรับทุกอย่าง
ไม่ได้ชะลอตัวลงล่าในขณะที่ไม่รู้ว่ามอนสเตอร์ออกมาจากพื้นที่แล้ว .
ตอนเช้า ก็เดินไปกินข้าว และตอนกลางคืนก็คลานเข้าไปในถ้ำ หรือยกเต็นท์เพื่อหนีความหนาว
มีนาคม เต็มไปด้วยความยากลำบาก !
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Which section should be a sacred place.S
- เมื่อคืนนี้
- ราคาเท่าไหร่
- Lighting measured on fruit regardless of
- จุดทิ้งขยะ
- อ่านหน่อยเถอะนะ(ok)ดีมากๆๆ ...จริงๆ นะ..
- Intact
- Do not show face...body only
- สรุปแล้วธงนี้แสดงถึง สันติภาพ ความสงบ แล
- อ่านหน่อยเถอะนะ(ok)ดีมากๆๆ ...จริงๆ นะ..
- ตัวแทนของ Hisense
- มีความสุขคนละแบบ
- กินมื้อเช้าด้วยนะ
- รัก
- Encourage
- ฉันมีค่าเท่านี้ผลลัพธ์ (ภาษาอังกฤษ) 1:I
- Lighting measured on fruit regardless of
- Take your time
- by customers are already spending.
- Step over
- ถอดชุดกระเดื่องราวลิ้น
- ราคาเท่าไหร่
- Thanapat said he would submit the outcom
- โลกาภิวัตน์ที่มาพร้อมกับกระแสของทุนนิยม
