which is almost negligible towards

which is almost negligible towards the end of drying. The availability of free water at this stage is getting lesser. In general, too high
drying rate was not recommended for cocoa drying as this will retain most of the acids inside the beans and cause excessive acidity
in the finished chocolate products (Mc Donald et al., 1981; Jinap et
al., 1994). Excessive bean acidity will cause improper flavour
development during roasting and the sour note cannot be removed
even in the subsequent chocolate conching process.
By having a closer look at the effect of overnight tempering at
ambient during the first tempering period (TP1) moisture reduction was greatest in the 60C as compared to those at 70C and
80C(Table 2). The reduction in moisture content during TP2
was about 0.15% and not as significant as compared to TP1 in the
60C treatment. The drop in moisture content was due to two factors namely the residual heat inside the beans still sufficient to
evaporate small amount of moisture and also due to the driving
force (moisture gradient) exist between the inner core and the
drier outer surface.Table 2shows that the higher the moisture
content before TP1 (e.g. 24.18% at temperature 60C), the greater
is the moisture content reduction and vice versa.Thakur and Gupta
(2006) reported similar observation in paddy grain drying with
intervening rest period where moisture diffusivity was higher
when the grain was rested at higher moisture content as compared
to those at lower moisture content. The diffusivity at this stage is a
function of both residual grain temperature and moisture content.
The higher moisture diffusivity at this stage results in greater
moisture reduction during the tempering period.
The best model describing the thin layer drying characteristic
was chosen as the one with the highestR
2
values, the lowestv
2
and RMSE values. In all cases, theR
2
, v
2
and RMSE values range
from 0.9462 to 0.9887, 0.0017 to 0.0178 and 0.0309 to 0.1153,
respectively. The new model was able to present the highestR
2
values (0.9837–0.9887), the lowestv
2
(0.0022–0.0057, except in the
80C treatment) and the lowest RMSE (0.0309–0.0591) values in
all three drying temperature treatments as compared to other thin
layer models (Tables 3–5). Based on these figures, the new model
(Model IX) was found to be the best fitted model to describe the
drying curves in all the temperatures tested.
Fig. 4shows the comparison of the predicted and experimental
values. The new model was able to describe the drying process
quite closely especially for the first eight hours of drying. Deviation
between the experimental and predicted data occurred thereafter
in the second (60–80C) and third period (60C) of drying. However, the new model was able to produce smaller deviation as compared to the other models tested (Models I–VIII) in these periods.
The deviation is due to the inclusion of the tempering period which
creates a discontinuity in the drying curve due to the absence of
heating. Nevertheless, the application of semi-theoretical models
to describe the kinetics of combined drying-tempering process
has been reported by researchers previously (Togrul and Pehlivan,
2004; Doymaz, 2005a; Cihan et al., 2007; Akpinar and Bicer, 2008).
The Page equation was found in several literatures to be able to fit
drying curves of various food products (Jayas et al., 1991) while the
two-term model is basically derived from the first two terms of
the analytical solution of the diffusion equation. By combining
the advantages of these two factors the new model was found able
to outperform other models tested.
3.2. Effective diffusivities

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซึ่งเป็นระยะเกือบสิ้นแห้ง พร้อมฟรีน้ำในขั้นตอนนี้จะได้รับน้อยกว่า ในทั่วไป มากเกินไปอัตราการอบแห้งที่ไม่แนะนำสำหรับโกโก้แห้งนี้จะรักษาส่วนใหญ่ของกรดภายในถั่ว และทำให้มีมากเกินไปในผลิตภัณฑ์ช็อกโกแลตสำเร็จรูป (แม็คโดนัลด์ et al., 1981 Jinap ร้อยเอ็ดal., 1994) มีถั่วมากเกินไปจะทำให้รสชาติที่ไม่เหมาะสมในช่วงระหว่างการคั่วหมายเหตุเปรี้ยวแบบไม่เอาออกแม้ในกระบวนการ conching ช็อกโกแลตตามมาโดยผลของการแบ่งเบาบรรเทาค้างคืนที่แวดล้อมในช่วงแรกแบ่งเบาบรรเทาลดความชื้นระยะเวลา (TP1) ถูกสุดใน C 60 เมื่อเทียบกับผู้ที่ 70 C และ80 C (ตาราง 2) การลดในชื้นระหว่าง TP2ประมาณ 0.15% และไม่เป็นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ TP1 ในการการรักษา 60 C หล่นในชื้นเกิดจากสองปัจจัยคือความร้อนส่วนที่เหลือภายในเมล็ดยังเพียงพอต่อการระเหย ของความชื้น และเนื่อง จากการขับขี่เล็กน้อยแรง (ไล่ระดับความชื้น) ที่มีอยู่ระหว่างแกนภายในและพื้นผิวด้านนอกแห้งตาราง 2shows ที่ความชื้นสูงเนื้อหาก่อน TP1 (เช่น 24.18% ที่อุณหภูมิ 60 C), ยิ่งเป็นความชื้นเนื้อหาลดทางระหว่างThakur และกุปตา(2006) รายงานสังเกตคล้ายในเมล็ดข้าวแห้งด้วยรอบระยะเวลาอยู่ระหว่างกลางเหลือที่ diffusivity ความชื้นได้สูงเมื่อเมล็ดข้าวที่ถูกคัดสรรที่ความชื้นสูงเนื้อหาเป็นการเปรียบเทียบผู้ที่ต่ำชื้น Diffusivity ในขั้นตอนนี้เป็นการฟังก์ชันของเมล็ดข้าวตกค้างอุณหภูมิและความชื้นเนื้อหาDiffusivity ความชื้นสูงในระยะนี้ผลมากขึ้นลดความชื้นช่วง temperingอธิบายลักษณะการอบแห้งชั้นบางรูปแบบสุดถูกเลือกให้เป็นหนึ่งด้วย highestR2ค่า lowestv2และค่า RMSE ในทุกกรณี เธอ2, v2และช่วงค่า RMSEจาก 0.9462 0.9887, 0.0017-0.0178 และ 0.0309 การ 0.1153ตามลำดับ รูปแบบใหม่สามารถนำเสนอได้ highestR2ค่า (0.9837 – 0.9887), lowestv2(0.0022 – 0.0057 ยกเว้นในการ80 C รักษา) และค่า RMSE (0.0309 – 0.0591) ต่ำสุดในทั้งสามที่แห้งอุณหภูมิรักษาเมื่อเทียบกับอื่น ๆ บางชั้นรุ่น (ตารางที่ 3 – 5) ตามตัวเลขเหล่านี้ รุ่นใหม่(รุ่น IX) พบเป็น ส่วนติดตั้งแบบจำลองเพื่ออธิบายการการอบแห้งเส้นโค้งทั้งหมดอุณหภูมิทดสอบFig. 4shows การเปรียบเทียบการคาดการณ์ และการทดลองค่า รูปแบบใหม่สามารถอธิบายกระบวนการแห้งค่อนข้างใกล้ชิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ 8 ชั่วโมงแรกของการทำให้แห้ง ความแตกต่างระหว่างทดลอง และคาดการณ์ข้อมูลเกิดขึ้นหลังจากนั้นสอง (60-80 C) และระยะที่สาม (60 C) ของแห้ง อย่างไรก็ตาม รูปแบบใหม่สามารถผลิตความเบี่ยงเบนที่เล็กเมื่อเทียบกับอื่น ๆ แบบทดสอบ (รุ่นฉัน – VIII) ในรอบมีความแตกต่างเนื่องจากการรวมของรอบระยะเวลา tempering ที่สร้างเป็นโฮในโค้งแห้งเนื่องจากการขาดงานของความร้อน อย่างไรก็ตาม การประยุกต์แบบจำลองทฤษฎีกึ่งอธิบายจลนพลศาสตร์ของการอบแห้งแบ่งเบาบรรเทากระบวนการโดยรวมมีการรายงาน โดยนักวิจัยก่อนหน้านี้ (Togrul และ Pehlivan2004 Doymaz, 2005a Cihan et al., 2007 Akpinar ก Bicer, 2008)พบหน้าสมการใน literatures ต่าง ๆ ได้พอดีการอบแห้งเส้นโค้งต่าง ๆ ผลิตภัณฑ์อาหาร (Jayas et al., 1991) ในขณะระยะสองรุ่นโดยทั่วไปได้จากเงื่อนไขสองแก้ปัญหาวิเคราะห์ของสมการการแพร่ โดยรวมข้อดีของปัจจัยเหล่านี้สองรุ่นใหม่พบได้มีประสิทธิภาพสูงกว่ารุ่นอื่น ๆ ทดสอบ3.2 การ diffusivities มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งเกือบจะเล็กน้อยในตอนท้ายของการอบแห้ง ความพร้อมของน้ำดื่มฟรีในขั้นตอนนี้จะได้รับน้อย โดยทั่วไปสูงเกินไป
อัตราการอบแห้งไม่ได้แนะนำให้ใช้ในการอบแห้งโกโก้เช่นนี้จะยังคงมีมากที่สุดของกรดภายในถั่วและก่อให้เกิดความเป็นกรดมากเกินไป
ในผลิตภัณฑ์ช็อคโกแลตสำเร็จรูป (Mc โดนัลด์และคณะ, 1981;. Jinap และ
al., 1994) ความเป็นกรดถั่วมากเกินไปจะทำให้เกิดรสชาติที่ไม่เหมาะสม
การพัฒนาในระหว่างการคั่วและโน้ตไม่สามารถเอาออก
แม้จะอยู่ในช็อคโกแลตที่ตามมากระบวนการ conching.
โดยมีเวลามองใกล้ที่ผลของการแบ่งเบาบรรเทาค้างคืนที่
โดยรอบในช่วงระยะเวลาการแบ่งเบาบรรเทาแรก (TP1) ลดความชื้นเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ใน 60 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับผู้ที่ 70 องศาเซลเซียสและ
80 องศาเซลเซียส (ตารางที่ 2) การลดลงของปริมาณความชื้นในช่วง TP2
เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 0.15% และไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ TP1 ใน
60? C การรักษา การลดลงของปริมาณความชื้นเป็นผลมาจากสองปัจจัยคือความร้อนที่เหลือภายในถั่วยังคงเพียงพอที่จะ
ระเหยจำนวนเงินขนาดเล็กของความชื้นและยังเกิดจากการขับรถ
แรง (ลาดความชื้น) อยู่ระหว่างแกนและ
2shows surface.Table นอกแห้งที่ สูงความชื้น
เนื้อหาก่อน TP1 (เช่น 24.18% ที่ 60 อุณหภูมิองศาเซลเซียส) มากขึ้น
คือการลดความชื้นและรอง versa.Thakur และ Gupta
(2006) รายงานการสังเกตที่คล้ายกันในการอบแห้งเมล็ดข้าวที่มี
การแทรกแซงระยะเวลาที่เหลือที่แพร่ความชื้นเป็น สูงขึ้น
เมื่อข้าวได้พักผ่อนที่ความชื้นสูงเมื่อเทียบ
กับผู้ที่มีความชื้นต่ำ แพร่กระจายในขั้นตอนนี้เป็น
ฟังก์ชั่นของทั้งสองอุณหภูมิข้าวคงเหลือและความชื้น.
แพร่ความชื้นที่สูงขึ้นในผลการขั้นตอนนี้มากขึ้นใน
การลดความชื้นในช่วงระยะเวลาการแบ่งเบาบรรเทา.
รูปแบบที่ดีที่สุดที่จะอธิบายถึงลักษณะการอบแห้งชั้นบาง ๆ
ที่ได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งด้วย highestR
2
ค่า lowestv
2
และค่า RMSE ในทุกกรณี theR
2
, v
2
และช่วงค่า RMSE
0.9462-0.9887, 0.0017-0.0178 และ 0.0309-0.1153,
ตามลำดับ รุ่นใหม่ก็สามารถที่จะนำเสนอ highestR
2
ค่า (0.9837-0.9887) lowestv
2
(0.0022-0.0057 ยกเว้นใน
80? การรักษา C) และต่ำสุด RMSE (0.0309-0.0591) ค่าใน
ทั้งสามการรักษาอุณหภูมิการอบแห้งเป็น เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ บาง
รุ่นชั้น (ตารางที่ 3-5) ขึ้นอยู่กับตัวเลขเหล่านี้รุ่นใหม่
(รุ่น IX) พบว่ารูปแบบการติดตั้งที่ดีที่สุดเพื่ออธิบาย
เส้นโค้งการอบแห้งในอุณหภูมิทั้งหมดผ่านการทดสอบ.
รูป 4shows เปรียบเทียบการคาดการณ์และการทดลอง
ค่า รุ่นใหม่ก็สามารถที่จะอธิบายขั้นตอนการอบแห้ง
ค่อนข้างใกล้ชิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแปดชั่วโมงแรกของการอบแห้ง เบี่ยงเบน
ระหว่างการทดลองและการคาดการณ์ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นข้อมูล
ในที่สอง (60-80 องศาเซลเซียส) และยุคที่สาม (60 องศาเซลเซียส) ของการอบแห้ง แต่รูปแบบใหม่ก็สามารถที่จะผลิตความเบี่ยงเบนที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับรุ่นอื่น ๆ ที่ผ่านการทดสอบ (รุ่น I-VIII) ในช่วงเวลาเหล่านี้.
ส่วนเบี่ยงเบนเกิดจากการรวมของระยะเวลาการแบ่งเบาบรรเทาซึ่ง
สร้างความต่อเนื่องในการอบแห้งเส้นโค้งเนื่องจาก กรณีที่ไม่มี
ความร้อน อย่างไรก็ตามประยุกต์ใช้แบบจำลองกึ่งทฤษฎี
เพื่ออธิบายจลนศาสตร์ของกระบวนการอบแห้ง-แบ่งเบารวม
ได้รับการรายงานก่อนหน้านี้โดยนักวิจัย (Togrul และ Pehlivan,
2004; Doymaz, 2005a; Cihan et al, 2007;. Akpinar และ Bicer 2008)
สมหน้าถูกพบในวรรณกรรมหลายที่จะสามารถให้พอดีกับ
เส้นโค้งการอบแห้งของผลิตภัณฑ์อาหารต่างๆ (Jayas et al., 1991) ในขณะที่
รูปแบบสองคำที่มาจากพื้นครั้งแรกที่สองแง่ของ
การแก้ปัญหาการวิเคราะห์การกระจายความเท่าเทียม โดยการรวม
ข้อดีของทั้งสองปัจจัยรูปแบบใหม่ถูกค้นพบความสามารถที่
ดีกว่ารุ่นอื่น ๆ ที่ผ่านการทดสอบ.
3.2 สัมประสิทธิ์การแพร่ที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งเกือบจะกระจอกในตอนท้ายของการอบแห้ง ประโยชน์ของน้ำฟรีในขั้นตอนนี้จะน้อยกว่า โดยทั่วไป อัตราการอบแห้งเกินไป
ไม่แนะนำสำหรับโกโก้อบแห้งนี้จะรักษาส่วนใหญ่ของกรดภายในเมล็ดและทำให้เกิดความเป็นกรดมากเกินไป
ในเสร็จผลิตภัณฑ์ช็อกโกแลต ( Mc Donald et al . , 1981 ;
jinap et al . , 1994 )ความเป็นกรดมากเกินไป จะทำให้การพัฒนากลิ่นรสถั่ว
ไม่เหมาะสมในระหว่างคั่วและไม่สามารถทราบเปรี้ยวถูกลบออก
แม้ในช็อกโกแลต conching ภายหลังกระบวนการ .
โดยดูผลกระทบของการค้างคืนที่อุณหภูมิในช่วงระยะเวลาการเทมเปอร์
( TP1 ) การลดความชื้นมากที่สุดใน 60  C เมื่อเทียบกับผู้ที่  C 70 และ 80 
C ( ตารางที่ 2 )การลดความชื้นในช่วง tp2
ประมาณ 0.15% และไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ TP1 ใน
60  C รักษา การลดลงของความชื้น เนื่องจาก 2 ปัจจัย ได้แก่ ที่เหลือร้อนภายในเมล็ดก็เพียงพอ

ระเหยจำนวนเล็ก ๆของความชื้นและยังเนื่องจากขับรถ
บังคับ ( ไล่ระดับความชื้นอยู่ระหว่างชั้นในและชั้นนอก
แห้งผิวตาราง 2shows ที่สูงกว่าความชื้น
เนื้อหาก่อน TP1 ( เช่น 24.18 % ที่อุณหภูมิ 60  C ) ให้มากขึ้น
คือความชื้นลดลงและในทางกลับกัน Thakur Gupta
( 2006 ) และรายงานการสังเกตที่คล้ายคลึงกันในพื้นที่การอบแห้งด้วยอุณหภูมิความชื้นช่วงพักที่ไหน
แทรกแซงสูงกว่า
เมื่อเมล็ดถูกจับที่ระดับความชื้นเมื่อเทียบ
ที่ความชื้นต่ำอุณหภูมิในขั้นตอนนี้เป็นฟังก์ชันของอุณหภูมิทั้งสองที่เหลือ
เม็ดและปริมาณความชื้น ความชื้น ความชื้น
สูงกว่าในขั้นตอนนี้ได้ผลในการลดความชื้นในช่วงระยะเวลาการเทมเปอร์มากกว่า
.
ที่ดีที่สุดแบบจำลองอธิบายการอบแห้งชั้นบางลักษณะ
ถูกเลือกเป็นหนึ่งกับ highestr
2

lowestv ค่าต่าง และค่า RMSE 2
. ในทุกกรณีที่มี
2
v
2
,และ
ช่วงค่าจากการ 0.9887 0.9462 RMSE , 2552 และเพื่อและเพื่อ 0.1153
0.0309 , ตามลำดับ รูปแบบใหม่ที่สามารถนำเสนอ highestr
2
ค่า ( 0.9837 – 0.9887 ) , lowestv
2
( 0.0022 –ปัสสาวะ , ยกเว้นใน
80  C รักษา ) และ ค่า RMSE ( 0.0309 – 0.0591 ) ค่า
3 รักษาอุณหภูมิการอบแห้งเมื่อเทียบกับรุ่นอื่นๆ (
ชั้นบาง ๆ ตารางที่ 3 – 5 ) ขึ้นอยู่กับตัวเลขเหล่านี้
รุ่นใหม่ ( รุ่นที่ 9 ) พบว่า มีการติดตั้งที่ดีที่สุดแบบจำลองเพื่ออธิบายเส้นโค้งการอบแห้งในอุณหภูมิทดสอบ
.
รูปที่ 4shows เปรียบเทียบการทำนายและทดลอง
ค่า รูปแบบใหม่ที่สามารถอธิบายกระบวนการอบแห้ง
อย่างใกล้ชิดทีเดียวโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแปดชั่วโมงแรกของการอบแห้ง ส่วนกลุ่มทดลองและทำนาย

ข้อมูลที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นในวินาที ( 60 – 80  C ) และช่วงชั้นที่ 3 ( 60  C ) ของการอบแห้ง อย่างไรก็ตาม รูปแบบใหม่ที่สามารถผลิตส่วนที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับอื่น ๆแบบทดสอบ ( แบบฉัน ) 8 ) ในช่วงเวลาเหล่านี้
เบี่ยงเบนเนื่องจากการรวมของการสร้างไม่ต่อเนื่องในช่วงที่
เส้นโค้งการอบแห้งเนื่องจากขาด
ร้อน อย่างไรก็ตาม การใช้แบบจำลองทางทฤษฎี
กึ่งอธิบายจลนพลศาสตร์ของการอบแห้งการรวมกระบวนการ
ได้รับการรายงานโดยนักวิจัยก่อนหน้านี้ ( togrul และ pehlivan
, 2004 ; doymaz , 2005a ; cihan et al . , 2007 ; akpinar และ bicer , 2008 ) .
หน้าสมการที่พบในวรรณคดีหลาย จะสามารถให้พอดีกับเส้นโค้งของ
อบแห้งผลิตภัณฑ์อาหารต่างๆ ( jayas et al . , 1991 ) ในขณะที่
สองเทอมแบบเป็นพื้นที่ได้มาจากสองส่วนแรกของ
โซลูชันการวิเคราะห์การแพร่ของสมการ โดยการรวม
ข้อดีของปัจจัยเหล่านี้สองรูปแบบใหม่ พบว่ามีประสิทธิภาพสูงกว่าแบบทดสอบอื่น ๆได้
.
2 . diffusivities อย่างมีประสิทธิภาพ