Lengel and Daft also asserted that

Lengel and Daft also asserted that not all executives or managers in organizations demonstrate the same skill in making effective media choices for communications, matching message contents with media richness. High performing executives or managers tend to be more "sensitive" to richness requirements in media selection than low performing manager. In other words, they select rich media for non-routine messages and lean media for routine messages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lengel และ Daft ยังคนที่ ผู้บริหารหรือผู้จัดการในองค์กรไม่แสดงให้เห็นถึงทักษะเดียวกันในการเลือกสื่อสำหรับการสื่อสาร เนื้อหาของข้อความที่ตรงกันกับความรุ่มรวยของสื่อ ผู้บริหารประสิทธิภาพสูงหรือผู้บริหารมักจะ "อ่อนไหว" ความร่ำรวยในการเลือกสื่อผู้จัดการประสิทธิภาพต่ำกว่า ในคำอื่น ๆ พวกเขาเลือกสื่อสำหรับข้อความที่ไม่ใช่งานประจำ และเรียนรู้สื่อสำหรับข้อความตามปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Lengel และบ้ายังถูกกล่าวหาว่าไม่ให้ผู้บริหารหรือผู้จัดการทุกคนในองค์กรแสดงให้เห็นถึงทักษะที่เหมือนกันในการเลือกสื่อที่มีประสิทธิภาพสำหรับการสื่อสารที่ตรงกับเนื้อหาของข้อความกับสื่อความร่ำรวย ผู้บริหารที่มีประสิทธิภาพสูงหรือผู้จัดการมีแนวโน้มที่จะมากขึ้น "สำคัญ" ให้ความอุดมสมบูรณ์ความต้องการในการเลือกสื่อกว่าผู้จัดการประสิทธิภาพต่ำ ในคำอื่น ๆ ที่พวกเขาเลือกสื่อสมบูรณ์สำหรับข้อความที่ไม่ใช่งานประจำและสื่อยันสำหรับข้อความตามปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และยังกล่าวหาว่าโง่เลงเกิลไม่ใช่ผู้บริหารหรือผู้จัดการในองค์กรแสดงให้เห็นถึงทักษะเดียวกันในการเลือกสื่อที่มีประสิทธิภาพเพื่อการสื่อสาร จับคู่ข้อความเนื้อหาด้วยสื่อความมั่งคั่ง สูงเนินผู้บริหารหรือผู้จัดการมักจะเป็นมากขึ้น " อ่อนไหว " ความร่ำรวยความต้องการในการเลือกสื่อต่ำแสดงผู้จัดการ ในคำอื่น ๆพวกเขาเลือกสื่อที่อุดมไปด้วยสำหรับไม่รูทีนข้อความและสื่อยันข้อความตามปกติ