“Peng!”With the sound of glass shat

“Peng!”

With the sound of glass shattering, the scene in front of Lin Xintong’s eyes, the black stoned square, the astonished crowd and that youth shattered. They turned into countless fragments before disappearing. And Lin Xintong found herself lying in a forest.

She was lying on the grass in the woods. Her white dress was spread out across the grass like a blooming white rose.

But her black hair had turned white just like her dress as a result of the Yin Qi entering her body.

Her white hair spread out, becoming part of the white rose.

She closed her eyes, with eyelashes slightly trembling. Each distinct eyelash formed a layer of crystalline ice.

Her skin also became somewhat like crystal. Her fingers had completely become transparent like crystal.

Cold, too cold…

She could feel the biting cold. This cold came from her meridians, spreading to her whole body; finally turning into crystalline ice as it continued to spread.

She felt that she was about to die. The natural Yin meridians from her body produced frost Yin Qi which would eventually devour her body.

So, I never ever awoke…

To travel the world hand in hand with him, having the same ages as the moons and suns, all of them was just a illusion formed at the end of my life, just before I died…

Including the Great Empress mystic realm, it was also a dream…

It could even be possible that approaching the time of my death itself was a dream?

Then will I “wake” up from that dream? After I “wake” up, will it still be a dream?

When is it a dream, and when is it reality?

Will the layers of dreams within a dream continue on all the way…Will I be lost inside them, forever unable to wake up?

The crystalline ice gradually covered Lin Xintong’s body. The beauty from it made it hard for anyone to wish to desecrate it, but at the same time, it had an eerie sense of silence.

This silence was completely out of place from the surrounding lush and vibrant forest…

Chapter 461: Dream Within a Dream

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ยี่เป็ง"สีดำเมา ด้วยเสียงแก้วเหมือนห้องกระจก ฉากหน้าตาหลินซินตง สแควร์ ประหลาดใจฝูงชน และเยาวชนที่มลาย พวกเขากลายเป็นเศษนับไม่ถ้วนก่อนที่จะหายไป และหลินซินตงพบตัวเองนอนอยู่ในป่าเธอกำลังนอนบนพื้นหญ้าในป่า ชุดของเธอสีขาวถูกลุกลามข้ามหญ้าเช่นดอกกุหลาบขาวบานสะพรั่งแต่ผมของเธอสีดำหันขาวเช่นเดียวกับการแต่งตัวของเธอจากฉีหยินที่เข้าสู่ร่างกายของเธอผมสีขาวของเธอกางออก กลายเป็น ส่วนหนึ่งของกุหลาบขาวเธอปิดดวงตาของเธอ ด้วยขนตาที่สั่นเล็กน้อย ขนตาที่แตกต่างกันแต่ละชั้นของผลึกน้ำแข็งที่เกิดขึ้นผิวของเธอยังกลายเป็นเหมือนผลึก นิ้วของเธออย่างสมบูรณ์กลายเป็นโปร่งใสเหมือนคริสตัลเย็น เย็นเกินไป...เธออาจรู้สึกเย็นกัดได้ เย็นนี้มาจากเส้นเมอริเดียนของเธอ แพร่กระจายไปร่างกายของเธอ ในที่สุดก็ กลายเป็นผลึกน้ำแข็งเป็นมันยังคงแพร่กระจายเธอรู้สึกว่า เธอจะตาย เส้นเมอริเดียนหยินธรรมชาติจากร่างกายของเธอผลิตน้ำแข็งหยินฉีซึ่งในที่สุดจะกินร่างกายของเธอดังนั้น ฉันไม่เคยตื่นขึ้นมา...เดินจับมือกับเขา มีอายุเดียวกันเป็นดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ โลกทั้งหมดเป็นเพียงภาพลวงตาเกิดขึ้นในตอนท้ายชีวิตของฉัน เพียงก่อนตายฉัน...รวมถึงดินแดนลึกลับดีเอ็มเพรส ก็เป็นฝัน...มันก็อาจจะเป็นไปได้ว่า ใกล้เวลาตายของตัวเองเป็นความฝันแล้ว จะ "สมัคร" จากความฝัน หลังจากที่ "สมัคร" มันจะยังคงเป็นความฝันเมื่อใดที่ความฝัน และเมื่อมันเป็นจริงจะชั้นของความฝันในความฝันต่อไป... จะฉันหายไปภายในพวกเขา ไม่ตลอดไปการปลุกผลึกน้ำแข็งค่อย ๆ ปกคลุมร่างกายหลินซินตง ความงามจากมันทำยากสำหรับใครต้องการ desecrate มัน แต่ในเวลาเดียวกัน มันมีความรู้สึกที่น่าขนลุกของเงียบเงียบนี้ได้อย่างสมบูรณ์จากสถานที่จากป่าโดยรอบเขียวชอุ่ม และมีชีวิตชีวา...บทที่ 461: ฝันในความฝัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เพ้ง" ด้วยเสียงป่นปี้แก้วฉากในสายตาของหลิน Xintong ของสีดำขว้างด้วยก้อนหินสี่เหลี่ยมฝูงชนประหลาดใจและเยาวชนที่แตก พวกเขากลายเป็นเศษนับไม่ถ้วนก่อนที่จะหาย และหลิน Xintong พบว่าตัวเองนอนอยู่ในป่า. เธอกำลังนอนอยู่บนพื้นหญ้าในป่า ชุดสีขาวของเธอถูกกระจายออกไปทั่วพื้นหญ้าสีขาวเหมือนดอกกุหลาบ. แต่ผมสีดำของเธอได้กลายเป็นสีขาวเช่นเดียวกับชุดของเธอเป็นผลมาจากหยินฉีเข้าสู่ร่างกายของเธอ. ผมสีขาวของเธอแพร่กระจายออกไปกลายเป็นส่วนหนึ่งของดอกกุหลาบสีขาวเธอปิดตาของเธอกับขนตาสั่นเล็กน้อย แต่ละคนที่แตกต่างกันรูปแบบขนตาชั้นของผลึกน้ำแข็ง. ผิวของเธอก็กลายเป็นเหมือนคริสตัล นิ้วมือของเธอได้กลายเป็นสมบูรณ์โปร่งใสเหมือนคริสตัล. เย็นเย็นเกินไป ... เธอจะรู้สึกกัดเย็น เย็นนี้มาจากเส้นเมอริเดียนของเธอแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างกายของเธอ ในที่สุดก็กลายเป็นน้ำแข็งผลึกขณะที่มันยังคงแพร่กระจาย. เธอรู้สึกว่าเธอกำลังจะตาย ธรรมชาติเส้นเมอริเดียนหยินจากร่างกายของเธอผลิตน้ำค้างแข็งหยินฉีซึ่งท้ายที่สุดจะเผาผลาญร่างกายของเธอ. ดังนั้นผมไม่เคยตื่นขึ้นมา ... จะเดินทางมือโลกในมือกับเขามีทุกเพศทุกวัยเช่นเดียวกับดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ทั้งหมดของพวกเขาเป็นเพียง ภาพลวงตาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของชีวิตของฉันก่อนที่ฉันตาย ... รวมทั้งการที่ดีคุณหญิง Mystic ดินแดนมันก็เป็นความฝัน ... มันก็อาจจะเป็นไปได้ว่าใกล้เวลาของการตายของฉันเองเป็นความฝัน? จากนั้นเราจะ "ปลุก "ขึ้นมาจากความฝันที่? หลังจากที่ผม "ตื่น" ขึ้นมันจะยังคงเป็นความฝัน? เมื่อมันเป็นความฝันและเมื่อมันเป็นความจริง? จะชั้นของความฝันที่อยู่ในความฝันดำเนินการต่อในทุกทาง ... ฉันจะหายไปภายในพวกเขาตลอดไปไม่สามารถที่จะ ตื่นขึ้นมา? น้ำแข็งผลึกค่อยๆปกคลุมร่างกายหลิน Xintong ของ . ความงามจากมันทำให้มันยากสำหรับทุกคนที่จะต้องการที่จะทำลายมัน แต่ในเวลาเดียวกันก็มีความรู้สึกที่น่าขนลุกของความเงียบความเงียบนี้ได้อย่างสมบูรณ์ออกจากสถานที่จากป่าไม้เขียวชอุ่มและมีชีวิตชีวาโดยรอบ ... บทที่ 461: ฝันใน ฝัน