มีกระทาชายคนหนึ่งซึ่งมีอาชีพตัดฟืน

มีกระทาชายคนหนึ่งซึ่งมีอาชีพตัดฟืน ในระหว่างการเดินทางออกไปตัดฟืนได้เดินผ่านบ้านของชายผู้หนึ่งที่เลี้ยงสุนัขเอาไว้ จู่ๆสุนัขตัวนั้นได้กระโจนเข้ามาหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาจึงใช้ขวานจามสุนัขตัวนั้นตาย เจ้าของสุนัขตัวนั้นจึงได้ยื่นฟ้องต่อศาลสถิตยุติธรรม
ผู้พิพากษาถามชายตัดฟืนขึ้นว่า: “ทำไมท่านถึงฆ่าสุนัขตัวนั้นตายกันเล่า?”
“เพราะว่าหมามันกระโจนโถมตัวเข้าหาข้า ข้านั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันตัว ข้าจึงควงขวานแล้วจามมันตาย” ชายตัดฟืนตอบ
ผู้พิพากษาถามอีกว่า: “แล้วทำไมท่านจึงไม่หันด้ามขวานไปข้างหน้าละ?”
ชายตัดฟืนตอบขึ้นมาว่า “ถ้าสุนัขตัวนั้นมันคิดจะกัดข้าด้วยหางของมันหละก็ ข้าก็ควรหันด้ามขวานไปข้างหน้า
แต่มันกลับแยกเขี้ยวกระโจนเข้าใส่ข้า ข้าจึงหันคมขวานเข้ารับมันจึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้วนี่ท่าน”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีกระทาชายคนหนึ่งซึ่งมีอาชีพตัดฟืนในระหว่างการเดินทางออกไปตัดฟืนได้เดินผ่านบ้านของชายผู้หนึ่งที่เลี้ยงสุนัขเอาไว้จู่ๆสุนัขตัวนั้นได้กระโจนเข้ามาหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวเขาจึงใช้ขวานจามสุนัขตัวนั้นตายเจ้าของสุนัขตัวนั้นจึงได้ยื่นฟ้องต่อศาลสถิตยุติธรรมผู้พิพากษาถามชายตัดฟืนขึ้นว่า: "ทำไมท่านถึงฆ่าสุนัขตัวนั้นตายกันเล่า"ชายตัดฟืนตอบ "เพราะว่าหมามันกระโจนโถมตัวเข้าหาข้าข้านั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันตัวข้าจึงควงขวานแล้วจามมันตาย"ผู้พิพากษาถามอีกว่า: "แล้วทำไมท่านจึงไม่หันด้ามขวานไปข้างหน้าละ"ชายตัดฟืนตอบขึ้นมาว่า "ถ้าสุนัขตัวนั้นมันคิดจะกัดข้าด้วยหางของมันหละก็ข้าก็ควรหันด้ามขวานไปข้างหน้าแต่มันกลับแยกเขี้ยวกระโจนเข้าใส่ข้าข้าจึงหันคมขวานเข้ารับมันจึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้วนี่ท่าน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาจึงใช้ขวานจามสุนัขตัวนั้น ตาย ข้านั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันตัวข้า จึงควงขวานแล้วจามมันตาย "ตัดฟืนคุณชายตอบคุณผู้พิพากษาถามอีกว่าได้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีกระทาชายคนหนึ่งซึ่งมีอาชีพตัดฟืนในระหว่างการเดินทางออกไปตัดฟืนได้เดินผ่านบ้านของชายผู้หนึ่งที่เลี้ยงสุนัขเอาไว้จู่ๆสุนัขตัวนั้นได้กระโจนเข้ามาหาเขาอย่างไม่ทันตั้งตัวเขาจึงใช้ขวานจามสุนัขตัวนั้นตายเจ้าของสุนัขตัวนั้นจึงได้ยื่นฟ้องต่อศาลสถิตยุติธรร แองผู้พิพากษาถามชายตัดฟืนขึ้นว่า : " ทำไมท่านถึงฆ่าสุนัขตัวนั้นตายกันเล่า ? "" เพราะว่าหมามันกระโจนโถมตัวเข้าหาข้าข้านั้นจึงจำเป็นต้องป้องกันตัวข้าจึงควงขวานแล้วจามมันตาย " ชายตัดฟืนตอบผู้พิพากษาถามอีกว่า : " แล้วทำไมท่านจึงไม่หันด้ามขวานไปข้างหน้าละ ? "ชายตัดฟืนตอบขึ้นมาว่า " ถ้าสุนัขตัวนั้นมันคิดจะกัดข้าด้วยหางของมันหละก็ข้าก็ควรหันด้ามขวานไปข้างหน้าแต่มันกลับแยกเขี้ยวกระโจนเข้าใส่ข้าข้าจึงหันคมขวานเข้ารับมันจึงเป็นเรื่องสมเหตุสมผลแล้วนี่ท่าน "