AbstractFrom a high point in 1940,

Abstract
From a high point in 1940, near the end of the economic depression of the 1930s, the proportion of persons 18 to 29 years of age who were living with their parents declined to a low point in 1960, near the end of the baby boom, and rose moderately by 1984. The recent increase occurred during several years of high rates of marriage postponement, college enrollment, unemployment, divorce, and births to unmarried mothers. This paper documents the changes since 1940 and presents selected demographic characteristics of young adults living in their parental homes in 1980. The tables are based on data from the U.S. Census Bureau's decennial censuses and Current Population Survey.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อจากจุดสูงในปี 1940 ใกล้สุดของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในปี 1930 สัดส่วนของคนอายุ 18 ถึง 29 ปีที่อยู่กับพ่อแม่ปฏิเสธไปยังจุดต่ำใน 1960 ใกล้สิ้นสุดบูมเด็ก และกุหลาบปานกลาง โดย 1984 เพิ่มล่าสุดเกิดขึ้นในระหว่างปีอัตราสูงของเลื่อนการแต่งงาน ลงทะเบียนวิทยาลัย ว่างงาน หย่าร้าง และเกิดบุตรมารดา เอกสารนี้เอกสารการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 1940 และแสดงเลือกประชากรลักษณะของคนหนุ่มสาวที่อาศัยอยู่ในบ้านของผู้ปกครองในปี 1980 ตารางอ้างอิงตามข้อมูลของสำนักงานสำมะโนประชากรสหรัฐฯ decennial สำมะโนและการสำรวจประชากรปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
จากจุดที่สูงในปี 1940 ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของภาวะเศรษฐกิจตกต่ำของปี 1930 ที่มีสัดส่วนของคน 18-29 ปีที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาปฏิเสธที่จะจุดต่ำสุดในปี 1960 ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของบูมทารก และเพิ่มขึ้นในระดับปานกลางโดยปี 1984 เพิ่มขึ้นล่าสุดเกิดขึ้นในช่วงหลายปีของอัตราที่สูงของการเลื่อนการแต่งงาน, การลงทะเบียนเรียนที่วิทยาลัยการว่างงาน, การหย่าร้างและเกิดจากมารดาที่ยังไม่ได้แต่งงาน กระดาษนี้เอกสารการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 และนำเสนอเลือกลักษณะทางประชากรของคนหนุ่มสาวที่อาศัยอยู่ในบ้านของผู้ปกครองของพวกเขาในปี 1980 ตารางจะขึ้นอยู่กับข้อมูลจากสำมะโนประชากรสิบปีละครั้งสำนักสำมะโนประชากรสหรัฐและปัจจุบันการสำรวจประชากร