「...But if you couldn't find them o

「...But if you couldn't find them or you couldn't make peace with them, Snow still has me, Elle-sensei and the kids at the orphanage. Don't forget that okay?」

「...Un, thanks Lute-kun.」


I hugged her closely in order—to transmit not just by words, but also by the warmth—to let her know she was not alone in this world.


「Is it okay to hear the sound of Lute-kun's chest a little bit more?」

「Uh-huh, you can listen all you like.」

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「...แต่ถ้าคุณไม่สามารถค้นหาได้ หรือคุณไม่สามารถทำสันติภาพกับพวกเขา หิมะยังมีฉัน แอลอาจารย์ และเด็ก ๆ ที่มูลนิธิสงเคราะห์เด็ก อย่าลืมว่าดี? 」「...สหประชาชาติ ขอบคุณลูท-kun. 」ฉัน hugged เธออย่างใกล้ชิดในลำดับ — ส่งไม่เพียง แค่คำ แต่ยังอบอุ่น — เพื่อให้เธอรู้ว่า เธอไม่ใช่คนเดียวในโลกนี้「Is มันเยี่ยมได้ยินเสียงของลูท-kun ของหน้าอกเล็กน้อยบิตเพิ่มเติม? 」「Uh-ฮะ คุณสามารถฟังทั้งหมดที่คุณชอบได้」

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 ... แต่ถ้าคุณไม่สามารถหาพวกเขาหรือคุณไม่สามารถทำให้ความสงบสุขกับพวกเขาหิมะยังคงมีฉัน, Elle-อาจารย์และเด็กที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า อย่าลืมว่าโอเค? 」「 ... ไม่ขอบคุณพิณคุง. ' ฉันกอดเธออย่างใกล้ชิดเพื่อที่จะส่งไม่ได้เป็นเพียงคำพูด แต่ยังมีความอบอุ่นเพื่อให้เธอรู้ว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียวในนี้ โลก. 「มันโอเคที่จะได้ยินเสียงของหน้าอกพิณคุงนิด ๆ หน่อย ๆ ? 」「 Uh-huh, คุณสามารถฟังสิ่งที่คุณชอบ. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 . . . . . . . แต่ถ้าคุณไม่พบพวกเขา หรือคุณไม่สามารถสร้างสันติกับพวกเขา หิมะยังคงมีฉัน แอล คุณครูและเด็กๆที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า อย่าลืมว่า โอเค ? 」

「พิณ . . . . . . . และขอบคุณ คุง 」


ฉันกอดเธออย่างใกล้ชิด เพื่อที่จะส่ง ไม่ใช่แค่คำพูด แต่ยังโดยความอบอุ่น ให้รู้ว่าเธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้เพียงลำพัง


「มันโอเคที่จะได้ยินเสียงของพิณคุง หน้าอกนิดหน่อย เพิ่มเติม」

「ฮะ คุณสามารถฟังสิ่งที่คุณชอบ 」