Selective Attention.A bottleneck re

Selective Attention.
A bottleneck restricts the rate of flow, as, say, in the narrow neck of a milk bottle. The narrower the bottleneck, the lower the rate of flow.

Broadbent's, Treisman's, and Deutsch and Deutsch Models of Attention are all bottleneck models because they predict we cannot consciously attend to all of our sensory input at the same time.

This limited capacity for paying attention is therefore a bottleneck and the models each try to explain how the material that passes through the bottleneck is selected.

Broadbent's Filter Model of Selective Attention

Donald Broadbent is recognized as one of the major contributors to the information processing approach, which started with his work with air traffic controllers during the war. In that situation a number of competing messages from departing and incoming aircraft are arriving continuously, all requiring attention. The air traffic controller finds s/he can deal effectively with only one message at a time and so has to decide which is the most important. Broadbent designed an experiment (dichotic listening) to investigate the processes involved in switching attention which are presumed to be going on internal in our heads.


Broadbent (1958) argued that information from all of the stimuli presented at any given time enters a sensory buffer. One of the inputs is then selected on the basis of its physical characteristics for further processing by being allowed to pass through a filter. Because we have only a limited capacity to process information, this filter is designed to prevent the information-processing system from becoming overloaded. The inputs not initially selected by the filter remain briefly in the sensory buffer, and if they are not processed they decay rapidly. Broadbent assumed that the filter rejected the non-shadowed or unattended message at an early stage of processing.

Broadbent wanted to see how people were able to focus their attention (selectively attend), and to do this he deliberately overloaded them with stimuli - they had too many signals, too much information to process at the same time.

One of the ways Broadbent achieved this was by simultaneously sending one message (a 3-digit number) to a person's right ear and a different message (a different 3-digit number) to their left ear. Participants were asked to listen to both messages at the same time and repeat what they heard. This is known as a 'dichotic listening task'.
Broadbent was interested in how these would be repeated back. Would the participant repeat the digits back in the order that they were heard (order of presentation), or repeat back what was heard in one ear followed by the other ear (ear-by-ear). He actually found that people made fewer mistakes repeating back ear by ear and would usually repeat back this way.

Results from this research led Broadbent to produce his 'filter' model of how selective attention operates. Broadbent concluded that we can pay attention to only one channel at a time - so his is a single channel model.


In the dichotic listening task each ear is a channel. We can listen either to the right ear (that's one channel) or the left ear (that's another channel). Broadbent also discovered that it is difficult to switch channels more than twice a second. So you can only pay attention to the message in one ear at a time - the message in the other ear is lost, though you may be able to repeat back a few items from the unattended ear. This could be explained by the short-term memory store which holds onto information in the unattended ear for a short time.


Broadbent thought that the filter, which selects one channel for attention, does this only on the basis of PHYSICAL CHARACTERISTICS of the information coming in: for example, which particular ear the information was coming to, or the type of voice. According to Broadbent the meaning of any of the messages is not taken into account at all by the filter. All SEMANTIC PROCESSING (processing the information to decode the meaning, in other words understand what is said) is carried out after the filter has selected the channel to pay attention to. So whatever message is sent to the unattended ear is not understood.
Because we have only a limited capacity to process information, this filter is designed to prevent the information-processing system from becoming overloaded. The inputs not initially selected by the filter remain briefly in the sensory buffer store, and if they are not processed they decay rapidly. Broadbent assumed that the filter rejected the non-shadowed or unattended message at an early stage of processing.


Evaluation of Broadbent's Model

1. Broadbent's dichotic listening experiments have been criticized because:


•The early studies all used people who were unfamiliar with shadowing and so found it very difficult and demanding. Eysenck & Keane (1990) claim that the inability of naive participants to shadow successfully is due to their unfamiliarity with the shadowing task rather than an inability of the attentional system.



•Participants reported after the entire message had been played - it is possible that the unattended message is analyzed thoroughly but participants forget.


•Analysis of the unattended message might occur below the level of conscious awareness. For example, research by Von Wright et al (1975) indicated analysis of the unattended message in a shadowing task. A word was first presented to participants with a mild electric shock. When the same word was later presented to the unattended channel, participants registered an increase in GSR (indicative of emotional arousal and analysis of the word in the unattended channel).


•More recent research has indicated the above points are important: e.g. Moray (1959) studied the effects of practice. Naive subjects could only detect 8% of digits appearing in either the shadowed or non-shadowed message, Moray (an experienced 'shadower') detected 67%.
2. Broadbent's theory predicts that hearing your name when you are not paying attention should be impossible because unattended messages are filtered out before you process the meaning - thus the model cannot account for the 'Cocktail Party Phenomenon'.


3. Other researchers have demonstrated the 'cocktail party effect' (Cherry, 1953) under experimental conditions and have discovered occasions when information heard in the unattended ear 'broke through' to interfere with information participants are paying attention to in the other ear. This implies some analysis of meaning of stimuli must have occurred prior to the selection of channels. In Broadbent's model the filter is based solely on sensory analysis of the physical characteristics of the stimuli.


Treisman's Attenuation Model

Selective attention requires that stimuli are filtered so that attention is directed. Broadbent's model suggests that the selection of material to attend to (that is, the filtering) is made early, before semantic analysis.

Treisman's (1964) model retains this early filter which works on physical features of the message only. The crucial difference is that Treisman's filter ATTENUATES rather than eliminates the unattended material. Attenuation is like turning down the volume so that if you have 4 sources of sound in one room (TV, radio, people talking, baby crying) you can turn down or attenuate 3 in order to attend to the fourth.

The result is almost the same as turning them off, the unattended material appears lost. But, if a non-attended channel includes your name, for example, there is a chance you will hear it because the material is still there.



Treisman agreed with Broadbent that there was a bottleneck, but disagreed with the location. Treisman carried out experiments using the speech shadowing method. Typically, in this method participants are asked to simultaneously repeat aloud speech played into one ear (called the attended ear) whilst another message is spoken to the other ear.

In one shadowing experiment, identical messages were presented to two ears but with a slight delay between them. If this delay was too long, then participants did not notice that the same material was played to both ears. When the unattended message was ahead of the shadowed message by up to 2 seconds, participants noticed the similarity. If it is assumed the unattended material is held in a temporary buffer store, then these results would indicate that the duration of material held in sensory buffer store is about 2 seconds.

In an experiment with bilingual participants, Treisman presented the attended message in English and the unattended message in a French translation. When the French version lagged only slightly behind the English version, participants could report that both messages had the same meaning. Clearly, then, the unattended message was being processed for meaning and Broadbent's Filter Model, where the filter extracted on the basis of physical characteristics only, could not explain these findings. The evidence suggests that Broadbent's Filter Model is not adequate, it does not allow for meaning being taken into account.

Treisman's ATTENUATION THEORY, in which the unattended message is processed less thoroughly than the attended one, suggests processing of the unattended message is attenuated or reduced to a greater or lesser extent depending on the demands on the limited capacity processing system.

Treisman suggested messages are processed in a systematic way, beginning with analysis of physical characteristics, syllabic pattern, and individual words. After that, grammatical structure and meaning are processed. It will often happen that there is insufficient processing capacity to permit a full analysis of unattended stimuli. In that case, later analyses will be omitted. This theory neatly predicts that it will usually be the physical characteristics of unattended inputs which are.Working Memory
by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ความสนใจ.
คอขวดจำกัดอัตราการไหล เป็น พูด คอแคบของขวดนม ขวดที่แคบกว่า ล่างอัตราการไหล

ของบรอดเบนท์ Treisman ของ และภาษา และรูปแบบภาษาความสนใจมีรูปขวดทั้งหมดเนื่องจากพวกเขาทำนายว่า เราสติไม่เข้าเข้าทางประสาทสัมผัสของเราทั้งหมดในเวลาเดียวกัน

นี้จำกัดความสามารถในการให้ความสนใจจึงเป็นคอขวด และโมเดลแต่ละพยายามที่จะอธิบายวิธีเลือกวัสดุที่ผ่านคอขวด

ของบรอดเบนท์ตัวกรองแบบจำลองของงานสนใจ

โดนัลด์บรอดเบนท์ถูกรู้จักว่าเป็นหนึ่งร่วมสมทบหลักไปข้อมูลการประมวลผลวิธีการ ซึ่งเริ่มต้น ด้วยการทำงานของเขากับตัวควบคุมจราจรอากาศระหว่างสงคราม ในสถานการณ์ที่ข้อความตัวเลขของการแข่งขันจากการออก และเข้ามาเดินทางมาอย่างต่อเนื่อง ความสนใจจำเป็นต้องทั้งหมด ควบคุมการจราจรอากาศพบหล่อสามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยข้อความเพียงหนึ่งครั้ง และให้ มีการตัดสินใจซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สุด บรอดเบนท์ออกแบบการทดลองที่ (ฟัง dichotic) การตรวจสอบกระบวนการเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนความสนใจซึ่ง presumed ย่างเข้าสู่ภายในในหัวของเรา


บรอดเบนท์ (1958) โต้เถียงว่า ข้อมูลจากสิ่งเร้าที่นำเสนอในเวลาที่กำหนดทั้งหมดใส่บัฟเฟอร์รับความรู้สึก อินพุตหนึ่งแล้วเลือกตามลักษณะทางกายภาพของงานโดยจะสามารถผ่านตัวกรอง เพราะเรามีเฉพาะความจุที่จำกัดการประมวลผลข้อมูล ตัวกรองนี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเป็นระบบประมวลผลข้อมูล อินพุตที่ไม่เริ่มต้นเลือกตัวสั้น ๆ อยู่ในบัฟเฟอร์รับความรู้สึก และถ้าการประมวลผลไม่ ว่าการเสื่อมสลายอย่างรวดเร็ว บรอดเบนท์สันนิษฐานว่า ตัวปฏิเสธข้อความที่ไม่ได้แรเงา หรือไม่ที่มีระยะแรก ๆ ของการประมวลผล

บรอดเบนท์อยากดูว่าคนมีความสามารถเน้นความสนใจ (เลือกรับ), และทำเขานี้โดยเจตนาเกิดพวกเขา ด้วยสิ่งเร้า - มีสัญญาณมากเกินไป มากเกินไปข้อมูลการประมวลผลในเวลาเดียวกัน

หนึ่งวิธีบรอดเบนท์สำเร็จนี้ได้ โดยส่งข้อความหนึ่ง (ตัวเลข 3 หมายเลข) กับหูขวาของคนและความแตกต่างกัน (ตัวเลข 3 จำนวนอื่น) ไปหูซ้ายของพวกเขาพร้อม ผู้เข้าร่วมได้ต้องฟังข้อความทั้งสองในเวลาเดียวกัน และทำซ้ำสิ่งที่พวกเขาได้ยิน นี้เรียกว่า 'dichotic ฟังงาน' .
บรอดเบนท์มีความสนใจในวิธีนี้จะทำซ้ำกลับ จะเรียนซ้ำตัวเลขในใบสั่งที่พวกเขาได้ยิน (สั่งงานนำเสนอ), ขึ้นซ้ำกลับสิ่งได้ยินในหูตามอื่น ๆ หู (หูด้วยหู) เขาพบจริงที่คนทำผิดน้อยลงซ้ำกลับหูด้วยหู และจะมักจะทำซ้ำกลับทางนี้

ผลจากงานวิจัยนี้บรอดเบนท์นำผลิตรุ่นของเขา 'กรอง' สนใจเลือกวิธีทำงาน บรอดเบนท์สรุปว่า เราสามารถใส่ช่องเดียวที - เพื่อให้เขาได้มีช่องทางเดียวรุ่น


dichotic งานฟังหูแต่ละเป็นช่องสัญญาณ เราสามารถฟังหูขวา (ซึ่งเป็นช่องทางหนึ่ง) หรือหูซ้าย (ที่เป็นช่องทางอื่น) บรอดเบนท์ยังค้นพบว่า มันเป็นเรื่องยากสลับช่องมากกว่าสองครั้งที่สอง ดังนั้นคุณสามารถเพียงใส่ข้อความในหูครั้ง - ข้อความในหูจะหายไป แม้ว่าคุณอาจทำซ้ำกลับบางรายการจากหูแบบอัตโนมัติ นี้สามารถอธิบายได้ โดยจัดเก็บหน่วยความจำระยะสั้นซึ่งมีการลงข้อมูลในหูเป็นเวลาสั้น ๆ ไม่ ได้


บรอดเบนท์คิดว่า ตัวกรองที่เลือกช่องหนึ่งสำหรับความสนใจ ทำเฉพาะตามลักษณะทางกายภาพของข้อมูลที่มา: ตัวอย่าง หูเฉพาะซึ่งข้อมูลที่ได้มา หรือชนิดของเสียง บรอดเบนท์ตาม ความหมายของข้อความจะไม่นำมาพิจารณาเลย โดยตัวกรอง ทั้งหมดความหมายการประมวลผล (ประมวลผลข้อมูลการถอดรหัสความหมาย ในคำอื่นๆ เข้าใจจะพูด) จะดำเนินการหลังจากที่ตัวเลือกช่องทางการ ดังนั้นข้อความใดถูกส่งไปยังหูไม่เป็นไม่เข้าใจการ
เนื่องจากเรามีเฉพาะความจุที่จำกัดการประมวลผลข้อมูล ตัวกรองนี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเป็นระบบประมวลผลข้อมูล อินพุตที่ไม่เริ่มต้นเลือกตัวสั้น ๆ อยู่ในเก็บบัฟเฟอร์รับความรู้สึก และถ้าพวกเขาจะไม่ประมวลผล เหล่านั้นเสื่อมสลายอย่างรวดเร็ว บรอดเบนท์สันนิษฐานว่า ตัวปฏิเสธข้อความที่ไม่ได้แรเงา หรือไม่ที่มีระยะแรก ๆ ของการประมวลผล


แบบจำลองการประเมินของบรอดเบนท์ของ

1 ทดลองฟัง dichotic ของบรอดเบนท์ได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์เนื่องจาก:


•The ศึกษาก่อนผู้ใช้ทั้งหมดที่ได้คุ้นเคยกับการแรเงา และเพื่อ พบยากมาก และต้อง การ Eysenck &คีน (1990) ข้อเรียกร้องที่ไม่ขำน่าร่วมกับเงาเรียบร้อยแล้วเนื่องจาก unfamiliarity ของพวกเขากับงาน shadowing มากกว่าไม่สามารถระบบ attentional


•Participants รายงานหลังจากที่มีการเล่นข้อความทั้งหมด - เป็นไปได้ว่า ข้อความอัตโนมัติจะวิเคราะห์อย่างละเอียด แต่คนลืม


•Analysis ของข้อความอัตโนมัติอาจเกิดขึ้นต่ำกว่าระดับของการรับรู้สติได้ ตัวอย่าง งานวิจัย โดยฟอน Wright et al (1975) ระบุวิเคราะห์ข้อความอัตโนมัติในงาน shadowing คำแรกได้นำเสนอไปร่วมกับช็อตไฟฟ้าอ่อน เมื่อคำเดียวกันในภายหลังได้นำเสนอช่องทางอัตโนมัติ ร่วมลงทะเบียนเพิ่มใน GSR (ชี้ของเร้าอารมณ์อารมณ์) และการวิเคราะห์คำในช่องไม่


•More วิจัยล่าสุดได้ระบุจุดดังกล่าวมีความสำคัญ: เช่น เรย์ (1959) ศึกษาผลของการปฏิบัติการ เรื่อง naive สามารถตรวจพบเพียง 8% ของตัวเลขที่ปรากฏในแบบมีเงา หรือไม่แรเงาข้อความ เรย์ (มีประสบการณ์ ' shadower') ตรวจพบ 67% ได้
2 ทฤษฎีของบรอดเบนท์ทำนายว่า ได้ยินชื่อของคุณเมื่อคุณไม่มีจ่ายความสนใจควรจะเป็นไปไม่ได้เนื่องจากข้อความอัตโนมัติจะถูกกรองออกระหว่างความหมาย - ดัง แบบไม่บัญชีสำหรับ 'ค็อกเทลปาร์ตี้ปรากฏการณ์' .


3 นักวิจัยอื่น ๆ ได้แสดงให้เห็นว่า 'ปาร์ตี้ค็อกเทลผล' (เชอร์รี่ 1953) ภายใต้เงื่อนไขทดลอง และได้ค้นพบโอกาสเมื่อข้อมูลที่ได้ยินในหูอัตโนมัติ 'ยากจนผ่าน' รบกวนข้อมูล ร่วมจะจ่ายความสนใจไปในหูอื่น ๆ นี้หมายถึงการวิเคราะห์ความหมายของสิ่งเร้าบางอย่างต้องเกิดขึ้นก่อนการเลือกช่อง ในรูปแบบของบรอดเบนท์ ตัวจะขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ลักษณะทางกายภาพของสิ่งเร้าทางประสาทสัมผัสเท่านั้น


แบบจำลองของ Treisman อ่อน

ต้องสนใจเลือกที่จะกรองสิ่งเร้าเพื่อให้ตรงความสนใจ แบบจำลองของบรอดเบนท์แนะนำที่เลือกวัสดุร่วมลง (นั่นคือ การกรอง) ทำก่อน ก่อนที่จะวิเคราะห์ความหมาย

รูปของ Treisman (1964) จะกรองช่วงนี้ที่ทำงานในลักษณะทางกายภาพของข้อความเท่านั้น ข้อแตกต่างสำคัญคือ Treisman ที่กรอง ATTENUATES มากกว่ากำจัดวัสดุที่ไม่ มีความยาวเป็นเช่นเปิดลงไดรฟ์ข้อมูลเพื่อว่าถ้าคุณมีแหล่งที่ 4 เสียงในหนึ่งห้อง (โทรทัศน์ วิทยุ พูดคุย คน เด็กร้องไห้) คุณสามารถปิด หรือ attenuate 3 เพื่อฟังสี่

ผลคือเกือบเหมือนกับปิดมัน วัสดุอัตโนมัติปรากฏหายไป แต่ ถ้าช่องสัญญาณไม่เข้าร่วมประกอบด้วยชื่อของคุณ เช่น มีโอกาสที่คุณจะได้ยินก็ เพราะวัสดุนั้นยังคงมี


Treisman ตกลงกับบรอดเบนท์ที่ มีคอขวด แต่ disagreed กับสถานที่ Treisman ดำเนินการทดลองโดยใช้คำพูดวิธีการแรเงา โดยปกติ ในวิธีนี้ ผู้เข้าร่วมจะต้องซ้ำเสียงกันเสียงเข้าหู (เรียกว่าหู attended) เล่นขณะพูดอีกข้อความหนึ่งไปอื่น ๆ หู

ทดลองในการแรเงาหนึ่ง ข้อความเหมือนกันได้แสดง กับสองหู แต่ มีความล่าช้าเล็กน้อยระหว่างการ ถ้าระหว่างนี้ยาวเกินไป แล้วผู้เรียนได้สังเกตเห็นว่า วัสดุเดียวกับที่เล่นกับหูทั้งสอง เมื่อข้อความอัตโนมัติก่อนข้อความที่มีเงาถึง 2 วินาที ผู้เรียนสังเกตเห็นความคล้ายกัน ถ้าจะถือว่าเป็นวัสดุแบบอัตโนมัติ จะจัดขึ้นในร้านค้า บัฟเฟอร์ชั่วคราว ผลลัพธ์เหล่านี้จะ แสดงว่า ระยะเวลาของวัสดุที่จัดเก็บบัฟเฟอร์รับความรู้สึกได้ประมาณ 2 วินาที

ในการทดลองกับผู้เรียนสองภาษา Treisman แสดง attended ข้อความในภาษาอังกฤษและข้อความอัตโนมัติในการแปลภาษาฝรั่งเศส เมื่อรุ่นฝรั่งเศส lagged เพียงเล็กน้อยหลังเวอร์ชันภาษาอังกฤษ ผู้เรียนสามารถรายงานว่า ทั้งสองข้อความมีความหมายเดียวกัน ชัดเจน แล้ว ข้อความไม่ถูกประมวลผลสำหรับความหมายและรูปแบบตัวกรองของบรอดเบนท์ ที่กรองแยกตามลักษณะทางกายภาพเท่านั้น ไม่สามารถอธิบายผลการวิจัยเหล่านี้ หลักฐานแนะนำว่า ของบรอดเบนท์กรองรุ่นไม่เพียงพอ มันไม่อนุญาตหมายถึง นำเข้าบัญชี

ทฤษฎีอ่อนของ Treisman ซึ่งข้อความอัตโนมัติการประมวลผลน้อยอย่างเดียว attended แนะนำการประมวลผลข้อความอัตโนมัติไฟฟ้าเคร... หรือลดขอบเขตมากกว่า หรือน้อยกว่าขึ้นอยู่กับความต้องการของระบบประมวลผลจำกัดกำลังการผลิต

Treisman แนะนำข้อความที่มีการประมวลผลอย่างเป็นระบบ เริ่มต้น ด้วยการวิเคราะห์ลักษณะทางกายภาพ ลาย syllabic และคำแต่ละคำ หลังจากนั้น โครงสร้างไวยากรณ์และความหมายการประมวลผลการ มันมักจะเกิดขึ้นว่า มีการผลิตการประมวลผลเพียงพอเพื่ออนุญาตให้มีการวิเคราะห์เต็มรูปแบบของสิ่งเร้าที่ไม่ต้องใส่ข้อมูล ในกรณี วิเคราะห์ในภายหลังจะถูกข้ามไป ทฤษฎีนี้อย่างทำนายว่า มันมักจะเป็นลักษณะทางกายภาพของอินพุตแบบอัตโนมัติได้แก่หน่วยความจำทำงาน
โดย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เลือกสนใจ .
คอขวดจำกัดอัตราการไหลตามที่พูดในคอแคบของนมขวด แคบคอขวด , ลดอัตราการไหล

บรอดเบนต์ , treisman และภาษาเยอรมันภาษาเยอรมันรุ่นและความสนใจแบบคอขวดเพราะพวกเขาคาดเดาเราไม่ consciously เข้าร่วมประชุมทั้งหมดของการป้อนข้อมูลทางประสาทสัมผัสของเราในเวลาเดียวกัน

นี้ความจุจำกัดใส่ใจจึงเป็นคอขวดและรุ่นแต่ละพยายามที่จะอธิบายว่า วัสดุที่ผ่านคอขวดเลือก

บรอดเบนต์เป็นกรองแบบเลือกสนใจ

โดนัลด์ บรอดเบนต์ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในสาขาผู้ประมวลข้อมูลวิธีการ ซึ่งเริ่มต้นด้วยการทำงานของเขากับการจราจรทางอากาศในช่วงระหว่างสงครามในสถานการณ์ที่จำนวนของคู่แข่ง และข้อความจากออกจากเครื่องบินขาเข้าจะมาถึงอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดที่ต้องการความสนใจ อากาศควบคุมการจราจรพบว่า s / เขาสามารถจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพกับเพียงหนึ่งข้อความที่เวลาและได้ตัดสินใจที่สำคัญที่สุดบรอดเบนต์ออกแบบการทดลอง ( ไดโคติกฟัง ) เพื่อศึกษากระบวนการที่เกี่ยวข้องในการเปลี่ยนความสนใจ ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นไปในภายใน ในหัวของเรา


บรอดเบนต์ ( 1958 ) แย้งว่า ข้อมูลทั้งหมดของสิ่งเร้าที่นำเสนอในเวลาใดก็ตามจะเข้าสู่บัฟเฟอร์ทางประสาทสัมผัสหนึ่งในปัจจัยการผลิตจะถูกเลือกบนพื้นฐานของลักษณะทางกายภาพสำหรับการประมวลผลโดยการอนุญาตให้ผ่านตัวกรอง เพราะเรามีเพียง จำกัด ความจุข้อมูลกระบวนการกรองถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้ระบบการประมวลผลข้อมูลให้กลายเป็นเพียบ กระผมไม่ได้เริ่มต้นโดยเลือกกรองยังคงสั้นในบัฟเฟอร์ทางประสาทสัมผัสและถ้าพวกเขาจะไม่ประมวลผลพวกเขาสลายอย่างรวดเร็ว บรอดเบนต์สันนิษฐานว่าตัวกรองปฏิเสธไม่เงา หรือ ไม่ต้องใส่ข้อความในช่วงเริ่มต้นของการประมวลผล .

บรอดเบนต์อยากจะดูว่า ผู้คนสามารถที่จะมุ่งเน้นความสนใจของพวกเขา ( เลือกเข้าเรียน ) และทำเช่นนี้เขาจงใจมากเกินไปด้วยสิ่งเร้า - มีสัญญาณมากเกินไป ข้อมูลมากเกินไป กระบวนการ ใน เวลา เดียวกัน .

วิธีหนึ่งบรอดเบนต์บรรลุนี้โดยพร้อมกันส่งหนึ่งข้อความ ( 3-digit หมายเลข ) ของคนหูขวาและข้อความต่าง ๆ ( จำนวน 3-digit แตกต่างกัน ) หูซ้ายของตน ผู้เข้าร่วมถูกขอให้ฟังทั้งข้อความในเวลาเดียวกัน และย้ำในสิ่งที่พวกเขาได้ยิน นี้เป็นที่รู้จักกันเป็น ' ไดโคติกฟังเพลง
งาน 'บรอดเบนต์มีความสนใจในวิธีการเหล่านี้จะซ้ำกลับ จะเข้าร่วมย้ำตัวเลขในการสั่งซื้อที่พวกเขาได้ยิน ( ลำดับการนำเสนอ ) หรือทำซ้ำกลับสิ่งที่ได้ยินในหูข้างหนึ่งตามด้วยหู ( หูโดยหู ) จริงๆ แล้ว เขาพบว่าคนที่ทำให้ความผิดพลาดน้อยลงซ้ำหลังหูโดยหูและมักจะย้ำกลับมาทางนี้

ผลจากการวิจัยนี้นำบรอดเบนต์ผลิตของเขา ' กรอง ' รุ่นของวิธีการเลือกสนใจงาน บรอดเบนต์ สรุปว่า เราก็สนใจ เพียงหนึ่งช่องในเวลาเช่นนั้นของเขาเป็นแบบช่องเดียว


ในไดโคติกฟังงานแต่ละหูมีช่อง เราสามารถฟังให้หูขวา ( ที่เป็นช่อง ) หรือหูซ้าย ( ที่ช่องอื่น )บรอดเบนต์ก็พบว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเปลี่ยนช่องมากกว่าสองครั้งที่สอง ดังนั้นคุณสามารถใส่ใจกับข้อความในหูข้างหนึ่งในเวลา - ข้อความในหูอีกข้างหายไป แม้ว่าคุณอาจจะสามารถที่จะทำซ้ำกลับไม่กี่รายการจากหูแบบอัตโนมัติ นี้สามารถอธิบายได้โดยความจำระยะสั้นซึ่งถือไปยังเก็บข้อมูลในหูเอาไว้สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ .


บรอดเบนต์คิดว่ากรองที่เลือกช่องทางหนึ่งที่ให้ความสนใจ ไม่เฉพาะบนพื้นฐานของลักษณะทางกายภาพของข้อมูลที่มา : ตัวอย่าง โดยเฉพาะหู ข้อมูล มา หรือ ประเภทเสียง ตามบรอดเบนต์ความหมายของข้อความจะไม่พิจารณาเลย โดยตัวกรองทุกความหมายของการประมวลผลข้อมูลถอดรหัสความหมาย ในคำอื่น ๆเข้าใจสิ่งที่พูด ) จะดําเนินการหลังจากกรองได้เลือกช่องที่สนใจ . ไม่ว่าข้อความจะถูกส่งไปหูแบบไม่เข้าใจ เพราะเรามีเพียง
) ความจุข้อมูลกระบวนการตัวกรองนี้ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้ระบบการประมวลผลข้อมูลให้กลายเป็นเพียบ กระผมไม่ได้เริ่มต้นโดยเลือกกรองยังคงสั้นในร้านบัฟเฟอร์ทางประสาทสัมผัส และถ้าพวกเขาไม่ได้ดำเนินการพวกเขาสลายอย่างรวดเร็ว บรอดเบนต์สันนิษฐานว่าตัวกรองปฏิเสธไม่เงา หรือ ไม่ต้องใส่ข้อความในช่วงเริ่มต้นของการประมวลผล


การประเมินบรอดเบนต์รุ่น

1บรอดเบนต์ก็ไดโคติกฟังเพลงการทดลองได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เพราะ :


- ต้นปีการศึกษาใช้คนที่ไม่คุ้นเคยกับเงาและพบว่ามันยากมาก และความต้องการ ยเซงก์&คีน ( 1990 ) อ้างว่าการไม่ไร้เดียงสาผู้เงาเรียบร้อยแล้วเนื่องจากพวกเขาไม่คุ้นเคยกับเงางานมากกว่าการไร้ความสามารถของระบบความสนใจ .



- ผู้เข้าร่วมรายงานหลังจากข้อความทั้งหมดมีการเล่น -- มันเป็นไปได้ว่า ข้อความแบบอัตโนมัติมีการวิเคราะห์อย่างละเอียด แต่คนลืม


บริการการวิเคราะห์แบบข้อความที่อาจเกิดขึ้นกว่าระดับจิตสำนึก ความตระหนัก ตัวอย่างเช่นการวิจัยโดย Von Wright et al ( 1975 ) พบการวิเคราะห์ข้อความแบบอัตโนมัติในเงางานคำแรกที่เสนอให้เข้าร่วมกับอ่อนช็อตด้วยไฟฟ้า เมื่อคำเดิมต่อมาเสนอช่องเอาไว้ ผู้เข้าร่วมลงทะเบียนเพิ่มในเขม่าปืน ( ซึ่งการเร้าอารมณ์และการวิเคราะห์ของคำในช่องอัตโนมัติ )


บริการมากขึ้น การวิจัยล่าสุดได้ระบุข้างต้นจุดที่สำคัญเช่นปลาไหลมอเรย์ ( 1959 ) ศึกษาผลของการฝึกคนไร้เดียงสาเท่านั้นสามารถตรวจสอบ 8 % ของตัวเลขที่ปรากฏทั้งในเงาไม่เงา หรือ ข้อความ ปลาไหลมอเร่ ( มีประสบการณ์ shadower ' ' ) พบว่า 67% .
2ทฤษฎีบรอดเบนต์ก็คาดการณ์ว่าได้ยินชื่อของคุณเมื่อคุณไม่ได้ใส่ใจจะเป็นไปไม่ได้ เพราะข้อความไม่ต้องใส่เป็นกรองออกก่อนที่คุณกระบวนการความหมาย - ปานแบบไม่สามารถบัญชีสำหรับ ' ปรากฏการณ์ ' ค็อกเทลปาร์ตี้


3 นักวิจัยอื่น ๆได้แสดงให้เห็น ' ' ( งานเลี้ยงค็อกเทลผลเชอร์รี่1953 ) ภายใต้เงื่อนไขการทดลองและได้ค้นพบโอกาสเมื่อข้อมูลที่ได้ยินในหู ' แบบยากจนผ่าน ' รบกวนผู้เข้าร่วมข้อมูลจะให้ความสนใจกับหูอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม มีการวิเคราะห์ความหมายของสิ่งเร้าจะต้องเกิดขึ้นก่อนการเลือกช่องในบรอดเบนต์รุ่นกรองขึ้นอยู่แต่เพียงผู้เดียวในการวิเคราะห์ทางประสาทสัมผัสของลักษณะทางกายภาพของสิ่งเร้า treisman




เลือกสนใจรูปแบบของการมีสิ่งเร้าจะถูกกรองเพื่อให้ความสนใจกับ . บรอดเบนต์รุ่น ชี้ให้เห็นว่า การเลือกใช้วัสดุที่จะทำ ( คือการกรอง ) ทำแต่เช้า ก่อนการวิเคราะห์ความหมาย

treisman ( 1964 ) แบบมีกรอง ต้นนี้ ซึ่งทำงานในลักษณะของข้อความเท่านั้น ความแตกต่างที่สำคัญคือว่า ตัว treisman ก็ลดทอนมากกว่าลดวัสดุแบบอัตโนมัติ เป็นเหมือนการเปิดลงปริมาณ ดังนั้นถ้าคุณมี 4 แหล่งที่มาของเสียงในหนึ่งห้อง ( โทรทัศน์ วิทยุ คนคุยกันเด็กร้อง ) คุณสามารถปิดหรือลด 3 เพื่อเข้าถึง 4

ผลที่ได้คือเกือบจะเหมือนกับการปิด วัสดุแบบอัตโนมัติจะหายไป แต่ถ้าไม่เข้าช่องที่มีชื่อของคุณ ตัวอย่างเช่น มีโอกาสที่คุณจะได้ยิน เพราะวัสดุที่ยังคงมี treisman



เห็นด้วยกับบรอดเบนต์ว่ามีเกิดการคั่งค้างแต่ไม่เห็นด้วยกับการตั้ง treisman ดำเนินการทดลองใช้คำพูดตามวิธี โดยปกติ ในวิธีนี้ ผู้เข้าร่วมถูกขอให้พร้อมกันย้ำดังๆการพูดเล่นในหูข้างหนึ่ง ( เรียกว่าเข้าหู ) ขณะที่อีกข้อความคือพูดกับหูอื่น ๆ .

ในการทดลองหนึ่งเงา , ข้อความที่เหมือนกันถูกเสนอให้สองหูแต่มีความล่าช้าเล็กน้อยระหว่างพวกเขาถ้าเลื่อนนี่มันนานเกินไปแล้วเข้าร่วมไม่ได้สังเกตเห็นว่า วัสดุเดียวกัน คือเล่นกับหูทั้งสอง เมื่อข้อความแบบอัตโนมัติได้ล่วงหน้าของเงาข้อความถึง 2 วินาที ให้ผู้สังเกตความเหมือน ถ้าจะถือว่าวัสดุแบบอัตโนมัติที่จัดขึ้นในร้านแบบชั่วคราวแล้วผลเหล่านี้จะพบว่าระยะเวลาเก็บวัสดุที่จัดขึ้นในบัฟเฟอร์การประมาณ 2 วินาที

ในการทดลองกับผู้เข้าร่วมสองภาษา treisman เสนอเข้าร่วมข้อความภาษาอังกฤษ และข้อความอัตโนมัติในการแปลฝรั่งเศส เมื่อรุ่นฝรั่งเศสในอดีตเพียงเล็กน้อยที่อยู่เบื้องหลังฉบับภาษาอังกฤษผู้เข้าร่วมสามารถรายงานว่าทั้งข้อความที่มีความหมายเหมือนกัน ชัดเจนแล้ว ข้อความแบบอัตโนมัติที่ถูกประมวลผลสำหรับความหมายและบรอดเบนต์รุ่นกรองที่กรองสกัดบนพื้นฐานของลักษณะทางกายภาพเท่านั้น ไม่สามารถอธิบายผลการวิจัยเหล่านี้ หลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าบรอดเบนต์รุ่นกรองไม่เพียงพอมันไม่ได้ให้ความหมายถูกถ่ายลงในบัญชี

treisman เป็นเชิงทฤษฎีในที่ข้อความแบบอัตโนมัติประมวลผลน้อยกว่า ละเอียดกว่าเรียนหนึ่ง จากการประมวลผลของข้อความแบบอัตโนมัติจะยับยั้งหรือลดระดับมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความต้องการ จำกัด ความสามารถในการประมวลผลของระบบ

treisman ชี้ให้เห็นข้อความจะถูกประมวลผลในลักษณะระบบ เริ่มต้นด้วยการวิเคราะห์ลักษณะ ทางกายภาพแบบพยางค์และคำแต่ละ หลังจากนั้น โครงสร้างทางไวยากรณ์และความหมาย ประมวลผล มันมักจะเกิดขึ้นว่ามีไม่เพียงพอที่จะอนุญาตให้มีการวิเคราะห์การผลิตเต็มรูปแบบของสิ่งเร้าแบบอัตโนมัติ ในกรณีนั้น , การวิเคราะห์ในภายหลังจะถูกละเว้น .ทฤษฎีนี้อย่างเรียบร้อย คาดการณ์ว่ามันมักจะเป็นลักษณะทางกายภาพของปัจจัยการผลิตแบบอัตโนมัติซึ่งเป็น หน่วยความจำทำงาน
โดย