4.3. Phosphorus removal efficiency

4.3. Phosphorus removal efficiency of Ottelia

The TP removal rate in water by Ottelia showed a similar pattern to that of ammonia nitrogen, i.e., high TP concentration indicated a low removal rate. Even though the data of group D were incomplete, the TP content in Ottelia was found to increase with the increase in TP concentration in water, indicating that Ottelia absorbed a part of phosphorus for storage in the body when the external phosphorus content increased. In some cases, excessive accumulation will pay a health price. A negative phosphorus removal rate in group D was observed on June 21. According to the study by Li et al. (2014), phosphorus released in the decomposition of plants is not easily degraded compared with nitrogen. The TP content in water of each experimental group was higher than the initial value. Therefore, the negative phosphorus removal rate in group D was most likely the result of Ottelia leaf decay.

This study showed that the maximum average TP removal rate of Ottelia was 29.88%, which was less than that of 38% by Elodea nuttallii in domestic sewage ( Bishop, 1989). The TP content in group B was 0.3 mg/L and its phosphorus removal rate was 23.65%. The phosphorus removal rate of Hydrilla is 27.7%, which is basically equal to Ottelia, in the farmland ditch sewage with a TP concentration of 0.31 mg/L. In aquatic ecosystem, phosphorus is usually regarded as a limiting nutritional factor (Zhou et al., 2011). Ottelia has a certain phosphorus removal ability, and it can be applied in constructed wetlands, which has a very important significance in controlling the eutrophication trend.

Although the difference in the phosphorus removal rate among groups during the first, second, fifth, and sixth sampling was statistically significant (p < 0.05), the difference in the phosphorus removal rate of groups A and B was not statistically significant in most cases based on LSD pairwise comparison (p > 0.05). This finding showed no essential difference between the water purification rates of Ottelia in these two groups. Moreover, Ottelia exhibited higher efficiency in group B based on TP removal.

4.4. Continuous change in water purification efficiency of Ottelia

Tang et al. (2007) reported that the nitrogen and phosphorus removal rates of seven aquatic plants showed irregular periodic fluctuation after two and a half months, and the fluctuation range was smaller post-cultivation. Fig. 6 shows that the fluctuation in water purification efficiency of Ottelia differed from the above studies. The water purification rate of Ottelia showed a downward trend of fluctuation. Moreover, the fluctuation of net TN and TP removal rate in the initial period was small, increased in the mid-term from positive to negative, and rebounded to a positive position and continued to stay low. The net purification rate of ammonia nitrogen was the first to enter the negative period but rapidly rebounded to a relatively high position post-cultivation. As the study time was not further extended, the development trend after the ammonia nitrogen removal rate became higher again needs to be further studied. However, Ottelia could keep purifying sewage in group B for 4 days, and its water purification rate declined with time. Wu et al. (2012) also pointed out that the water purification efficiency of macrophytes in constructed wetlands decreases when the hydraulic retention time exceeds its optimum value. If Ottelia is applied to group B sewage treatment in surface flow wetland, the optimal hydraulic retention time (HRT) is about 4 days. This value chanced to be the same with which reported by Li et al. (2016). Han and Cui (2016) believed that species richness of submerged macrophytes had nothing to do with TN. Monodominant community would not affect the purification rate of macrophytes. So it is feasible to build a constructed wetland which is characterized by consociation with Ottelia. The monodominant community of Ottelia will drastically embody its substantial economical effect.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.3. ประสิทธิภาพการกำจัดฟอสฟอรัสของ Otteliaอัตราการกำจัด TP ในน้ำโดย Ottelia แสดงให้เห็นรูปแบบคล้ายกับแอมโมเนียไนโตรเจน เช่น ระบุความเข้มข้นของ TP สูงอัตราการกำจัดต่ำ แม้ว่าข้อมูลของกลุ่ม D ได้ไม่สมบูรณ์ TP เนื้อหาใน Ottelia พบเพิ่ม ด้วยใน TP ความเข้มข้นในน้ำ ระบุว่า Ottelia ดูดซึมเป็นส่วนหนึ่งของฟอสฟอรัสในร่างกายเมื่อเนื้อหาฟอสฟอรัสภายนอกเพิ่มขึ้น ในบางกรณี สะสมมากเกินไปจะจ่ายราคาสุขภาพ อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสลบในกลุ่ม D พบว่า ในวันที่ 21 มิถุนายน ตามการศึกษาโดย Li et al. (2014), ฟอสฟอรัสในการสลายตัวของพืชไม่ได้เสื่อมสภาพได้ง่ายเมื่อเทียบกับไนโตรเจน เนื้อหา TP ในน้ำของแต่ละกลุ่มทดลองสูงกว่าค่าเริ่มต้นได้ ดังนั้น อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสลบในกลุ่ม D คือมัก ผลลัพธ์จาก Ottelia ใบไม้ผุการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า อัตราสูงสุดเฉลี่ย TP กำจัด Ottelia 29.88% ซึ่งมีค่าน้อยกว่าของ 38% โดย Elodea nuttallii ในสิ่งโสโครก (อธิการ 1989) เนื้อหา TP ในกลุ่ม B 0.3 mg/L และอัตราการกำจัดฟอสฟอรัส 23.65% อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสของสาหร่ายหางกระรอกเป็น 27.7% ซึ่งโดยทั่วไปเท่ากับ Ottelia ในพื้นที่การเกษตรน้ำเสียคูกับ TP เข้มข้น 0.31 มิลลิกรัม/ลิตร ในระบบนิเวศทางน้ำ ฟอสฟอรัสมักจะถือเป็นปัจจัยทางโภชนาการจำกัด (โจว et al. 2011) Ottelia มีความสามารถกำจัดฟอสฟอรัสที่บาง และมันสามารถใช้ในพื้นที่ชุ่มน้ำสร้าง ซึ่งมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งในการควบคุมผลกระทบต่อแนวโน้มแม้ว่าความแตกต่างในการกำจัดฟอสฟอรัสอัตราระหว่างกลุ่มในช่วงแรก ที่สอง ห้า และที่หกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ความแตกต่างในอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสของกลุ่ม A และ B ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติส่วนใหญ่อิงจาก LSD เปรียบเทียบแพร์ไวส์ (p > 0.05) ค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าส่วนต่างราคาฟอกน้ำของ Ottelia ในกลุ่มที่สองเหล่านี้ไม่สำคัญ นอกจากนี้ Ottelia จัดแสดงประสิทธิภาพที่สูงขึ้นในกลุ่มบีอิงกำจัด TP4.4. ต่อเนื่องการเปลี่ยนแปลงในประสิทธิภาพการบำบัดน้ำของ OtteliaTang et al. (2007) รายงานว่า อัตรากำจัดไนโตรเจนและฟอสฟอรัสของพืชเจ็ดพบว่าผิดปกติเป็นครั้งคราวผันผวนหลังจากหนึ่งเดือน และช่วงผันผวนไม่เพาะปลูกหลังเล็ก รูปที่ 6 แสดงว่า ความผันผวนในน้ำบริสุทธิ์ประสิทธิภาพของ Ottelia แตกต่างจากการศึกษาข้างต้น อัตราการกรองน้ำของ Ottelia แสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มลดลงของความผันผวนของ นอกจากนี้ ความผันผวนของราคากำจัด TN และ TP สุทธิในรอบระยะเวลาเริ่มต้นมีขนาดเล็ก ระยะกลางจากตำแหน่งบวกลบ และดีดตัวขึ้นไปบวกเพิ่ม และยังคงอยู่ในระดับต่ำ แอมโมเนียไนโตรเจนอัตราสุทธิบริสุทธิ์ครั้งแรกให้ป้อนรอบระยะเวลาเป็นค่าลบ แต่ดีดตัวอย่างรวดเร็วเพื่อการเพาะปลูกหลังตำแหน่งค่อนข้างสูง เป็นไม่ศึกษาเวลาถูกขยายเพิ่มเติม แนวโน้มการพัฒนาหลังจากอัตราการกำจัดไนโตรเจนแอมโมเนียก็สูงต้องการการศึกษาเพิ่มเติมอีก อย่างไรก็ตาม Ottelia สามารถทำให้บริสุทธิ์เสียในกลุ่ม B 4 วัน และอัตราการกรองน้ำปฏิเสธเวลา Wu et al. (2012) ยังชี้ให้เห็นที่ประสิทธิภาพบำบัดน้ำของ macrophytes ในสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำลดลงเมื่อเวลาเก็บข้อมูลไฮดรอลิกเกินค่าสูงสุด Ottelia จะใช้กับกลุ่ม B บำบัดในพื้นที่ชุ่มน้ำไหลพื้นผิว เวลาที่เหมาะสมเก็บข้อมูลไฮดรอลิก (HRT) ได้ประมาณ 4 วัน ค่านี้จะเหมือนกันได้ถือโอกาส ด้วยซึ่งรายงานโดย Li et al. (2016) ฮันและ Cui (2016) เชื่อว่า ความอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์ของ macrophytes แช่ในน้ำมีไม่ มี TN. Monodominant ชุมชนจะไม่มีผลต่ออัตราการทำให้บริสุทธิ์ของ macrophytes ดังนั้น จึงเหมาะสมในการสร้างบึงซึ่งเป็นลักษณะ โดย consociation กับ Ottelia ชุมชน monodominant ของ Ottelia อย่างรวดเร็วจะรวบรวมผลประหยัดมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.3 ฟอสฟอรัสประสิทธิภาพในการกำจัดของ Ottelia

อัตราการกำจัด TP ในน้ำโดย Ottelia แสดงให้เห็นรูปแบบที่คล้ายกับที่ของไนโตรเจนแอมโมเนียคือความเข้มข้นของ TP สูงแสดงให้เห็นอัตราการกำจัดต่ำ แม้ว่าข้อมูลของกลุ่ม D เป็นไม่สมบูรณ์เนื้อหา TP ใน Ottelia พบว่าเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้นในน้ำ TP แสดงให้เห็นว่า Ottelia ดูดซึมได้เป็นส่วนหนึ่งของฟอสฟอรัสสำหรับการจัดเก็บในร่างกายเมื่อฟอสฟอรัสภายนอกเพิ่มขึ้น ในบางกรณีการสะสมที่มากเกินไปจะจ่ายราคาสุขภาพ อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสเชิงลบในกลุ่ม D พบว่าในวันที่ 21 มิถุนายนจากการศึกษาโดย Li et al, (2014) ฟอสฟอรัสปล่อยออกมาในการสลายตัวของพืชที่ไม่สลายตัวได้ง่ายเมื่อเทียบกับไนโตรเจน เนื้อหา TP ในน้ำของแต่ละกลุ่มทดลองสูงกว่าค่าเริ่มต้น ดังนั้นอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสเชิงลบในกลุ่ม D เป็นส่วนใหญ่น่าจะเป็นผลของ Ottelia ใบไม้ผุ.

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอัตราการกำจัด TP เฉลี่ยสูงสุด Ottelia เป็น 29.88% ซึ่งน้อยกว่า 38% โดย Elodea nuttallii ในน้ำเสียชุมชน (บิชอป 1989) เนื้อหา TP ในกลุ่ม B เป็น 0.3 มิลลิกรัม / ลิตรและอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสของมันคือ 23.65% อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสของ Hydrilla เป็น 27.7% ซึ่งเป็นพื้นเท่ากับ Ottelia ในน้ำเสียพื้นที่การเกษตรคูน้ำที่มีความเข้มข้นของ TP 0.31 มิลลิกรัม / ลิตร ในระบบนิเวศในน้ำฟอสฟอรัสมักจะได้รับการยกย่องว่าเป็นปัจจัยทางโภชนาการ จำกัด (Zhou et al. 2011) Ottelia มีความสามารถบางอย่างการกำจัดฟอสฟอรัสและมันสามารถนำมาใช้ในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นซึ่งมีความสำคัญเป็นสิ่งที่สำคัญมากในการควบคุมแนวโน้ม eutrophication ได้.

แม้ว่าความแตกต่างในอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสในกลุ่มในช่วงแรกที่สองห้าและการสุ่มตัวอย่างที่หก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05) ความแตกต่างในอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสในกลุ่ม A และ B ที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกรณีส่วนใหญ่จากการเปรียบเทียบจากจำนวน LSD (p> 0.05) การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างอัตราการทำน้ำให้บริสุทธิ์ของ Ottelia ในทั้งสองกลุ่ม นอกจากนี้ยังมีการจัดแสดง Ottelia มีประสิทธิภาพสูงในกลุ่ม B ขึ้นอยู่กับการกำจัด TP.

4.4 เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในประสิทธิภาพการใช้น้ำบริสุทธิ์ของ Ottelia

อัล Tang et (2007) รายงานว่าไนโตรเจนและฟอสฟอรัสอัตราการกำจัดเจ็ดพืชน้ำแสดงให้เห็นความผันผวนเป็นระยะ ๆ ที่ผิดปกติหลังจากสองเดือนครึ่งและช่วงความผันผวนมีขนาดเล็กหลังการเพาะปลูก มะเดื่อ. 6 แสดงให้เห็นว่าความผันผวนของประสิทธิภาพในการทำน้ำให้บริสุทธิ์ของ Ottelia แตกต่างจากการศึกษาดังกล่าวข้างต้น อัตราการทำน้ำให้บริสุทธิ์ของ Ottelia แสดงให้เห็นว่ามีแนวโน้มลดลงของความผันผวน นอกจากนี้ความผันผวนของ TN สุทธิและอัตราการกำจัด TP ในระยะเริ่มแรกมีขนาดเล็กเพิ่มขึ้นในระยะกลางจากบวกเป็นลบและดีดตัวขึ้นไปยังตำแหน่งที่เป็นบวกและยังคงอยู่ในระดับต่ำ อัตราการฟอกสุทธิของแอมโมเนียไนโตรเจนเป็นครั้งแรกที่จะเข้าสู่ช่วงเวลาเชิงลบอย่างรวดเร็ว แต่กระดอนไปยังตำแหน่งที่ค่อนข้างสูงหลังการเพาะปลูก ขณะที่เวลาการศึกษาไม่ได้ถูกขยายต่อแนวโน้มการพัฒนาหลังจากที่อัตราการกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนสูงขึ้นอีกครั้งกลายเป็นความต้องการที่จะได้รับการศึกษาต่อไป อย่างไรก็ตาม Ottelia สามารถเก็บน้ำเสียบริสุทธิ์ในกลุ่ม B เป็นเวลา 4 วันและอัตราการทำน้ำให้บริสุทธิ์ลดลงด้วยเวลา Wu et al, (2012) ยังชี้ให้เห็นว่าน้ำที่มีประสิทธิภาพทำให้บริสุทธิ์ของ macrophytes ในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นจะลดลงเมื่อเวลาเก็บกักเกินกว่าค่าที่เหมาะสมของมัน หาก Ottelia ถูกนำไปใช้กับกลุ่ม B บำบัดน้ำเสียในพื้นที่ชุ่มน้ำไหลใต้ผิวดินมีเวลาเก็บกักที่เหมาะสมไฮดรอลิ (HRT) เป็นเรื่องเกี่ยวกับ 4 วัน ค่านี้บังเอิญจะเหมือนกันกับที่รายงานโดย Li et al, (2016) ฮัน Cui (2016) เชื่อว่าความร่ำรวยชนิด macrophytes จมอยู่ใต้น้ำก็ไม่มีอะไรจะทำอย่างไรกับเทนเนสซี ชุมชน Monodominant จะไม่ส่งผลกระทบต่ออัตราการทำให้บริสุทธิ์ของ macrophytes ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นซึ่งเป็นลักษณะโดย consociation กับ Ottelia ชุมชน monodominant ของ Ottelia อย่างมากจะรวบรวมผลประหยัดมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.3 . ฟอสฟอรัสการกำจัดสันตะวาอัตราการกำจัด TP ในน้ำ โดยเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกและมีรูปแบบคล้ายกับที่ของแอมโมเนียไนโตรเจน ได้แก่ ความเข้มข้นสูง พบว่า อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสต่ำ แม้ว่าข้อมูลในกลุ่ม D ไม่สมบูรณ์ , ปริมาณฟอสฟอรัสในเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก พบว่าจะเพิ่มด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของฟอสฟอรัสในน้ำ ระบุว่า เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกซึมซาบเป็นส่วนหนึ่งของฟอสฟอรัสสำหรับกระเป๋าในร่างกายเมื่อฟอสฟอรัสภายนอกเนื้อหาเพิ่มขึ้น ในบางกรณี การสะสมมากเกินไปจะจ่ายราคาสุขภาพ ลบอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสในกลุ่ม D ) ในวันที่ 21 มิถุนายน จากการศึกษาโดย Li et al . ( 2014 ) , ฟอสฟอรัสออกในการสลายตัวของพืชได้อย่างต่ำเมื่อเทียบกับไนโตรเจน TP เนื้อหาในน้ำของแต่ละกลุ่มทดลองสูงกว่าค่าเริ่มต้น ดังนั้น ลบฟอสฟอรัสคะแนนในกลุ่ม D ส่วนใหญ่ผลของใบไม้ผุสันตะวา .การศึกษานี้พบว่า การบำบัดฟอสฟอรัสสูงสุดเฉลี่ยอัตราของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกเป็น 29.88 % ซึ่งน้อยกว่า 38 เปอร์เซ็นต์ โดย elodea nuttallii ในสิ่งปฏิกูลจากชุมชน ( โคน , 1989 ) TP เนื้อหาในกลุ่ม B คือ 0.3 มก. / ล. และฟอสฟอรัสมีอัตรา 23.65 % อัตราการกำจัดฟอสฟอรัสสาหร่ายเป็น 27.7 % ซึ่งจะเท่ากับเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกในไร่ทิ้งสิ่งปฏิกูลกับ TP ความเข้มข้น 0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร ในระบบนิเวศทางน้ำ ฟอสฟอรัสมักจะถือว่าเป็นปัจจัยบั่นทอนคุณค่าทางโภชนาการ ( โจว et al . , 2011 ) เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกมีบางความสามารถในการกำจัดฟอสฟอรัสและมันสามารถใช้ในการสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำซึ่งมีความสำคัญมากในการควบคุมแนวโน้มบานชื่น .แม้ว่าความแตกต่างในอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสในกลุ่มในช่วง 1 , 2 , 5 , และ 6 ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) , ความแตกต่างในอัตราการกำจัดฟอสฟอรัสของกลุ่ม A และ B ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในกรณีส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับ LSD คู่เปรียบเทียบ ( P > 0.05 ) การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างบำบัดน้ำเสีย อัตราของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกในทั้งสองกลุ่ม นอกจากนี้ เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกมีประสิทธิภาพสูงกว่าในกลุ่ม B ขึ้นอยู่กับการกำจัด TP4.4 . การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องในระบบบำบัดน้ำของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกTang et al . ( 2007 ) รายงานว่า ไนโตรเจน และฟอสฟอรัสในอัตรา 7 พืชน้ำ มีความผันผวนผิดปกติเป็นระยะ หลังจากที่สองและครึ่งเดือน และช่วงของการโพสต์มีขนาดเล็กลง ภาพที่ 6 แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงประสิทธิภาพในการบำบัดน้ำของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกมีความแตกต่างจากการศึกษาข้างต้น น้ำบริสุทธิ์ของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกมีอัตราแนวโน้มลดลงของความผันผวน นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงของ TN สุทธิและอัตราการกำจัด TP ในช่วงเริ่มต้นขนาดเล็กเพิ่มขึ้นในระยะกลาง จากบวกเป็นลบ และดีดตัวขึ้นสู่ตำแหน่งบวกและยังคงอยู่ในระดับต่ำ . สุทธิการเท่ากันของแอมโมเนียไนโตรเจนเป็นครั้งแรกเพื่อป้อนเวลาลบ แต่อย่างรวดเร็ว ตัวค่อนข้างสูง ตำแหน่งหลังปลูก การศึกษาเวลาไม่ขยายเพิ่มเติม การพัฒนาแนวโน้มหลังจากอัตราการกำจัดแอมโมเนียไนโตรเจนสูงขึ้นอีกจะต้องเพิ่มเติมเพื่อ อย่างไรก็ตาม เอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกได้ให้ชำระสิ่งปฏิกูล กลุ่ม บี ใน 4 วัน และอัตราการลดลงของน้ำกับเวลา Wu et al . ( 2012 ) ยังชี้ให้เห็นว่าน้ำบริสุทธิ์ในประสิทธิภาพของพืชชายเลนสร้างลดลงเมื่อระยะเวลาเก็บกักเกินกว่ามูลค่าที่เหมาะสมของ ถ้าเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกกลุ่ม B ใช้กับการบำบัดน้ำเสียในระบบการไหลของพื้นผิวที่เหมาะสมที่เวลาเก็บกัก ( HRT ) ประมาณ 4 วัน คุณค่านี้ได้เป็นแบบเดียวกันกับที่รายงานโดย Li et al . ( 2016 ) ฮันซุย ( 2016 ) เชื่อว่าความร่ำรวยของชนิดของพืชใต้น้ำที่ไม่เกี่ยวกับ monodominant ชุมชนซึ่งจะไม่ส่งผลกระทบต่ออัตราผลิตของพืช . ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้ที่จะสร้างระบบบึงประดิษฐ์ซึ่งเป็นลักษณะ consociation กับเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีก . ชุมชน monodominant ของเอเอฟซีแชมเปียนส์ลีกจะฮวบรวบรวมผลประหยัดของรูปธรรม