Ling Wugou was stunned for an entir

Ling Wugou was stunned for an entire three breaths before he glimpsed at Ling Yuefeng and announced the results in an extremely awkward tone.

Clapclap… Clapclapclapclap…

Applause rang out from the edges of the Sword Discourse Arena. It initially started out with a few, before spreading to a small area… to a larger area… Eventually, nearly everyone including a few sect elders stood up and praised with loud applause.

In the history of the Ranking Tournament, applause following an exciting battle was common. However, such passionate applause that rang throughout the whole arena was rare. This was indeed a match worthy of such an applause. Many of the sects did not achieve results that were too satisfactory, but after witnessing this battle, they all felt ‘lucky and relieved’ to be here. This was because they were able to witness with their own eyes, the elegance of a celestial sword and the prowess of a heavy sword. They also witnessed the first battle between two youths who would no doubt become Blue Wind Empire’s future elites.

Thinking back, they were only sixteen and seventeen. Their profound strengths were also only in the sixth level of the Spirit Profound Realm and the tenth level of the True Profound Realm. This caused the hearts of the people there to uncontrollably tremor.

After Ling Wugou announced the results of the match, and cheers rang throughout the arena, Yun Che’s face did not reveal any excitement. Instead, he silently stared at the half of his Overlord’s Colossal Sword in his hands. The half that was in his hands was already filled with cracks. A cool breeze gently blew, blowing his hair up, along with the broken pieces of the Overlord’s Colossal Sword…

Pieces of black shards fell from the sword and dropped near Yun Che’s feet. In the end, only the hilt of the colossal sword was left in his hands.

The great sword that had shown its might throughout the battles, showcasing why it was called Overlord’s Colossal Sword, had finally reached its demise today in Yun Che’s hands.

Yun Che knelt down and carefully collected all the broken pieces, not allowing any to be left behind. In the end, he kept everything in the Sky Poison Pearl. Seeing Yun Che’s empty hand and the unexplainable expression on his face, Ling Jie, who was slowly approaching him had a face full of distress. As a sword user himself, he was the clearest what it meant to love a sword. The existence of a sword was like family. After controlling himself for sometime, he weakly said: “Ugh, ahhhhh, B… Boss, there are several heavy swords over at the Sword Management Terrace. There are three to four of them that are of Earth Profound grade. Let… Let me compensate you, it’s alright even if you want to take all of them.”

Once he had finished saying that, Ling Jie was determined. Even if Yun Che wanted to take away all the Earth Profound heavy swords and his father was against it, he would do all that he could to let Yun Che have his way.

“No need,” Yun Che smiled casually: “I had already said, being able to destroy it is your capability. There’s no need to feel guilty. So, are you satisfied now?”

Seeing that he laughed without any hard feelings, Ling Jie finally relaxed. The unease in his heart turned into a warm feeling: “Heh, I’m satisfied, completely satisfied. Every part of me is satisfied. In the future, you are I, Ling Jie’s, boss! Ahhh, ahhh… Boss! How exactly did you do it? You are only in the tenth level of the True Profound Realm but are already so powerful! Half a year ago, your strength was still far below me. Yet now, you are able to defeat me! And your body, how did you train it? It seems to be harder than rock… Also, boss, my father said that the heavy sword is a weapon without a future, how can you be so strong with it? After that fight with you, even I feel like training with a heavy sword…”

The few calls of “Boss” by Ling Jie were completely willing and smooth. When he looked at Yun Che, his eyes glowed, and his questions came out one after another. He was extremely anticipative of the answers to his questions. However, Yun Che only answered his last question: “The heavy sword is the weapon that suits me most, but they do not suit most people. Don’t get any weird ideas about going to practice the heavy sword.”

“Hehe…” Ling Jie laughed sillily. He was of course just casually speaking.

Ling Jie had overused his profound strength and had to be supported by Yun Che down the Sword Discourse Arena. At that point, Ling Kun, who usually was very silent, stood up from his seat and looked at Yun Che. Although his actions could be considered inconspicuous on the gigantic Sword Discourse Arena, everyone present turned to him as if attracted by an unknown aura and subconsciously watched him. His sudden action seemed to make everyone’s hearts thump.

Mighty Heavenly Sword Region, a place that was sacred and distant, and perhaps even legendary to them. The applause stopped immediately and the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Wugou ลิงอึ้งลมหายใจสามตัวทั้งหมดก่อนที่เขา glimpsed ที่ Yuefeng หลิง และประกาศผลในโทนน่าอึดอัดใจมากClapclap ... Clapclapclapclap ...เสียงปรบมือรังออกจากขอบของเวทีวาทกรรมดาบ มันเริ่มเริ่มออก มีไม่กี่ ก่อนกระจายพื้นที่ขนาดเล็ก...ไปยังพื้นที่ที่ใหญ่กว่า... ในที่สุด เกือบทุกคนรวมทั้งผู้เฒ่าผู้แก่นิกายกี่ยืนขึ้น และยกย่อง มีเสียงปรบมือเสียงดังในประวัติศาสตร์การแข่งขันจัดอันดับ ปรบมือต่อการต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นเป็นธรรมดา อย่างไรก็ตาม เช่นปรบมือหลงใหลที่รังตลอดทั้งเวทีถูกหายาก นี้เป็นจริงการแข่งขันน่าจะเสียงปรบมือดังกล่าว หลายนิกายได้ไม่บรรลุผลที่น่าพอใจมากเกินไป แต่เป็น ๆ ต่อสู้นี้ พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่า 'โชคดี และโล่งใจ' จะเป็นที่นี่ นี้ได้เนื่องจากได้มีการสัมผัสกับดวงตาของตนเอง ความสง่างามของดาบสวรรค์และความกล้าหาญของดาบที่หนัก นอกจากนี้พวกเขายังเห็นการรบแรกระหว่างเยาวชนสองที่ไม่มีข้อสงสัยจะกลายเป็นสีฟ้าลมอาณาจักรที่ร่ำรวยในอนาคตคิดกลับมา พวกเขาได้เพียงสิบเจ็ด และสิบหก จุดแข็งของพวกเขาลึกซึ้งก็เฉพาะในระดับวิญญาณลึกซึ้งอาณาจักรและดินแดนลึกซึ้งจริงระดับสิบหก นี้เกิดจากหัวใจของคนที่มีการสั่นสะเทือนดะหลังจากที่ลิง Wugou ประกาศผลการแข่งขัน และเชียร์รังทั่วเวที Yun Che หน้าไม่เปิดเผยตื่นเต้นใด ๆ แทน เขาเงียบจ้องไปที่ครึ่งหนึ่งของขุนเขาขนาดมหึมาดาบในมือของเขา ครึ่งที่อยู่ในมือของเขาแล้วเต็มไป ด้วยรอยแตก สายลมเย็นเบา ๆ พัด เป่าผม พร้อมกับชิ้นส่วนที่ขาดของดาบมหึมาของนเรศวร...ชิ้นส่วนของผลึกดำตกจากดาบ และตกใกล้เท้า Yun Che ในสุด เท่าด้ามจับของดาบมหึมาอยู่ในมือของเขาดาบดีที่แสดงยังอาจตลอดทั้งการรบ การแสดงเหตุผลที่มันถูกเรียกว่าดาบมหึมาของนเรศวร ในที่สุดได้มาถึงคนวันนี้ในยุนเชอมือยุน Che ทำลง และรอบคอบรวบรวมทั้งหมดของชิ้นส่วนที่ขาด ไม่อนุญาตให้มีการทิ้ง ในสุด เขาเก็บทุกอย่างในเพิร์ลพิษฟ้า เห็นยุนเชอมือเปล่าและการแสดงออกอาจหน้า ลิง Jie ที่ช้าใกล้มีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ เป็นผู้ใช้ดาบตัวเอง เขาเป็นที่ชัดเจนสิ่งที่มันหมายถึง การรักดาบ การดำรงอยู่ของดาบเป็นเหมือนครอบครัว หลังจากควบคุมตัวเองบางครั้ง เขา weakly ว่า: "Ugh, ahhhhh, B. .. เจ้านาย มีดาบหนักหลายผ่านที่ระเบียงจัดการดาบ มีสามถึงสี่ของพวกเขาที่มีดินลึกซึ้งระดับ ให้... ผมขอตอบแทนคุณ ก็ไม่เป็นไรถ้าคุณต้องการทั้งหมดของพวกเขา "Once he had finished saying that, Ling Jie was determined. Even if Yun Che wanted to take away all the Earth Profound heavy swords and his father was against it, he would do all that he could to let Yun Che have his way.“No need,” Yun Che smiled casually: “I had already said, being able to destroy it is your capability. There’s no need to feel guilty. So, are you satisfied now?”Seeing that he laughed without any hard feelings, Ling Jie finally relaxed. The unease in his heart turned into a warm feeling: “Heh, I’m satisfied, completely satisfied. Every part of me is satisfied. In the future, you are I, Ling Jie’s, boss! Ahhh, ahhh… Boss! How exactly did you do it? You are only in the tenth level of the True Profound Realm but are already so powerful! Half a year ago, your strength was still far below me. Yet now, you are able to defeat me! And your body, how did you train it? It seems to be harder than rock… Also, boss, my father said that the heavy sword is a weapon without a future, how can you be so strong with it? After that fight with you, even I feel like training with a heavy sword…”The few calls of “Boss” by Ling Jie were completely willing and smooth. When he looked at Yun Che, his eyes glowed, and his questions came out one after another. He was extremely anticipative of the answers to his questions. However, Yun Che only answered his last question: “The heavy sword is the weapon that suits me most, but they do not suit most people. Don’t get any weird ideas about going to practice the heavy sword.”“Hehe…” Ling Jie laughed sillily. He was of course just casually speaking.Ling Jie had overused his profound strength and had to be supported by Yun Che down the Sword Discourse Arena. At that point, Ling Kun, who usually was very silent, stood up from his seat and looked at Yun Che. Although his actions could be considered inconspicuous on the gigantic Sword Discourse Arena, everyone present turned to him as if attracted by an unknown aura and subconsciously watched him. His sudden action seemed to make everyone’s hearts thump.Mighty Heavenly Sword Region, a place that was sacred and distant, and perhaps even legendary to them. The applause stopped immediately and the

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลิง wugou ตะลึงสำหรับทั้งสามครั้ง ก่อนที่เขาจะเหลือบตามองมที่หลิง YueFeng และประกาศผลในน้ำเสียงที่แสนอึดอัดclapclapclapclap clapclap . . . . . . . . . . . . . .เสียงปรบมือดังขึ้นจากขอบของดาบแสดงเวที มันเริ่มต้นด้วยเพียงไม่กี่ก่อนที่จะแพร่กระจายไปยังพื้นที่ขนาดเล็กในพื้นที่ขนาดใหญ่ . . . . . . . . . . . . . . ในที่สุด เกือบทุกคนรวมทั้งกลุ่มผู้ใหญ่น้อยลุกขึ้นยืนชื่นชมกับเสียงปรบมือในประวัติศาสตร์ของการแข่งขันการจัดอันดับปรบมือต่อไปนี้การต่อสู้ที่น่าตื่นเต้นเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม เช่นหลงใหลเสียงปรบมือที่ดังทั่วทั้งเวที ทั้งหายาก นี้แน่นอนราคาคุ้มค่า เช่น การปรบมือ หลายสำนักไม่บรรลุผลที่น่าพอใจด้วย แต่หลังจากเห็นการต่อสู้นี้พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่า " โชคดี และสบายใจที่จะมาที่นี่ นี้เป็นเพราะพวกเขาได้เห็นกับตาตนเอง ความสง่างามของดาบแห่งสวรรค์ และฤทธิ์ของดาบหนัก พวกเขายังร่วมเป็นสักขีพยานการต่อสู้ครั้งแรกระหว่างสองเยาวชนที่ไม่มีข้อสงสัยเป็นสีฟ้าลมอาณาจักรในอนาคตของชนชั้นสูง .คิดกลับไป พวกเขาอายุแค่สิบหกสิบเจ็ด . จุดแข็งที่ลึกซึ้งของพวกเขาก็เพียงในระดับ 6 ของจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งอาณาจักรและ 10 ระดับของอาณาจักรลึกซึ้งจริง นี้เกิดจากหัวใจของผู้คนที่นั่นให้ดะสั่นเท่านั้นหลังจากหลิง wugou ประกาศผลการแข่งขันและเชียร์ดังทั่วเวที ใบหน้าของยุนเช ไม่ได้เปิดเผยใด ๆตื่นเต้น แต่เขาเงียบจ้องมองครึ่งของประมุขของยักษ์ ดาบในมือของเขา ครึ่งที่อยู่ในมือของเขาก็เต็มไปด้วยรอยแตก สายลมเย็นพัดเบาๆ พัดเส้นผมของเขาขึ้นมา พร้อมกับชิ้นหักดาบยักษ์ของเจ้า . . . . . . .ชิ้นเศษสีดำตกลงมาจากดาบและลงใกล้เท้าของยุนเช ในท้ายที่สุดเพียงด้ามของดาบใหญ่อยู่ในมือของเขาสุดยอดดาบที่แสดงอาจจะตลอดการต่อสู้เท่านั้น ทำไมมันถูกเรียกว่าดาบมหึมา ประมุขของ ในที่สุดก็มาถึงจุดจบในวันนี้มือของยุนเชยุนเชก็คุกเข่าลง และค่อย ๆเก็บทุกชิ้นส่วนที่เสียหายไม่อนุญาตให้ใด ๆที่จะถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง ในท้ายที่สุด เขาเก็บทุกอย่างในยาพิษฟ้ามุก เห็นมือเปล่าของยุนเช และอธิบายไม่ได้การแสดงออกบนใบหน้าของเขา เจ๊หลิง ที่ค่อยๆ ใกล้เขามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ เป็นดาบของผู้ใช้เอง เขาก็ชัดเจนว่ามันหมายถึงความรัก ดาบ การดำรงอยู่ของดาบก็เหมือนคนในครอบครัว หลังจากควบคุมตัวเองบ้าง เขากล่าวว่า : " อ่า ahhhhh ล้มทับ เจ้านาย . . . . . . . . มีหลายหนักดาบในดาบจัดการ Terrace มีสามสี่ของพวกเขาที่ของโลกระดับลึกซึ้ง ให้ . . . . . . . ให้ฉันตอบแทนคุณไม่เป็นไร ถ้าคุณต้องการที่จะใช้พวกเขาทั้งหมด . "เมื่อเขาได้เสร็จสิ้นว่า เจ๊หลิง ถูกกำหนดไว้ ถ้ายุนเช อยากไปทุกโลกที่ลึกซึ้งหนักดาบและพ่อของเขาต่อต้านมัน เขาจะทำทุกสิ่งที่เขาสามารถที่จะปล่อยให้ยุนเช มีวิธีการของเขา" ไม่ต้อง " ยุนเชยิ้มๆ " ผมก็บอกว่า สามารถทำลายความสามารถของคุณ ไม่ต้องรู้สึกผิด ดังนั้น พอใจรึยัง "เห็นเขาหัวเราะ ไม่มีความรู้สึก เจ๊หลิงก็ผ่อนคลาย ไม่สบายใจในจิตใจของเขากลายเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น : " เฮ้ ผมพอใจ พอใจสมบูรณ์ ทุกส่วนของข้าจะพอใจ ในอนาคต คุณฉัน เจ๊หลิง , เจ้านาย ! อ๊าาาาาา อ๊าาาาาาา . . . . . . . เจ้านาย วิธีการที่คุณทำมันได้หรือไม่ เธออยู่ใน 10 ระดับของอาณาจักรลึกซึ้งจริง แต่ได้ประสิทธิภาพมาก เมื่อครึ่งปีก่อน พลังของเธอยังไกลด้านล่างค่ะ ตอนนี้ , คุณสามารถที่จะเอาชนะฉัน และร่างกายของคุณ ทำไมคุณฝึกมัน มันดูเหมือนจะหนักกว่าหิน . . . . . . . ยัง , เจ้านาย , พ่อฉันบอกว่าดาบหนักเป็นอาวุธที่ไม่มีอนาคต คุณต้องเข้มแข็งกับมัน หลังจากที่ทะเลาะกับคุณ ฉันก็รู้สึกเหมือนได้ฝึกกับดาบ . . . . . . . หนัก "หลายสายของ " เจ้านาย " โดยเจ๊หลิงก็เต็มใจ และราบรื่น เมื่อเขามองดูยุนเช ดวงตาของเขาเรืองแสง และคำถามของเขาออกมาหนึ่งหลังจากที่อื่น เขามาก anticipative ของคำตอบสำหรับคำถามของเขา แต่ยุนเช เพียงตอบคำถามสุดท้ายของเขา : " ดาบหนักเป็นอาวุธที่เหมาะกับผมมากที่สุด แต่ไม่เหมาะกับคนส่วนใหญ่ อย่าคิดอะไรแปลกๆ ความคิดเรื่องไปฝึกดาบหนัก”" ฮิฮิ . . . . . . . " เจ๊หลิงหัวเราะ sillily . เขาก็มาพูดเจ๊หลิงได้ใช้พลังที่ลึกซึ้งของเขา และได้รับการสนับสนุนโดยยุนเช ดาบลงก่อนการประลอง ณ จุดนั้น ลิงคุง ที่มักจะถูกมากเงียบ ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาและมองไปที่ยุนเช แม้ว่าการกระทำของเขาอาจจะถือว่าไม่เด่นบนดาบยักษ์วาทกรรมเวทีปัจจุบันทุกคนหันไปเขาราวกับดึงดูดด้วยออร่าที่ไม่รู้จักและจิตใต้สำนึกเฝ้าดูเขา การกระทำกะทันหันของเขาดูเหมือนจะทำให้หัวใจของทุกคนเต้น .ฤทธิ์ดาบเขตเป็นสถานที่ที่ศักดิ์สิทธิ์และไกล และบางทีแม้แต่ legendar