The standard home video LaserDisc w

The standard home video LaserDisc was 30 cm (12 in) in diameter and made up of two single-sided aluminum discs layered in plastic. Although appearing similar to compact discs or DVDs, LaserDiscs used analog video stored in the composite domain (having a video bandwidth approximately equivalent to the 1-inch (25 mm) C-Type VTR format) with analog FM stereo sound and PCM digital audio. However, despite its analog nature, the LaserDisc at its most fundamental level was still recorded as a series of pits and lands much like CDs, DVDs, and even Blu-ray Discs are today. Note, however, that although the encoding is of a binary nature, that does not make it digital since the information is encoded as analog pulse width modulation with a 50% duty cycle, with the information contained in the lengths and spacing of the pits. This is unlike digital media where the pits, or their edges, directly represent 1s and 0s.[16] The spiral track of a LaserDisc is 67 km (42 mi) long. Early LaserDiscs featured in 1978 were entirely analog but the format evolved to incorporate digital stereo sound in CD format (sometimes with a TOSlink or coax output to feed an external DAC), and later multi-channel formats such as Dolby Digital and DTS.

Since digital encoding and compression schemes were either unavailable or impractical in 1978, three encoding formats based on the rotation speed were used:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ้านมาตรฐานวิดีโอเลเซอร์ดิสค์ 30 ซม. (ใน 12) เส้นผ่านศูนย์กลาง และทำแผ่นอลูมิเนียมแบบหน้าเดียวสองชั้นในพลาสติก แม้ว่าจะปรากฏคล้ายกับคอมแพคดิสก์หรือดีวีดี LaserDiscs ใช้วิดีโอแบบแอนะล็อกที่เก็บไว้ในคอมโพสิตโด (มีแบนด์วิดธ์วิดีโอประมาณเทียบเท่ากับใน 1 นิ้ว (25 มม) รูปแบบ VTR ชนิด C) เสียงสเตอริโอ FM แบบแอนะล็อกและเสียงดิจิตอล PCM อย่างไรก็ตาม แม้ มีลักษณะแบบแอนะล็อก เลเซอร์ดิสค์ที่ระดับพื้นฐานมากที่สุดยังคงบันทึกเป็นชุดของหลุมและดินแดนเหมือนซีดี ดีวีดี และแผ่นดิสก์บลูเรย์แม้มีวันนี้ หมายเหตุ อย่างไรก็ตาม ว่า แม้ว่าการเข้ารหัสเป็นธรรมชาติไบนารี ที่ไม่ทำให้ดิจิตอลเนื่องจากข้อมูลจะถูกเข้ารหัสเป็นเอ็มความกว้างพัลส์แบบแอนะล็อกกับวงจรภาษี 50% มีข้อมูลที่อยู่ในความยาวและระยะห่างของหลุมในการ นี้จะแตกต่างจากสื่อดิจิทัลที่หลุม หรือขอบ โดยตรงแสดง 1s 0 s [16] ติดตามเกลียวของตัวเลเซอร์ดิสค์เป็น 67 กิโลเมตร (42 mi) LaserDiscs ต้นที่โดดเด่นในปี 1978 ได้ทั้งแอนะล็อก แต่พัฒนารูปแบบการรวมเสียงสเตอริโอดิจิตอลในรูปแบบซีดี (บางครั้ง มีการ TOSlink หรือ coax ออก DAC ภายนอกเป็นตัวดึงข้อมูล), และรูปแบบในภายหลังหลายช่องเช่น Dolby Digital และ DTSเนื่องจากแผนงานการเข้ารหัสและการบีบอัดดิจิทัลมีพร้อมใช้งาน หรือระบุใน 1978, 3 รูปแบบเข้ารหัสตามความเร็วในการหมุนใช้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บ้านวิดีโอเลเซอร์ดิสก์มาตรฐาน 30 ซม. (12) มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางและสร้างขึ้นจากอลูมิเนียมสองแผ่นด้านเดียวชั้นพลาสติก แม้ว่าจะปรากฏคล้ายกับแผ่นซีดีหรือดีวีดี Laserdiscs ใช้วิดีโออะนาล็อกที่เก็บไว้ในโดเมนคอมโพสิต (มีแบนด์วิดธ์วิดีโอประมาณเทียบเท่ากับขนาด 1 นิ้ว (25 มิลลิเมตร) รูปแบบ C-Type VTR) ด้วยระบบเสียงสเตอริโอ FM อนาล็อกและ PCM เสียงดิจิตอล อย่างไรก็ตามแม้จะมีธรรมชาติแอนะล็อกที่เลเซอร์ดิสก์ในระดับพื้นฐานที่สุดของมันยังคงบันทึกเป็นชุดของหลุมและที่ดินมากเช่น CD, DVD, และแม้กระทั่งแผ่นดิสก์ Blu-ray มีวันนี้ แต่โปรดทราบว่าแม้ว่าการเข้ารหัสที่เป็นลักษณะไบนารีที่ไม่ได้ทำให้มันดิจิตอลตั้งแต่ข้อมูลที่ถูกเข้ารหัสเป็นอะนาล็อกความกว้างพัลส์เอฟเอ็มที่มีรอบการทำงาน 50% กับข้อมูลที่มีอยู่ในความยาวและระยะห่างของหลุม นี้จะแตกต่างสื่อดิจิตอลที่หลุมหรือขอบของพวกเขาเป็นตัวแทนโดยตรง 1 และ 0. [16] ติดตามเกลียวของเลเซอร์ดิสก์เป็น 67 กม. (42 ไมล์) Laserdiscs ต้นที่โดดเด่นในปี 1978 เป็นอะนาล็อกทั้งหมด แต่รูปแบบการพัฒนาที่จะรวมเสียงสเตอริโอดิจิตอลในรูปแบบซีดี (บางครั้งก็มีปติก TOSlink หรือชักชวนออกไปกิน DAC ภายนอก) และต่อมารูปแบบหลายช่องทางเช่นระบบเสียง Dolby Digital และ DTS. ตั้งแต่ดิจิตอล การเข้ารหัสและการบีบอัดเป็นรูปแบบพร้อมใช้งานหรือทำไม่ได้ในปี 1978 สามรูปแบบการเข้ารหัสขึ้นอยู่กับความเร็วในการหมุนที่ใช้: