Botrytis cinerea, the causal agent

Botrytis cinerea, the causal agent of gray mold or botrytis bunch rot on grapes, is responsible for significant economic damage in vineyards worldwide depending on the environmental conditions of temperature and humidity. In general, Botrytis spp. is also an important postharvest problem for fruits and vegetables in cold storage and subsequent shipment, because the fungus is able to grow effectively at temperatures just above freezing (Droby and Lichter, 2004). The approach to use pre- and post-harvest fungi- cidal treatments for controlling the pathogens causing bunch rot of grape is not considered anymore as sustainable, because of the emergence of fungicide-resistant strains of B. cinerea within vine- yard populations (Latorre et al., 2002; Leroux, 2004; Vitale and Panebianco, unpublished data; Sergeeva et al., 2002), increasing public interest about hazards for human and environmental health (Janisiewicz and Korsten, 2002; Spadaro and Gullino, 2005; Vitale et al., 2012) and high sustained costs to synthesize new chem- icals. In Italy, no commercial fungicides are authorized for the
control of decay of table grapes after harvest; sulfur dioxide (SO2) is permitted as an adjuvant and is effective in reducing gray mold development during storage. However, alternatives to SO2 are required in view of hazards for human health and of the difficulties in using SO2 with colored grapes (Nelson and Richardson, 1967) or with grapes stored into cardboard boxes because of SO2 absorption by the cardboard (Lichter et al., 2008). Therefore, developing non- chemical control methods to reduce postharvest decay of fruits is becoming more important. Biological control with microbial an- tagonists has emerged as a promising alternative, with a low environmental impact, either alone or as part of integrated pest management to reduce synthetic fungicide application (Droby et al., 2009; Wilson and Wisniewski, 1994). Among the potential antagonists, yeasts have been extensively studied because they possess many features that make them suitable as biocontrol agents (BCAs) in fruits (Liu et al., 2013; Santos et al., 2004). Many yeast species have simple nutritional requirements, they are able to colonize dry surfaces for long periods of time and they can grow rapidly on inexpensive substrates in bioreactors, characteristics that are relevant in the selection of BCAs (Chanchaichaovivat et al., 2007). Moreover, they do not produce allergenic spores or myco- toxins as many mycelial fungi or antibiotics which might be pro- duced by bacterial antagonists

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Botrytis cinerea ตัวแทนสาเหตุของเชื้อราสีเทาหรือ botrytis rot พวงในองุ่น รับผิดชอบสำหรับความเสียหายทางเศรษฐกิจอย่างมีนัยสำคัญในไร่องุ่นทั่วโลกขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมอุณหภูมิและความชื้น ทั่วไป โอ Botrytis ได้ยังมีปัญหาหลังการเก็บเกี่ยวที่สำคัญสำหรับในการจัดส่งถัดไป และห้องเย็นเก็บผักและผลไม้เนื่องจากเชื้อราสามารถเติบโตได้อย่างมีประสิทธิภาพที่อุณหภูมิห้องแช่แข็ง (Droby และ Lichter, 2004) วิธีการใช้บริการก่อน และหลังการเก็บเกี่ยวเชื้อรา cidal สำหรับการควบคุมโรคเน่าพวงขององุ่นทำให้เกิดไม่ถืออีกต่อไปที่ยั่งยืน เนื่องจากการเกิดขึ้นของสายพันธุ์ที่ทนทานต่อสารเคมีของ cinerea เกิดในกลุ่มประชากรไวน์ยาร์ด (Latorre et al., 2002 Leroux, 2004 Vitale และ Panebianco ยกเลิกประกาศข้อมูล Sergeeva และ al., 2002), เพิ่มสาธารณประโยชน์เกี่ยวกับอันตรายสำหรับมนุษย์ และสิ่งแวดล้อมสุขภาพ (Janisiewicz และ Korsten, 2002 Spadaro และ Gullino, 2005 Vitale et al., 2012) และสูงยั่งยืนราคาต้นทุนการสังเคราะห์เคมี icals ใหม่ ในอิตาลี ซึ่งเกิดจากเชื้อค้าไม่ได้รับอนุญาตสำหรับการ ควบคุมขององุ่นหลังเก็บเกี่ยว ภาย ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) จะได้รับอนุญาตเป็นการประเมิน และมีประสิทธิภาพในการลดการพัฒนาแม่พิมพ์สีเทาระหว่างการเก็บรักษา อย่างไรก็ตาม แทน SO2 มีมุมมองอันตราย สำหรับสุขภาพของมนุษย์ และความยากลำบากในการใช้ SO2 กับองุ่นสี (เนลสันและริชาร์ดสัน 1967) หรือองุ่นที่เก็บลงในกล่องกระดาษแข็งเนื่องจากดูดซึม SO2 โดยกระดาษแข็ง (Lichter et al., 2008) ดังนั้น การพัฒนาวิธีการควบคุมไม่ใช้สารเคมีเพื่อลดการผุของผลไม้หลังการเก็บเกี่ยวเป็นสำคัญ ควบคุม ด้วยจุลินทรีย์อัน-tagonists ได้ผงาดขึ้นเป็นสัญญาทางเลือก ด้วยความต่ำสิ่งแวดล้อม คนเดียว หรือ เป็นส่วนหนึ่งของการจัดการศัตรูพืชแบบบูรณาการเพื่อลดการใช้สารเคมีสังเคราะห์ (Droby et al., 2009 Wilson และ Wisniewski, 1994) ระหว่างตัวที่มีศักยภาพ yeasts ได้รับอย่างกว้างขวางศึกษาเนื่องจากพวกเขามีคุณลักษณะหลายอย่างที่ทำให้พวกเขาเหมาะที่เป็นตัวแทน biocontrol (BCAs) ในผลไม้ (หลิว et al., 2013 ซานโตส et al., 2004) ยีสต์หลายชนิดมีความต้องการทางโภชนาการที่ง่าย สามารถ colonize ผิวแห้งสำหรับระยะเวลานาน และพวกเขาสามารถเติบโตอย่างรวดเร็วบนพื้นผิวราคาไม่แพงใน bioreactors ลักษณะที่เกี่ยวข้องในการเลือก BCAs (Chanchaichaovivat et al., 2007) นอกจากนี้ ทำไม่ผลิตแพ้เพาะเฟิร์นหรือ myco-สารพิษเชื้อรา mycelial หรือยาปฏิชีวนะซึ่งอาจ pro-duced โดยตัวเชื้อแบคทีเรียมากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Botrytis cinerea มีตัวแทนสาเหตุของเชื้อราสีเทาหรือเน่า botrytis พวงองุ่นเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับความเสียหายทางเศรษฐกิจที่สำคัญในไร่องุ่นทั่วโลกขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่อุณหภูมิและความชื้น โดยทั่วไปเอสพีพี Botrytis ยังเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นหลังการเก็บเกี่ยวที่สำคัญสำหรับผักและผลไม้ในห้องเย็นและการจัดส่งที่ตามมาเพราะเชื้อราคือสามารถที่จะเติบโตได้อย่างมีประสิทธิภาพที่อุณหภูมิเหนือแช่แข็ง (Droby และ Lichter, 2004) วิธีการที่จะใช้ก่อนและ fungi- หลังการเก็บเกี่ยวการรักษา cidal ในการควบคุมเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดการเน่าพวงขององุ่นจะไม่ถือว่าเป็นอีกต่อไปอย่างยั่งยืนเพราะการเกิดขึ้นของสายพันธุ์ที่ทนสารเคมีของซีเนเรียบีประชากรภายในลาน vine- (ที่โตร์ et al, 2002;. Leroux 2004; ไวเทลและ Panebianco ข้อมูลที่ไม่ถูกเผยแพร่; Sergeeva, et al, 2002), การเพิ่มความสนใจของประชาชนเกี่ยวกับอันตรายสำหรับสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม (Janisiewicz และ Korsten., 2002; Spadaro และเชสโก้ Gullino 2005; ไวเทลเอ al., 2012) และค่าใช้จ่ายที่สูงอย่างต่อเนื่องในการสังเคราะห์ icals chem- ใหม่ ในอิตาลี,
สารฆ่าเชื้อราในเชิงพาณิชย์ไม่ได้รับอนุญาตสำหรับการควบคุมของการสลายตัวขององุ่นตารางหลังการเก็บเกี่ยว; ก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) จะได้รับอนุญาตเป็นแบบเสริมและมีประสิทธิภาพในการลดการพัฒนาแม่พิมพ์สีเทาระหว่างการเก็บรักษา แต่ทางเลือกในการ SO2 จะต้องในมุมมองของความเป็นอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์และความยากลำบากในการใช้ SO2 กับองุ่นสี (เนลสันและริชาร์ด 1967) หรือองุ่นเก็บไว้ในกล่องกระดาษแข็งเพราะการดูดซึม SO2 จากกระดาษแข็ง (Lichter et al, 2008) ดังนั้นการพัฒนาวิธีการควบคุมสารเคมีที่ไม่ใช่เพื่อลดการสลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวของผลไม้จะทวีความสำคัญมากขึ้น การควบคุมทางชีวภาพด้วยจุลินทรีย์ an- tagonists ได้กลายเป็นทางเลือกที่มีแนวโน้มที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมต่ำเพียงอย่างเดียวหรือเป็นส่วนหนึ่งของการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานเพื่อลดการประยุกต์ใช้สารเคมีสังเคราะห์ (Droby et al, 2009;. วิลสันและ Wisniewski, 1994) ในบรรดาคู่อริที่อาจเกิดขึ้นยีสต์ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางเพราะพวกเขามีคุณสมบัติหลายอย่างที่ทำให้พวกเขาเหมาะที่จะเป็นตัวแทนควบคุมทางชีวภาพ (BCAs) ในผลไม้ (Liu et al, 2013;.. ซานโตส, et al, 2004) ยีสต์สายพันธุ์หลายคนมีความต้องการทางโภชนาการง่ายที่พวกเขาสามารถที่จะตั้งรกรากพื้นผิวแห้งเป็นเวลานานของเวลาและพวกเขาจะได้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วบนพื้นผิวที่มีราคาไม่แพงในถังหมักลักษณะที่มีความเกี่ยวข้องในการเลือกของ BCAs (Chanchaichaovivat et al., 2007) นอกจากนี้พวกเขาไม่ได้ผลิตสปอร์ที่เป็นภูมิแพ้หรือสารพิษ myco- เป็นเชื้อราเส้นใยจำนวนมากหรือยาปฏิชีวนะที่อาจจะมีโปรโฉมโดยคู่อริแบคทีเรีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Botrytis cinerea , สาเหตุโรคเน่าของสีเทาโมลด์หรือ Botrytis พวงองุ่น , เป็นผู้รับผิดชอบความเสียหายทางเศรษฐกิจที่สำคัญในไร่องุ่นทั่วโลกขึ้นอยู่กับสภาวะของอุณหภูมิและความชื้น ในทั่วไป , Botrytis spp . เป็นสำคัญปัญหาหลังการเก็บเกี่ยวผลไม้และผักในห้องเย็นและส่งตามมาเนื่องจากเชื้อราสามารถเจริญเติบโตได้อย่างมีประสิทธิภาพในอุณหภูมิสูงกว่าจุดเยือกแข็ง ( droby และ lichter , 2004 ) วิธีการที่จะใช้ก่อนและหลังเก็บเกี่ยวเชื้อรา - รักษา cidal การควบคุมเชื้อโรคที่ก่อให้เกิดโรคองุ่นพวงที่ไม่พิจารณาอีกแล้วอย่างยั่งยืน เพราะการเกิดขึ้นของสารเคมีป้องกันสายพันธุ์ B ขาวภายในเถา - ประชากรหลา ( Latorre et al . , 2002 ;เลอรูซ์ , 2004 ; วิเทล และ panebianco ข้อมูลเผยแพร่ ; sergeeva et al . , 2002 ) , การเพิ่มผลประโยชน์ของประชาชนเกี่ยวกับอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ( janisiewicz และ korsten , 2002 ; spadaro และ gullino , 2005 ; วิเทล et al . , 2012 ) และค่าใช้จ่ายสูงอย่างยั่งยืนเพื่อสังเคราะห์ใหม่ Chem - icals . ในอิตาลี ไม่มีสารเคมีในเชิงพาณิชย์ได้รับอนุญาตสำหรับ
ควบคุมการสลายตัวขององุ่นโต๊ะหลังการเก็บเกี่ยว ;ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ( SO2 ) จะอนุญาตให้เป็นผู้ช่วย และมีประสิทธิภาพในการลดการพัฒนาแม่พิมพ์สีเทาในระหว่างการเก็บรักษา อย่างไรก็ตาม ทางเลือกที่จะ SO2 ที่จําเป็นในมุมมองของอันตรายต่อสุขภาพของมนุษย์ และปัญหาในการใช้ SO2 ด้วยสีองุ่น ( เนลสัน และ ริชาร์ดสัน , 1967 ) หรือองุ่นที่เก็บไว้ในกล่องกระดาษแข็งเพราะ SO2 การดูดซึมจากกระดาษแข็ง ( lichter et al . , 2008 )