Einsteinium is a synthetic element

Einsteinium is a synthetic element with symbol Es and atomic number 99. It is the seventh transuranic element, and an actinide.

Einsteinium was discovered as a component of the debris of the first hydrogen bomb explosion in 1952, and named after Albert Einstein. Its most common isotope einsteinium-253 (half life 20.47 days) is produced artificially from decay of californium-253 in a few dedicated high-power nuclear reactors with a total yield on the order of one milligram per year. The reactor synthesis is followed by a complex process of separating einsteinium-253 from other actinides and products of their decay. Other isotopes are synthesized in various laboratories, but at much smaller amounts, by bombarding heavy actinide elements with light ions. Owing to the small amounts of produced einsteinium and the short half-life of its most easily produced isotope, there are currently almost no practical applications for it outside of basic scientific research. In particular, einsteinium was used to synthesize, for the first time, 17 atoms of the new element mendelevium in 1955.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไอน์สไตเนียมเป็นธาตุสังเคราะห์ มีเลขอะตอม 99 และสัญลักษณ์ Es ก็ธาตุ transuranic เจ็ด และแอกทิไนด์มีไอน์สไตเนียมถูกค้นพบเป็นส่วนประกอบของเศษของการระเบิดของระเบิดไฮโดรเจนครั้งแรกในปี 1952 และตั้งชื่อตามอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ ความบ่อยไอโซโทปไอน์สไตเนียม-253 (ครึ่งชีวิต 20.47 วัน) ผลิตเทียมจากการสลายตัวของ californium-253 ในกี่ทุ่มเทกำลังแรงสูงเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์มีผลผลิตรวมระหว่างหนึ่งมิลลิกรัมต่อปี การสังเคราะห์เครื่องปฏิกรณ์ตามกระบวนการซับซ้อนของแยกไอน์สไตเนียม-253 จาก actinides อื่น ๆ และผลิตภัณฑ์ของการสลายตัวของพวกเขา ส่วนไอโซโทปอื่น ๆ จะสังเคราะห์ ในห้องปฏิบัติการต่าง ๆ แต่ ใน ปริมาณที่น้อยมาก โดยแสงองค์ประกอบหนักแอกทิไนด์ มีประจุไฟ เนื่องจากจำนวนผลิตไอน์สไตเนียมขนาดเล็กและสั้นครึ่งชีวิตของไอโซโทปที่ผลิตได้ง่ายที่สุด ปัจจุบันมีเกือบจะไม่ประยุกต์ใช้งานจริงมันนอกวิจัยทางวิทยาศาสตร์พื้นฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ไอน์สไตเนียมที่ใช้ในการสังเคราะห์ ครั้งแรก 17 อะตอมของ mendelevium องค์ประกอบใหม่ในปี 1955

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไอน์สไตเนียมเป็นองค์ประกอบสังเคราะห์ที่มีสัญลักษณ์ Es และเลขอะตอม 99 มันเป็นองค์ประกอบ transuranic ที่เจ็ดและ actinide. ไอน์สไตเนียมถูกค้นพบเป็นส่วนประกอบของเศษแรกไฮโดรเจนระเบิดในปี 1952 และตั้งชื่อตามชื่อ Albert Einstein ใช้ไอโซโทปไอน์สไตเนียม-253 ที่พบมากที่สุด (ครึ่งชีวิต 20.47 วัน) ผลิตเทียมจากการเสื่อมสลายของแคลิฟอร์เนีย-253 ในเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์พลังงานสูงโดยเฉพาะไม่กี่ที่มีผลผลิตรวมในการสั่งซื้อของหนึ่งมิลลิกรัมต่อปี การสังเคราะห์เครื่องปฏิกรณ์จะตามด้วยกระบวนการที่ซับซ้อนในการแยกไอน์สไตเนียม-253 จากแอกทิไนด์และผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของการสลายตัวของพวกเขา ไอโซโทปอื่น ๆ มีการสังเคราะห์ในห้องปฏิบัติการต่าง ๆ แต่ในปริมาณน้อยมากโดยแสงองค์ประกอบ actinide หนักกับไอออนแสง เนื่องจากขนาดเล็กจำนวนไอน์สไตเนียมผลิตและสั้นครึ่งชีวิตของไอโซโทปที่ผลิตได้อย่างง่ายดายมากที่สุดปัจจุบันมีเกือบจะไม่มีการใช้งานจริงสำหรับมันนอกการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งไอน์สไตเนียมถูกใช้ในการสังเคราะห์เป็นครั้งแรก 17 อะตอมของเมนเดลีเวียมองค์ประกอบใหม่ในปี 1955

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอน์สไตเนียมเป็นองค์ประกอบสังเคราะห์ด้วยสัญลักษณ์ ES และเลขอะตอม 99 มันเป็นธาตุทรานซูแรนิคที่เจ็ดและแฮหัวเอี๋ยน .ไอน์สไตเนียมพบเป็นส่วนประกอบของเศษซากของไฮโดรเจนระเบิดครั้งแรกในปี 1952 และตั้งชื่อตามอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ einsteinium-253 ของไอโซโทปที่พบบ่อยที่สุด ( ครึ่งชีวิต 20.47 วันผลิตหรือจากการสลายตัวของ californium-253 ในไม่กี่ทุ่มเทพลังสูงเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่มีผลผลิตรวมในการสั่งซื้อ 1 มิลลิกรัม ต่อ ปี ปฏิกิริยาการสังเคราะห์เป็นตามกระบวนการที่ซับซ้อนของการแยก einsteinium-253 จาก actinides อื่น ๆและผลิตภัณฑ์ที่ได้จากการสลายตัวของ ไอโซโทปอื่น ๆ ได้ใน ห้องปฏิบัติการต่าง ๆ แต่ที่ปริมาณที่มีขนาดเล็กมาก โดย bombarding หนักหน้าถังที่มีประจุไฟ เนื่องจากปริมาณการผลิตขนาดเล็กและสั้น โลร็อง โกเซียลนีครึ่งชีวิตของมันมากที่สุดได้อย่างง่ายดายผลิตไอโซโทปที่ปัจจุบันมีเกือบจะไม่มีประโยชน์เลย นอกจากงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์พื้นฐาน โดยเฉพาะปริมาณที่ผลิตได้ถูกใช้เพื่อสังเคราะห์ , ครั้งแรก , 17 อะตอมของธาตุกัมมันตรังสีธาตุใหม่ในปี พ.ศ. 2498