We waited all night. I was cold and

We waited all night. I was cold and afraid, and angry with myself and with Van Helsing. Then, suddenly, something white moved in the trees near the tomb. We went nearer, and we found a little child on the ground, by the tomb. Van Helsing held it out to me, and I looked at its neck. ‘There are no wounds on the child’s neck,’ I said.

‘No,’ Van Helsing replied. ‘We are just in time.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารอทั้งคืน ผมเย็น และกลัว และโกรธตัวเอง และ กับ Van Helsing แล้ว ทันที อย่างขาวย้ายในต้นไม้ใกล้สุสาน เราไปเอื้อม และเราพบเด็กน้อยบนพื้นดิน โดยสุสาน Van Helsing จัดมันออกให้ฉัน และฉันมองที่คอของมัน ฉัน 'มีแผลไม่ในคอของเด็ก กล่าวว่า

'ไม่ Van Helsing ตอบกลับ 'ได้เพียงในเวลา'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรารอทั้งคืน ผมเย็นและกลัวและโกรธกับตัวเองและมีแวนเฮลซิง จากนั้นก็มีอะไรบางอย่างสีขาวย้ายต้นไม้ที่อยู่ใกล้หลุมฝังศพ เราไปใกล้และเราพบว่าเด็กเล็ก ๆ อยู่บนพื้นดินโดยหลุมฝังศพ แวนเฮลซิงที่จัดขึ้นมาให้ฉันและฉันมองไปที่คอ 'มีแผลไม่มีที่คอของเด็กที่มี' ฉันกล่าวว่า'ไม่' แวนเฮลซิงตอบว่า 'เราเป็นเพียงในเวลา.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารอทั้งคืน ผมหนาวและกลัวและโกรธกับตัวเอง และกับ แวน เฮลซิ่ง แล้วอยู่ๆ มีสีขาว ย้ายต้นไม้ ใกล้กับ สุสาน เราก็ใกล้และเราพบว่าเด็กเล็ก ๆน้อย ๆบนพื้นดิน โดยสุสาน ดอกฟ้าในมือมารถือมันออกมาให้ฉัน ฉันมองไปที่ลำคอของมัน ' ไม่มีบาดแผลบนคอของเด็ก ' ผมพูด

' ' Van Helsing ตอบ ' เรา '

. . .