Part 3[แก้ไข]Kuro Usagi welcomed th

Part 3[แก้ไข]
Kuro Usagi welcomed the Host as well as the Guest of Honor as they too took to the stage.

“And now I shall hand it over to the representative for the Hosts of [Underwood] Harvest Festival- Sala Doltrake-sama! And the Guest of Honor from [Thousand Eyes]---Shiroyasha-sama! Let’s welcome them on stage to give us the opening speech!”

As her words fell, the bonfires on the stage blazed higher.

Coming up from backstage, Sala wore cultural clothes that were marvelously dyed with the unique skills of South, doing away with her usual casual clothes. Her long hair was pleated into braid and many hair ornaments were used for decorum, possibly to hide the scar of the severed horn. Her copper brown skin that had the beauty of good health in addition to the resplendent formal attire, brought out a beauty that others wouldn’t get the chance to see on normal days.

Sala stood on stage with a gentle smile while using her serious gaze to sweep the sight of the city that lay below her

(… Eh? This is weird. Where’s Shiroyasha-sama?)

According to the original plan, Shiroyasha should have made her entrance onto the stage with Sala. Though Kuro Usagi felt a little flustered by the unexpected changes to the script, she decided to carry out her responsibility of running the show as though nothing was up.

As she spotted a glowing light near the crown of the Great Tree, Kuro Usagi realized that the order of entrance has indeed been changed.

(So that’s how it is! I guess it wouldn’t be a problem anymore if I ask everyone to focus on that…)

Skipping lightly back to the stage and twirling before she reached the corner, Kuro Usagi called for everyone’s attention to be focused skywards.

“Everyone! Let’s all look towards the crown of the Great Tree!”

The crowd began to quieten down as they looked up towards the skies.

So quiet was the plaza that one could hear the rustling of the Great Tree leaves being blown by the night breeze.

They were all waiting for the opening speech. Participants and hosts alike waited in silence.

Seconds after everyone’s attention was focused on the glowing light, a flash of brilliant white light illuminated the whole crown of the Great Tree----

A very bad premonition started to nag at the corners of Kuro Usagi’s mind.

“---Heaven is calling!

Earth is calling!

People are calling!

Why not give me some silence![2]"

(Yes, my thoughts exactly!)

Kuro Usagi’s thoughts were totally ignored. The person who gave that yell leapt down from the top of the tree. That godly idiot was flying gracefully through the air while glittery scales of light particles seemed to flake in her passing, creating a sparkling trail behind her.

Holding the position as the pure white sun that never sets, the one who breaks through the boundaries of the Celestial world and the Earth’s surface.

The prided strongest problem kid of the East- [Demon Lord of the White Night], Shiroyasha has descended.

“Children of the Great Tree! Time waits for no man indeed. You have managed to revive within a short time of ten years. And that, is an amazing accomplishment!”

Elegantly moving her wafuku sleeves while touching down on the stage, Shiroyasha flipped open her folding fan that had the two goddesses outlined in white on the pitch black background of the fan paper.

Compared to her previous words, the current tone was much more solemn and it made it difficult to believe that she said some weird words for her entrance.

After which she took out two flags that she brandished proudly in the air.

“To all the [Draco Greif] Alliance comrades that united as one to defend [Underwood]! Let this be the night for me to give praise for your achievements! And now, I shall bestow to you the Gift that only belongs to the Southern Floor Master--- the [Horn of Dracogriff[3]] that has two thousand years of Spirit power stored within it!”

“OOOoooooooooh!” The resounding cheers shook the city of Underwood.

[Horn of Dracogriff] was the condensation of the spirit power of Draco Greif into a Gift that can be handed over to the next generation. And that was definitely a treasure for the Alliance members.

The reverberation of the cheers was so strong that it shook the cliffs and even made the branches of the Great tree tremble.

“There’s more! The proper ceremony of the Gift presentation will be done on the last day of the Harvest Festival, so just enjoy yourselves to the fullest in this Matsuri--- And that’s all I have to say.”

Shiroyasha beckoned to Sala to step forward as she got off the stage.

Seeming to have come to terms with her inner self, Sala stepped up to the center of the stage where she gazed down upon the City with what seemed to be motherly affection.

“---I must first apologize to all for saying this during such a joyous occasion. Using such a chance as a leader to interrupt the Festivities, is quite ill-mannered of me…… However, it is only today and at this moment that I hope for everyone to give me some time to speak.”

As she spoke, the cheering lapsed into silence, seeming as though it were just an illusion.

Gazing up to the Great Tree emblem that was regally flying high on its post….it gave her the feeling of having reached the end of her journey as she continued:

“I bet everyone knows about what I did three years ago…. Having abandoned the post of being the successor, running alone from my homeland. Betraying the fate of succeeding as the next leader of my family and its responsibilities. And the one that accepted me then was [Underwood] and the [Draco Greif] Alliance.”

“…”

“No matter which place I go to, the act of betraying one’s family shouldn’t be forgivable. However, there were those that continued to trust me and supported me, even to the extent of electing me as the leader of ‘One Horn’. Besides thanking you guys, the previous leader of [One Horn] and my comrades, I really do not know how else to thank you guys. And to meet their expectations of me, I’ve worked hard till where I’m today…To tell the truth, till this moment, I still doubt if I managed to live up to their expectations.”

It was one of the rare moments that Sala had that troubled smile on her. Yet it wasn’t able to shadow the sense of achievement that seem to radiate from her being that made her all the more radiant.

Watching Sala from the plaza, Izayoi realized how similar it was for Sala as it was for the three of them.

---“Abandon your family, friends, wealth and all that you have in your world and come forth to Little Garden”.

Abandoning the life she had lived for two hundred years, and leaving her homeland…. She was very much in the same situation as them, or may even have had more determination than them to start a new life outside on her own.

Imprinting the regal sight of the flag flying high in the tree top, Sala calmly ended her speech:

“I hope for everyone to take away more than just the memory of [Draco Greif] Alliance’s ascension to Floor Master during the Harvest Festival. But to remember the [Underwood] that managed to overcome its many trials and revive as you see it today…With that, I would like everyone to enjoy yourselves in the Harvest Festival.”

Bowing to the audience, the entire Underwood city erupted into cheers.

Amidst the loud applause and praises---Kuro Usagi gazed upon the two flags with tears threatening to flow from the corner of her eyes.

Clenching her fist. (One day……we of [No Name] will be able to retrieve our flag!)

Swearing silently to herself, she joined the applause for Sala.

Even after Sala had left the stage, the praises and applause for her continued to be heard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 3 [สิทธิการได้]ซางิบอร์กยินดีโฮสต์เป็นแขกเกียรติยศเป็นพวกเขาเอาไประยะเกินไป"และตอนนี้ ฉันจะมอบมันให้ตัวแทนการโฮสต์ของ [Underwood] เทศกาลเก็บเกี่ยว - ศาลา Doltrake-sama และแขกผู้มีเกียรติจาก [พันตา] -Shiroyasha sama เรายินดีต้อนรับพวกเขาบนเวทีให้เราพูดเปิด"เป็นคำของเธอตก bonfires บนเวทีแผดเผาสูงขึ้นมาจาก backstage ศาลาสวมเสื้อผ้าวัฒนธรรมที่ถูกย้อมดฮิ มีทักษะเฉพาะของภาคใต้ การทำไป ด้วยเสื้อผ้าสบาย ๆ ของเธอตามปกติ ผมยาวของเธอถูกจีบเป็นถักด้วยใย และเครื่องประดับผมมากมายถูกใช้สำหรับผู้ดี อาจจะซ่อนรอยแผลเป็นของฮอร์น severed ทองแดงน้ำตาลผิวที่มีความสวยงามสุขภาพดีนอกจากนี้ resplendent พิธีการ นำออกความงามที่ผู้อื่นจะไม่ได้รับโอกาสที่จะดูวันปกติศาลาที่ยืนบนเวทีด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนในขณะที่ใช้สายตาของเธอรุนแรงกวาดสายตาของเมืองซึ่งด้านล่างของเธอ(… เอ๊ะ แปลกอยู่ Shiroyasha sama)ตามแผนเดิม Shiroyasha ควรทำทางเข้าของเธอบนเวทีกับศาลา แม้ว่าบอร์กซางิรู้สึกเกิดความสับสนเล็กน้อยไม่คาดคิด โดยสคริปต์ เธอตัดสินใจจะปฏิบัติหน้าที่ของเธอทำงานดูเหมือนไม่มีอะไรขึ้นเป็นเธอด่างไฟเร่าร้อนใกล้มงกุฎทรีดี ซางิบอร์กรู้ว่า ลำดับของเข้ามีแน่นอนการเปลี่ยนแปลง(นั่นคือมี ผมคิดว่า มันจะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไปถ้าผมถามทุกคนเน้นที่...)ข้ามไปขั้นเบา และ twirling ก่อนเธอถึงมุม ซางิบอร์กเรียกสำหรับของทุกคนให้ความสนใจจะ เน้น skywards"ทุกคน ลองทั้งหมดดูต่อมงกุฎทรีดี"ฝูงชนเริ่ม quieten ลงที่พวกเขามองขึ้นสู่ท้องฟ้าพลาซ่าที่หนึ่งอาจได้ยิน rustling ต้นใหญ่ใบถูกเป่า ด้วยลมคืน ไม่จึงเงียบพวกเขาได้ทั้งหมดรอเสียงเปิด ผู้เข้าร่วมและโฮสต์เหมือนรอในความเงียบวินาทีหลังจากความสนใจของทุกคนไม่เน้นไฟเร่าร้อน แฟลชแสงสีขาวสดใสอร่ามมงกุฎทั้งของดีต้นไม้--Premonition ดีเริ่มถากถางที่มุมใจบอร์กซางิ"---เรียกสวรรค์เรียกแผ่นดินคนจะเรียกทำไมไม่ให้ฉันเงียบบาง [2]"(ใช่ ผมคิดว่า!)ความคิดของซางิบอร์กได้ถูกละเว้นทั้งหมด คนที่ร้องให้หลุดออกมาลงจากด้านบนของแผนภูมิ คนบ้าที่เคร่งศาสนาถูกบินอย่างผ่านอากาศขณะ glittery สมดุลของอนุภาคแสงดูเหมือน เกล็ดเธอคว้า สร้างทางประกายเธอถือตำแหน่งเป็นบริสุทธิ์สีขาวอาทิตย์ที่เคย ซึ่งแบ่งผ่านขอบเขตของโลกเกี่ยวกับสวรรค์และพื้นผิวของโลกปัญหาเด็กแข็งแกร่ง prided ตัวตะวันออก-[ปีศาจพระเจ้าคืนขาว], Shiroyasha ได้สืบเชื้อสาย"เด็กต้นดี เวลารอคนไม่แน่นอน คุณมีจัดการเพื่อฟื้นฟูภายในระยะเวลาอันสั้นของสิบปี และที่ เป็นความสำเร็จที่น่าทึ่ง"บริการย้าย wafuku เธอแขนขณะสัมผัสลงบนเวที Shiroyasha พลิกเปิดพัดลมของเธอพับมี goddesses สองที่ล้อมกรอบสีขาวบนพื้นหลังสีดำระยะห่างของกระดาษพัดลมเปรียบเทียบกับคำของเธอก่อนหน้านี้ เสียงปัจจุบันถูกบุดมาก และมันทำให้มันยากที่จะเชื่อที่เธอบอกคำที่แปลกสำหรับเธอเข้าหลังจากที่เธอเอาออกธงสองที่เธอ brandished ภูมิใจในอากาศ"ไปทั้งหมดพันธมิตร [เดรโก Greif] สหายที่สหรัฐเป็นหนึ่งในการปกป้อง [Underwood] ให้นี้เป็นคืนให้สรรเสริญสำหรับความสำเร็จของคุณ และตอนนี้ ฉันจะอำนวยให้ของขวัญที่มีเฉพาะ ภาคใต้ชั้นหลัก--- [ฮอร์นของ Dracogriff [3]] ที่มีพลังวิญญาณที่เก็บอยู่ภายในปีสองพัน ""OOOoooooooooh" เชียร์เตรียมจับเมือง Underwood[ฮอร์นของ Dracogriff] สรุปพลังวิญญาณของเดรโก Greif เป็นของขวัญที่สามารถถูกมอบให้รุ่นต่อไปได้ และที่แนะนำสมบัติสมาชิกพันธมิตรReverberation ของเชียร์ไม่แข็งแรงว่า หน้าผาสั่นเครือ และทำแม้กระทั่งสาขาสั่นเครือทรีดี"มีมากขึ้น พิธีที่เหมาะสมของงานนำเสนอที่จะทำในวันสุดท้ายของเทศกาลเก็บเกี่ยว ดังนั้นเพียงแค่สนุกกับซับที่เต็มในนี้ Matsuri--และทั้งหมดไม่ต้องการ "Shiroyasha beckoned ศาลาเพื่อก้าวไปข้างหน้า ตามที่เธอได้ปิดเวทีด้วยฮั้วได้ด้วยตนเองภายในของเธอ ศาลาก้าวขึ้นสู่ศูนย์กลางของขั้นที่เธอจ้องลงตามด้วยสิ่งที่ดูเหมือนจะ motherly จิต"---อันดับแรกต้องขอโทษทั้งหมดสำหรับคำพูดนี้ในโอกาสบัดนี้ มีโอกาสเป็นผู้นำให้หยุดเทศกาล เป็น ill-mannered ค่อนข้า... อย่างไรก็ตาม ได้เฉพาะวันนี้และขณะนี้ที่หวังทุกคนให้เวลาฉันจะพูด"ขณะที่เธอพูด เชียร์โธดอกเงียบ ด้วยถึงมันแค่ภาพลวงตาลงพร้อมถึงตราต้นไม้ดีที่ regally ได้บินสูงอยู่บนโพสต์ของ...ให้เธอรู้สึกถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของเธอเป็นเธออย่างต่อเนื่อง:"ฉันเดิมพันทุกคนทราบเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้ผ่านมาสามปี... มีการลงรายการบัญชีการ สืบ ทำงานเพียงอย่างเดียวจากบ้านเกิดเมืองนอนของฉันถูกทอดทิ้ง แจ้งเบาะแสเรื่องชะตากรรมของแผ่นเป็นผู้นำครอบครัวและความรับผิดชอบต่อไป และยอมรับฉัน แล้วถูก [Underwood] และ [เดรโก Greif] พันธมิตร "“…”"ไม่ว่าสถานที่ที่ไป การกระทำของการแจ้งเบาะแสเรื่องของครอบครัวไม่ควรสารภาพ อย่างไรก็ตาม มีผู้ ที่ยังคงเชื่อฉันสนับสนุนฉัน แม้แต่ในกรณีของ electing ฉันเป็นผู้นำของ 'ฮอร์นหนึ่ง' นอกจากนี้ยังคุณผู้ชาย ผู้นำก่อนหน้า [หนึ่งฮอร์น] และสหายของฉัน ฉันไม่ทราบจริง ๆ วิธีอื่นไปขอบคุณพวกคุณ และเพื่อตอบสนองความคาดหวังของฉัน ฉันได้ทำงานหนักจนถึงซึ่งฉันวันนี้... พูดความจริง จนถึงขณะนี้ ฉันยังคงสงสัยถ้าจัดการกับความคาดหวังของพวกเขาอยู่"มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลายากที่ว่า ศาลามีรอยยิ้มที่ปัญหาของเธอ ยัง ไม่ต้องเงาความรู้สึกของความสำเร็จที่ดูเหมือนจะแผ่จากเธอสิ่งที่เธอเปล่งปลั่งคอยดูจากเดอะพลาซ่าศาลา Izayoi รู้คล้ายคลึงก็สำหรับศาลาก็สำหรับสามของพวกเขา--- "ละทิ้งของครอบครัว เพื่อน ให้เลือกมากมาย และทั้งหมดที่คุณมีในโลกของคุณ และออกมาน้อยสวน"ทิ้งชีวิตที่เธอมีอยู่สองร้อยปี และออกจากบ้านเกิดของเธอ... เธอเป็นอย่างมากในสถานการณ์เดียวกันเป็นพวกเขา หรืออาจแม้แต่มีกำหนดเพิ่มเติมกว่าพวกเขาจะเริ่มต้นชีวิตใหม่นอกตนเองศาลา imprinting ตารีกัลของธงบินสูงด้านบนต้นไม้ เบา ๆ จบคำพูดของเธอ:"ฉันหวังว่าทุกคนจะไปมากกว่าเพียงแค่ความทรงจำของพันธมิตร [เดรโก Greif] เสด็จขึ้นสู่สวรรค์ชั้นต้นในช่วงเทศกาลเก็บเกี่ยว แต่ ต้องจำ [Underwood] ที่จัดการเพื่อเอาชนะการทดลองจำนวนมาก และฟื้นฟู ตามที่คุณเห็นวันนี้... กับ อยากไปเองในเทศกาลเก็บเกี่ยวทุกคน"โค้งให้ผู้ชม แห่ง Underwood จ๊าวไชโยท่ามกลางเสียงปรบมือและสรรเสริญซางิบอร์กจ้องตามธงสอง ด้วยน้ำตาที่คุกคามไหลจากมุมของดวงตาของเธอเด็กนอนกัดกำปั้นของเธอ (วันเดียว...เรา [ไม่มีชื่อ] จะสามารถเรียกดูสถานะของเรา)เธอด่าทอการสบถเงียบ ๆ กับตัวเอง ร่วมปรบมือสำหรับศาลาแม้หลังจากศาลาได้ทิ้งระยะ สรรเสริญ และปรบมือสำหรับเธอยังคงได้ยิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 3 [แก้ไข]
Kuro ยูซากิยินดีโฮสต์เช่นเดียวกับแขกผู้มีเกียรติที่พวกเขามากเกินไปเอาไปเวที. "และตอนนี้ฉันจะส่งมันไปยังตัวแทนของโฮสต์ [อันเดอร์วู้] เก็บเกี่ยว Festival- ศาลา Doltrake-sama ! และแขกผู้มีเกียรติจาก [พันตา] --- Shiroyasha-sama! ขอต้อนรับพวกเขาบนเวทีที่จะให้เรากล่าวเปิด! " เป็นคำพูดของเธอล้มลงกองบนเวทีประกายที่สูงขึ้น. ขึ้นมาจากหลังเวทีศาลาสวมเสื้อผ้าวัฒนธรรมที่ถูกย้อมประหลาดด้วยทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ของภาคใต้ที่ทำไปกับเธอ เสื้อผ้าสบาย ๆ ตามปกติ ผมยาวของเธอถูกจีบเข้ามาถักเปียผมและเครื่องประดับจำนวนมากถูกนำมาใช้วิถีชีวิตอาจจะซ่อนรอยแผลเป็นของฮอร์นตัด ทองแดงผิวสีน้ำตาลของเธอที่มีความงามของสุขภาพที่ดีนอกเหนือจากการแต่งกายอย่างเป็นทางการรุ่งโรจน์นำเอาความงามที่คนอื่นจะไม่ได้รับโอกาสที่จะเห็นในวันปกติ. ศาลายืนอยู่บนเวทีด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนในขณะที่ใช้จ้องมองเธออย่างจริงจัง กวาดสายตาของเมืองที่วางอยู่ด้านล่างของเธอ(... เอ๊ะนี่เป็นลาง. ที่ไหน Shiroyasha-sama?) ตามแผนเดิม Shiroyasha ควรทำทางเข้าของเธอบนเวทีกับศาลา แม้ว่า Kuro ยูซากิรู้สึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ลนโดยการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดสคริปต์เธอตัดสินใจที่จะดำเนินความรับผิดชอบของเธอในการทำงานแสดงราวกับว่าไม่มีอะไรขึ้น. ขณะที่เธอเห็นแสงเรืองแสงที่อยู่ใกล้มงกุฎของต้นไม้มหาราช Kuro Usagi ตระหนักว่า คำสั่งของทางเข้าที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงแน่นอน. (เพื่อให้เป็นวิธีที่มันเป็น! ผมคิดว่ามันจะไม่เป็นปัญหาอีกต่อไปถ้าผมขอให้ทุกคนให้ความสำคัญกับที่ ... ) ข้ามเบา ๆ กลับไปที่เวทีและหมุนก่อนที่เธอจะมาถึงมุม Kuro ยูซากิเรียกความสนใจของทุกคนที่จะเน้นไปทางฟ้า. "ทุกคน! ขอให้ทุกคนมองไปที่พระมหากษัตริย์ของต้นไม้ที่ดี! " ฝูงชนเริ่มเงียบลงในขณะที่พวกเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า. ดังนั้นที่เงียบสงบก็พลาซ่าว่าจะได้ยินเสียงพึมพำของต้นไม้ใหญ่ใบถูกปลิวไปตามสายลมคืน. พวกเขา ทุกคนรอคอยการกล่าวเปิดงาน ผู้เข้าร่วมกิจกรรมและไพร่พลรอเหมือนกันในความเงียบ. วินาทีหลังจากที่สนใจของทุกคนกำลังจดจ่ออยู่กับแสงเรืองแสงแฟลชของแสงสีขาวสว่างสดใสมงกุฎทั้งต้นไม้ที่ดี ---- สังหรณ์ใจที่เลวร้ายมากเริ่มที่จะจู้จี้ที่มุมของ Kuro ของยูซากิ ใจ. "--- สวรรค์เรียกร้อง! โลกเรียกร้อง! คนจะเรียก! ทำไมไม่ให้ฉันเงียบบาง! [2] " (ใช่ว่าความคิดของฉัน!) คิด Kuro ยูซากิได้รับการปฏิเสธโดยสิ้นเชิง. คนที่ให้ตะโกนว่า กระโดดลงมาจากด้านบนของต้นไม้. ที่งี่เง่าพระเจ้ากำลังบินผ่านอากาศได้อย่างสง่างามในขณะที่เกล็ดระยิบระยับของอนุภาคแสงดูเหมือนเกล็ดในการผ่านของเธอสร้างเส้นทางประกายด้านหลังของเธอ. โฮลดิ้งในฐานะอาทิตย์สีขาวบริสุทธิ์ที่ไม่เคยกำหนด, เป็นผู้หนึ่งที่แบ่งผ่านขอบเขตของโลกสวรรค์และพื้นผิวโลก. ปัญหาเด็กที่แข็งแกร่งภูมิใจของ East- [พระเจ้าปีศาจสีขาวในคืน] Shiroyasha ได้สืบเชื้อสายมา. "เด็ก ๆ ของต้นไม้ที่ดีเวลา! รอไม่มีมนุษย์คนใด แน่นอน. คุณมีการจัดการเพื่อฟื้นฟูภายในระยะเวลาสั้น ๆ สิบปี และที่เป็นความสำเร็จที่น่าทึ่ง! " อย่างหรูหราย้ายแขน wafuku เธอในขณะที่สัมผัสลงบนเวที Shiroyasha พลิกเปิดด้ามจิ้วเธอว่ามีสองเทพธิดาที่ระบุไว้ในสีขาวบนพื้นหลังสีดำขว้างกระดาษพัดลม. เมื่อเทียบกับคำพูดของเธอก่อนหน้านี้ , เสียงในปัจจุบันได้มากขึ้นเคร่งขรึมและมันทำให้มันยากที่จะเชื่อว่าเธอกล่าวว่าคำบางคำที่แปลกสำหรับการเข้าของเธอ. หลังจากที่เธอหยิบเอาสองธงว่าเธอกวัดแกว่งภูมิใจในอากาศ. "เพื่อให้ทุก [เดรโก Greif] พันธมิตรสหาย ที่สหรัฐเป็นหนึ่งที่จะปกป้อง [อันเดอร์วู้]! ให้นี้จะคืนสำหรับผมที่จะให้การสรรเสริญสำหรับความสำเร็จของคุณ! และตอนนี้ฉันจะมอบของขวัญให้กับคุณเท่านั้นที่เป็นของชั้นปริญญาโทภาคใต้ --- [ฮอร์นของ Dracogriff [3]] ที่มีสองพันปีของพระวิญญาณพลังงานที่เก็บไว้ในมัน! " "OOOoooooooooh!" เสียงเชียร์ดังก้อง ส่ายเมืองอันเดอร์วู้ด. [ฮอร์นของ Dracogriff] คือการรวมตัวของอำนาจจิตวิญญาณของเดรโก Greif ลงในของขวัญที่สามารถส่งมอบให้กับคนรุ่นต่อไป และนั่นก็คือแน่นอนสมบัติสำหรับสมาชิกพันธมิตร. ก้องของเสียงเชียร์เป็นคนเข้มแข็งเพื่อที่จะส่ายหน้าผาและแม้กระทั่งทำให้สาขาของต้นไม้สั่นที่ดี. "มีมากขึ้น! พิธีที่เหมาะสมของการนำเสนอของขวัญที่จะทำในวันสุดท้ายของเทศกาลเก็บเกี่ยวดังนั้นเพียงแค่สนุกกับตัวเองอย่างเต็มที่ใน Matsuri นี้ --- และนั่นคือทั้งหมดที่ผมต้องบอกว่า. " Shiroyasha กวักมือเรียกไปยังศาลาที่จะก้าวไปข้างหน้าในขณะที่เธอ ได้ลงจากเวที. ดูเหมือนจะได้มาถึงข้อตกลงกับตัวตนภายในของเธอศาลาก้าวขึ้นไปกลางเวทีที่เธอจ้องมองลงมาเมืองกับสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นความรักของแม่. "--- ครั้งแรกที่ผมต้องขอโทษทุกคน สำหรับคำพูดนี้ในช่วงดังกล่าวเป็นโอกาสที่สนุกสนาน เช่นการใช้โอกาสที่เป็นผู้นำที่จะขัดขวางการฉลองค่อนข้างไม่สุภาพของฉัน ...... แต่มันก็เป็นเพียงในวันนี้และในขณะนี้ที่ฉันหวังว่าทุกคนจะให้ฉันเวลาที่จะพูดบาง. " ขณะที่เธอพูด . เชียร์กลับคืนสู่ความเงียบดูเหมือนราวกับว่ามันเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาจ้องถึงสัญลักษณ์ต้นไม้ที่ดีที่ regally บินสูงในการโพสต์ของมัน ... มันทำให้เธอรู้สึกของการมีถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของเธอในขณะที่เธอยังคง: "ฉัน ทางออกที่ทุกคนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันได้สามปีที่ผ่านมา ... มีการโพสต์ที่ถูกทิ้งร้างของการเป็นผู้สืบทอดวิ่งเพียงอย่างเดียวจากบ้านเกิดของฉัน ทรยศต่อชะตากรรมของการประสบความสำเร็จในฐานะผู้นำต่อไปของครอบครัวและความรับผิดชอบของฉัน และคนที่ได้รับการยอมรับเป็นฉันแล้ว [อันเดอร์วู้ด] และ [เดรโก Greif] พันธมิตร. " "... " "เรื่องสถานที่ซึ่งผมไปไม่มีการกระทำของการทรยศต่อครอบครัวหนึ่งไม่ควรจะอภัย แต่มีผู้ที่ยังคงให้ความไว้วางใจผมและสนับสนุนผมแม้ในขอบเขตของการเลือกตั้งผมเป็นผู้นำของ 'หนึ่งฮอร์น' นอกจากนี้ยังขอบคุณพวกคุณเป็นผู้นำก่อนหน้านี้ [หนึ่งฮอร์น] และสหายของฉันฉันจริงๆไม่ทราบวิธีการอื่นที่จะขอบคุณพวกคุณ และเพื่อตอบสนองความคาดหวังของพวกเขาผมได้ทำงานอย่างหนักจนที่ฉันในวันนี้ ... เพื่อบอกความจริงจนถึงขณะนี้ก็ยังสงสัยว่าฉันจัดการเพื่อให้มีชีวิตอยู่ถึงความคาดหวังของพวกเขา. " มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่หายาก ที่ศาลาว่ารอยยิ้มที่มีความสุขของเธอ แต่มันไม่สามารถที่จะเงารู้สึกของความสำเร็จที่ดูเหมือนจะแผ่จากความเป็นอยู่ของเธอที่ทำให้เธอสดใสมากขึ้น. ดูจากศาลาพลาซ่า, Izayoi ตระหนักถึงวิธีการที่คล้ายกันมันเป็นศาลาที่มันเป็นสำหรับสามของพวกเขา--- "ละทิ้งครอบครัว, เพื่อน, ความมั่งคั่งและทั้งหมดที่คุณมีในโลกของคุณและออกมาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะการ์เด้น". ทิ้งชีวิตที่เธอยังมีชีวิตอยู่สองร้อยปีที่ผ่านมาและออกจากบ้านเกิดของเธอ ... เธอเป็นอย่างมากในสถานการณ์เช่นเดียวกับพวกเขาหรือแม้กระทั่งอาจจะมีความมุ่งมั่นมากขึ้นกว่าที่พวกเขาจะเริ่มต้นชีวิตใหม่นอกของเธอเอง. พิมพสายตาของกษัตริย์ของธงบินสูงในด้านบนต้นไม้ศาลาใจเย็นสิ้นสุดวันที่คำพูดของเธอ: "ผมหวังว่าสำหรับทุกคนที่จะไปมากกว่าเพียงแค่ความทรงจำของ [เดรโก Greif] สวรรค์พันธมิตรเพื่อปริญญาโทชั้นในช่วงเทศกาลเก็บเกี่ยว แต่การที่จะจำ [อันเดอร์วู้ด] ที่มีการจัดการที่จะเอาชนะการทดลองจำนวนมากและฟื้นฟูตามที่คุณเห็นในวันนี้ ... กับที่ผมต้องการให้ทุกคนสนุกกับตัวเองในเทศกาลเก็บเกี่ยว. " โค้งคำนับให้กับผู้ชมในเมืองอันเดอร์วู้ดทั้งระเบิดเสียงเชียร์ . ท่ามกลางเสียงปรบมือดังและสรรเสริญ --- Kuro Usagi จ้องไปเมื่อสองธงด้วยน้ำตาขู่ว่าจะไหลจากมุมของตาของเธอ. กำกำปั้นของเธอ (วันหนึ่ง ...... ของเรา [ไม่มีชื่อ] จะสามารถที่จะดึงธงของเรา!) สาบานกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ เธอเข้าร่วมปรบมือสำหรับศาลา. ศาลาแม้หลังจากที่ทิ้งเวทีสรรเสริญและเสียงปรบมือของเธอยังคงที่จะได้ยิน .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 3 [ แก้ไข ]
คุโระ อุซางิ ยินดีเป็นเจ้าภาพ ตลอดจนแขกผู้มีเกียรติที่พวกเขาก็เอาไปเวที

" และตอนนี้ผมจะส่งให้ตัวแทนสำหรับโฮสต์ของ [ เทศกาลเก็บเกี่ยว Underwood ] ศาลา doltrake ซามะ ! และแขกผู้มีเกียรติจาก [ พันตา ] --- shiroyasha ซามะ ! ขอต้อนรับพวกเขาบนเวทีให้เรากล่าวเปิด ! "

เป็นคำพูดของเธอล้มการก่อกองไฟบนเวทีเจิดจ้าขึ้น

มาจากหลังเวที ศาลาใส่วัฒนธรรมเสื้อผ้าที่ยอดเยี่ยมที่ย้อมด้วยทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ของภาคใต้ ทำไปด้วยเสื้อผ้าสบาย ๆปกติ ผมยาวของเธอถูกจีบเป็นเปีย และเครื่องประดับผมหลายคนใช้มารยาทอาจจะซ่อนแผลเป็นของขาด ฮอร์นนางทองแดง ผิวสีน้ำตาล มีความงามของสุขภาพที่ดีนอกจากนี้ยังเครื่องแต่งกายอย่างเป็นทางการพรรณราย เอาความสวยที่คนอื่นจะไม่ได้รับโอกาสที่จะเห็นในวันปกติ

ศาลายืนอยู่บนเวทีด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนขณะใช้สายตากวาดสายตาของเธอที่ร้ายแรงของเมืองที่วางด้านล่างของเธอ

( . . . เอ๊ะ . . . มันแปลกๆนะ shiroyasha ซามะอยู่ไหน ?

ตามแผนเดิมshiroyasha น่าจะทำทางเข้าของเธอบนเวทีกับศาลา แม้ว่าคุโระ อุซางิรู้สึกสับสนเล็กน้อยโดยการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิดกับบท เธอตัดสินใจที่จะดำเนินความรับผิดชอบของเธอวิ่งแสดงราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เธอพบแสงเรืองรองใกล้มงกุฎของต้นไม้ใหญ่ คุโระ อุซางิก็ตระหนักได้ว่า คำสั่งของทางเข้าที่ได้รับแน่นอน

เปลี่ยน .( มันเป็นแบบนี้นี่เอง ! ฉันเดาว่ามันคงไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไปถ้าฉันขอให้ทุกคนเน้นว่า . . . . . . . )

โดดเบาหลังเวทีและปั่นก่อนที่จะถึงมุม คุโระ อุซางิก็เรียกความสนใจของทุกคนต้องเน้นสกายเวิร์ด

" ทุกคน ! ทุกคนมองไปที่ตำแหน่งของต้นไม้ใหญ่ ! "

ฝูงชนเริ่มทำให้เงียบลงตามที่พวกเขามองขึ้นสู่ท้องฟ้า

เงียบจังเป็นพลาซ่า ที่ได้ยินเสียงของต้นไม้ใหญ่ใบถูกพัดพาโดยสายลมกลางคืน

ทุกคนรอกล่าวเปิดงาน ผู้เข้าร่วมและโยธาเหมือนกันรออยู่ในความเงียบ

วินาทีหลังจากที่ทุกคนให้ความสนใจ คือ เน้นเรืองแสง เป็นแสงวาบสีขาวสดใสสว่างมงกุฎของต้นไม้ใหญ่ ----

ลางไม่ดีเริ่มบ่นที่มุมของคุโระ อุซางิใจ

" --- สวรรค์โทร !

โลกเรียก !

มีคนเรียก !

ทำไมให้ฉันเงียบ [ 2 ] "

( ใช่ ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ! )

คุโระ อุซางิก็คิดเป็นทำเป็น . คนที่ตะโกนกระโจนลงจากยอดต้นไม้เจ้าโง่นั่น พระเจ้ากำลังบินอย่างสง่างามผ่านอากาศในขณะที่ปักเลื่อมเกล็ดของอนุภาคแสงดูเหมือนเกล็ดในอดีตของเธอ สร้างเส้นทางแสนข้างหลังเธอ

ถือตำแหน่งเป็น เพียวไวท์ ซันที่ไม่เคยตก คนที่แบ่งผ่านขอบเขตของโลกสวรรค์ และพื้นผิวโลก

prided ปัญหาที่เด็กของตะวันออก - [ ปีศาจแห่งรัตติกาลสีขาว ]shiroyasha ได้ลงมา

" เด็กของต้นไม้ใหญ่ ! เวลาไม่เคยรอใครจริงๆ คุณมีการจัดการเพื่อฟื้นฟูภายในช่วงเวลาสั้น ๆสิบปี และนั่น คือ การบรรลุผลที่น่าทึ่ง ! "

อย่างหรูหราย้ายแขน wafuku ของเธอในขณะที่สัมผัสลงบนเวที shiroyasha พลิกเปิดพัดลมพับของเธอที่มีสองเทพธิดาเส้นสีขาวบนพื้นหลังสีดำสนิทของพัดกระดาษ

เทียบกับคำก่อนหน้าเธอ น้ำเสียงเคร่งขรึมกว่าปัจจุบันมาก และมันก็ยากที่จะเชื่อว่าเธอพูดคำพูดแปลกๆ สำหรับทางเข้าของเธอ

หลังจากที่เธอเอาธงสองที่เธอแทงอย่างภาคภูมิใจในอากาศ

" ทั้งหมด [ เดรโก กรีฟ ] พันธมิตรสหายที่รวมกันเป็นหนึ่งปกป้อง [ Underwood ] นี่เป็นคืนที่ฉันสรรเสริญสำหรับความสำเร็จของคุณ และตอนนี้ผมจะมอบให้คุณของขวัญที่เป็นของใต้พื้นหลัก --- [ ฮอร์นของ dracogriff [ 3 ] ] ที่มีสองพันปีของวิญญาณพลังงานที่เก็บไว้ภายใน ! "

" ooooooooooooh ! " เชียร์สนั่นสั่นสะเทือนเมือง Underwood

[ ฮอร์นของ dracogriff ] คือเกิดวิญญาณพลังของเดรโก กรีฟ เป็น ของขวัญ ที่สามารถส่งต่อให้รุ่นต่อไปและที่แน่นอนทรัพย์สมบัติสำหรับพันธมิตรสมาชิก

ที่ดังลั่นของเชียร์ มันแรงมากซะจนมันสั่น หน้าผา ทำให้กิ่งไม้ของต้นไม้ใหญ่สั่นไหว

" มีมากกว่า ! พิธีที่เหมาะสมของของขวัญที่นำเสนอจะทำในวันสุดท้ายของเทศกาลเก็บเกี่ยว ดังนั้นเพียงแค่สนุกกับตัวเองอย่างเต็มที่ในเทศกาลนี้ --- และนั่นคือทั้งหมดที่ฉันได้กล่าว . "

shiroyasha กวักมือเรียกไปที่ศาลาเพื่อก้าวที่เธอได้รับจากเวที

ที่ได้มาถึงข้อตกลงกับตัวตนภายในของเธอ ศาลา ก้าวขึ้นไปกลางเวทีที่เธอจ้องมองลงมายังเมืองกับสิ่งที่ดูเหมือนจะรักแม่นะคะ

" . . . ผมต้องขอโทษทุกคนที่พูดอย่างนี้ ในระหว่างที่น่ายินดี . ใช้โอกาสดังกล่าวเป็นผู้นําขัดจังหวะพิธีเฉลิมฉลองค่อนข้างอาการป่วยของข้า . . . . . . . แต่ก็เป็นเพียงวันนี้ และขณะนี้ ผมหวังว่าทุกคนจะให้ฉันเวลาที่จะพูด . "

เธอพูดเชียร์พลาดไปเงียบลง รู้สึกราวกับว่ามันเป็นแค่ภาพลวงตา

gazing ขึ้นใหญ่ ต้นไม้สัญลักษณ์ที่ regally บินสูงในกระทู้ . . . . . . . มันให้ความรู้สึกได้ถึงจุดสิ้นสุดของการเดินทางของเธอขณะที่เธอยังคง :

" ฉันพนันได้เลยว่า ทุกคนที่รู้เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันทำเมื่อ 3 ปีก่อน . . . . . . . มีทิ้งตำแหน่งเป็นผู้สืบทอด วิ่งคนเดียวจากบ้านเกิดของฉัน ทรยศต่อชะตากรรมของการประสบความสำเร็จในฐานะผู้นำคนต่อไปของครอบครัวและความรับผิดชอบ และคนที่ยอมรับฉันแล้ว [ Underwood ] และ [ พันธมิตรเดรโก กรีฟ ] "

" . . . . . . . "

" ไม่ว่าสถานที่ที่ฉันไปการกระทำของการหักหลังของครอบครัวไม่ควรให้อภัยได้ อย่างไรก็ตาม ยังมีผู้ที่ยังคงเชื่อผม และสนับสนุนผม แม้ในขอบเขตที่เลือกผมเป็นหนึ่งผู้นำ ' ฮอร์น ' นอกจากขอบคุณทุกคน หัวหน้าคนก่อนของ [ ] เขาและสหายของฉัน ฉันไม่รู้จริง ๆ แล้วต้องขอบคุณพวกคุณ และเพื่อตอบสนองความคาดหวังของฉันฉันทำงานหนักจนถึงที่ที่ฉันในวันนี้ . . . . . . . ความจริงแล้ว จนถึงตอนนี้ ฉันก็ยังสงสัย ถ้าฉันจัดการที่จะอยู่ถึงความคาดหวังของพวกเขา . "

มันเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่หายากที่ศาลามีกำลังยิ้มให้กับเธอ แต่มันก็ไม่ได้เงาความรู้สึกที่ดูเหมือนจะแผ่จากเธอ นั่นทำให้เธอยิ่งเปล่งปลั่ง

ดูศาลาจากพลาซ่าซาโย ตระหนักว่า คล้าย เป็นศาลาสำหรับพวกเขาสามคน

--- " ละทิ้งครอบครัวของคุณ , เพื่อน , ความมั่งคั่งและทั้งหมดที่คุณมีในโลกของคุณและออกมาสวนน้อย "

ทิ้งชีวิตที่เธอต้องอาศัยอยู่สองร้อยปี และออกจากบ้านเกิดเมืองนอนของเธอ . . . . . . . เธอมากในสถานการณ์เดียวกับพวกเขาหรืออาจจะต้องมีการกำหนดว่าพวกเขาจะเริ่มต้นชีวิตใหม่นอกเอง

พิมพ์ภาพแบบของธงบินสูงในต้นไม้ด้านบนศาลาค่อยๆ สิ้นสุดคำพูดของเธอ :

" ฉันหวังว่าทุกคนจะใช้เวลามากกว่าเพียงแค่ความทรงจำ [ ขึ้น ] พันธมิตรของเดรโก กรีฟชั้นโทในช่วงเทศกาลเก็บเกี่ยวแต่จำ [ Underwood ] ที่จัดการเอาชนะการทดลองมากมาย และฟื้นฟู อย่างที่คุณเห็นในวันนี้ . . . . . . . ด้วยความที่ผมอยากให้ทุกคนเพลิดเพลินไปกับตัวเองในเทศกาลเก็บเกี่ยว "

โค้งให้ผู้ชม เมือง Underwood ทั้งหมดจ๊าวเชียร์

ท่ามกลางเสียงปรบมือสรรเสริญ --- คุโระ อุซางิ จ้องมองสองธงกับน้ำตาขู่จะไหลจากหางตาเธอ

clenching กำปั้นของเธอ ( วันเดียว . . . . . . . เรา [ ชื่อ ] จะสามารถดึงธง ! )

สาบานอย่างเงียบๆกับตัวเอง เธอร่วมปรบมือศาลา

หลังจากที่ศาลามีซ้ายเวที สรรเสริญ และปรบมือให้กับเธออย่างต่อเนื่อง จะได้ยิน