The results of this study showed gr

The results of this study showed greater incidence of overweight, obesity and morbid
obesity in English children than in the French children. It also indicated a number of
underweight French children in this study. A difference was also seen in waist
circumferences, being larger in the English children, although the mean age and mean
height of the English children were very slightly higher than those of the French children,
and this may have played a role in the higher BMIs seen in this study.
Low levels of physical exercise were observed in the English children and high levels
seen in the French children in this study. High levels of sedentary activity (TV and
computer use) were seen in the English children and low levels seen in the French children
in this study. Certainly there are plenty of studies that have investigated the role ofsedentary activities including TV and computer use on diet, body fatness and physical
activity levels. Grund et al. (2001) showed that the number of hours of TV viewing was
related to fatness, although they found no effect of TV viewing on overall energy
expenditure, muscle strength or diet. It is likely that sedentary behaviour may also be
associated with increased snacking, and it has been reported that TV viewing has often
been associated with passive eating and the consumption of fast foods and confectionary
(Jeffery et al. 2006). Alternatively, it has been suggested that TV viewing is a consequence
not a cause of obesity (Robinson 2001). However, it is likely that sedentary activities
including TV viewing may be indicative of an unhealthy lifestyle in general and thus
contribute to overweight and obesity in this way. Time spent outdoors has been used as an
indicator of a healthy lifestyle, spending less than an hour outdoors and hence more time in
front of TV and computer screens can have serious implications for obesity risk (Wen et al.
2009). The French children in this study spent considerably greater time doing outside
activities than the English. Increasing physical activities and reducing TV viewing has also
been seen as an effective obesity prevention measure.
The method of getting to school can also be related to physical activity levels and even
body weight (Faulkner et al. 2009). Children who walk to school may have lower BMIs,
although it is not clear whether it is the walking that contributes to preventing weight gain
or whether simply leaner children walk to school (Rosenberg et al. 2006). Although both
the French and English children in this study walked to school, the French children walked
a considerably greater distance.
In both England and France, the quality of the diet has been linked to nutritional
knowledge, education and socio-economic status (Robinson et al. 2004, Vernay et al.
2009). The French have a history of dietary awareness dating back to the year 1904 when
the French Health Public Health Act was introduced and the emergence of Puericulture.
The point of puericulture was to encourage and teach parents to behave responsibly and
consider the quality and quantity of the diet, the legacy of which is still alleged to exist
today (Borgenicht and Borgenicht 2003). The nutritional knowledge of the French
children in this study was certainly superior to that of the English and this will also have
positively influenced dietary intake.
All the French children in this study went home for lunch, whereas the English either
had a school dinner or a packed lunch. Both school dinners and packed lunches in the UK
have been noted as being poor (Rogers et al. 2007) and could certainly be a key area for
improvement.
Several studies (Jeffery et al. 2006, Crawford et al. 2008) have failed to show an
association between fast food outlet proximity to schools and BMI, most finding that it is
the frequency of visits that is key. However if there are no fast food outlets in the area being
studied, then there is no opportunity for visits and hence consumption. The difference
between the distribution of fast food outlets in the studied area of France and London could
be a further reason for differences between the two sample groups.
It is recognized that this study is a cross-sectional snapshot, that number of subjects
were limited and that the locations from where the subjects were recruited may not be
wholly representative of the nations they represent. There is also risk of measurement bias
for self-report questions regarding the reported physical activity patterns and food
preferences of the children. Future studies should endeavour to make detailed dietary
analysis to examine differences in the food composition of these two northern European
countries. Nonetheless this study identifies some factors that may be indicative of the
differences between incidence of obesity in England and incidence of obesity in France.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าน้ำหนักเกิน โรคอ้วนเกิดมากขึ้น และ morbidโรคอ้วนในเด็กอังกฤษกว่าเด็กฝรั่งเศส นอกจากนี้ยังแสดงจำนวนเด็กฝรั่งเศส underweight ในการศึกษานี้ ยังไม่เห็นความแตกต่างในเอวcircumferences กำลังใหญ่เด็กภาษาอังกฤษ แม้ว่าอายุเฉลี่ยและค่าเฉลี่ยความสูงของเด็กภาษาอังกฤษได้เล็กน้อยสูงกว่าของเด็กฝรั่งเศสและนี้อาจมีบทบาทใน BMIs สูงที่เห็นในการศึกษานี้ระดับต่ำสุดของกายสุภัคเด็กอังกฤษและระดับสูงเห็นในเด็กฝรั่งเศสในการศึกษานี้ ระดับสูงของกิจกรรมแย่ ๆ (TV และการใช้คอมพิวเตอร์) ได้เห็นเด็กอังกฤษและเด็กฝรั่งเศสในระดับต่ำในการศึกษานี้ แน่นอนมีการศึกษาที่มีการตรวจสอบกิจกรรม ofsedentary บทบาทรวมทั้งโทรทัศน์และคอมพิวเตอร์ใช้ในอาหาร ความสมบูรณ์ของร่างกาย และกายภาพระดับกิจกรรม Grund et al. (2001) พบว่า จำนวนชั่วโมงของการดูทีวีได้ที่เกี่ยวข้องกับความสมบูรณ์ แม้ว่าพวกเขาพบไม่มีผลของการดูทีวีบนพลังงานโดยรวมค่าใช้จ่าย ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ หรืออาหาร เป็นไปได้ที่พฤติกรรมแย่ ๆ อาจจะเกี่ยวข้องกับอาหารว่างเพิ่มขึ้น และมีรายงานว่า ดู TV ได้บ่อยการเชื่อมโยงกับกินแฝงและปริมาณของอาหาร confectionary(เจฟ et al. 2006) หรือ จะมีการแนะนำว่า การดูทีวีส่งผลต่อไม่เป็นสาเหตุของโรคอ้วน (โรบินสัน 2001) อย่างไรก็ตาม ว่าเป็นกิจกรรมที่ไม่ค่อยเคลื่อนไหวรวมถึงการดูโทรทัศน์อาจส่อมีวิถีชีวิตที่ไม่แข็งแรงโดยทั่วไป และทำช่วยให้น้ำหนักเกินและโรคอ้วนในวิธีนี้ มีการใช้เวลานอกอาคารเป็นการตัวบ่งชี้ของชีวิตและสุขภาพ ค่าใช้จ่ายน้อยกว่าชั่วโมงกลางแจ้ง และดังนั้นเวลาในหน้าจอโทรทัศน์และคอมพิวเตอร์มีผลกระทบร้ายแรงสำหรับความเสี่ยงโรคอ้วน (Wen et al2009) . เด็กฝรั่งเศสในการศึกษานี้ใช้เวลามากมากกว่าที่ทำอยู่กิจกรรมกว่าภาษาอังกฤษ เพิ่มกิจกรรมทางกายภาพ และการลดการดูโทรทัศน์มีการเห็นเป็นมาตรการการป้องกันโรคอ้วนที่มีประสิทธิภาพวิธีการเดินทางไปโรงเรียนยังสัมพันธ์ กับระดับกิจกรรมทางกายภาพ และแม้น้ำหนัก (ฟอล์คเนอร์ et al. 2009) เด็กเดินไปโรงเรียนอาจมี BMIs ต่ำถึงแม้ว่าไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นการเดินที่ จัดสรรเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำหนักหรือว่าที่กระชับเพียงแค่เด็กเดินไปโรงเรียน (Rosenberg et al. 2006) แม้ว่าทั้งสองเด็กฝรั่งเศสและอังกฤษในการศึกษานี้ไปโรงเรียน เด็กฝรั่งเศสเดินไกลมากมากทั้งในอังกฤษและฝรั่งเศส คุณภาพของอาหารมีการเชื่อมโยงการโภชนาการความรู้ การศึกษา และสถานะทางเศรษฐกิจสังคม (โรบินสัน et al. 2004, Vernay et al2009) . ฝรั่งเศสที่มีประวัติของการรับรู้อาหารไปปี 1904 เมื่อสุขภาพฝรั่งเศสที่พระราชบัญญัติสุขภาพสาธารณะถูกนำมาใช้และการเกิดขึ้นของ Puericultureจุดของ puericulture คือการ ส่งเสริม และสอนให้ทำงานรับผิดชอบ และพิจารณาคุณภาพและปริมาณของอาหาร เดอะเลกาซีซึ่งก็ถูกกล่าวหายังมีอยู่วันนี้ (Borgenicht และ Borgenicht 2003) ความรู้ทางโภชนาการของฝรั่งเศสเด็กในการศึกษานี้ถูกแน่นอนเหนือกว่าของอังกฤษ และนี้จะยังมีบวกผลบริโภคอาหารเด็กฝรั่งเศสทั้งหมดในการศึกษานี้กลับบ้านสำหรับอาหารกลางวัน ในขณะที่ภาษาอังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่งได้รวบรวมอาหารกลางวันหรืออาหารมื้อเย็นที่โรงเรียน โรงเรียนอาหารเย็นและอาหารกลางวันบรรจุใน UKตั้งข้อสังเกตเป็นความยากจน (โรเจอร์สและ al. 2007) และแน่นอนอาจจะเป็นพื้นที่สำคัญสำหรับปรับปรุงศึกษาหลาย (เจฟ et al. 2006 ครอฟอร์ด et al. 2008) มีไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างอาหารจานด่วนร้านอยู่ใกล้โรงเรียนและ BMI ส่วนใหญ่หาที่มันเป็นความถี่ของการเข้าชมที่เป็นคีย์ อย่างไรก็ตามถ้ามีร้านอาหารจานด่วนไม่อยู่ในพื้นที่ที่ถูกศึกษา แล้วไม่มีโอกาสเข้าชม และดังนั้นปริมาณการใช้ ความแตกต่างระหว่างการกระจายของอาหารอย่างรวดเร็ว ในพื้นที่ studied ของฝรั่งเศสและลอนดอนได้สาเหตุความแตกต่างระหว่างกลุ่มตัวอย่างสองต่อไปได้ยอมรับว่าการศึกษานี้ช็อตเหลว จำนวนที่หัวเรื่องมีจำกัดและสถานที่จากที่มีพิจารณาเรื่องที่อาจไม่ทั้งหมดตัวแทนของชาติแทน นอกจากนี้ยังมีความโน้มเอียงในการประเมินความเสี่ยงการรายงานตนเองคำถามเกี่ยวกับอาหารและรูปแบบรายงานกิจกรรมทางกายภาพลักษณะของเด็ก การศึกษาในอนาคตควรพยายามที่จะทำอาหารสำหรับผู้รายละเอียดการตรวจสอบความแตกต่างในการประกอบอาหารยุโรปเหนือเหล่านี้สองประเทศ กระนั้น การศึกษานี้บ่งชี้ถึงปัจจัยบางอย่างที่อาจจะส่อการความแตกต่างระหว่างอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในอังกฤษและอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในประเทศฝรั่งเศส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเกิดขึ้นของการมีน้ำหนักเกินโรคอ้วนและโรค
โรคอ้วนในเด็กภาษาอังกฤษกว่าในเด็กฝรั่งเศส นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นจำนวนของ
เด็กฝรั่งเศสหนักในการศึกษานี้ ความแตกต่างก็เห็นในเอว
เส้นรอบวงเป็นใหญ่ในเด็กภาษาอังกฤษแม้ว่าจะอายุเฉลี่ยและค่าเฉลี่ย
ความสูงของเด็กอังกฤษได้เล็กน้อยสูงกว่าเด็กฝรั่งเศส,
และนี่อาจจะมีบทบาทในดัชนีมวลกายสูงกว่าที่เห็น ในการศึกษานี้.
ระดับต่ำของการออกกำลังกายพบในเด็กภาษาอังกฤษและภาษาในระดับสูง
ที่เห็นในเด็กฝรั่งเศสในการศึกษาครั้งนี้ ระดับสูงของกิจกรรมอยู่ประจำ (TV และ
การใช้คอมพิวเตอร์) ได้เห็นในเด็กภาษาอังกฤษและอยู่ในระดับต่ำที่เห็นในเด็กฝรั่งเศส
ในการศึกษานี้ แน่นอนว่ามีความอุดมสมบูรณ์ของการศึกษาที่มีการตรวจสอบบทบาทกิจกรรม ofsedentary รวมทั้งทีวีและการใช้คอมพิวเตอร์ในอาหาร, ความอุดมสมบูรณ์ของร่างกายและทางกายภาพ
ระดับกิจกรรม ที่ดินและคณะ (2001) พบว่าจำนวนชั่วโมงของการดูทีวีได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับความอุดมสมบูรณ์แม้ว่าพวกเขาจะพบว่าผลของการดูทีวีในการใช้พลังงานโดยรวมไม่มี
ค่าใช้จ่ายแข็งแรงของกล้ามเนื้อหรืออาหาร มันมีแนวโน้มว่าพฤติกรรมอยู่ประจำก็อาจจะ
เกี่ยวข้องกับอาหารว่างที่เพิ่มขึ้นและได้รับการรายงานว่าดูทีวีได้มักจะ
เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารที่ passive และการบริโภคอาหารจานด่วนและขนมหวาน
(เจฟฟรี et al. 2006) หรือมิฉะนั้นจะได้รับการชี้ให้เห็นว่าการดูทีวีเป็นผล
ไม่ได้เป็นสาเหตุของโรคอ้วน (โรบินสัน 2001) แต่ก็เป็นไปได้ว่ากิจกรรมที่อยู่ประจำ
รวมทั้งดูทีวีอาจจะแสดงให้เห็นถึงวิถีการดำเนินชีวิตที่ไม่แข็งแรงทั่วไปและจึง
นำไปสู่การมีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนในทางนี้ เวลาที่ใช้นอกบ้านได้ถูกใช้เป็น
ตัวบ่งชี้ของการดำเนินชีวิตที่มีสุขภาพดี, การใช้จ่ายน้อยกว่าหนึ่งชั่วโมงนอกและด้วยเหตุนี้เวลามากขึ้นใน
ด้านหน้าของทีวีและจอคอมพิวเตอร์สามารถมีผลกระทบอย่างรุนแรงสำหรับความเสี่ยงโรคอ้วน (Wen et al.
2009) เด็กฝรั่งเศสในการศึกษาครั้งนี้ใช้เวลามากขึ้นมากทำนอก
กิจกรรมที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษ การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมการออกกำลังกายและลดการดูทีวียัง
ถูกมองว่าเป็นโรคอ้วนที่มีประสิทธิภาพการป้องกันวัด.
วิธีการของการเดินทางไปยังโรงเรียนนอกจากนี้ยังสามารถที่เกี่ยวข้องกับระดับการออกกำลังกายและแม้กระทั่ง
น้ำหนักของร่างกาย (Faulkner et al. 2009) เด็กที่เดินไปโรงเรียนอาจจะมีดัชนีมวลกายต่ำกว่า,
แม้ว่ามันจะไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็นการเดินที่ก่อให้เกิดการป้องกันไม่ให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น
หรือไม่ว่าเด็กที่ผอมเดินไปโรงเรียน (โรเซน et al. 2006) แม้ว่าทั้งสอง
เด็กฝรั่งเศสและอังกฤษในการศึกษานี้เดินไปโรงเรียนเด็กฝรั่งเศสเดิน
ระยะทางที่ไกลมาก.
ทั้งในอังกฤษและฝรั่งเศสที่มีคุณภาพของอาหารที่ได้รับการเชื่อมโยงกับคุณค่าทางโภชนาการ
ความรู้การศึกษาและสถานะทางเศรษฐกิจและสังคม (โรบินสันและ al. 2004 Vernay et al.
2009) ฝรั่งเศสมีประวัติของการเดทความตระหนักอาหารกลับไปในปี 1904 เมื่อ
พระราชบัญญัติการสาธารณสุขสุขภาพฝรั่งเศสได้รับการแนะนำและการเกิดขึ้นของ Puericulture.
จุด Puericulture คือการส่งเสริมและสอนให้พ่อแม่ผู้ปกครองที่จะประพฤติรับผิดชอบและ
พิจารณาคุณภาพและปริมาณของ อาหารมรดกของซึ่งยังคงถูกกล่าวหาจะมีชีวิตอยู่
ในวันนี้ (Borgenicht และ Borgenicht 2003) ความรู้ทางโภชนาการของฝรั่งเศส
เด็ก ๆ ในการศึกษาครั้งนี้ได้อย่างแน่นอนกว่าของภาษาอังกฤษและนี้ยังจะได้
รับอิทธิพลทางบวกการบริโภคอาหาร.
ทั้งหมดเด็กฝรั่งเศสในการศึกษาครั้งนี้กลับบ้านเพื่อรับประทานอาหารกลางวันในขณะที่ภาษาอังกฤษทั้ง
มีอาหารค่ำโรงเรียนหรือ อาหารกลางวัน ทั้งในงานเลี้ยงอาหารค่ำและอาหารกลางวันโรงเรียนบรรจุในสหราชอาณาจักร
ได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าเป็นที่น่าสงสาร (โรเจอร์ส et al. 2007) และแน่นอนอาจจะเป็นพื้นที่ที่สำคัญสำหรับ
การปรับปรุง.
การศึกษาหลายคน (เจฟฟรี et al. 2006, Crawford et al. 2008) จะยังไม่ได้ แสดง
ความสัมพันธ์ระหว่างความใกล้ชิดกับเต้าเสียบอาหารอย่างรวดเร็วให้กับโรงเรียนและค่าดัชนีมวลกาย, การค้นพบมากที่สุดว่ามันเป็น
ความถี่ของการเข้าชมที่เป็นกุญแจสำคัญ แต่ถ้าไม่มีร้านอาหารอย่างรวดเร็วในพื้นที่ที่มีการ
ศึกษาแล้วมีโอกาสสำหรับการเข้าชมและการบริโภคจึงไม่มี ความแตกต่าง
ระหว่างการกระจายตัวของร้านอาหารอย่างรวดเร็วในพื้นที่ศึกษาของฝรั่งเศสและลอนดอนอาจ
จะเป็นเหตุผลต่อไปสำหรับความแตกต่างระหว่างทั้งสองกลุ่มตัวอย่าง.
เป็นที่ยอมรับว่าการศึกษาครั้งนี้เป็นภาพรวมตัดจำนวนอาสาสมัครที่
ถูก จำกัด และ ว่าสถานที่จากที่อาสาสมัครได้รับคัดเลือกอาจจะไม่เป็น
ตัวแทนในเครือของประเทศพวกเขาเป็นตัวแทน นอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงของการมีอคติวัด
สำหรับคำถามตัวเองรายงานเกี่ยวกับการรายงานรูปแบบการออกกำลังกายและอาหารที่
ต้องการของเด็ก การศึกษาในอนาคตควรพยายามที่จะทำให้การบริโภคอาหารที่มีรายละเอียด
การวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบความแตกต่างในองค์ประกอบของอาหารของทั้งสองในยุโรปทางตอนเหนือของ
ประเทศ อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ระบุปัจจัยบางอย่างที่อาจจะแสดงให้เห็นถึง
ความแตกต่างระหว่างอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในอังกฤษและอุบัติการณ์ของโรคอ้วนในประเทศฝรั่งเศส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พบมากขึ้นอุบัติการณ์ของภาวะน้ำหนักเกิน โรคอ้วน และโรค
โรคอ้วนในเด็กภาษาอังกฤษกว่าในเด็กฝรั่งเศส นอกจากนี้ยังพบจำนวนของ
underweight ฝรั่งเศสเด็กในการศึกษา ความแตกต่างก็เห็นในเส้นรอบวงเอว
, มีขนาดใหญ่กว่าในเด็กภาษาอังกฤษ แม้ว่าอายุเฉลี่ยหมายถึง
ความสูงของเด็กภาษาอังกฤษเป็นเล็กน้อยสูงกว่าของเด็กฝรั่งเศส ,
และนี้อาจมีบทบาทในที่สูงกว่าเห็นภาพ BMIs ในการศึกษา .
ระดับต่ำของการออกกำลังกายที่พบในเด็ก ภาษาอังกฤษ และระดับสูง
เห็นเด็กฝรั่งเศสในการศึกษานี้ ระดับของกิจกรรมกลุ่มและ
( ทีวีใช้คอมพิวเตอร์ได้ในระดับต่ำ เห็นเด็กภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสเด็ก
ในการศึกษานี้ แน่นอนมีมากมายของการศึกษาว่าได้ศึกษาบทบาท ofsedentary กิจกรรมรวมทั้งทีวีและคอมพิวเตอร์ใช้ในอาหารไขมันในร่างกายและระดับกิจกรรมทางกายภาพ

กรุน et al . ( 2001 ) พบว่าจำนวนชั่วโมงการดูโทรทัศน์เป็น
ที่อุดมสมบูรณ์แม้ว่าพวกเขาจะไม่พบผลของการดูโทรทัศน์ในค่าใช้จ่ายพลังงาน
โดยรวม ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ หรืออาหาร มันมีแนวโน้มว่า พฤติกรรม sedentary อาจ
เกี่ยวข้องกับการเพิ่มอาหารว่าง และได้รับรายงานว่าดูทีวีบ่อยๆ
ถูกเกี่ยวข้องกับเรื่อยๆกินและการบริโภคของอาหารอย่างรวดเร็วและขนม
( Jeffery et al . 2006 ) อีกวิธีหนึ่งคือ