4) Focus on the teacher, not the to

4) Focus on the teacher, not the topic
In my experience, you learn more from great teachers than from great syllabuses. I had too many classes taught by droning bores. I didn't show up, even when I was sitting in the chair. I didn't learn much.
When I think about the classes that shaped me the most, I think about my Marxist Canadian history class, taught by a socialist ideologue. There is not a lot of demand for Canadian history outside of Canada, whatever version you learn, so I can't imagine a situation where I'd apply any of the facts I learned. But the professor was a master at engaging us students in vigorous, often passionate debate. I learned to think, and to challenge some of the basic assumptions I had about my own society.
I tell my own students to pick eight or nine classes based on the syllabus, to go to them all, and then keep the four or five classes with the most engaging professors.
5) When in doubt, choose the path that keeps the most doors open
If you're like most students, including me at that age, you have no idea what you want to be when you grow up. In cases like this, try not to narrow your options. Sure, take the boutique courses. But stick to mainstream majors, ones with plenty of options at the end: the sciences, history, economics, politics, and so forth.
Take the classes that are the basis of social and natural science: statistics and math.
Plenty of courses in the humanities are also building blocks. With the right professor and syllabus, a history or political theory class will teach you to argue, think, and write. These take more searching, but they are there at every university.
Other basic building blocks might be computer science and, as I mentioned above, writing.
6) Do the minimum foreign language classes
This is one of my most controversial pieces of advice. A lot of people disagree.
Languages are hugely important. And you should learn another (or many others) besides English. But I think they're better learned in immersion, during your summers or before and after college. Maybe take an introductory course or two at university to get you started, or an advanced course or two to solidify what you already know, but only that.
Statistics are not more important than languages. But the opportunity cost of skipping a statistics course is high because it's hard to find ways to learn statistics outside the university. Remember you only get 30 or 40 courses at university. There are a dozen other times and places you can learn a language. Arguably they're better places to learn it too.
I feel the same way about most business and management skills. They are critical to a lot of professions (even academia), but classrooms are poor places to learn them given the alternatives. Exceptions might be more technical skills like finance and accounting.
Note that I say all this as someone who doesn't really speak another language well. I can travel in French and Spanish (barely), and I regret not being any better. But I don't think taking more classes in college would have helped this. I should have made other life choices, like living abroad. This brings me to my next point...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4) มุ่งเน้นไปที่หัวข้อไม่ ครูประสบการณ์ของผม คุณเรียนรู้เพิ่มเติมจากครูดีกว่าจาก syllabuses ดี ผมเรียนมากเกินไป โดยหึ่งสุ่ ผมไม่ได้แสดงขึ้น แม้ว่าฉันจะนั่งในเก้าอี้ ผมไม่ได้เรียนมากเมื่อฉันคิดเกี่ยวกับการเรียนที่ทรงผมมากสุด ผมคิดว่า เกี่ยวกับเรียนประวัติศาสตร์แคนาดาของ Marxist สอน โดย ideologue เป็นสังคมนิยม ไม่มีจำนวนมากของความต้องการสำหรับแคนาดาประวัตินอกแคนาดา สิ่งที่คุณเรียนรู้ รุ่นดังนั้นฉันไม่สามารถจินตนาการสถานการณ์ที่ฉันจะใช้ข้อเท็จจริงที่ผมได้เรียนรู้อย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ศาสตราจารย์ หลักที่ร่วมเรานักเรียนอภิปรายมักหลงใหล แข็งแรง ผมได้เรียนรู้ การคิด และ การท้าทายสมมติฐานพื้นฐานที่ผมมีเกี่ยวกับสังคมของตัวเองบางผมบอกของตัวเองนักเรียนจะเลือกเรียนแปด หรือเก้าที่อิงหลักสูตร การไปทั้งหมด แล้ว ให้เรียนสี่ หรือห้ากับอาจารย์น่าสนใจมากที่สุด5) หาก มีข้อสงสัย เลือกเปิดเส้นทางที่ทำประตูมากที่สุดถ้าคุณชอบนักเรียนส่วนใหญ่ รวมทั้งฉันที่อายุที่ คุณมีความคิดสิ่งที่คุณต้องการเมื่อคุณเติบโตขึ้น ในกรณีเช่นนี้ พยายามไม่จำกัดตัวเลือกของคุณ แน่ใจ ใช้หลักสูตรบูติก แต่ติดสาขา คนที่ มีตัวเลือกในตอนท้ายของหลัก: วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมือง และอื่น ๆเข้าเรียนที่เป็นพื้นฐานของสังคมและวิทยาศาสตร์: คณิตศาสตร์และสถิติของหลักสูตรในมนุษยศาสตร์จะสร้างบล็อกด้วย ขวาอาจารย์และหลักสูตร ประวัติการหรือทฤษฎีทางการเมืองระดับจะสอนการเถียง คิด และเขียน เหล่านี้ใช้ค้นหาเพิ่มเติม แต่พวกเขาจะมีทุกมหาวิทยาลัยบล็อกอื่น ๆ พื้นฐานอาจจะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ และ ตามที่ผมกล่าวข้างต้น การเขียน6) ทำการเรียนภาษาต่างประเทศต่ำสุดนี้เป็นชิ้นที่ถกเถียงกันมากที่สุดของฉันแนะนำอย่างใดอย่างหนึ่ง หลายคนไม่เห็นด้วยภาษามีความสำคัญอย่างมาก และคุณควรเรียนรู้อีก (หรืออื่น ๆ) นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ แต่ผมคิดว่า พวกเขาดีกว่าเรียนรู้ในแช่ ในช่วงฤดูร้อนของคุณ หรือก่อน และ หลังวิทยาลัย อาจจะมีหลักสูตร หรือสองที่มหาวิทยาลัยการเริ่มต้น หรือสอน หรือสองก้อนสิ่งที่คุณได้รู้ ว่า แต่เท่าที่สถิติไม่สำคัญกว่าภาษา แต่ต้นทุนโอกาสข้ามหลักสูตรสถิติสูง เพราะยากที่จะหาวิธีที่จะเรียนรู้สถิตินอกมหาวิทยาลัย จำคุณได้ 30 หรือ 40 หลักสูตรที่มหาวิทยาลัยเท่านั้น มีโหลอื่น ๆ เวลาและสถานที่คุณสามารถเรียนรู้ภาษา เนื้อหาก็ดีสถานที่การเรียนเกินไปฉันรู้สึกแบบเดียวกันเกี่ยวกับทักษะทางธุรกิจและการจัดการมากที่สุด พวกเขามีความสำคัญต่อวิชาชีพ (คู่วิชาการ) เป็นจำนวนมาก แต่ห้องเรียนเป็นสถานที่ยากจนเรียนรู้ได้กำหนดทางเลือก ข้อยกเว้นอาจมีทักษะทางเทคนิคเพิ่มเติมเช่นบัญชีและการเงินหมายเหตุ:ที่ ผมพูดทั้งหมดนี้เป็นคนจริง ๆ ไม่พูดภาษาอื่นได้ดี สามารถเดินทางในฝรั่งเศสและสเปน (เพิ่งจะ), และฉันเสียใจอยู่ไม่ได้ดีขึ้น แต่ผมไม่คิดว่า การเรียนเพิ่มเติมในวิทยาลัยจะได้ช่วยเหลือนี้ ฉันควรทำเลือกชีวิตอื่น เช่นอยู่ต่างประเทศ นี้นำฉันไปจุดถัดไปของฉัน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4) มุ่งเน้นที่ครูไม่หัวข้อ
ในประสบการณ์ของฉันให้คุณเรียนรู้เพิ่มเติมจากครูที่ดีกว่าจากหลักสูตรที่ดี ฉันได้เรียนมากเกินไปการสอนโดยหึ่งสุ่ ผมไม่ได้แสดงขึ้นแม้ในขณะที่ผมกำลังนั่งอยู่ในเก้าอี้ ผมไม่ได้เรียนรู้มาก.
เมื่อฉันคิดเกี่ยวกับการเรียนที่มีรูปทรงผมมากที่สุดผมคิดว่าเกี่ยวกับคลาสประวัติของฉันมาร์กซ์แคนาดาสอนโดย ideologue สังคมนิยม ที่มีอยู่ไม่มากของความต้องการสำหรับประวัติศาสตร์แคนาดานอกประเทศแคนาดา, รุ่นสิ่งที่คุณเรียนรู้ดังนั้นฉันไม่สามารถจินตนาการสถานการณ์ที่ฉันต้องการใช้ใด ๆ ของข้อเท็จจริงที่ผมได้เรียนรู้ แต่อาจารย์เป็นหลักที่มีส่วนร่วมกับเรานักเรียนในแข็งแรงอภิปรายมักจะหลงใหล ผมได้เรียนรู้ที่จะคิดและจะท้าทายบางส่วนของสมมติฐานพื้นฐานที่ฉันมีเกี่ยวกับสังคมของตัวเอง.
ผมบอกนักเรียนของตัวเองที่จะเลือกแปดหรือเก้าชั้นเรียนขึ้นอยู่กับหลักสูตรที่จะไปกับพวกเขาทั้งหมดแล้วให้สี่หรือห้าชั้นเรียน กับอาจารย์ที่มีส่วนร่วมมากที่สุด.
5) เมื่อสงสัยเลือกเส้นทางที่ช่วยให้ประตูเปิดมากที่สุด
ถ้าคุณเป็นเหมือนนักเรียนส่วนใหญ่รวมทั้งผมในวัยที่คุณไม่มีความคิดสิ่งที่คุณต้องการจะเป็นเมื่อคุณโตขึ้น ในกรณีเช่นนี้พยายามที่จะไม่ จำกัด ตัวเลือกของคุณ แน่นอนว่าจะใช้หลักสูตรบูติก แต่ติดอยู่กับสาขาวิชาหลักคนที่มีตัวเลือกมากมายที่สิ้นสุด:. วิทยาศาสตร์ประวัติศาสตร์เศรษฐกิจการเมืองและอื่น ๆ
ใช้เวลาเรียนที่เป็นพื้นฐานของวิทยาศาสตร์สังคมและธรรมชาติ: สถิติและคณิตศาสตร์.
ความอุดมสมบูรณ์ของหลักสูตรใน มนุษยศาสตร์นอกจากนี้ยังมีการสร้างบล็อก กับอาจารย์ที่ถูกต้องและหลักสูตรประวัติศาสตร์หรือระดับทฤษฎีทางการเมืองที่จะสอนคุณจะเถียงคิดและเขียน เหล่านี้จะนำการค้นหามากขึ้น แต่พวกเขาจะมีในทุกมหาวิทยาลัย.
สร้างพื้นฐานอื่น ๆ อาจจะมีวิทยาการคอมพิวเตอร์และที่ผมกล่าวถึงข้างต้นเขียน.
6) ทำต่ำสุดที่เรียนภาษาต่างประเทศ
นี้เป็นหนึ่งในชิ้นส่วนที่ถกเถียงกันมากที่สุดของฉันของคำแนะนำ ผู้คนจำนวนมากไม่เห็นด้วย.
ภาษาที่มีความสำคัญเป็นอย่างมาก และคุณควรจะเรียนรู้อีก (หรืออื่น ๆ อีกมากมาย) นอกเหนือจากภาษาอังกฤษ แต่ผมคิดว่าพวกเขากำลังเรียนรู้ที่ดีขึ้นในการแช่ในช่วงฤดูร้อนของคุณหรือก่อนและหลังวิทยาลัย อาจจะใช้หลักสูตรเบื้องต้นหรือสองที่มหาวิทยาลัยจะได้รับคุณเริ่มต้นหรือหลักสูตรขั้นสูงหรือสองจะแข็งสิ่งที่คุณรู้อยู่แล้วว่า แต่เพียงว่า.
สถิติไม่ได้มีความสำคัญมากกว่าภาษา แต่ต้นทุนค่าเสียโอกาสของการกระโดดข้ามหลักสูตรสถิติสูงเพราะมันยากที่จะหาวิธีการที่จะเรียนรู้สถิติภายนอกมหาวิทยาลัย โปรดจำไว้ว่าคุณจะได้รับ 30 หรือ 40 หลักสูตรที่ University มีโหลครั้งอื่น ๆ และสถานที่ที่คุณสามารถเรียนรู้ภาษาที่มี เนื้อหาที่พวกเขากำลังสถานที่ดีกว่าที่จะเรียนรู้มันมากเกินไป.
ฉันรู้สึกแบบเดียวกับธุรกิจและการจัดการมากที่สุดทักษะ พวกเขามีความสำคัญมากในอาชีพ (แม้ภาคการศึกษา) แต่ห้องเรียนเป็นสถานที่ที่น่าสงสารที่จะเรียนรู้พวกเขาได้รับทางเลือก ข้อยกเว้นอาจจะมีทักษะทางเทคนิคมากขึ้นเช่นการเงินและการบัญชี.
โปรดทราบว่าที่ผมพูดทั้งหมดนี้เป็นคนที่ไม่ได้โดดพูดภาษาอื่นได้ดี ฉันสามารถเดินทางในฝรั่งเศสและสเปน (แทบจะ) และฉันเสียใจที่ไม่ได้รับการใด ๆ ที่ดี แต่ผมไม่คิดว่าการเรียนในวิทยาลัยจะได้ช่วยนี้ ฉันควรจะทำทางเลือกในชีวิตอื่น ๆ เช่นอยู่ต่างประเทศ นี้นำฉันไปจุดถัดไปของฉัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 ) เน้นครู ไม่ใช่เรื่องในประสบการณ์ของฉัน , คุณเรียนรู้เพิ่มเติมจากครูที่ดีกว่าจากการร่วมมือที่ดี ผมเคยเรียนมากเกินไป สอนโดย droning เบื่อ . ผมไม่โผล่ แม้แต่ตอนที่ฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้ ผมไม่ได้เรียนรู้มากเมื่อฉันคิดเกี่ยวกับวิชาที่ตัวฉันมากที่สุด ฉันคิดเรื่องเกี่ยวกับประวัติของฉันที่แคนาดา เรียน สอนโดย พวกมีอุดมการณ์สังคมนิยม มีไม่มากของอุปสงค์ของแคนาดาประวัติศาสตร์ของแคนาดา รุ่นใดที่คุณได้เรียนรู้ ดังนั้นฉันไม่สามารถจินตนาการสถานการณ์ที่ผมจะใช้ใด ๆของข้อมูลที่ผมได้เรียนรู้ แต่ อาจารย์เป็นอาจารย์ที่นักเรียนมีส่วนร่วมในการอภิปรายเราเข้มแข็ง มักจะกระตือรือร้น ฉันเรียนรู้ที่จะคิด และท้าทายบางส่วนของพื้นฐานสมมติฐานผมมีสังคมของตัวเองฉันบอกนักเรียนของผมที่จะเลือกแปดหรือเก้าชั้นเรียนตามหลักสูตร ไปให้หมด แล้วให้สี่หรือห้าชั้นเรียนที่มีเสน่ห์ อาจารย์5 ) เมื่อสงสัยเลือกเส้นทางที่ทำให้ประตูเปิดมากที่สุดถ้าคุณเป็นเหมือนคนส่วนใหญ่รวมทั้งฉันในวัยนั้น คุณไม่มีความคิดสิ่งที่คุณต้องการเมื่อคุณเติบโตขึ้น ในกรณีแบบนี้ พยายามที่จะไม่ จำกัด ตัวเลือกของคุณ แน่นอน ใช้ บูติค หลักสูตร แต่ติดอยู่ที่สาขาวิชาเอก , ที่มีมากมายของตัวเลือกที่สิ้นสุด : วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ การเมือง และอื่น ๆลงเรียนวิชาที่เป็นพื้นฐานของสังคม วิทยาศาสตร์และสถิติ และ คณิตศาสตร์มากมายของหลักสูตรมนุษยศาสตร์นอกจากนี้ยังมีอาคารบล็อก กับอาจารย์และหลักสูตร ประวัติทางการเมือง หรือทฤษฎีคลาสจะสอนให้คุณเถียง คิด และเขียน เหล่านี้ใช้เวลาค้นหามากขึ้น แต่พวกเขามีในทุกมหาวิทยาลัยบล็อกการสร้างพื้นฐานอื่น ๆ อาจจะมีวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ที่ผมกล่าวถึงข้างต้น เขียน6 ) ทำต่างประเทศ เรียนภาษาขั้นต่ำนี้เป็นหนึ่งในชิ้นที่ผมแย้งมากที่สุดของคำแนะนำ หลายคนไม่เห็นด้วยภาษาเป็นสิ่งสําคัญเป็นอย่างมาก และคุณควรจะเรียนรู้อีกคน ( หรือหลายคน ) นอกจากภาษาอังกฤษ แต่ผมคิดว่าพวกเขารู้ดีในการแช่ ในช่วงซัมเมอร์ หรือ ก่อนและหลังเรียน บางทีใช้เป็นหลักสูตรเบื้องต้นที่หรือสองที่มหาวิทยาลัยเพื่อให้คุณเริ่มต้นหรือขั้นสูงหลักสูตรหรือสองที่จะแข็งที่คุณรู้แต่เพียงว่าสถิติไม่สําคัญมากกว่าภาษา แต่ค่าเสียโอกาสของข้ามหลักสูตรสถิติสูงเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะหาวิธีที่จะเรียนรู้สถิตินอกมหาวิทยาลัย จำคุณได้แค่ 30 หรือ 40 หลักสูตรที่มหาวิทยาลัย มีโหลอื่น ๆครั้งและสถานที่ที่คุณสามารถเรียนรู้ภาษา arguably มันเป็นสถานที่ที่ดีที่จะเรียนรู้มันด้วยฉันรู้สึกแบบเดียวกับที่เกี่ยวกับธุรกิจมากที่สุดและทักษะการจัดการ พวกเขาเป็นส่วนสำคัญมากของอาชีพ ( แม้นักวิชาการ ) แต่ห้องเรียนเป็นสถานที่ดีที่จะเรียนรู้พวกเขาได้รับเลือก ข้อยกเว้นอาจจะมีทักษะทางเทคนิคมากกว่า เช่น การเงินและการบัญชีหมายเหตุ ที่ผมพูดมาทั้งหมดนี้ เป็นคนที่ไม่ค่อยพูดภาษาอื่นได้ดี ที่ฉันสามารถเดินทางในฝรั่งเศสและสเปน ( แทบจะ ) , และฉัน เสียใจ ไม่ ถูก ๆดีกว่า แต่ผมไม่คิดว่าการเรียนในวิทยาลัยจะช่วยให้นี้ ฉันควรจะเลือกทำในชีวิตอื่น ๆ เหมือนอยู่ต่างประเทศ นี้นำฉันไปจุดถัดไปของฉัน . . . . . . .