Where would modern society be witho

Where would modern society be without advertising? Individual advertisers might think they are just trying to sell a particular product but advertising as a whole sells us an entire lifestyle. If it weren't for advertising the whole of society would be quite different. The economy, for instance, would be plunged into a crisis without the adverts and all the publicity that fuel our desire for limitless consumption.

As John Berger observed in his book "Ways of Seeing", all advertising conveys the same simple message: my life will be richer, more fulfilling once I make the next crucial purchase. Adverts persuade us with their images of others who have apparently been transformed and are, as a result, enviable. The purpose is to make me marginally dissatisfied with my life - not with the life of society, just with my individual life. I am supposed to imagine myself transformed after the purchase into an object of envy for others - an envy which will then give me back my love of myself.

The prevalence of this social envy is a necessary condition if advertising is to have any hold on us whatsoever. Only if we have got into the habit of comparing ourselves with others and finding ourselves lacking, will we fall prey to the power of advertising.

While fanning the flames of our envy advertising keeps us preoccupied with ourselves, our houses, our cars, our holidays and the endless line of new electronic gadgets that suddenly seem indispensable. Tensions in society and problems in the rest of the world, if attended to at all, quickly fade into the background. They are certainly nothing to get particularly worked up about. After all, there can't be any winners without losers. That's life.

Furthermore, together with the holy rituals of shopping (people get dressed up now to go shopping in the way that they only used to get dressed up when they went to church) advertising is one of the ways in which we are quietly persuaded that our society is the best of all possible worlds (or at least so good that it is not worth campaigning for any fundamental changes). Adverts implicitly tell us to get off our fat arses and do some shopping, and the idea that the shelves of the shops are full of the latest products is indeed one of the most effective ways in which contemporary society gets its legitimation.

People like John Berger are also not entirely over the moon about the impact that advertising and shopping have on the value of political freedom. Freedom is supposed to be the highest value in our societies, but in the age of the consumer that freedom is all too readily identified with the freedom to choose between Pepsi and Coke, McDonald's and Kentucky Fried Chicken, Toyota and Ford, and people lose interest in the various political freedoms and our ability to participate in the process of exercising democratic control. There are lots of criticisms that could be made of modern democracies, but no one is going to pay much attention to them if they are more interested in becoming happy shoppers.

In all these ways advertising helps to keep the whole socio-economic show on the road. We are rarely aware of this because we are too busy working to earn the money to pay for the objects of our dreams - dreams that play on the screen of our mind like the little clips of film we see in the commercial breaks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีที่สังคมสมัยใหม่จะไม่มีโฆษณา? ผู้โฆษณาส่วนบุคคลอาจจะคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงการพยายามที่จะขายสินค้าเฉพาะแต่การโฆษณารวมขายเรามีวิถีชีวิตทั้งหมด ถ้ามันไม่ได้สำหรับการโฆษณาทั้งของสังคมจะแตกต่างกันมาก การเศรษฐกิจเช่นจะต้องกระโจนเข้าสู่วิกฤตโดยไม่ต้องโฆษณาและการประชาสัมพันธ์ที่เป็นเชื้อเพลิงในความปรารถนาของเราสำหรับการบริโภคที่ไร้ขีดจำกัด ในฐานะที่เป็นจอห์นเบอร์เกอร์ตั้งข้อสังเกตในหนังสือของเขา "วิธีการเห็น" โฆษณาทั้งหมดบ่งบอกถึงข้อความที่เรียบง่ายเหมือนกัน: ชีวิตของฉันจะยิ่งขึ้นการตอบสนองมากขึ้นเมื่อฉันจะทำให้การซื้อที่สำคัญต่อไป โฆษณาชักชวนให้เรามีภาพของพวกเขาคนอื่นๆ ที่ได้รับการเปลี่ยนที่เห็นได้ชัดและเป็นผลที่น่าอิจฉา มีวัตถุประสงค์ที่จะทำให้ฉันเล็กน้อยไม่พอใจกับชีวิตของฉัน - ไม่ได้กับชีวิตของสังคมเพียงกับชีวิตของแต่ละบุคคลของฉัน ฉันควรจะคิดว่าตัวเองเปลี่ยนไปหลังจากที่ซื้อเป็นวัตถุของความอิจฉาที่คนอื่นๆ . - อิจฉาซึ่งจะให้ฉันกลับมาเรื่องของการรักตัวเองความชุกของความอิจฉาสังคมนี้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็นถ้าโฆษณาที่จะมีการระงับการใด ๆ เกี่ยวกับเราใดๆ เฉพาะในกรณีที่เราได้มีเป็นนิสัยของการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นๆ และพบว่าตัวเองขาดเราจะตกเหยื่อเพื่ออำนาจของการโฆษณา. ขณะที่พัดเปลวไฟของการโฆษณาที่อิจฉาของเราช่วยให้เราหมกมุ่นกับตัวเองบ้านเรารถของเราวันหยุดพักผ่อนของเราและบรรทัดที่ไม่มีที่สิ้นสุดของโปรแกรมเบ็ดเตล็ดอิเล็กทรอนิกส์ใหม่ที่อยู่ๆ ก็ดูเหมือนจะขาดไม่ได้ ความตึงเครียดในสังคมและปัญหาในส่วนที่เหลือของโลกถ้าเข้าร่วมที่ทุกคนได้อย่างรวดเร็วจางลงในพื้นหลัง พวกเขาอย่างแน่นอนไม่มีอะไรที่จะได้รับการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับ หลังจากที่ทุกคนมีไม่สามารถเป็นผู้ชนะโดยไม่ต้องแพ้ นั่นคือชีวิต. นอกจากนี้ร่วมกับพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ของการช้อปปิ้ง (คนที่ได้รับการแต่งขึ้นในขณะนี้เพื่อไปช้อปปิ้งในแบบที่พวกเขาใช้เพียงเพื่อที่จะได้รับการแต่งขึ้นเมื่อพวกเขาไปโบสถ์) การโฆษณาเป็นหนึ่งในวิธีการที่เราจะชักชวนให้อย่างเงียบที่สังคมของเราเป็นที่ดีที่สุดของโลกเป็นไปได้ทั้งหมด (หรืออย่างน้อยให้ดีว่าจะไม่คุ้มค่าการรณรงค์เพื่อการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานใดๆ) โฆษณาโดยปริยายบอกเราจะได้รับจากลาไขมันของเราและทำบางช้อปปิ้งและความคิดที่ว่าชั้นวางของร้านค้าเต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์ใหม่ล่าสุดเป็นที่แน่นอนหนึ่งในวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการที่สังคมร่วมสมัยที่ได้รับความชอบธรรมของตน คนที่ชอบจอห์นเบอร์เกอร์นอกจากนี้ยังไม่ได้ทั้งหมดมากกว่าดวงจันทร์เกี่ยวกับผลกระทบที่การโฆษณาและการช้อปปิ้งที่มีค่าของเสรีภาพทางการเมืองเสรีภาพที่ควรจะเป็นค่าสูงสุดในสังคมของเราแต่ในยุคของผู้บริโภคว่าเสรีภาพเป็นสิ่งที่หาได้แมคโดนัลด์ง่ายเกินไประบุด้วยอิสระในการเลือกระหว่างเป๊ปซี่และโค้กและไก่ทอดเคนตั๊กกี้ โตโยต้าและฟอร์ดและคนที่สูญเสียความสนใจในเสรีภาพทางการเมืองที่หลากหลายและความสามารถของเราที่จะมีส่วนร่วมในกระบวนการของการออกกำลังกายควบคุมประชาธิปไตยมีจำนวนมากวิพากษ์วิจารณ์ว่าอาจจะทำของระบอบประชาธิปไตยที่ทันสมัยแต่ไม่มีใครที่จะให้ความสนใจมากกับพวกเขาว่าพวกเขามีความสนใจในการเป็นผู้ซื้อที่มีความสุข ในทุกเหล่านี้โฆษณาวิธีที่จะช่วยให้การแสดงทางเศรษฐกิจและสังคมทั้งในถนนเราจะไม่ค่อยตระหนักถึงเรื่องนี้เพราะเรายุ่งเกินไปการทำงานจะได้รับเงินที่จะจ่ายสำหรับวัตถุของความฝันของเรา - ความฝันที่เล่นบนหน้าจอของจิตใจของเราอย่างเช่นคลิปของภาพยนตร์เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราเห็นในเชิงพาณิชย์แบ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"วิธีการเห็น" ชีวิตของฉันๆ- ๆเกี่ยวกับเราใดๆและบรรทัดที่ไม่มีที่สิ้นสุดของ แกดเจ็ตอิเล็กทรอนิกส์ใหม่ที่อยู่ ๆๆ โดนัลด์และไก่ทอดเคนตั๊กกี้, - ๆ น้อย ๆ ที่เราเห็นในเชิงพาณิชย์แบ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่าง "วิธีมอง"

น่าอิจฉา- ไม่กับชีวิตของสังคม แต่ชีวิตส่วนตัวของผม- ซึ่งจะให้ฉันรัก

ถ้าโฆษณาก็ต้องรอเราเลยและการค้นหาตัวเองขาด, จะตกเหยื่อเพื่ออำนาจของการโฆษณาบ้านของเราของเรา

แกดเจ็ตความตึงเครียดในสังคมและปัญหาในส่วนที่เหลือของโลกทำงานแล้วคือชีวิตนั่นนอกจากนี้

( ) ๆ ไป (หรืออย่างน้อยดีนั่นก็คือไม่คุ้มค่ารณรงค์ใดพื้นฐานการเปลี่ยนแปลง) โฆษณาโดยปริยายบอกให้เราออกไปลาอ้วนของเราและซื้อของ จอห์นเบอร์เกอร์

และโค้กแมคโดนัลด์และไก่ทอดโตโยต้าและฟอร์ด อาจจะทำให้ของประชาธิปไตยสมัยใหม่ แต่ไม่มีใครสนใจถ้าเขาสนใจมากขึ้นในการเป็นนักช้อป ถนนบนเราไม่ค่อยรู้เรื่องนี้

ฝันว่าเล่นบนหน้าจอของจิตใจของเราเหมือนที่เราเห็นในคลิปเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฟิล์มแบ่งเชิงพาณิชย์