In our second analysis we assessed

In our second analysis we assessed the spatial autocorrelation
of the abiotic environment in our finescale
survey. To do this, we used a Mantel test to model
a trend between geographic distance and environmental
change. Environmental change was calculated as the
Euclidean distance of all the standardized environmental
variables that were significant in the fine-scale
CCA (McCune and Mefford 1995). Geographic distance
was calculated as the Euclidean distance between
sites to produce the shortest on-the-ground distance
between the centers of each pair of plots. A similar
Mantel test of the mesoscale survey was unnecessary
because of the sampling design. It is important to note
that the Mantel test is not meant to compare directly
to the ordination results, as it measures a different variance
and reports weaker correlations than tests on raw
data (Dutilleul et al. 2000). We use it instead to look
at the nature of the clustering of similar environments
over geographic distance and to complement the results
of the ordination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการวิเคราะห์ของเราสอง เราประเมิน spatial autocorrelationสิ่งแวดล้อม abiotic ใน finescale ของเราการสำรวจ การทำเช่นนี้ เราใช้การทดสอบหิ้งรุ่นแนวโน้ม ระหว่างระยะทางทางภูมิศาสตร์ และสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง คำนวณเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมเป็นการระยะทางแบบยุคลิดของทั้งหมดที่ได้มาตรฐานสิ่งแวดล้อมตัวแปรที่สำคัญในการปรับมาตราส่วนมะเร็งท่อน้ำดี (ระบบแมกคูนและ Mefford 1995) ระยะทางทางภูมิศาสตร์คำนวณเป็นระยะทางแบบยุคลิดระหว่างไซต์การผลิตบนพื้นระยะห่างที่สั้นที่สุดระหว่างศูนย์ของแต่ละคู่ของที่ดิน คล้ายกันทดสอบหิ้งของแบบสำรวจ mesoscale ถูกไม่จำเป็นการออกแบบการสุ่มตัวอย่าง จำเป็นต้องทราบว่า การทดสอบหิ้งไม่ได้หมายถึง การเปรียบเทียบโดยตรงผลการอบรม การตามวัดต่างที่แตกต่างกันและรายงานความสัมพันธ์ที่อ่อนกว่าทดสอบวัตถุดิบข้อมูล (Dutilleul et al. 2000) เราใช้มันแทนการมองในลักษณะของคลัสเตอร์ของสภาพแวดล้อมที่คล้ายกันระยะทางทางภูมิศาสตร์ และเติมเต็มผลของการบวช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการวิเคราะห์ที่สองของเราที่เราประเมินอัตเชิงพื้นที่
ของสภาพแวดล้อมทางกายภาพใน finescale เรา
สำรวจ การทำเช่นนี้เราใช้ในการทดสอบ Mantel รูปแบบ
แนวโน้มระหว่างระยะทางภูมิศาสตร์และสิ่งแวดล้อม
การเปลี่ยนแปลง การเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมที่คำนวณได้เป็น
ระยะทางยุคลิดของทุกมาตรฐานสิ่งแวดล้อม
ตัวแปรที่มีความสำคัญในการปรับขนาด
CCA (McCune และ Mefford 1995) ระยะทางภูมิศาสตร์
ที่คำนวณได้เป็นระยะทางยุคลิดระหว่าง
เว็บไซต์ในการผลิตระยะทางบนพื้นดินที่สั้นที่สุด
ระหว่างศูนย์คู่ของแต่ละแปลง ที่คล้ายกัน
ทดสอบ Mantel การสำรวจ mesoscale ไม่จำเป็น
เพราะการออกแบบการสุ่มตัวอย่าง มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบ
ว่าการทดสอบ Mantel ที่ไม่ได้หมายถึงการเปรียบเทียบโดยตรง
ไปสู่ผลลัพธ์ที่บวชตามที่มันมีขนาดที่แตกต่างกันแปรปรวน
และรายงานความสัมพันธ์ที่อ่อนแอกว่าในการทดสอบดิบ
ข้อมูล (Dutilleul et al. 2000) เราใช้มันแทนจะมอง
ในลักษณะของการจัดกลุ่มของสภาพแวดล้อมที่คล้ายกัน
ในระยะทางภูมิศาสตร์และเพื่อเสริมผล
ของการบวช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพื้นที่ที่สองของเราที่เราประเมินสภาพแวดล้อมของสิ่งมีชีวิตใน finescale ของเราสำรวจ ทำแบบนี้ เราใช้แบบทดสอบ Mantelแนวโน้มระหว่างระยะทางภูมิศาสตร์และสิ่งแวดล้อมเปลี่ยน การเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม มีค่าเป็นระยะทางแบบยุคลิดทุกมาตรฐานสิ่งแวดล้อมตัวแปรที่สำคัญในระดับดีCCA ( เมิกคูน และ mefford 1995 ) ภูมิศาสตร์ระยะทางคำนวณเป็นระยะทางแบบยุคลิดระหว่างเว็บไซต์ผลิตที่สั้นที่สุดบนพื้นดิน ระยะทางระหว่างศูนย์ของคู่ของแต่ละแปลง ที่คล้ายกันทดสอบ Mantel ของการสำรวจสเกลปานกลางคือไม่จำเป็นเพราะตัวอย่างการออกแบบ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบที่หิ้งทดสอบไม่ได้หมายถึงการเปรียบเทียบโดยตรงไปบวช ผลลัพธ์ เป็นมาตรการความแปรปรวนต่าง ๆและรายงานที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์มากกว่าการทดสอบในดิบข้อมูล ( dutilleul et al . 2000 ) เราใช้มันแทนดูในลักษณะของการจัดกลุ่มของสภาพแวดล้อมที่คล้ายคลึงกันผ่านทางภูมิศาสตร์และระยะทางเพื่อเสริมผลของการบวช