The winter ice covering the Arctic

The winter ice covering the Arctic Ocean has reached its annual peak, but the extent of sea ice cover this winter is smaller than it has been at the end of any winter since 1978, when scientists began keeping consistent satellite records.
The vast amount of sea ice covering the Arctic fluctuates on a seasonal basis, and the winter peak marks a turning point before a melting period during the warmer spring and summer months. Arctic sea ice typically expands to a maximum in March and shrinks to a minimum in September each year. The National Snow & Ice Data Center said on Thursday that this year’s maximum occurred on Feb. 25, about two weeks earlier than the average, barring any unlikely additional growth of ice late in the season.
The center said that recent weather patterns partly explain why the maximum this year is smaller than in previous winters. The North Pacific was warm this year because the atmospheric jet stream of cold air looped farther north in that region than is typical. The jet stream also plunged farther south than usual near the United States, bringing cooling temperatures and triggering heavy snows in much of the country.
Summer minimums in the Arctic’s ice cover can have a greater effect on the global climate than winter maximums, according to Walt Meier, a NASA scientist and an expert on sea ice. During the relatively sunny summers, the dark ocean surface of ice-free parts of the Arctic absorbs much more solar energy than highly reflective sea ice. This can create a warming feedback loop when the ocean absorbs sunlight and heats the air above it.
Scientists believe that the sharp long-term decline in Arctic sea ice is primarily driven by planetary warming that is occurring because of human emissions of greenhouse gases. The trend shows up most strongly in the summer readings.
Dr. Meier said that during the winter much of the ice near the edges of the ice sheet covering the Arctic is thin and seasonal, whereas some of the older and thicker ice melts during the summer. The differences between these seasonal processes mean winter ice cover does not help predict how much ice there will be by the end of summer. “When you lose summer ice you aren't really just losing it for that year, you're also losing some ice from many years ago,” he said. “That makes it harder for things to go back towards normal.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำแข็งในช่วงฤดูหนาวที่ปกคลุมมหาสมุทรอาร์กติกได้ถึงจุดสูงสุดประจำปี แต่ขอบเขตของทะเลน้ำแข็งปกฤดูหนาวนี้มีขนาดเล็กกว่าจะได้รับในตอนท้ายของฤดูหนาวใด ๆ ตั้งแต่ปี 1978 เมื่อนักวิทยาศาสตร์เริ่มเก็บบันทึกดาวเทียมที่สอดคล้องกัน.
จำนวนเงินที่มากมายของทะเล น้ำแข็งอาร์กติกครอบคลุมผันผวนในแต่ละฤดูกาลและจุดสูงสุดในช่วงฤดูหนาวนับเป็นจุดเปลี่ยนระยะเวลาก่อนที่จะละลายในช่วงฤดูใบไม้ผลิที่อบอุ่นและฤดูร้อน น้ำแข็งในทะเลอาร์กติกมักจะมีการขยายตัวสูงสุดในเดือนมีนาคมและลดลงให้น้อยที่สุดในเดือนกันยายนของทุกปี แห่งชาติหิมะและน้ำแข็งศูนย์ข้อมูลกล่าวว่าในวันพฤหัสบดีที่สูงสุดในปีนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ประมาณสองสัปดาห์ก่อนหน้านี้กว่าค่าเฉลี่ยยกเว้นใด ๆ ที่ไม่น่าเจริญเติบโตที่เพิ่มของน้ำแข็งในช่วงปลายฤดูกาล.
ศูนย์กล่าวว่ารูปแบบสภาพอากาศที่ผ่านมาส่วนหนึ่งอธิบายว่าทำไม สูงสุดในปีนี้มีขนาดเล็กกว่าในฤดูหนาวก่อนหน้า North Pacific อบอุ่นในปีนี้เนื่องจากเจ็ตสตรีมบรรยากาศอากาศเย็นคล้องขึ้นเหนือในพื้นที่ที่มากกว่าเป็นเรื่องปกติ เจ็ตสตรีมยังลดลงไปทางทิศใต้กว่าปกติใกล้สหรัฐอเมริกานำอุณหภูมิการระบายความร้อนและเรียกหิมะตกหนักมากในประเทศ.
ต่ำสุดในช่วงฤดูร้อนในปกน้ำแข็งอาร์กติกจะมีผลมากขึ้นในสภาพภูมิอากาศโลกกว่าสูงสุดในช่วงฤดูหนาวตามที่วอลท์ ไมเออร์นักวิทยาศาสตร์นาซาและผู้เชี่ยวชาญในทะเลน้ำแข็ง ในช่วงฤดูร้อนที่ค่อนข้างแดดพื้นผิวมหาสมุทรมืดของชิ้นส่วนน้ำแข็งฟรีของอาร์กติกดูดซับพลังงานแสงอาทิตย์มากขึ้นกว่าทะเลน้ำแข็งสะท้อนแสงสูง นี้สามารถสร้างห่วงความคิดเห็นร้อนเมื่อมหาสมุทรดูดซับแสงแดดและความร้อนของอากาศเหนือ.
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าการลดลงในระยะยาวความคมชัดในน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกเป็นแรงผลักดันหลักจากภาวะโลกร้อนของดาวเคราะห์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของมนุษย์ในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก แนวโน้มที่แสดงให้เห็นถึงมากที่สุดในการอ่านฤดูร้อน.
ดร. ไมเออร์กล่าวว่าในช่วงฤดูหนาวมากของน้ำแข็งที่อยู่ใกล้ขอบของแผ่นน้ำแข็งที่ปกคลุมขั้วโลกเหนือเป็นบางและตามฤดูกาลในขณะที่บางส่วนของน้ำแข็งที่มีอายุมากกว่าและหนาละลายในช่วงฤดูร้อน ความแตกต่างระหว่างกระบวนการตามฤดูกาลเหล่านี้หมายถึงน้ำแข็งปกคลุมในช่วงฤดูหนาวไม่ได้ช่วยให้การคาดการณ์น้ำแข็งเท่าไหร่จะมีในตอนท้ายของฤดูร้อน "เมื่อคุณสูญเสียน้ำแข็งในฤดูร้อนคุณจะไม่ได้จริงๆเพียงแค่สูญเสียมันสำหรับปีนั้นคุณยังสูญเสียน้ำแข็งบางส่วนจากหลายปีที่ผ่านมา" เขากล่าว "นั่นทำให้มันยากขึ้นสำหรับสิ่งที่จะไปกลับไปตามปกติ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูหนาวน้ำแข็งปกคลุมมหาสมุทรอาร์กติกได้ถึงจุดสูงสุดประจำปี แต่ขอบเขตของทะเลน้ำแข็งปกคลุมในฤดูหนาวนี้มีขนาดเล็กกว่ามันอยู่ปลายๆ ฤดูหนาวตั้งแต่ปี 1978 เมื่อนักวิทยาศาสตร์เริ่มบันทึกดาวเทียมที่สอดคล้องกัน .
จำนวนเงินที่มากมายของทะเลน้ำแข็งอาร์กติกในครอบคลุมผันผวนตามฤดูกาลและฤดูหนาวสูงสุดนับเป็นจุดเปลี่ยนก่อนละลายอุ่นในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนเดือน ทะเลน้ำแข็งขั้วโลกเหนือจะขยายตัวสูงสุดในเดือนมีนาคม และจิตวิทยาให้น้อยที่สุดในเดือนกันยายนของแต่ละปี ข้อมูล&หิมะน้ำแข็งแห่งชาติศูนย์กล่าวเมื่อวันพฤหัสบดีว่าปีนี้สูงสุดเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ประมาณสองสัปดาห์ก่อนหน้านี้กว่าคนทั่วไปยกเว้นใด ๆเพิ่มเติม การเติบโตไม่น่าจะแข็งในช่วงปลายฤดูกาล
ศูนย์กล่าวว่าล่าสุดรูปแบบสภาพอากาศที่ฝนอธิบายเหตุผลสูงสุดในปีนี้มีขนาดเล็กกว่าในปีก่อนหน้าหนาว เหนือมหาสมุทรแปซิฟิกอบอุ่นในปีนี้เนื่องจากบรรยากาศลมกรดอากาศหนาวอาจจะไกลออกไปในภูมิภาคที่เหนือกว่าปกติ .เจ็ทสตรีมยังพุ่งไกลออกไปทางใต้มากกว่าปกติใกล้ สหรัฐอเมริกา นำความเย็นอุณหภูมิและเรียกหิมะหนักมากในประเทศ .
เมื่อฤดูร้อนน้ำแข็งในอาร์กติกที่ครอบคลุมได้มากขึ้น ผลต่อภูมิอากาศของโลกกว่า maximums ฤดูหนาวตามวอลท์ ไมเออร์ , นักวิทยาศาสตร์นาซ่า และผู้เชี่ยวชาญในทะเลน้ำแข็ง ในช่วงฤดูร้อนที่ค่อนข้างแจ่มใสเข้มผิวมหาสมุทรของน้ำแข็งฟรีส่วนของอาร์กติกดูดซับมากขึ้นพลังงานแสงอาทิตย์มากกว่าสะท้อนแสงสูงทะเลน้ำแข็ง นี้สามารถสร้างภาวะโลกร้อนติชมวงเมื่อมหาสมุทรดูดซับแสงแดดและความร้อนอากาศข้างบนมัน .
นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าลดลงในระยะยาวคมในทะเลน้ำแข็งขั้วโลกเหนือเป็นแรงผลักดันหลักจากดาวเคราะห์ร้อนนั้นเกิดขึ้นเพราะมนุษย์ปล่อยก๊าซเรือนกระจก .แนวโน้มแสดงขึ้นอย่างมากที่สุดในการอ่านในฤดูร้อน .
ดร. Meier กล่าวว่าในช่วงฤดูหนาวของไอซ์ใกล้ขอบของน้ำแข็งอาร์กติกจะบางและแผ่นปิดฤดูกาล ในขณะที่บางส่วนของพี่ชาย และหนาขึ้น น้ำแข็งละลาย ในช่วงฤดูร้อน ความแตกต่างระหว่างกระบวนการฤดูกาลนี้หมายถึงหน้าหนาว ไอซ์ไม่ได้ช่วยทำนายว่าแข็งมาก จะ มี โดยจุดสิ้นสุดของฤดูร้อน" เมื่อคุณแพ้ฤดูร้อน น้ำแข็ง เธอไม่ใช่แค่สูญเสียมันสำหรับปี เธอยังสูญเสียน้ำแข็งจากเมื่อหลายปีก่อน " เขากล่าว " ที่ทำให้มันยากขึ้นสำหรับสิ่งที่จะกลับสู่ปกติ