Hayoung checked her phone; 11:27pm

Hayoung checked her phone; 11:27pm with no new message or missed call. It didn’t hurt as much as before so she pocketed her phone back, stuffing her books to her bag and zipping up her jacket, readying herself to go home. The waiter on the diner who already knew her well reminded her to take a taxi instead of the bus and Hayoung nodded politely even though she had no intention to ride a taxi at all.



She pulled her hoodie up to cover her head and Hayoung walked with her hands inside her jacket’s pocket. Her headset was blasting Nell’s Fantasy and she was just about to cross the road when a ruckus not far ahead from her taking Hayoung’s attention.



“Let me go!” a girl yelled. Basing from her pronunciation and her tone, she’s not entirely sober. “Ahjussi, if,” she hiccupped, “If you can’t give me love, I don’t care about your… your money!”



Hayoung looked around, there weren’t many people, and the few didn’t seem to care.



“I’ll give you love as much as you want, now come with me, I promise I’ll treat you good,” the middle-aged man said impatiently, tugging the girl’s arm, afraid that she would yell some more and attracted more attention from other passerby.



The girl hiccupped again. “… R-Really? You-You’ll love me?”



The man grinned. “Yes, of course. I’ll love you right.”



Hayoung rushed her steps to the girl’s side. “Unnie, I’ve been looking for you everywhere! Come on, let’s go home, Father is worried.”



The girl turned her head, and Hayoung noticed just now that she’s Hyeri – that Lee Hyeri. Her face was a little bit red with trail of dry tears on her cheeks, and her eyes were puffy and glassy too; she’s been crying.



Putting her initial surprise aside, Hayoung shot a look at the middle-aged man, whose hand was still on Hyeri’s arm. “Let go of my sister, Ahjussi, or I’ll call our parents and the police too,” she said calmly – Hayoung knew her blank expression could make the grown-up uncomfortable.



The man glared at her but he let go, scurrying away.



Hyeri hiccupped before she looked at Hayoung. “But I’m not your unnie… I don’t have a sister…,” she shook her head in a cute manner, clearly under the influence of alcohol. “Sorry, Dongsaeng-ah,” and then she patted Hayoung’s head affectionately, making the younger a little bit flustered.



“Sunbaenim…,” Hayoung held Hyeri’s arm to stop her. “Let’s call a taxi for you, okay?” She pulled Hyeri to the side and called a taxi with her phone. Hyeri plopped down on the ground, not caring about her surrounding, and Hayoung left her to buy a bottle of water on a nearby convenience store. When Hayoung returned, Hyeri was still on the same spot where she left her. “Sunbaenim, please drink this.”



Hyeri eyed the bottle suspiciously. “That’s not beer,” she pouted.



Hayoung grimaced at the words. “No, Sunbaenim, this is something better.”



“… Really?”



“Yes, you should try it.”



Curious, Hyeri took the bottle and drank it. After she swallowed down, she looked even sadder than before. “This is just water…” She sniffed and looked like she could cry any minute soon.



Thankfully she didn’t, only pouted and muttered incoherent words, some that Hayoung picked up were words like, “You fool,” or, “I love you,” or, “Go die,” or, “I can’t live without you,” and she wondered whether it’s a break up. She couldn’t help but to remember Junhong’s bet with his friends. Was it Kim Jongin? Or Oh Sehun?



When the taxi finally arrived, Hayoung helped Hyeri get inside the vehicle, hoping she’s not too drunk to remember her address. “Sunbaenim, where do you live?”



“Home?” Hyeri raised her head, blinking several times as if the word triggered something in her memory. “Nooo! Hyeri doesn’t want to go home!” She shook her head furiously, whining. “Sehunnie! Hyeri wants to go to Sehunnie’s place!”



Hayoung felt even more lost. “But I don’t know Sehun Sunbae’s place…”



“Hehehe,” Hyeri was giggling, “But Sehunnie wrote down his address for all of us!” She fumbled around her purse and showed the inside of her wallet to Hayoung. There’re a paper there, with Sehun’s name, number, and address in a neat handwriting, along with Please contact me if there’s something happened to Lee Hyeri.



Hayoung stared at the paper for a second longer before she showed it to the taxi driver, making sure he’d drive Hyeri safely to the destination. She’s about to close the door, but then Hyeri held back her hand.



“Dongsaeng-ah!” Hyeri called. “What’s your name?”



She probably wouldn’t remember Hayoung in the morning, but still Hayoung bowed to her. “… I’m Oh Hayoung, Sunbaenim.”



“Oh…? … It’s like Sehunnie’s name! You’re Sehun’s dongsaeng!” Hyeri giggled cheerily – her mood swing was amazing, Hayoung thought. “You’re reaaally pretty. Byeee, Dongsaeng-ah!” she waved, and Hayoung smiled a little, closing the door for her.



When Hayoung was already on her bus, she thought back about her peculiar encounter with the senior.



She wasn’t really surprised and neither had she care that Hyeri drank, illegally, but the fact that Hyeri chose to go to Sehun’s house instead of going home pick Hayoung’s curiosity. The way Hyeri did it made Hayoung wondered if the girl already did that multiple times. But what about the principal? What the principal would say over his son’s friend, his student, coming to his house at midnight, drunk? Hyeri’s words of ‘Sehunnie wrote down his address for all of us’ also made Hayoung curious, was Sehun the emergency contact for all of his friends?



Hayoung thought of Junhong. He wouldn’t believe her, but she wouldn’t tell him anyway. It’s not her story to tell.



In the end Hayoung decided that all of them didn’t concern her and ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hayoung ตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอ 11:27 น. โดยไม่มีข้อความใหม่หรือโทรพลาด มันไม่เจ็บเท่าก่อนเพื่อให้เธอแทงลงหลุมโทรศัพท์เธอกลับ บรรจุหนังสือของเธอเพื่อกระเป๋าของเธอ และ zipping ค่าเสื้อของเธอ พร้อมตัวกลับบ้าน เสิร์ฟบน diner ที่รู้แล้วว่าเธอดีเตือนเธอไปแท็กซี่แทนรถเมล์ และ Hayoung พยักหน้าสุภาพแม้ว่าเธอมีไม่ตั้งใจจะนั่งแท็กซี่ทั้งหมด เธอดึงเธอ hoodie ได้ครอบคลุมที่หัวและ Hayoung ของเธอเดิน ด้วยมือของเธอภายในกระเป๋าเสื้อของเธอ ชุดหูฟังของเธอถูกระเบิดของ Nell แฟนตาซี และเธอกำลังจะข้ามถนนเมื่อ ruckus ยังไม่ไปไกลจากเธอด้วยความสนใจของ Hayoung "ผมไป" ผู้หญิง yelled อ้างอิงจากการออกเสียงของเธอและเสียงของเธอ เธอไม่ได้ทั้งหมดนี่ " Ahjussi ว่า, " เธอ hiccupped, "ถ้าคุณไม่ให้ฉันรัก ฉันไม่สนใจเกี่ยวกับการ...เงิน! " Hayoung มองรอบ ๆ ไม่มีผู้คนมากมาย และบางไม่ได้ดูเหมือนจะ ดูแล "จะให้คุณรักเป็นมากว่าคุณ ตอนนี้ มากับฉัน ฉันสัญญาว่า จะรักษาคุณดี, " คนวัยกลางคนกล่าวว่า impatiently อีกแขนของสาว กลัวว่า เธอจะร้องบางมากขึ้น และดึงดูดความสำคัญจาก passerby อื่น ๆ สาว hiccupped อีกครั้ง “… R-จริง ๆ คุณ-จะรักฉันหรือไม่? " คน grinned "ใช่ ของหลักสูตร ฉันจะรักคุณขวา" Hayoung วิ่งตอนเธอข้างของหญิงสาว "Unnie ฉันถูกมองหาทุก มา ลองกลับบ้าน พ่อเป็นห่วง" หญิงสาวเปิดหัวของเธอ และ Hayoung พบเมื่อกี้นี้เธอว่า Hyeri – Lee Hyeri ที่ ใบหน้าของเธอถูกหน่อยแดงป่าแห้งน้ำตาบนแก้มของเธอ และตาของเธอถูกการตุ่ย และฟิตเกินไป เธอได้ร้องไห้ ทำให้เธอประหลาดใจที่เริ่มต้นไว้ Hayoung ยิงดูที่ชายวัยกลางคน มือมีอยู่ของ Hyeri แขน "ปล่อยน้องสาวของฉัน Ahjussi หรือฉันจะเรียกพ่อแม่ของเราและตำรวจเกินไป เธอกล่าวเบา ๆ – Hayoung รู้นิพจน์ของเธอว่างเปล่าทำให้เติบโตไม่สบาย คน glared ที่เธอ แต่เขา ปล่อย scurrying ไป Hyeri hiccupped ก่อนเธอมอง Hayoung "แต่ฉันไม่ unnie... ไม่มีน้อง...,"เธอจับหัวของเธออย่างน่ารัก อย่างชัดเจนภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ "ขออภัย Dongsaeng-อา, " แล้ว เธอ patted หัวของ Hayoung เสน่หา ทำอายุยังน้อยเกิดความสับสน "Sunbaenim...," Hayoung จัดแขนของ Hyeri หยุดเธอ "ลองเรียกแท็กซี่ คุณโอเควัน? " เธอดึง Hyeri ด้าน และเรียกแท็กซี่ ด้วยโทรศัพท์ของเธอ Hyeri plopped ลงบนพื้นดิน เสน่ห์ไม่เกี่ยวกับเธอรอบ และ Hayoung ซ้ายเธอซื้อขวดน้ำในร้านใกล้เคียง เมื่อคืน Hayoung, Hyeri มีอยู่ตรงจุดที่เขาทิ้งเธอ " Sunbaenim กรุณาดื่มนี้" Hyeri ตาขวดพิรุธ เธอ "ที่ไม่ใช่เบียร์ pouted Hayoung grimaced ที่คำ "ไม่มี Sunbaenim นี้เป็นสิ่งที่ดียิ่ง" “… จริง ๆ หรือ" "ใช่ คุณควรลอง" อยากรู้อยากเห็น Hyeri เอาขวด และดื่มมัน หลังจากที่เธอกลืนกินลง เธอมองแม้แต่ sadder กว่าก่อน "นี้เป็นเพียงน้ำ..." เธอ sniffed และดูเหมือนว่าเธออาจร้องไห้นาทีเร็ว ๆ นี้ ขอบคุณเธอไม่ ได้ เพียง pouted และ muttered คำไม่ติดต่อกัน บางที่รับ Hayoung มีคำเช่น "คุณหลอก" หรือ "ฉันรักคุณ หรือ "ตายไป หรือ "ฉันไม่สามารถอยู่โดยไม่ต้อง" และเธอสงสัยว่า ว่า เป็นตัวแบ่งค่า เธอไม่ได้แต่จะจำของ Junhong เดิมพันกับเพื่อนของเขา ได้ Kim Jongin หรือโอ้ Sehun เมื่อรถแท็กซี่มาแล้ว Hayoung ช่วยให้ Hyeri ได้ภายในรถ หวังเธอไม่เมาเกินไปที่จะจำที่อยู่ของเธอ "Sunbaenim ที่คุณอยู่หรือไม่" "บ้าน" Hyeri ยกหัวของเธอ กะพริบหลายครั้งว่าทริกเกอร์คำบางอย่างในหน่วยความจำของเธอ "ไม่ Hyeri ไม่อยากกลับบ้าน" เธอจับหัวของเธออย่างดุเดือด whining "Sehunnie Hyeri อยากไปสถานที่ของ Sehunnie " Hayoung รู้สึกยิ่งหายไป "แต่อย่า Sehun Sunbae ของสถานที่..." "Hehehe," Hyeri มี giggling "แต่ Sehunnie เขียนลงที่อยู่ของเขาสำหรับเรา" นาง fumbled รอบเอากระเป๋า และพบภายในกระเป๋าสตางค์ของเธอ Hayoung มีกำลังกระดาษ ของ Sehun ชื่อ จำนวน และที่อยู่ด้วยลายมือที่เรียบร้อย พร้อมกับโปรดติดต่อฉันถ้ามีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับ Lee Hyeri Hayoung จ้องไปที่กระดาษแป๊บก่อนอีกต่อไปเธอพบกับคนขับรถแท็กซี่ ทำให้แน่ใจว่า เขาจะขับ Hyeri อย่างปลอดภัยไปยังปลายทาง เธอเป็นการปิดประตู แต่แล้ว Hyeri เดิมมือของเธอ "Dongsaeng-อา" Hyeri ที่เรียกว่า อะไรคือชื่อของคุณ" เธออาจจะไม่จำ Hayoung ในตอนเช้า แต่ยัง Hayoung ลงกับเธอ “… ฉันโอ้ Hayoung, Sunbaenim" "โอ้... … มันเป็นเหมือนชื่อของ Sehunnie คุณ dongsaeng ของ Sehun " Hyeri กระดี๊กระด๊าไป cheerily – แกว่งอารมณ์ของเธอเป็นที่ตื่นตาตื่นใจ Hayoung คิด "คุณ reaaally สวย Byeee, Dongsaeng-อา "เธอ waved และ Hayoung เล็กน้อย ยิ้มปิดประตูสำหรับเธอ เมื่อ Hayoung แล้วบนบัสของเธอ เธอคิดกลับเกี่ยวกับเธอพบแปลกประหลาดกับอาวุโส เธอไม่ได้ประหลาดใจจริง ๆ และไม่มีเธอดูแลที่ Hyeri ดื่ม ผิดกฎหมาย แต่ความจริงที่ว่า Hyeri เลือกที่จะไปบ้านของ Sehun แทนที่จะไป รับหน้าแรกของ Hayoung อยากรู้ ตาม Hyeri ไม่ได้ทำ Hayoung สงสัยว่า ถ้า สาวนั่นหลายครั้งแล้วไม่ได้ แต่หลักการหรือไม่ สิ่งหลักที่จะพูดผ่านเพื่อนของลูกชายของเขา นักเรียนของเขา มาบ้านเที่ยง เมา คำของ Hyeri 'Sehunnie เขียนลงที่อยู่ของเขาของเรา' ยัง ทำ Hayoung อยากรู้อยากเห็น เป็น Sehun ติดต่อฉุกเฉินทั้งหมดเพื่อนของเขา Hayoung คิดว่า Junhong เขาจะไม่เชื่อเธอ แต่เธอจะไม่บอกต่อ ไม่มีเรื่องจะบอก ในสุด Hayoung ตัดสินใจว่า พวกเขาทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเธอ และ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

hayoung เช็คโทรศัพท์เธอ 11:27pm ไม่มีข้อความใหม่ หรือ ไม่ได้รับสาย มันไม่เจ็บเท่าก่อนเธอจะโทรศัพท์กลับมาบรรจุหนังสือของเธอ กระเป๋าของเธอและซิปเสื้อของเธอ เธอกำลังจะกลับบ้านพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารที่ได้รู้ว่าเธอได้เตือนเธอขึ้นแท็กซี่แทนรถ และ hayoung พยักหน้าอย่างสุภาพ แม้เธอจะไม่มีเจตนาที่จะนั่งแท็กซี่เลย



เธอดึงฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะของเธอเธอและเดินไปกับเธอ มือของเธอ hayoung ด้านในเสื้อกระเป๋าหูฟังของเธอ Nell แฟนตาซีระเบิดและเธอกำลังจะข้ามถนน เมื่อเรื่องไม่ไปไกลจากเธอพา hayoung สนใจ



" ปล่อยฉัน ! " หญิงสาวตะโกน พิจารณาจากการออกเสียงของเธอและน้ำเสียงของเธอ เธอไม่ได้สติ " คุณลุงคะ ถ้า " เธอสะอึก " ถ้าคุณไม่สามารถให้ความรักฉัน ฉันไม่สนใจ . . . . . . . เงินของคุณ ! "



hayoung มองไปรอบๆมีคนไม่มากและไม่น้อยดู



" ฉันก็จะมอบความรักให้คุณมากเท่าที่คุณต้องการ ตอนนี้มากับฉัน ฉันสัญญาว่าฉันจะดูแลนายอย่างดีเลย " ชายวัยกลางคนพูดอย่างหงุดหงิดอีกที่แขนของผู้หญิง กลัวว่าเธอจะตะโกนบางมากขึ้น และดึงดูดความสนใจมากขึ้นจากคน อื่น ๆ .



สาวสะอึกอีกครั้ง " . . . . . . . จริงหรือ ? คุณจะรักฉัน "



ผู้ชายเลยด้วย " ใช่ แน่นอน ผมจะรักคุณ "



hayoung พาเธอก้าวสาวข้างๆ " พี่คะ ฉันตามหาเธอซะทั่วเลย ไปเถอะ กลับบ้านกัน พ่อเป็นห่วง "



สาวหันหัวของเธอ และ hayoung สังเกตเห็นเลยว่าตอนนี้เธอยริ–ลี ยริ . ใบหน้าของเธอแดงนิดหน่อยด้วยรอยน้ำตาแห้งบนแก้มของเธอสายตาเธอเหลือบ ตุ๊ และเช่นกัน เธอร้องไห้



ใส่ครั้งแรกแปลกใจเฉย hayoung มองที่ชายวัยกลางคน ซึ่งมือยัง ยริของแขน " ปล่อยพี่ ลุงฉัน ไม่งั้นฉันจะเรียกพ่อแม่และตำรวจด้วย " เธอกล่าวอย่างใจเย็น และรู้จักการแสดงออก hayoung ว่างของเธออาจทำให้ผู้ใหญ่ไม่สบายใจ .



คนจ้องมาที่เธอ แต่เขาปล่อยเผ่นหนีไป .



ยริสะอึก ก่อนที่เธอจะมอง hayoung . " แต่ผมไม่ใช่พี่ . . . . . . . ผมไม่มีน้องสาว . . . . . . . " เธอส่ายหน้าในท่าทางน่ารัก ชัดเจนภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์ " ขอโทษนะ น้องอา " แล้วเธอก็ตบหัว hayoung ก็ทุ่มเทให้น้องนิดนึงงง



" รุ่นพี่ . . . . . . . " hayoung จัดขึ้น ยริแขนเพื่อจะหยุดเธอ" ไปเรียกแท็กซี่ให้คุณ โอเค ? " เธอดึงยริข้างๆ และเรียกแท็กซี่กับโทรศัพท์ของเธอ ยริ plopped ลงกับพื้น ไม่สนใจเธอ รอบ และ hayoung ทิ้งเธอไปซื้อน้ำในร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ เมื่อ hayoung กลับมา ยริยังจุดเดียวกันกับที่เธอทิ้งเธอ " รุ่นพี่ กรุณาดื่มนี่ "



ยริตาขวดมีพิรุธ" นั่นไม่ใช่เบียร์ " เธอยื่น .



hayoung grimaced ที่คำ " ไม่ค่ะ นี่เป็นสิ่งที่ดีกว่า "



" . . . . . . . จริงหรือ ? "



" ใช่ , คุณควรจะลองมัน . "



สงสัย ยริ เอาขวดมาดื่ม หลังจากที่เธอกลืนลงไป เธอดูเศร้ากว่าเดิม " นี่แค่น้ำ . . . . . . . " เธอได้กลิ่นและดูเหมือนเธอจะร้องไห้อีกแล้ว



ขอบคุณที่เธอไม่แค่ยื่นแบบคำ และพึมพำบางอย่างที่ hayoung หยิบขึ้นมาเป็นคำพูดว่า " ไอ้โง่ " หรือ " ฉันรักเธอ " หรือ " ไปตาย " หรือ " ผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ " เธอสงสัยว่ามันเลิกกัน เธอไม่สามารถช่วย แต่ให้จำ จุนฮงก็พนันกับเพื่อน ๆของเขา คือ คิมจงอิน ? หรือ โอ เซฮุน ?



เมื่อรถแท็กซี่ก็มาถึง hayoung ช่วยยริเข้าไปข้างในรถหวังว่าเธอไม่ได้เมาจนจำที่อยู่ของเธอ " รุ่นพี่คะ บ้านคุณอยู่ไหน ? "



" บ้าน " ยริยกหัวของเธอกระพริบหลายครั้งถ้าเป็นคำเรียกสิ่งที่อยู่ในความทรงจำของเธอ " ไม่ ! ! ! ยริไม่อยากจะกลับบ้านเลย " เธอส่ายหน้าคึก , คร่ำครวญ " sehunnie ! ยริอยากไป sehunnie สถานที่ ! "



hayoung รู้สึกยิ่งหลงทาง" แต่ไม่รู้ว่าเซฮุนรุ่นพี่น่ะ . . . . . . . "



" ฮิ ฮิ ฮิ " ยริก็หัวเราะ " แต่ sehunnie จดที่อยู่ของเขาเพื่อพวกเราทั้งหมด " เธอเงอะงะอยู่ในกระเป๋า พบภายในกระเป๋าเธอ hayoung . มีกระดาษอยู่ด้วย ชื่อ เซฮุนเป็นเบอร์และที่อยู่ด้วยลายมือประณีต พร้อมกับโปรดติดต่อฉันถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับ ลี ยริ .



hayoung จ้องมองกระดาษที่สองอีกต่อไป ก่อนที่เธอจะให้คนขับรถแท็กซี่ ทำให้แน่ใจว่า เขาจะทำให้ ยริอย่างปลอดภัยไปยังปลายทาง เธอกำลังจะปิดประตู แต่แล้วก็กลับ ยริ มือเธอ



" น้องอ้า " ยริโทรมา " นายชื่ออะไร ? "



เธอคงจำไม่ได้ hayoung ในตอนเช้า แต่ยัง hayoung ก้มหัวให้เธอ " . . . . . . . ผม โอ hayoung รุ่นพี่ "



" โอ้ . . . . . . . ? . . . . . . . มันเหมือนชื่อ sehunnie ! นายเซฮุนเป็นน้องชาย ! " หัวเราะคิกคักอย่างร่าเริงและอารมณ์เธอแกว่งยริน่าตื่นตาตื่นใจ hayoung คิด " คุณ reaaally สวย บายจ๊ะ น้องสาวอ่ะ " เธอโบกมือ และ hayoung ยิ้มเล็กน้อย พร้อมปิดประตูให้เธอ



เมื่อ hayoung อยู่ในรถของเธอ เธอกลับพบว่าเธอแปลกด้วย



รุ่นพี่เธอไม่ประหลาดใจจริงๆและไม่มีเธอดูแลยริดื่ม ผิดกฎหมาย แต่ความจริงที่ว่า ยริ เลือกที่จะไป เซฮุนอยู่บ้าน แทนที่จะกลับบ้าน รับ hayoung บางคน วิธีทำทำ hayoung ยริสงสัยถ้าผู้หญิงทำแล้วหลายครั้ง แต่สิ่งที่เกี่ยวกับอาจารย์ใหญ่ ที่อาจารย์ใหญ่พูดจบ เพื่อนของลูกชายของเขานักเรียนของเขามาถึงบ้านตอนเที่ยงคืน เมาเหรอ ยริคำ ' sehunnie จดที่อยู่ของเขาสำหรับเรา ' ยังได้ hayoung สงสัย คือ เซฮุนที่ติดต่อฉุกเฉินสำหรับเพื่อนทั้งหมดของเขา



hayoung คิดว่า จุนฮง . เขาไม่เชื่อเธอ แต่เธอไม่ได้บอกเขาหรอก มันไม่ใช่เรื่องที่เธอจะบอก



ในที่สุด hayoung ตัดสินใจว่าพวกเขาทั้งหมดไม่ได้กังวลของเธอ และ . . . . . . .