Historically, mangroves have been a

Historically, mangroves have been able to
respond to relatively small changes in sea level
(8–9 mm/year in the Caribbean) through landward
or seaward migration (Parkinson 1989; Parkinson
et al. 1994) mediated by local topography (Bacon
1994), while larger changes in sea level have led to
mangrove ecosystem collapse (Ellison and Stoddart
1991; Ellison 1993).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ โกรฟส์มีได้ตอบค่อนข้างเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ ในระดับน้ำทะเล(8–9 มิลลิเมตร/ปีในแคริบเบียน) ผ่าน landwardหรือโยกย้าย seaward (พาร์กิน 1989 พาร์กินmediated et al. 1994) โดยเฉพาะภูมิประเทศ (เบคอนปี 1994), ในขณะที่มีนำการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในระดับน้ำทะเลระบบนิเวศป่าชายเลนยุบ (เอลลิสันและ Stoddart1991 เอลลิสัน 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอดีตป่าชายเลนที่ได้รับสามารถที่จะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงที่ค่อนข้างเล็กในระดับน้ำทะเล
( 8-9 มิลลิเมตร / ปีในทะเลแคริบเบียน)
ผ่านแผ่นดินการโยกย้ายหรือทะเล(พาร์กินสัน 1989;
พาร์กินสัน. et al, 1994) ผู้ไกล่เกลี่ยโดยภูมิประเทศท้องถิ่น (เบคอน
1994)
ขณะที่การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ในระดับน้ำทะเลได้นำไปสู่ป่าชายเลนการล่มสลายของระบบนิเวศ(เอลลิสันและสต็อดดาร์
1991; เอลลิสัน 1993)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอดีตป่าชายเลนได้

ค่อนข้างเล็กในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงระดับน้ําทะเล ( 8 – 9 มม. / ปี ในแคริบเบียน ) ผ่านเข้าหาแผ่นดิน
หรือ Seaward การย้ายถิ่น ( Parkinson 1989 ; พาร์กินสัน
et al . 1994 ) โดยภูมิประเทศระดับท้องถิ่น ( เบคอน
1994 ) ในขณะที่มีขนาดใหญ่การเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลทำให้
ยุบระบบนิเวศป่าชายเลน ( เอลลิสัน และสตั๊ดดาร์ต
1991 ; แอลลิสัน 1993 )