Scientists think they found the moo

Scientists think they found the moon of an alien planet, which would be the first time we've ever seen an "exomoon." The problem is that we'll never really know if that's what astronomers saw.

Researchers discovered the possible exomoon using gravitational microlensing — a technique that detects distant objects regardless of the light they emit — to take advantage of chance alignments between stars. When a foreground star passes between Earth and a more distant star, the closer star can act like a magnifying glass on the more distant one. If that star has a planet whizzing about it, the planet will brighten or dim the light of the distant star. But in some cases, the distant object could be a free-floating planet instead of a star, giving scientists the ability to measure the mass of the planet relative to its companion.

In this case, scientists could have spied a small star circled by a planet 18 times Earth's mass — or they could have spotted, for the first time, a planet bigger than Jupiter teamed up with a moon weighing less than Earth.

But because this encounter was completely random, it's impossible to know if we finally laid eyes on an exomoon. So, the search continues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์คิดว่าพวกเขาพบดวงจันทร์ของดาวเคราะห์คนต่างด้าวซึ่งจะเป็นครั้งแรกที่เราเคยเห็นเป็น "exomoon." ปัญหาคือว่าเราจะไม่เคยรู้จริงๆถ้านั่นคือสิ่งที่นักดาราศาสตร์เห็น. นักวิจัยค้นพบ exomoon ไปได้โดยใช้แรงโน้มถ่วง microlensing - เทคนิคที่จะตรวจจับวัตถุที่อยู่ไกลโดยไม่คำนึงถึงแสงที่พวกเขาปล่อย - ที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสการจัดแนวระหว่างดาว เมื่อดาวเบื้องหน้าผ่านไประหว่างโลกและดาวไกลกว่าดาวใกล้ชิดสามารถทำหน้าที่เหมือนแว่นขยายในด้านหนึ่งห่างไกลมากขึ้น หากที่ดาวนี้มีดาวเคราะห์หวือเกี่ยวกับเรื่องนี้โลกจะสดใสหรือหรี่แสงของดาวที่ห่างไกล แต่ในบางกรณีวัตถุที่ห่างไกลอาจจะเป็นดาวเคราะห์ที่ลอยอย่างอิสระแทนของดาวทำให้นักวิทยาศาสตร์สามารถในการวัดมวลของญาติโลกเพื่อสหายของมัน. ในกรณีนี้นักวิทยาศาสตร์จะได้สอดแนมเป็นดาวขนาดเล็กวงกลมโดย โลก 18 เท่าของมวลของโลก - หรือพวกเขาจะได้เห็นเป็นครั้งแรกที่ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่กว่าดาวพฤหัสบดีร่วมกับดวงจันทร์ที่มีน้ำหนักน้อยกว่าโลก. แต่เนื่องจากการเผชิญหน้าครั้งนี้เป็นแบบสุ่มสมบูรณ์ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทราบว่าในที่สุดเราก็ตาวางอยู่บน exomoon ดังนั้นการค้นหาอย่างต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิทยาศาสตร์คิดว่าพวกเขาได้พบดวงจันทร์ของดาวเคราะห์คนต่างด้าวซึ่งจะเป็นครั้งแรกที่เราเคยเห็นมา " exomoon . " ปัญหาคือ เราไม่มีวันจะรู้ได้ ถ้านั่นเป็นสิ่งที่นักดาราศาสตร์ได้เห็น

นักวิจัยค้นพบ exomoon เป็นไปได้ใช้ไมโครเลนส์ของแรงโน้มถ่วง - เทคนิคที่สามารถตรวจจับวัตถุไกลไม่ว่าแสงจะคาย - เพื่อใช้ประโยชน์จากโอกาสการระหว่างดาว เมื่อเบื้องหน้าผ่านระหว่างโลกและดาว ดาวที่ไกลมากขึ้น ยิ่งเข้าใกล้ดาวสามารถทำหน้าที่เหมือนแว่นขยายที่ไกลมากขึ้น . ถ้าดาวดวงนั้นมีดาวเคราะห์หมุนเกี่ยวกับมันโลกจะสดใสหรือหรี่แสงของดวงดาวที่ห่างไกล แต่ในบางกรณี วัตถุที่อยู่ไกลได้ฟรีดาวเคราะห์ของดาวลอยแทนให้นักวิทยาศาสตร์สามารถวัดมวลของดาวเคราะห์เทียบกับของเพื่อน

ในกรณีนี้ นักวิทยาศาสตร์ได้เห็นดาวดวงเล็กๆวงกลมโดยมวลดาวเคราะห์ 18 ครั้งของโลกหรือพวกเขาจะได้เห็นเป็นครั้งแรกดาวที่ใหญ่กว่าดาวพฤหัสบดีร่วมกับดวงจันทร์หนักกว่าแผ่นดิน

แต่เพราะการเผชิญหน้านี้เป็นการสุ่มทั้งหมด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทราบว่าในที่สุดเราก็มองเห็นเป็น exomoon . ดังนั้น ยังคงค้นหา .