Dry matter was determined by drying

Dry matter was determined by drying samples at 105
C to
constant weights (AOAC, 1995).
The total soluble sugars were determined using the method of
Perez, Olias, Espada, Olias, and Sanz (1997) with slightmodifications.
5 g of pulp was homogenized with 5 ml of aqueous ethanol (95 ml/
100ml). The shaftwaswashed with another 10 ml of aqueous ethanol
(95 ml/100 ml) which was combined with the homogenate. After
centrifugation (9418 g, 20min, 4
C), the pellet was resuspended in
5 ml of aqueous ethanol (80 ml/100 ml) and centrifuged again as
above. The two supernatants were combined and evaporated to
a minimal volume (w1 ml) in a water bath (30
C) under a fan. The
samples were diluted to a final volume of 10 ml with distilled water
and used for determination of soluble sugars by the phenolesulphuric
acid method (Dubois, Gilles, Hamilton, Rebers, &
Smith, 1956). Reducing sugars were measured by the dinitrosalicylic
acidmethod using D-glucose as a standard according to Miller (1959).
Beforehand, the sample was clarified according to AFNOR (1970).
Sucrose contentwas estimated by calculating the difference between
the total soluble sugars and the reducing sugars. The toughness index
was the ratio between the total sugars content and thewater content.
Soluble solids concentration in Brix was determined using an
Abbe Refractometer (Iymen Optic system).
Polysaccharides were determined according to Nerd and Nobel
(1991). After extraction of soluble sugars, the pellets of the ethanolic
extracts were evaporated overnight in a fume-hood at room
temperature. The polysaccharides were incubated in 10 ml of
aqueous HCl (35 ml/100 ml) for 2 h in a water bath at 60
C. The
hydrolyzate, filtered through Whatman no. 1 filter paper, was used
for determination of sugar concentration by the phenolesulphuric
acid method (Dubois et al., 1956).
The pH was measured using a pH metre (METTLER TOLEDO.
MP220). For titrable acidity measurement, 20 ml of the sample was
titrated with 0.1 mol/l NaOH until pH 8.1  0.2; and the suitable
volume (ml)was converted into citric acid equivalent (AFNOR,1974).
Total nitrogen was determined by the Kjeldahl method (AOAC,
1995). Protein concentration was calculated using the conversion
factor of 6.25 (Vandercook, Hasegawa, & Maier, 1979).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดเรื่องแห้ง โดยการอบแห้งอย่างที่ C 105 ถึงน้ำหนักคง (AOAC, 1995)น้ำตาลละลายน้ำทั้งหมดถูกกำหนดโดยใช้วิธีการเปเรซ Olias เอส Olias ก Sanz (1997) กับ slightmodificationsg 5 ของเยื่อถูก homogenized เป็นกลุ่ม ด้วย 5 ml ของอควีเอทานอล (95 ml /100 มล) . shaftwaswashed กับ ml 10 อื่นของเอทานอลอควี(95 ml/100 ml) ซึ่งถูกรวมเข้ากับ homogenate หลังจากcentrifugation (9418 g, 20 นาที 4 C), เม็ดถูก resuspended ใน5 ml ของอควีเอทานอล (80 ml/100 ml) และ centrifuged อีกเป็นข้างต้น รวม และหายไปกับ supernatants สองน้อยที่สุดไดรฟ์ข้อมูล (w1 ml) ในน้ำน้ำ (30 C) ภายใต้พัดลม ที่ตัวอย่างที่ผสมกับเสียงสุดท้ายของ 10 ml ด้วยน้ำกลั่นและใช้สำหรับการกำหนดน้ำตาลละลายน้ำได้ โดยการ phenolesulphuricวิธีกรด (Dubois กิล แฮมิลตัน Rebers, &สมิธ 1956) น้ำตาลลดลงถูกวัด โดยการ dinitrosalicylicacidmethod ที่ใช้ D-กลูโคสเป็นมาตรฐานตามมิลเลอร์ (1959)ตัวอย่างล่วงหน้า มีขึ้ตาม AFNOR (1970)ประเมิน โดยการคำนวณความแตกต่างระหว่าง contentwas ซูโครสน้ำตาลละลายรวมและน้ำตาลลดลง ดัชนีนึ่งมีอัตราส่วนระหว่างน้ำตาลรวมเนื้อหาและเนื้อหาของ thewaterกำหนดความเข้มข้นของของแข็งละลายใน Brix โดยใช้การAbbe Refractometer (ระบบแสง Iymen)Polysaccharides ถูกกำหนดตามเชยและรางวัลโนเบล(1991) หลังจากสกัดละลายน้ำตาล ขี้ของที่ ethanolicบางส่วนได้หายไปค้างคืนในฮูดโตนดห้องอุณหภูมิ Polysaccharides ถูก incubated ใน 10 ml ของอควี HCl (35 ml/100 ml) สำหรับ h 2 ในห้องน้ำที่ 60 C.ใช้ hydrolyzate กรองโดยใช้กระดาษกรอง Whatman no. 1สำหรับการกำหนดความเข้มข้นของน้ำตาลโดย phenolesulphuricกรดวิธี (Dubois et al., 1956)มีวัด pH ใช้เมตร pH (METTLER TOLEDOMP220) สำหรับวัดมี titrable, ml 20 ของตัวอย่างได้titrated กับ 0.1 โมล/l NaOH จนค่า pH 8.1 0.2 และที่เหมาะสมปริมาตร (ml) ถูกแปลงเป็นกรดซิตริกเทียบเท่า (AFNOR, 1974)ไนโตรเจนถูกกำหนด โดยวิธี Kjeldahl (AOAC1995) คำนวณความเข้มข้นของโปรตีนโดยใช้การแปลงปัจจัยของ 6.25 (Vandercook, Hasegawa, & Maier, 1979)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แห้งถูกกำหนดโดยกลุ่มตัวอย่างในการอบแห้งที่อุณหภูมิ 105? C ถึง
น้ำหนักคงที่ (AOAC, 1995)
น้ำตาลที่ละลายได้ทั้งหมดได้รับการพิจารณาโดยใช้วิธีการของ
เปเรซ Olias ปาดา, Olias และซานซ์ (1997) กับ slightmodifications
5 กรัมของเยื่อกระดาษ ก็หดหาย 5 มิลลิลิตรของเอทานอลน้ำ (95 มิลลิลิตร /
100ml) shaftwaswashed กับอีก 10 มิลลิลิตรของเอทานอลน้ำ
(95 มิลลิลิตร / 100 ml) ซึ่งรวมกับ homogenate หลังจาก
การหมุนเหวี่ยง (9418 กรัม, 20 นาที, 4? C), เม็ดถูก resuspended ใน
5 มิลลิลิตรของเอทานอลน้ำ (80 มิลลิลิตร / 100 ml) และหมุนเหวี่ยงอีกครั้งเป็น
ดังกล่าวข้างต้น สอง supernatants มารวมกันและระเหยไปใน
ปริมาณน้อยที่สุด (w1 ml) ในอ่างน้ำ (30 องศาเซลเซียส) ภายใต้พัดลม
ตัวอย่างลดลงเหลือปริมาณสุดท้ายของ 10 มิลลิลิตรน้ำกลั่น
และใช้สำหรับการวัดของน้ำตาลที่ละลายน้ำได้โดย phenolesulphuric
วิธีกรด (ดูบัวส์กิลส์แฮมิลตัน, Rebers และ
สมิ ธ , 1956) น้ำตาลลดถูกวัดโดย dinitrosalicylic
acidmethod ใช้ D-กลูโคสเป็นมาตรฐานตามที่มิลเลอร์ (1959)
ก่อนตัวอย่างก็ชัดเจนตาม AFNOR (1970)
contentwas ซูโครสประมาณโดยการคำนวณความแตกต่างระหว่าง
น้ำตาลที่ละลายน้ำได้และลด น้ำตาล ดัชนีความเหนียว
เป็นอัตราส่วนระหว่างปริมาณน้ำตาลทั้งหมดและเนื้อหา thewater
ความเข้มข้นของแข็งที่ละลายน้ำได้ใน Brix ถูกกำหนดโดยใช้
พระ Refractometer (Iymen ระบบ Optic)
คาไรด์ถูกกำหนดตาม Nerd และโนเบล
(1991) หลังจากที่สกัดจากน้ำตาลที่ละลายน้ำได้เม็ดของเอทานอล
สารสกัดที่ถูกระเหยค้างคืนในควัน-เครื่องดูดควันที่ห้อง
อุณหภูมิ polysaccharides ถูกบ่มใน 10 มิลลิลิตร
น้ำ HCl (35 มิลลิลิตร / 100 ml) เป็นเวลา 2 ชั่วโมงในอ่างน้ำที่ 60 องศาเซลเซียส
ไฮโดรไล, กรองผ่าน Whatman ไม่มี กระดาษกรอง 1, ถูกนำมาใช้
ในการตรวจวัดความเข้มข้นของน้ำตาลโดย phenolesulphuric
วิธีกรด (บัว et al., 1956)
ค่า pH ที่ได้รับการวัดโดยใช้เครื่องวัดค่า pH (METTLER TOLEDO
MP220) สำหรับการวัดความเป็นกรด titrable, 20 มิลลิลิตรของตัวอย่างที่ถูก
ปรับขนาด 0.1 โมล / ลิตร NaOH จนค่า pH 8.1? 0.2; และเหมาะสม
ปริมาณ (ml) ถูกดัดแปลงเป็นเทียบเท่ากรดซิตริก (AFNOR, 1974)
ไนโตรเจนทั้งหมดถูกกำหนดโดยวิธี Kjeldahl (AOAC,
1995) ความเข้มข้นของโปรตีนที่คำนวณโดยใช้การแปลง
ปัจจัย 6.25 (Vandercook, เซกาวา & Maier, 1979)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องบริการถูกกําหนดโดยการอบแห้งตัวอย่างที่ 105
C

น้ำหนักคงที่ ( โปรตีน , 1995 ) .
ปริมาณน้ำตาลถูกกำหนดโดยใช้วิธี
เปเรซ olias Espada olias , , , และ ซานซ์ ( 1997 ) กับ slightmodifications .
5 g pulp ถูกบดกับ 5 มิลลิลิตรของสารละลายเอทานอล 95 ML /
100ml ) การ shaftwaswashed กับอีก 10 มิลลิลิตรของสารละลายเอทานอล
( 95 กรัม / 100 มล. ) ซึ่งรวมกับปริมาณ . หลังจาก
3 ( 9418 กรัม , 20 นาที , 4
c ) , การผลิตใน resuspended
5 ml ของน้ำเอทานอล ( 80 มล. / 100 ml ) ไฟฟ้าอีก
ข้างบน สอง supernatants ถูกรวมและระเหย
ในปริมาณน้อยที่สุด ( W1 มล. ) ในน้ำอาบน้ำ ( 30
C ) ใต้พัดลม
ตัวอย่างเพื่อลดปริมาณสุดท้าย 10 ml ด้วยน้ำกลั่น
และใช้สำหรับการหาปริมาณน้ำตาลที่ละลายน้ำได้โดยวิธีกรด phenolesulphuric
( ดูบอยส์ จิล แฮมิลตัน rebers &
, สมิธ , 1956 ) ลดน้ำตาลได้ โดย acidmethod dinitrosalicylic
ใช้ดี กูลโคสเป็นมาตรฐานตาม มิลเลอร์ ( 1959 ) .
ก่อน ตัวอย่างที่ได้ชี้แจงตาม afnor ( 1970 ) .
ซูโครส contentwas ประมาณโดยการคำนวณความแตกต่างระหว่าง
ปริมาณน้ำตาลรวมและน้ำตาลรีดิวซ์ . toughness ดัชนี
คืออัตราส่วนระหว่างปริมาณ total sugars ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ และน้ำ .
ความเข้มข้นใน Brix ตั้งใจใช้
แอ็บบี้ Refractometer ( iymen optic ระบบ ) .
polysaccharides เป็นตามหลงใหลและรางวัลโนเบล
( 1991 ) หลังจากการสกัดน้ำตาลที่ละลายน้ำได้ของ (
, เม็ดสารสกัดถูกระเหยข้ามคืนในตู้ดูดควันที่อุณหภูมิห้อง

polysaccharides เป็น ) 10 มิลลิลิตร สารละลาย HCl
( 35 มล. / 100 ml ) 2 H ในอ่างน้ำที่ 60
C .
hydrolyzate กรองผ่าน whatman 1 กรองกระดาษ ใช้สำหรับการหาความเข้มข้นของน้ำตาล

( โดยวิธีกรด phenolesulphuric บัว et al . , 1956 )
การวัด pH ( pH เมตรเมทเลอร์ โทเลโด .
mp220 ) เครื่องวัดความเป็นกรด titrable 20 มิลลิลิตร จำนวน 0.1 mol / l
ตลอดเวลาด้วย NaOH จน  pH 8.1 0.2 ; และปริมาณเหมาะสม
( มิลลิลิตร ) ถูกแปลงเป็นกรดซิตริกเทียบเท่า ( 1974 afnor ) .
ไนโตรเจนทั้งหมดถูกกำหนดโดยวิธีเจลดาห์ล ( ไม่
, 1995 ) ความเข้มข้นของโปรตีนถูกคำนวณโดยใช้การแปลง
ปัจจัย 625 ( vandercook ฮาเซกาว่า& Maier , 1979 )