AGGREGATE INVENTORY MANAGEMENTIt wa

AGGREGATE INVENTORY MANAGEMENT
It was previously mentioned that inventory is defined as a policy and an item. The
discussion to this point has viewed inventory as an item. Any inventory control
system must assure customer satisfaction, maximum facilities utilisation, and efficient
manpower utilisation at the least cost. In order to balance these often conflicting
objectives, several tools called Management Policy Variables are available to manipulate
the inventory to meet inventory policies and objectives. Management must select an
inventory strategy, but first they should be aware of the overall effects of a range of
management policy variables. The trade-offs between conflicting objectives is best
observed by the use of exchange curves. It is possible to adapt the inventory to fit
any new policy constraints. When the policy variables are changed, the composition
of the inventory will probably not change immediately as each inventory has its
own characteristics and response time.
There are four management policy variables that can be used to manipulate inventory
levels in order to accomplish the inventory policies and objectives. They are
carrying cost (I), stockout cost (B), safety factor (K), and service level. They control
the trade-offs between the amount of capital invested in inventory, and operating
costs as a measure of service. These variables can be used to test various ranges and
combinations of the variables as one basis for inventory policies, or they can set as
policy the values of the variable to be used in maintaining inventory levels to meet the
inventory policies. Management can use the policy variables in both ways. The
variables are of two types. They are:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการสินค้าคงคลังรวมมันได้กล่าวถึงก่อนหน้านี้ถูกกำหนดเป็นนโยบายและสินค้า การอภิปรายถึงจุดนี้ได้ดูสินค้าคงคลังเป็นสินค้า การควบคุมสินค้าคงคลังระบบต้องให้มั่นใจว่าลูกค้าพึงพอใจ การใช้ประโยชน์สิ่งอำนวยความสะดวกสูงสุด และมีประสิทธิภาพการใช้ประโยชน์กำลังคนที่น้อยที่สุดต้นทุน เพื่อความสมดุลเหล่านี้มักจะขัดแย้งกันวัตถุประสงค์ เครื่องมือต่าง ๆ ที่เรียกว่าการจัดการนโยบายตัวแปรมีการจัดการสินค้าคงคลังเพื่อตอบสนองนโยบายสินค้าคงคลังและวัตถุประสงค์ การจัดการต้องมีสินค้าคงคลังกลยุทธ์ แต่ก่อน ที่พวกเขาควรตระหนักถึงผลกระทบโดยรวมของช่วงการจัดการนโยบายตัวแปร การแลกเปลี่ยนระหว่างความขัดแย้งเป้าหมายดีสุดสังเกต โดยการใช้เส้นโค้งของอัตราแลกเปลี่ยน เป็นไปได้ในการปรับสินค้าคงคลังให้พอดีข้อจำกัดนโยบายใด ๆ ใหม่ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงตัวแปรของนโยบาย องค์ประกอบสินค้าคงคลังจะไม่เปลี่ยนแปลงทันทีมีสินค้าคงคลังแต่ละคนของลักษณะของตัวเองและเวลามีตัวแปรนโยบายจัดการสี่ที่ใช้ในการจัดการสินค้าคงคลังระดับเพื่อให้บรรลุนโยบายสินค้าคงคลังและวัตถุประสงค์ พวกเขาจะแบกต้นทุน (I), ต้นทุนสต็อก (B), ตัวคูณความปลอดภัย (K), และระดับบริการ ควบคุมทางเลือกระหว่างเงินทุนลงทุนในสินค้าคงคลัง และการปฏิบัติงานต้นทุนเป็นการวัดการให้บริการ ตัวแปรเหล่านี้สามารถใช้เพื่อทดสอบช่วงต่าง ๆ และชุดของตัวแปรเป็นพื้นฐานหนึ่งสำหรับนโยบายสินค้าคงคลัง หรือพวกเขาสามารถตั้งเป็นนโยบายคลังค่าของตัวแปรที่จะใช้ในการรักษาระดับการตอบสนองนโยบายสินค้าคงคลัง การจัดการสามารถใช้ตัวแปรของนโยบายในทั้งสองวิธี การตัวแปรอยู่สองประเภท พวกเขาจะ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการสินค้าคงคลังโดยรวม
มันเป็นก่อนหน้านี้บอกว่าสินค้าคงคลังที่ถูกกำหนดให้เป็นนโยบายและรายการ
อภิปรายถึงจุดนี้ได้ดูสินค้าคงคลังเป็นรายการ ใด ๆ การควบคุมสินค้าคงคลัง
ระบบต้องมั่นใจพึงพอใจของลูกค้า, การใช้ประโยชน์จากสิ่งอำนวยความสะดวกสูงสุดและมีประสิทธิภาพ
การใช้กำลังคนที่ค่าใช้จ่ายน้อย ในการสั่งซื้อเพื่อความสมดุลมักจะขัดแย้งกันเหล่านี้
วัตถุประสงค์เครื่องมือต่างๆที่เรียกว่าการบริหารจัดการตัวแปรนโยบายที่มีอยู่ในการจัดการ
สินค้าคงคลังเพื่อตอบสนองนโยบายสินค้าคงคลังและวัตถุประสงค์ การบริหารจัดการต้องเลือก
กลยุทธ์สินค้าคงคลัง แต่แรกที่พวกเขาควรจะตระหนักถึงผลกระทบโดยรวมของช่วงของ
ตัวแปรนโยบายการบริหาร ที่ชอบการค้าระหว่างวัตถุประสงค์ที่ขัดแย้งกันดีที่สุดคือ
ข้อสังเกตจากการใช้เส้นโค้งแลกเปลี่ยน มันเป็นไปได้ที่จะปรับตัวเข้ากับสินค้าคงคลังเพื่อให้พอดีกับ
ข้อ จำกัด ของนโยบายใหม่ใด ๆ เมื่อตัวแปรนโยบายที่มีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบ
ของสินค้าคงคลังอาจจะไม่เปลี่ยนทันทีที่สินค้าคงคลังแต่ละคนมีของ
ลักษณะของตัวเองและเวลาตอบสนอง.
มีสี่ตัวแปรนโยบายการบริหารที่สามารถนำมาใช้ในการจัดการสินค้าคงคลังมี
ระดับเพื่อให้บรรลุนโยบายสินค้าคงคลังและ วัตถุประสงค์ พวกเขาจะ
แบกค่าใช้จ่าย (I) ค่าใช้จ่าย stockout (B), ปัจจัยด้านความปลอดภัย (K) และระดับการให้บริการ พวกเขาควบคุม
การค้าเพลย์ออฟระหว่างปริมาณของเงินทุนที่ลงทุนในสินค้าคงคลังและการดำเนินงาน
ค่าใช้จ่ายที่เป็นตัวชี้วัดของการบริการ ตัวแปรเหล่านี้สามารถนำมาใช้ในการทดสอบช่วงต่างๆและ
การรวมกันของตัวแปรที่เป็นพื้นฐานสำหรับนโยบายสินค้าคงคลังหรือพวกเขาสามารถกำหนดเป็น
นโยบายค่าของตัวแปรที่จะใช้ในการรักษาระดับสินค้าคงคลังเพื่อตอบสนอง
นโยบายสินค้าคงคลัง การบริหารจัดการสามารถใช้ตัวแปรนโยบายในรูปแบบทั้ง
ตัวแปรเป็นสองประเภท พวกเขาคือ: