The Utility as a Public Service Fir

The Utility as a Public Service Firm
As the regulatory framework evolved toward the End Result Doctrine, so too did the utility‘s role as a public service business. Since the inception of regulation, the symbiotic relationship between serving the public interest and private property rights represented one of the most unique aspects of modern capitalism. While it may not have been accepted by all parties at the time, the creation of this special purpose entity that was ―clothed in the public interest,‖ known as a public utility or public service company, did not exactly fit into the traditional definitions of a private firm in the laissez-faire world of turn-of-the-century America. The franchise arrangement and the obligation to serve have no analog in an unregulated market and with few exceptions the certificate of public convenience and necessity has no role in a market where free entry and exit are the norm. This new entity was created to serve a special public interest—to serve the public in proxy for the state serving the public. Justice Frankfurter expressed the idea as follows:
No task more profoundly tests the capacity of our government … than its share in securing for society those essential services which are furnished by public utilities. Our whole social structure presupposes … dependen[ce] upon private economic enterprise. To think of contemporary America without the intricate and pervasive systems which furnish light, heat, power, transportation, and communication is to conjure up another world. The needs thus met are today as truly public services as the traditional governmental functions of police and justice. That both law and opinion differentiate from all other economic enterprise the economic undertakings which furnish these newer services is not the slightest paradox. The legal conception of ―public utility‖ is merely the law‘s acknowledgement of ―irreducible and stubborn facts.‖ (Frankfurter [21]:81; emphasis added)
The ―stubborn fact‖ that there are some private entities that are critical to the functioning of modern economic organization defines the condition for regulation. Justice Bradley recites the Court‘s precedent:
The inquiry there [Munn v. Illinois] was to the extent of the police power in cases where the public interest is affected; and [the Court] held that, when an employment or business becomes a matter of such public interest and importance as to create a common charge or burden upon citizens; in other words, when it becomes a practical monopoly, to which the citizen is compelled to resort, and by means of which a tribute can be exacted from the community, it is subject to regulation by the legislative power. (dissenting opinion in Sinking Fund Cases [96])
Indeed, there is a recurring theme in the legal history of regulation placing the utility in the role of representative of the state. For instance, in Smyth v. Ames the Court explicitly stated as much:
A railroad is a public highway and none the less so because constructed and maintained through the agency of a corporation deriving its existence and powers from the state. Such corporation was created for the public purposes. It performs a function of the state. Its authority to exercise the right of eminent domain and to charge tolls was given primarily for the benefit of the public. (Smyth v. Ames [113])

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยูทิลิตี้เป็นบริษัทราชการเป็นกรอบระเบียบพัฒนาไปทางลัทธิผลสิ้นสุด มากเกินไป ไม่ได้บทบาทของโปรแกรมอรรถประโยชน์เป็นธุรกิจบริการสาธารณะ นับตั้งแต่ที่มาของระเบียบ ความสัมพันธ์ symbiotic ระหว่างบริการสาธารณประโยชน์และทรัพย์สินส่วนตัวแสดงหนึ่งในด้านที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดของทุนนิยมสมัยใหม่ ในขณะที่มันอาจไม่ได้รับการยอมรับ โดยทุกฝ่ายในเวลา การสร้างเอนทิตีนี้วัตถุประสงค์พิเศษที่ ―clothed ในสาธารณประโยชน์, ‖เป็นสาธารณูปโภคหรือบริการสาธารณะบริษัท ไม่พอดีไม่ตรงกับคำนิยามดั้งเดิมของบริษัทเอกชนในอเมริกาเปิดศตวรรษโลก laissez-faire จัดการแฟรนไชส์และข้อผูกมัดเพื่อมีอนาล็อกไม่วางตลาด และ มีข้อยกเว้นสองสามใบรับรองสาธารณะสะดวก และความจำเป็นมีบทบาทในตลาดที่ฟรีและออกเป็นปกติ เอนทิตีใหม่นี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อสาธารณประโยชน์พิเศษ — เพื่อสาธารณะในพร็อกซีสำหรับบริการสาธารณะรัฐ ชไตยุติธรรมแสดงความคิดเป็นดังนี้:ไม่มีภารกิจมากซึ้งทดสอบกำลังการผลิตของรัฐบาลของเรา...กว่าของที่ใช้ร่วมกันในสังคมบริการที่จำเป็นซึ่งได้รับการตกแต่งตามที่สาธารณะ โครงสร้างของสังคมทั้งหมด presupposes... dependen [ce] เมื่อองค์กรเศรษฐกิจส่วนตัว คิดของ อเมริการ่วมสมัย โดยไม่มีระบบซับซ้อน และชุมชนที่แพร่หลายที่เฟอร์ไฟ ความร้อน พลังงาน ขนส่ง และการสื่อสาร จะ conjure ขึ้นอีกโลกหนึ่ง ความต้องการจึง ได้มีวันนี้อย่างแท้จริงเป็นบริการสาธารณะเป็นหน้าที่รัฐดั้งเดิมของตำรวจและความยุติธรรม ว่า กฎหมายและความเห็นแตกต่างจากองค์กรอื่น ๆ เศรษฐกิจท่านเศรษฐกิจซึ่งบริการเหล่านี้ใหม่เฟอร์ไม่ paradox เพียงน้อยนิด ความคิดทางกฎหมายของ ―public utility‖ เป็นเพียงกฎหมายยอมรับของ ―irreducible และข้อเท็จจริงปากแข็ง‖ (ชไต [21]: 81 เน้นที่เพิ่ม)Fact‖ ―stubborn ที่มีบางส่วนบุคคลที่มีความสำคัญกับการทำงานขององค์กรทางเศรษฐกิจสมัยใหม่ กำหนดเงื่อนไขสำหรับระเบียบ ความยุติธรรม Bradley recites เหตุของศาล:สอบถามมี [Munn v. อิลลินอยส์] เป็นการใช้อำนาจของตำรวจในกรณีที่สาธารณประโยชน์ได้รับผลกระทบ [ศาล] ขึ้นที่ เมื่อการจ้างงานหรือธุรกิจเป็น เรื่องของสาธารณประโยชน์และความสำคัญกับสร้างค่าธรรมเนียมหรือภาระตามพลเมือง ทั่วไปดังกล่าว ในคำอื่น ๆ เมื่อมันผูกขาดการปฏิบัติ การที่พลเมืองจะถูกรีสอร์ท และ จากการที่ ส่วยหรือสามารถจะได้เรียกร้องเอาจากชุมชน ได้ มีระเบียบโดยอำนาจสภา (dissenting ความเห็นในกรณีกองทุนสะสม [96])แน่นอน มีซ้ำ ๆ ในประวัติศาสตร์กฎหมายของกฎระเบียบที่วางโปรแกรมอรรถประโยชน์นี้ในบทบาทของเจ้าหน้าที่ของรัฐ ตัวอย่าง ใน Smyth v. เอมส์ ศาลชัดเจนระบุมากที่สุด:รถไฟได้ทางสาธารณะและไม่มีที่น้อยมากเนื่องจากสร้าง และรักษาผ่านตัวแทนของบริษัทบริษัทฯ มีความอำนาจจากรัฐ บริษัทดังกล่าวตั้งขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์สาธารณะ มันทำหน้าที่ของรัฐ อำนาจของ การออกกำลังกายด้านขวาของ eminent โดเมน และค่าใช้จ่ายผ่านได้รับเพื่อประโยชน์ของสาธารณะเป็นหลัก (Smyth v. เอมส์ [113])

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูทิลิตี้เป็น บริษัท
บริการประชาชนในฐานะที่เป็นกรอบการกำกับดูแลการพัฒนาไปสู่ความเชื่อผลสิ้นสุดดังนั้นก็ทำบทบาทของยูทิลิตี้ที่เป็นธุรกิจการบริการสาธารณะ นับตั้งแต่ก่อตั้งของการควบคุมที่ความสัมพันธ์ทางชีวภาพระหว่างการให้บริการความสนใจของประชาชนและสิทธิในทรัพย์สินส่วนตัวเป็นตัวแทนหนึ่งในด้านที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดของระบบทุนนิยมที่ทันสมัย ในขณะที่มันอาจจะไม่ได้รับการยอมรับจากทุกฝ่ายในขณะที่การสร้างของกิจการวัตถุประสงค์พิเศษนี้ที่ -clothed อยู่ในความสนใจของประชาชน‖ที่รู้จักกันเป็นสาธารณูปโภคหรือ บริษัท บริการสาธารณะไม่ตรงพอดีกับคำจำกัดความแบบดั้งเดิมของ บริษัท เอกชนในโลกไม่รู้ไม่ชี้ของการเปิดของศตวรรษที่อเมริกา การจัดแฟรนไชส์และภาระผูกพันที่จะให้บริการไม่มีอะนาล็อกในตลาดอลหม่านและมีข้อยกเว้นบางใบรับรองของความสะดวกสบายและความจำเป็นของประชาชนมีบทบาทในตลาดที่รายการฟรีและออกเป็นบรรทัดฐาน องค์กรใหม่นี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้บริการประชาชนที่สนใจเป็นพิเศษเพื่อให้บริการประชาชนในหนังสือมอบฉันทะของรัฐที่ให้บริการประชาชน ยุติธรรม Frankfurter
แสดงความคิดดังต่อไปนี้งานไม่ลึกซึ้งทดสอบความสามารถของรัฐบาลของเรา... กว่าส่วนแบ่งในการรักษาความปลอดภัยสำหรับสังคมผู้บริการที่จำเป็นซึ่งได้รับการตกแต่งโดยการสาธารณูปโภค โครงสร้างทางสังคมของเราทั้งเห ... dependen [ซีอี] เมื่อองค์กรทางเศรษฐกิจส่วนตัว ที่จะคิดว่าอเมริการ่วมสมัยโดยไม่มีระบบที่ซับซ้อนและแพร่หลายซึ่งให้แสง, ความร้อน, พลังงาน, การขนส่งและการสื่อสารคือการคิดในใจอีกโลกหนึ่ง พบกับความต้องการจึงมีวันนี้เป็นบริการสาธารณะอย่างแท้จริงเป็นฟังก์ชั่นของภาครัฐแบบดั้งเดิมของตำรวจและความยุติธรรม ว่าทั้งกฎหมายและความเห็นแตกต่างจากองค์กรทางเศรษฐกิจอื่น ๆ เเละเศรษฐกิจที่ให้บริการเหล่านี้ใหม่ไม่ได้เป็นความขัดแย้งน้อยที่สุด ความคิดทางกฎหมายของ -public utility‖เป็นเพียงการรับรู้กฎหมายของfacts.‖ -irreducible และปากแข็ง (Frankfurter [21]: 81; เน้นเพิ่ม)
fact‖ -stubborn ว่ามีบางหน่วยงานภาคเอกชนที่มีความสำคัญต่อการทำงานของ องค์กรทางเศรษฐกิจที่ทันสมัยกำหนดเงื่อนไขในการควบคุม แบรดลีย์ผู้พิพากษาท่องแบบอย่างของศาล:
สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมมี [มันน์วีอิลลินอยส์.] เป็นขอบเขตของอำนาจตำรวจในกรณีที่ความสนใจของประชาชนได้รับผลกระทบนั้น และ [ศาล] ถือได้ว่าเมื่อมีการจ้างงานหรือธุรกิจกลายเป็นเรื่องของผลประโยชน์ของประชาชนดังกล่าวและให้ความสำคัญกับการสร้างค่าใช้จ่ายทั่วไปหรือภาระเมื่อประชาชน; ในคำอื่น ๆ เมื่อมันจะกลายเป็นผูกขาดในทางปฏิบัติเพื่อที่ประชาชนจะถูกบังคับให้รีสอร์ทและโดยที่เป็นเครื่องบรรณาการสามารถไขว่คว้าจากชุมชนก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมโดยอำนาจนิติบัญญัติ (เห็นแย้งในกรณีที่กองทุนจม [96])
อันที่จริงมีเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์ของการควบคุมทางกฎหมายวางยูทิลิตี้ในบทบาทของการเป็นตัวแทนของรัฐ . ยกตัวอย่างเช่นในเบิร์นวีอาเมศาลระบุไว้อย่างชัดเจนมากที่สุดเท่าที่:
รถไฟคือถนนสาธารณะและไม่มีใครน้อยมากเพราะสร้างและการบำรุงรักษาผ่านตัวแทนของ บริษัท ที่สืบมาดำรงอยู่ของมันและอำนาจจากรัฐ บริษัท ดังกล่าวถูกสร้างขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์สาธารณะ จะดำเนินการการทำงานของรัฐ ผู้มีอำนาจในการใช้สิทธิของโดเมนที่มีชื่อเสียงและจะเรียกเก็บค่าโทลเวย์ได้รับเป็นหลักเพื่อประโยชน์ของประชาชน (เบิร์น v. อาเมส [113])

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยูทิลิตี้เป็น บริษัท บริการประชาชน
เป็นกรอบกฎระเบียบที่มีผลการพัฒนาสิ้นสุดการสอน ดังนั้นก็ทำบทบาทในฐานะธุรกิจสาธารณูปโภค บริการสาธารณะ ตั้งแต่เริ่มก่อตั้งของระเบียบ การอาศัยความสัมพันธ์ระหว่างรับใช้ประโยชน์สาธารณะและส่วนบุคคลสิทธิเป็นตัวแทนด้านหนึ่งที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดของทุนนิยมสมัยใหม่