Participation in prevention andcont

Participation in prevention and
control of dengue
Aedes mosquito breeding sites are
ubiquitous[12,16], explaining the continued
endemicity of DF. Women who participated in
interviews were asked what villagers should
do to prevent dengue. Many suggested that
villagers should clean up their own house yards,
collecting or burning rubbish such as tyres and
coconut shells, to get rid of mosquito breeding
sites. The majority believed that people knew
of the danger of such breeding sites, and that
they should work together to get rid of them
to prevent disease. Many said that they would
clean up their own yards if someone requested
them to do so but they were reluctant to ask
others. “I was afraid that they’d be angry. They
would say they didn’t need to be told to clean
their house. But if someone told me to do so,
I’d be happy to follow their advice” (In-depth
interview, 14). However, most women
complained that while they cleaned up their
own houses and yards, others did not, resulting
in indiscriminate garbage throughout in the
villages; they claimed too that neighbours
ignored them when they asked them to clean
their yards. Many villagers also felt that all
villagers should use temephos to prevent
dengue but this did not happen.
Mothers of children not infected with
dengue reported individual and collective
activities to prevent and control the disease
(Table). All but five of the women knew about
the disease and appropriate prevention and
control activities. Most perceived dengue
control to be a personal responsibility, with
about half (19/33) reporting that they regularly
cleaned their water jars and a third (10/33)
stating that they kept their houses clean to
discourage mosquitoes. Almost one of four
women (9/33) claimed that they used
temephos in water jars. A few women also
used other (ineffective) activities to prevent
and control dengue, such as using mosquito
nets at night, removing sewage, clearing bushes
and using mosquito coils. The majority
overlooked discarded containers, the most
common source of larval breeding in the rainy
season[12], and made no effort to get rid of
them. Only three women reported telling their
neighbours to turn coconut shells upside down,
or to remove discarded cans and plastic
packing bags. Hence despite claims of high
knowledge, few women undertook all
necessary tasks on a regular basis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีส่วนร่วมในการป้องกัน และควบคุมไข้เลือดออกเป็นเว็บไซต์พันธุ์ยุงมากแพร่หลาย [12,16], อธิบายการอย่างต่อเนื่องendemicity ของ DF ผู้หญิงที่เข้าร่วมในการสัมภาษณ์ได้ถามชาวบ้านที่ควรป้องกันไข้เลือดออก หลายคนแนะนำที่ชาวบ้านควรทำความสะอาดตัวเองบ้านหลาเก็บรวบรวม หรือการเผาขยะเช่นยาง และเปลือกมะพร้าว กำจัดยุงพันธุ์เว็บไซต์ ส่วนใหญ่เชื่อว่า ผู้รู้อันตรายของไซต์เช่นพันธุ์ และที่พวกเขาควรทำงานร่วมกันเพื่อกำจัดของพวกเขาการป้องกันโรค หลายคนกล่าวว่า พวกเขาจะล้างตนหลาถ้าผู้ร้องขอเขาทำเช่นนั้น แต่พวกเขาก็ไม่ถามผู้อื่น "ฉันกลัวว่า พวกเขาจะโกรธ พวกเขาจะบอกว่า ไม่จำเป็นต้องได้รับการแจ้งการทำความสะอาดบ้านของพวกเขา แต่ ถ้ามีคนบอกให้ทำฉันก็ยินดีทำตามคำแนะนำของพวกเขา" (ชมบทสัมภาษณ์ 14) อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงส่วนใหญ่แนะนำที่ในขณะที่พวกเขาล้างของพวกเขาบ้านเองและหลา อื่น ๆ ไม่ ผลในขยะเลือกตลอดทั้งในการหมู่บ้าน มีการร้องเรียนไปที่ neighboursละเว้นพวกเขาเมื่อพวกเขาขอให้ทำความสะอาดหลาของพวกเขา ชาวบ้านจำนวนมากยังรู้สึกว่าที่ทั้งหมดชาวบ้านควรใช้ temephosไข้เลือดออกแต่นี้ยังไม่เกิดขึ้นมารดาของเด็กไม่ติดเชื้อรายงานไข้เลือดออกแต่ละคน และรวมกิจกรรมการป้องกัน และควบคุมโรค(ตาราง) แต่ห้าผู้หญิงรู้เกี่ยวกับโรคและการป้องกันที่เหมาะสม และควบคุมกิจกรรม ไข้เลือดออกรับรู้มากที่สุดควบคุม รับผิดชอบส่วนบุคคล ด้วยประมาณครึ่ง (19/33) รายงานว่า พวกเขาเป็นประจำทำความสะอาดขวดน้ำและที่สามของพวกเขา (10/33)ระบุว่า จะเก็บบ้านของพวกเขาให้สะอาดกีดกันยุง เกือบหนึ่งในสี่ผู้หญิง (9/33) อ้างว่า พวกเขาใช้temephos น้ำไห ผู้หญิงกี่ยังใช้กิจกรรมอื่น ๆ (ผล) เพื่อป้องกันและควบคุมไข้เลือดออก เช่นใช้มุ้งมุ้งในเวลากลางคืน เอาสิ่งโสโครก ล้างพุ่มไม้และการใช้สีน้ำ ส่วนใหญ่มองข้ามภาชนะบรรจุถูกละทิ้ง มากที่สุดแหล่งทั่วไปของพันธุ์ larval ในการฝนฤดูกาล [12], และทำให้ไม่พยายามที่กำจัดพวกเขา ผู้หญิงเพียงสามรายงานบอกของพวกเขาใส่กลับด้านมะพร้าวหรือ การเอากระป๋องถูกละทิ้งและพลาสติกบรรจุถุง ทั้ง ๆ ที่อ้างว่า สูงดังนั้นความรู้ ผู้หญิงน้อย undertook ทั้งหมดงานที่จำเป็นเป็นประจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีส่วนร่วมในการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกเว็บไซต์เพาะพันธุ์ยุงลายเป็นที่แพร่หลาย[12,16] อธิบายต่อการแพร่ระบาดของDF ผู้หญิงที่เข้าร่วมในการสัมภาษณ์ถูกถามว่าสิ่งที่ชาวบ้านควรทำเพื่อป้องกันโรคไข้เลือดออก หลายคนบอกว่าชาวบ้านควรทำความสะอาดบ้านหลาของตัวเองในการเก็บรวบรวมขยะหรือการเผาไหม้เช่นยางและกะลามะพร้าวเพื่อกำจัดพันธุ์ยุงเว็บไซต์ ส่วนใหญ่เชื่อว่าคนที่รู้ว่าอันตรายจากเว็บไซต์พันธุ์ดังกล่าวและว่าพวกเขาควรจะทำงานร่วมกันเพื่อกำจัดของพวกเขาในการป้องกันโรค หลายคนบอกว่าพวกเขาจะทำความสะอาดหลาของตัวเองถ้ามีคนขอให้ทำแต่พวกเขาก็ไม่เต็มใจที่จะถามคนอื่น ๆ "ผมกลัวว่าพวกเขาต้องการจะโกรธ พวกเขาจะบอกว่าพวกเขาไม่ได้จะต้องมีการบอกว่าจะทำความสะอาดบ้านของพวกเขา แต่ถ้ามีคนบอกให้ผมทำเช่นนั้นฉันมีความสุขที่จะทำตามคำแนะนำของเขา"(ในเชิงลึกการสัมภาษณ์, 14) แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่บ่นว่าในขณะที่พวกเขาทำความสะอาดพวกเขาบ้านตัวเองและหลาคนอื่นไม่ได้ผลในถังขยะตามอำเภอใจตลอดในหมู่บ้าน; พวกเขาอ้างว่าเกินไปที่เพื่อนบ้านไม่สนใจพวกเขาเมื่อพวกเขาถามพวกเขาในการทำความสะอาดหลาของพวกเขา ชาวบ้านหลายคนยังรู้สึกว่าทั้งหมดชาวบ้านควรใช้ temephos เพื่อป้องกันโรคไข้เลือดออกแต่คราวนี้ไม่ได้เกิดขึ้น. มารดาของเด็กที่ไม่ได้ติดเชื้อไข้เลือดออกรายงานบุคคลและส่วนรวมกิจกรรมในการป้องกันและควบคุมโรค(ตาราง) แต่ห้าของผู้หญิงที่รู้เกี่ยวกับโรคและการป้องกันที่เหมาะสมและกิจกรรมการควบคุม ส่วนใหญ่รับรู้ไข้เลือดออกควบคุมจะเป็นความรับผิดชอบส่วนบุคคลที่มีประมาณครึ่งหนึ่ง(19/33) รายงานว่าพวกเขาเป็นประจำทำความสะอาดขวดน้ำของพวกเขาและคนที่สาม(10/33) ที่ระบุว่าพวกเขายังคงทำความสะอาดบ้านของพวกเขาที่จะกีดกันยุง เกือบหนึ่งในสี่ของผู้หญิง (9/33) อ้างว่าพวกเขาใช้ temephos ในขวดน้ำ ผู้หญิงไม่กี่ยังใช้อื่น ๆ (ไม่ได้ผล) กิจกรรมเพื่อป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออกเช่นการใช้กันยุงมุ้งในเวลากลางคืนเอาน้ำเสีย, การล้างพุ่มไม้และการใช้ยาจุดกันยุง ส่วนใหญ่มองข้ามภาชนะทิ้งมากที่สุดแหล่งทั่วไปของการปรับปรุงพันธุ์ตัวอ่อนในฤดูฝนฤดู[12] และทำให้ความพยายามที่จะกำจัดไม่มีพวกเขา เฉพาะผู้หญิงสามคนรายงานของพวกเขาบอกเพื่อนบ้านที่จะเปิดกะลามะพร้าวคว่ำหรือลบทิ้งกระป๋องพลาสติกและถุงบรรจุ ดังนั้นแม้จะมีการเรียกร้องสูงความรู้ผู้หญิงไม่กี่คนมารับทุกงานที่จำเป็นเป็นประจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การมีส่วนร่วมในการป้องกันและควบคุมโรคไข้เลือดออก

ยุงลายเพาะพันธุ์ยุงเว็บไซต์
[ ] 12,16 แพร่หลายอธิบายต่อ
endemicity ของเส้นใย ผู้หญิงที่เข้าร่วมในการสัมภาษณ์ ได้ถามว่า ชาวบ้านควร

ทำเพื่อป้องกันไข้เลือดออก หลายคนแนะนำว่า
ชาวบ้านควรทำความสะอาดหลาบ้านตนเอง การเก็บรวบรวม หรือเผาขยะ เช่น

ยางและกะลามะพร้าวกำจัดยุง
แหล่งเพาะพันธุ์ ส่วนใหญ่เชื่อว่าคนที่รู้จัก
ของอันตรายของเว็บไซต์พันธุ์ดังกล่าว และว่าพวกเขาควรจะทำงานด้วยกัน

เพื่อกำจัดของพวกเขาเพื่อป้องกันโรค หลายคนกล่าวว่าพวกเขาจะทำความสะอาดหลาของตัวเอง

ถ้าใครขอให้เขาทำเช่นนั้น แต่พวกเขาไม่เต็มใจที่จะถาม
คนอื่น " ผมกลัวว่าเขาจะโกรธ พวกเขา
จะบอกว่าพวกเขาไม่ต้องการที่จะบอกล้าง
บ้านของพวกเขา แต่ถ้าใครสั่งให้ทำเช่นนั้น
ผมยินดีที่จะทำตามคำแนะนำของพวกเขา " ( ความลึก
สัมภาษณ์ , 14 ) อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงส่วนใหญ่
บ่นว่าในขณะที่พวกเขาทำความสะอาดบ้าน
เองและหลา คนอื่นไม่ได้ ซึ่งในขยะไม่ตลอด

ในหมู่บ้าน พวกเขาอ้างเหมือนกันว่าเพื่อนบ้าน
ไม่สนใจพวกเขาเมื่อพวกเขาขอให้พวกเขาทำความสะอาด
หลาของพวกเขา ชาวบ้านหลายคนยังรู้สึกว่าทั้งหมด
ชาวบ้านควรใช้ทีมีฟอสป้องกันไข้เลือดออก แต่นี้ไม่ได้เกิดขึ้น
.
มารดาของเด็กไม่ได้ติดเชื้อไข้เลือดออกรายงานบุคคลและส่วนรวม

กิจกรรมต่างๆเพื่อป้องกันและควบคุมโรค
( โต๊ะ ) แต่ห้าของผู้หญิงรู้เรื่อง

และป้องกันโรคที่เหมาะสม และกิจกรรมการควบคุมที่สุดของไข้เลือดออก
ควบคุมเป็น ความรับผิดชอบส่วนบุคคล กับ
ประมาณครึ่งหนึ่ง ( 19 / 33 ) รายงานว่า พวกเขาเสมอ
ทำความสะอาดขวดน้ำของพวกเขาและสาม ( 10 / 33 )
ระบุว่าพวกเขาเก็บบ้านสะอาด

ห้ามปรามยุง เกือบหนึ่งในผู้หญิงสี่
( 9 / 33 ) อ้างว่าพวกเขาใช้
ทีมีฟอสในน้ำเหยือก ผู้หญิงน้อยยังใช้อื่น ๆ

( โมฆะ ) กิจกรรมต่างๆเพื่อป้องกันและควบคุมไข้เลือดออกเช่น การใช้มุ้งยุง
ตอนกลางคืน , เอาขี้ ล้างพุ่มไม้
และใช้มุ้งม้วน ส่วนใหญ่มองข้ามมากที่สุด

ทิ้งภาชนะทั่วไปแหล่งผสมพันธุ์ในฤดูฝนและฤดู
[ 12 ] และทำให้ไม่มีความพยายามที่จะกำจัด
. เพียงสามหญิงรายงานบอกเพื่อนบ้าน
เปิดกะลาคว่ำ ,
หรือการลบทิ้งกระป๋องและพลาสติก
บรรจุถุงดังนั้นแม้จะมีการเรียกร้องของความรู้สูง

งานทำผู้หญิงไม่กี่ทั้งหมดที่จำเป็นบนพื้นฐานปกติ