It is an honor to speak to all of y

It is an honor to speak to all of you today. Let me start of by scrambling all four years of our University life into a few minutes.

Four years ago, and even now,

When Mr. Dan tried to explain us the brutal scientific theories, we would all together be counting the number of voice cracks he made. When Mr. Ashok told us to write down the formulas that he wrote on the board, we would ignore him and take a picture of it instead. When Mr. Bob passionately explained economics to us, we would all be finding the best positions to sleep and not get caught. When Mr. Randy showed us serious religious videos, we would all be accusing each other of wrongdoing to give each other a STRIKE, basically a punishment. When Mr. Joseph tried to teach us ICT, we would all be secretly playing games with our Blackberries and iPhones, but eventually would get caught and receive the harshest punishments in the world—for example, becoming a Justin Bieber fan in a single second. When Mr. Jared and Mr. Ray emphasized the importance of punctuality, we would all still be late for every single meeting. Most importantly, when Mr. Nuccio tried so hard to compare a hamburger to a 500-page book, we would all be staring at his astonishing, colorful pants.

Yes, this was who we were, and in some ways not much has changed in four years. But this is how things are different: Four years ago we were excited, but had no idea about the implications of the journey we were about to begin. We had no idea that after 9th grade there would be 10th grade and 11th grade and so on. We were just excited to be in high school. However, today, we know that we are standing on the brink of a future that is the rest of our lives. As a performer, I am inspired by one of the greatest American playwrights, Wendy Wasserstein. She said, “Don’t live down to expectations. Go out there and do something remarkable.”

Dear fellow graduates, we come into this world under the care and guidance of parents and teachers who know so much about us that they sometimes have their own ideas about who we should be. They want what's best for us because they love us and want us to be successful. While some expectations are good, it is important for graduates to follow their own dreams and create lives that they will truly be happy with, regardless of what well-meaning friends and family may think. Ultimately, it is your life to live...while it is good to listen to sound advice, don't let someone else dictate how you live it.

Before I move on, let’s all give a round of applause to everyone who has been a great support in our lives—our parents, teachers, friends, and even ourselves. With the support of all these people, I know that the Class of 2012 will have many different opportunities. But no matter how you live your life, I want you to be the best at it. So from here onward, be the best at whatever you do, because I know our future is SO BRIGHT. Yes, that’s right everyone! Our future is SO BRIGHT, WE HAVE TO WEAR SUNGLASSES! [Admin note: The Class of 2012 stood and faced the audience at this point, all of them wearing sunglasses.]

Thank you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเกียรติพูดทั้งหมดของคุณวันนี้ ผมเริ่ม โดยการแปลงทั้งหมดสี่ปีของชีวิตมหาวิทยาลัยของเราลงในไม่กี่นาที สี่ปีที่ผ่านมา และแม้กระทั่งตอนนี้ เมื่อนาย Dan พยายามอธิบายทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์โหดร้ายให้เรา เราจะพร้อมกันทั้งหมดเป็นการนับจำนวนรอยแตกเสียงเขาทำ เมื่อนายอโศกบอกว่า เราสามารถเขียนสูตรที่ เขาเขียนบนกระดาน เราจะไม่สนใจเขา และถ่ายภาพของมันแทน เมื่อนาย Bob จู๋จี๋อธิบายเศรษฐศาสตร์เรา เราจะทั้งหมดจะหาตำแหน่งที่ดีที่สุดการนอนหลับ และไม่ได้รับการติด เมื่อนายแรนดี้สาปวิดีโอรุนแรงทางศาสนา เราจะทั้งหมดจะกล่าวหากันของการกระทำเพื่อให้แต่ละอื่น ๆ ตี โดยทั่วไปการลงโทษ เมื่อนายโจเซฟพยายามสอน ICT เราสามารถแอบเล่นเกม ด้วยแบล็คเบอร์รี่และ iPhones แต่ในที่สุดจะได้รับการติด และได้รับการลงโทษที่สมบุกสมบันที่สุดในโลก — เช่น เป็นแฟน Justin Bieber วินาที เมื่อนายเรย์และนาย Jared เน้นความสำคัญของการตรงต่อเวลา เราทั้งหมดยังได้ปลายทุก ๆ การประชุม สำคัญที่สุด เมื่อ Nuccio นายพยายามอย่างหนักที่จะเปรียบเทียบแฮมเบอร์เกอร์กับหนังสือ 500 หน้า เราจะทั้งหมดจะจ้องมองที่กางเกงของเขาน่าทึ่ง ที่มีสีสัน ใช่ นี้คือผู้ที่เราได้ และในบางวิธี ไม่มากมีการเปลี่ยนแปลงใน 4 ปี แต่นี้เป็นวิธีการสิ่งแตกต่างกัน: 4 ปีที่แล้วเราได้ตื่นเต้น แต่มีความคิดเกี่ยวกับผลกระทบของการเดินทางเราก็จะเริ่มต้น เรามีความคิดที่หลังม.มีเกรด 10 และเกรด 11 และ เรามีความตื่นเต้นเพียงในโรงเรียนมัธยม อย่างไรก็ตาม วันนี้ เรารู้ว่า เรากำลังยืนอยู่ในปากของอนาคตที่เหลือของชีวิตของเรา เป็นนักดนตรี ผมบันดาลบรรดาอเมริกัน playwrights เวนดี้ Wasserstein อย่างใดอย่างหนึ่ง เธอกล่าวว่า "อย่าอยู่ลงความคาดหวัง ออกไปที่นั่น และทำสิ่งน่าทึ่ง" รักเพื่อนบัณฑิต ที่เราเข้ามาในโลกนี้ภายใต้การดูแลและคำแนะนำของพ่อแม่ และครูที่รู้มากเกี่ยวกับเราว่าพวกเขาบางครั้งมีความคิดของตนเองเกี่ยวกับผู้ที่เราควรจะ พวกเขาต้องการสิ่งที่ดีสุดสำหรับเรา เพราะพวกเขารักเรา และต้องการให้เราประสบความสำเร็จ ในขณะที่ความคาดหวังบางอย่างดี มันเป็นสิ่งสำคัญการศึกษาในการทำตามความฝันของตัวเอง และสร้างชีวิตที่พวกเขาอย่างแท้จริงจะมีความสุขกับ โดยไม่คำนึงถึงสิ่งดีของเพื่อนและครอบครัวอาจคิดว่า ในที่สุด มันเป็นชีวิตของคุณจะมีชีวิตอยู่...ขณะนี้เพื่อฟังเสียงคำแนะนำ อย่าปล่อยให้คนอื่นบอกว่า คุณอาศัยอยู่ ก่อนผมย้าย ทั้งหมดมาลองรอบปรบมือให้ทุกคนที่ได้รับการสนับสนุนที่ดีในชีวิตของเรา — พ่อแม่ของเรา ครู เพื่อน และแม้กระทั่งตนเอง ด้วยการสนับสนุนของคนเหล่านี้ ฉันรู้ว่า ปี 2012 จะมีโอกาสแตกต่างกันมากมาย แต่ไม่ว่าอย่างไรคุณมีชีวิต ผมต้องการจะ ดังนั้น จากนี้เป็นต้นไป จะดีสุดที่สิ่งที่คุณทำ เพราะอนาคตของเราจะ สดใส ดังนั้น ใช่ ที่เหมาะสมทุกคน อนาคตสดใส ดังนั้น เรามีการสวมแว่นตากันแดด [หมายเหตุ Admin: เดอะคลา 2012 ยืน และเผชิญหน้ากับผู้ชมที่จุดนี้ แว่นกันแดดสวมใส่พวกเขาทั้งหมด.] ขอบคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเกียรติที่จะพูดคุยกับทุกท่านในวันนี้ ผมขอเริ่มต้นโดย scrambling ทั้งสี่ปีของชีวิตมหาวิทยาลัยของเราในไม่กี่นาที.

สี่ปีที่ผ่านมาและแม้ตอนนี้

เมื่อนายแดนพยายามที่จะอธิบายเราทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ที่โหดร้ายเราจะทั้งหมดเข้าด้วยกันจะนับจำนวนของรอยแตกเสียง เขาทำ. เมื่อนาย Ashok บอกกับเราว่าจะเขียนลงสูตรที่เขาเขียนบนกระดานเราจะไม่สนใจเขาและถ่ายภาพของมันแทน เมื่อนายบ๊อบจู๋จี๋อธิบายเศรษฐศาสตร์ให้เราเราทุกคนจะได้หาตำแหน่งที่ดีที่สุดในการนอนหลับและได้รับการติด เมื่อนายแรนดี้วิดีโอแสดงให้เราเห็นทางศาสนาที่ร้ายแรงเราทั้งหมดจะกล่าวหาซึ่งกันและกันของการกระทำผิดกฎหมายที่จะให้การนัดหยุดงานโดยทั่วไปลงโทษแต่ละอื่น ๆ เมื่อนายโจเซฟพยายามที่จะสอนให้เราใช้ไอซีทีเราทั้งหมดจะแอบเล่นเกมกับแบล็กและ iPhones ของเรา แต่ในที่สุดก็จะได้รับการติดและได้รับการลงโทษที่รุนแรงในตัวอย่างโลกสำหรับกลายเป็นแฟนของ Justin Bieber ในวินาทีเดียว เมื่อนายจาเร็ดและนายเรย์เน้นความสำคัญของการตรงต่อเวลาที่เราทุกคนจะยังคงเป็นสายสำหรับการประชุมทุกครั้งเดียว สิ่งสำคัญที่สุดคือเมื่อนาย Nuccio พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะเปรียบเทียบแฮมเบอร์เกอร์กับหนังสือ 500 หน้าเราทุกคนจะได้จ้องมองที่น่าอัศจรรย์ของเขากางเกงสีสัน.

ใช่นี้เป็นสิ่งที่เราได้และในบางวิธีไม่มากมีการเปลี่ยนแปลงใน สี่ปี. แต่นี้เป็นวิธีที่สิ่งที่แตกต่าง: สี่ปีที่ผ่านมาเรามีความตื่นเต้น แต่มีความคิดเกี่ยวกับผลกระทบของการเดินทางที่เรากำลังจะเริ่มต้นไม่มี เรามีความคิดว่าหลังจากที่ระดับ 9 จะมี 10 คะแนนและเกรด 11 และอื่น ๆ ไม่มี เรามีความตื่นเต้นเพียงเพื่อจะอยู่ในโรงเรียนมัธยม แต่วันนี้เรารู้ว่าเรากำลังยืนอยู่บนปากของอนาคตที่เป็นส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา ในฐานะนักแสดงผมได้แรงบันดาลใจโดยหนึ่งในนักเขียนบทละครชาวอเมริกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเวนดี้ Wasserstein เธอกล่าวว่า "ไม่ได้อาศัยอยู่กับความคาดหวังลง ออกไปที่นั่นและทำสิ่งที่น่าทึ่ง. "

ผู้สำเร็จการศึกษาเพื่อนรักเราเข้ามาในโลกนี้อยู่ภายใต้การดูแลและคำแนะนำของผู้ปกครองและครูที่รู้มากเกี่ยวกับเราว่าพวกเขาบางครั้งอาจมีความคิดของตัวเองเกี่ยวกับผู้ที่เราควรจะ พวกเขาต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราเพราะพวกเขารักเราและต้องการให้เราจะประสบความสำเร็จ ในขณะที่ความคาดหวังบางอย่างที่ดีก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้สำเร็จการศึกษาที่จะทำตามความฝันของตัวเองและสร้างชีวิตที่พวกเขาอย่างแท้จริงจะมีความสุขกับการไม่คำนึงถึงสิ่งที่เพื่อนมีความหมายและครอบครัวอาจจะคิดว่า ในท้ายที่สุดมันคือชีวิตของคุณจะมีชีวิตอยู่ ... ในขณะที่มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะรับฟังคำแนะนำเสียงจะไม่ปล่อยให้คนอื่นกำหนดวิธีการที่คุณมีชีวิตอยู่มัน.

ก่อนที่ผมจะย้ายไปขอให้ทุกคนให้เสียงปรบมือกับทุกคนที่ได้รับ สนับสนุนที่ดีในชีวิตของเราของเราพ่อแม่ครูอาจารย์เพื่อนและแม้กระทั่งตัวเอง ด้วยการสนับสนุนของทุกคนเหล่านี้ที่ฉันรู้ว่าระดับของปี 2012 จะมีโอกาสที่แตกต่างกัน แต่ไม่ว่าคุณมีชีวิตของคุณไม่ได้ผมอยากให้คุณเป็นที่ดีที่สุดที่มัน ดังนั้นจากที่นี่เป็นต้นไปเป็นคนที่ดีที่สุดในสิ่งที่คุณทำเพราะฉันรู้ว่าอนาคตของเราเป็นสดใส ใช่ว่าทุกคนที่ถูกต้อง! อนาคตของเราจะสดใสดังนั้นเราจะต้องสวมแว่นตากันแดด! [หมายเหตุ Admin: The Class ของปี 2012 ยืนและเผชิญหน้ากับผู้ชมที่จุดนี้ทั้งหมดของพวกเขาสวมใส่แว่นตากันแดด.]

ขอบคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเกียรติที่จะพูดกับเธอในวันนี้ ผมขอเริ่มโดยแปลงทุกสี่ปีในมหาวิทยาลัยชีวิตของเราในไม่กี่นาทีเมื่อ 4 ปีก่อน และตอนนี้เมื่อคุณพยายามที่จะดันเราอธิบายทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ที่เราทุกคนจะร่วมกันเป็นการนับเสียงแตก เขาทำ เมื่อนาย Ashok บอกให้เราเขียนสูตรที่เขาเขียนบนกระดาน เราก็ไม่สนใจเขา และถ่ายรูปมาแทน เมื่อคุณบ๊อบมาอธิบายทางเศรษฐศาสตร์ เราก็คงจะหาตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะนอนหลับและไม่โดนจับ เมื่อนายแรนดี้ โชว์วิดีโอศาสนาอย่างจริงจัง เราก็คงจะกล่าวหากันความผิดเพื่อให้แต่ละอื่น ๆ ตี โดยทั่วไปการลงโทษ เมื่อนายโจเซฟพยายามสอนเรา และเราก็คงจะแอบเล่นเกมกับ blackberries และ iPhones ของเรา แต่ในที่สุดก็ถูกจับได้ และได้รับการลงโทษที่รุนแรงในโลกตัวอย่างเช่นเป็น Justin Bieber พัดลมหน่อยเดียว เมื่อนายจาเร็ด และนายเรย์ เน้นความสำคัญของการตรงต่อเวลา เราทั้งหมดยังคงสำหรับทุกสายแล้ว ที่สำคัญที่สุด เมื่อคุณ nuccio พยายามอย่างหนักที่จะเปรียบเทียบแฮมเบอร์เกอร์จอง 500 หน้า พวกเราคงจ้องเขาประหลาดใจ กางเกงสีสันใช่ นี่เราเป็นใคร และในบางวิธีที่ไม่มากมีการเปลี่ยนแปลงในรอบ 4 ปี แต่สิ่งนี้เป็นวิธีการที่แตกต่างกัน : เมื่อ 4 ปีที่แล้วเราก็ตื่นเต้น แต่ไม่มีความคิดเกี่ยวกับความหมายของการเดินทาง เรากำลังจะเริ่ม เราไม่รู้ว่าหลังจากเกรด 9 จะมีเกรด 10 และ 11 คะแนนและ เรากำลังตื่นเต้นที่จะอยู่ในโรงเรียนมัธยม อย่างไรก็ตาม ในวันนี้ เรารู้ว่า เรากำลังยืนอยู่บนขอบของอนาคตที่เป็นส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา ในฐานะนักแสดง ผมได้รับแรงบันดาลใจจากหนึ่งในนักเขียนอเมริกันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเวนดี้ wasserstein . เธอกล่าวว่า , " ไม่ได้อยู่ถึงความคาดหวัง ออกไปและทำบางสิ่งบางอย่างที่น่าทึ่ง "เพื่อนพ้องบัณฑิต เราเข้ามาในโลกนี้ ภายใต้การดูแลและคำแนะนำของผู้ปกครองและครูที่รู้เรื่องของเรามาก จนบางครั้งมีความคิดว่าเราควรจะ พวกเขาต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราเพราะเขารักเราอยากให้เราประสบความสำเร็จ ในขณะที่ความคาดหวังบางอย่างเป็นสิ่งที่ดี มันเป็นสิ่งสำคัญสำหรับบัณฑิตที่จะทำตามความฝันของตัวเอง และสร้างชีวิตที่พวกเขาอย่างแท้จริงจะมีความสุข ไม่ว่าสิ่งที่ความหมายดีเพื่อน ๆและครอบครัวอาจคิดว่า ในที่สุด , มันเป็นชีวิตของคุณ อยู่ . . . . . . . ในขณะที่มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะรับฟังคำแนะนำเสียง อย่าให้ใครบอกวิธีการที่คุณมีชีวิตอยู่ก่อนที่ผมจะย้าย มาปรบมือให้กับทุกคนที่ได้รับการสนับสนุนที่ดีในชีวิตของเรา พ่อแม่ ครู เพื่อน และตัวเราเอง ด้วยการสนับสนุนของคนพวกนี้ ผมรู้ว่ารุ่น 2012 จะได้รับโอกาสที่แตกต่างกันมาก แต่ไม่ว่าวิธีการที่คุณใช้ชีวิตของคุณ ฉันต้องการให้คุณเป็นดีที่สุดที่ ดังนั้นจากที่นี่ไปเลย จะดีที่สุดในสิ่งที่คุณทำ เพราะผมรู้ว่าอนาคตของเราสว่างมาก ใช่แล้ว ทุกคน อนาคตจะสดใสแล้ว เราต้องใส่แว่นกันแดด [ Admin หมายเหตุ : รุ่น 2012 ยืนและเผชิญหน้ากับผู้ชม ณจุดนี้ ทุกคนสวมแว่นกันแดด ]ขอบคุณครับ